The total lignans content was signi

The total lignans content was significantly higher in the green
lentils than in the red ones (690.69 ± 22.11 vs 519.53 ± 7.53): this value
reflects the major concentrations of secoisolariciresinol and
pinoresinol in green lentils (174.14 ± 6.15 lg/100 g d.w. and
173.59 ± 10.45 lg/100 g d.w., respectively) compared to the red
ones.
Interesting results were obtained for the sweet chestnuts: the
product exhibited a total lignans content of 980.03 ± 24.09
lg/100 g d.w. and the major contribution was given by secoisolariciresinol
(604.00 ± 2.91 lg/100 g d.w.), while for other lignans a
range between 72.44 to 213.71 lg/100 g d.w. was detected.
Thompson et al. (2006), analysing chestnuts cooked by microwaves,
also identified secoisolariciresinol as the major lignan component.
3.3. Antioxidant activity of plant lignans and enterolignans
In the recent literature, data on beneficial effects of lignan-rich
food extracts are available (Hu, Yuan, & Kitts, 2007; Prasad, 1997;
Shoeb et al., 2007; Willfor et al., 2003), whereas only a few studies
on the biological activity of pure lignans have been carried out
(Eklund et al., 2005; Kitts, Yuan, Wijewickreme, & Thompson,
1999).
In our study we thought it could be interesting to evaluate also
the antioxidant activity of pure single lignans, their mixtures and
enterolignans by means of the FRAP assay.
Fig. 1 shows FRAP curves of lignans (secoisolariciresinol,
matairesinol, lariciresinol, pinoresinol, isolariciresinol) and enterolignans
(enterolactone and enterodiol) standards at different concentrations.
Plant lignans have significant higher FRAP values
compared to enterolignans. Niemeyer and Metzler (2001) have
shown how the different antioxidant activities between plant lignans
(secoisolariciresinol, matairesinol) and enterolignans could be
due to the methoxy group. Eklund et al. (2005) have investigated
the antioxidant activity, in terms of radical scavenging capacity,
of different lignans monitoring the scavenging of the free radical
2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH): lignans with catechol (3,4-
dihydroxyphenyl) moieties exhibited the highest radical scavenging
capacity.
Our results show that, within the plant lignans class, matairesinol
shows the highest antioxidant properties. In all our flours,
matairesinol isn’t the most represented lignan (Table 2). In addition,
the comparison between FRAP values of single plant lignans
and their mixture didn’t show a synergistic effect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อหารวม lignans มีสูงมากในlentils กว่าสีแดงคน (690.69 ± 22.11 vs 519.53 ± 7.53): ค่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความเข้มข้นที่สำคัญของ secoisolariciresinol และpinoresinol ใน lentils สีเขียว (174.14 ± 6.15 lg/100 g d.w. และ173.59 d.w. ± 10.45 lg/100 g ตามลำดับ) เมื่อเปรียบเทียบกับสีแดงคนสนใจผลลัพธ์ที่ได้ chestnuts หวาน: การผลิตภัณฑ์จัดแสดงเนื้อหา lignans รวมของ 980.03 ± 24.09d.w. lg/100 g และส่วนใหญ่จะถูกกำหนด โดย secoisolariciresinol(604.00 ± 2.91 lg/100 g d.w.), ในขณะที่สำหรับ lignans อื่น ๆตรวจพบช่วงระหว่าง d.w. 72.44-213.71 lg/100 gทอมป์สันและ al. (2006), วิเคราะห์ chestnuts ต้ม ด้วยไมโครเวฟนอกจากนี้ยัง ระบุ secoisolariciresinol เป็นส่วนประกอบสำคัญ lignan3.3 การกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระพืช lignans และ enterolignansในวรรณคดีล่าสุด ข้อมูลเกี่ยวกับผลประโยชน์ของคนรวย lignanมีสารสกัดจากอาหารว่าง (Hu หยวน และ คิตส์ 2007 1997 ผู้Shoeb et al., 2007 Willfor และ al., 2003), ในขณะที่การศึกษาน้อยเท่านั้นกิจกรรมชีวภาพของบริสุทธิ์ lignans มีการดำเนินการ(Eklund et al., 2005 คิตส์ หยวน Wijewickreme และทอมป์ สัน1999)ในการศึกษาของเรา เราคิดว่า มันอาจจะน่าสนใจไปยังกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของแท้เดียว lignans ส่วนผสมของพวกเขา และenterolignans โดยทดสอบ FRAPFig. 1 แสดงเส้นโค้ง FRAP ของ lignans (secoisolariciresinolmatairesinol, lariciresinol, pinoresinol, isolariciresinol) และ enterolignans(enterolactone และ enterodiol) มาตรฐานที่ความเข้มข้นแตกต่างกันพืช lignans มีค่า FRAP สูงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ enterolignans Niemeyer และ Metzler (2001)แสดงว่ากิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระที่แตกต่างกันระหว่างพืช lignans(secoisolariciresinol, matairesinol) และ enterolignans อาจจะเนื่องจากกลุ่ม methoxy มีสอบสวน Eklund et al. (2005)กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ ในความจุ scavenging รุนแรงของ lignans ต่าง ๆ ตรวจสอบ scavenging ของอนุมูลอิสระ2,2-ฟีนิลได-1-picrylhydrazyl (DPPH): lignans มี catechol (3, 4-moieties dihydroxyphenyl) จัดแสดงวาง scavenging รุนแรงสูงสุดกำลังการผลิตผลของเราแสดงว่า ในระดับโรงงาน lignans, matairesinolแสดงคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระสูงสุด ในแป้งของเราทั้งหมดmatairesinol ไม่ lignan represented มากที่สุด (ตารางที่ 2) นอกจากนี้การเปรียบเทียบระหว่างค่า FRAP lignans โรงเดียวและส่วนผสมของพวกเขาไม่ได้แสดงผลพลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหา lignans
รวมอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในสีเขียวถั่วกว่าในคนสีแดง(690.69 ± 22.11 เทียบกับ 519.53 ± 7.53):
ค่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความเข้มข้นที่สำคัญของsecoisolariciresinol และ
pinoresinol ในถั่วเขียว (174.14 ± 6.15 LG / 100 กรัม DW และ
173.59 ± 10.45 LG / 100 กรัม DW ตามลำดับ)
เมื่อเทียบกับสีแดงคน.
ผลที่น่าสนใจที่ได้รับสำหรับเกาลัดหวานคือสินค้าที่แสดงเนื้อหารวม lignans ของ 980.03 ± 24.09 LG / 100 กรัม DW และผลงานที่สำคัญได้รับโดย secoisolariciresinol ( 604.00 ± 2.91 LG / 100 กรัม DW) ในขณะที่สำหรับ lignans อื่น ๆช่วงระหว่าง 72.44-213.71 ๆ lg / 100 กรัม DW ที่ตรวจพบ. ธ อมป์สันและอัล (2006) การวิเคราะห์เกาลัดปรุงโดยไมโครเวฟยังระบุsecoisolariciresinol เป็นองค์ประกอบที่สำคัญ Lignan. 3.3 ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของ lignans อาคารและ enterolignans ในวรรณคดีที่ผ่านมาข้อมูลเกี่ยวกับผลประโยชน์ของ Lignan ที่อุดมไปด้วยสารสกัดจากอาหารที่มีอยู่(Hu หยวนและคิตส์ 2007; Prasad, 1997; Shoeb et al, 2007;.. Willfor, et al, 2003) ในขณะที่มีเพียงไม่กี่ศึกษากับกิจกรรมทางชีวภาพของlignans บริสุทธิ์ได้รับการดำเนินการ(Eklund et al, 2005;. คิตส์, หยวน Wijewickreme และ ธ อมป์สัน. 1999) ในการศึกษาของเราที่เราคิดว่ามันอาจจะเป็นที่น่าสนใจในการประเมิน นอกจากนี้ยังมีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของlignans เดียวบริสุทธิ์ผสมของพวกเขาและenterolignans โดยวิธีการของการทดสอบ FRAP. รูป 1 แสดงเส้นโค้งของ FRAP lignans (secoisolariciresinol, matairesinol, lariciresinol, pinoresinol, isolariciresinol) และ enterolignans (enterolactone และ enterodiol) มาตรฐานที่ระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกัน. lignans พืชที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมีค่า FRAP เมื่อเทียบกับ enterolignans Niemeyer และ Metzler (2001) ได้แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระที่แตกต่างกันระหว่างlignans พืช(secoisolariciresinol, matairesinol) และ enterolignans อาจจะเนื่องมาจากกลุ่มmethoxy Eklund et al, (2005) มีการสอบสวนฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระในแง่ของความจุต้านอนุมูล, ของ lignans ที่แตกต่างกันการตรวจสอบการขับของอนุมูลอิสระฟรี2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH): lignans กับ catechol (3,4- dihydroxyphenyl) moieties จัดแสดงต้านอนุมูลสูงสุดความจุ. ผลของเราแสดงให้เห็นว่าภายในโรงงานระดับ lignans ที่ matairesinol แสดงให้เห็นสูงสุดคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ ในแป้งทั้งหมดของเราmatairesinol ไม่ได้เป็นตัวแทนของ Lignan มากที่สุด (ตารางที่ 2) นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบระหว่างค่า FRAP ของ lignans โรงงานเดียวและมีส่วนผสมของพวกเขาไม่ได้แสดงผลเสริมฤทธิ์กัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อหาลิกแนนรวมสูงกว่าในสีเขียว
ถั่วมากกว่าคนสีแดง ( 690.69 ± 22.11 vs 519.53 ± 7.53 ) : ค่า
สะท้อนถึงความเข้มข้นที่สำคัญของ secoisolariciresinol และ
pinoresinol ในถั่วเขียว ( 174.14 ± 6.15 บาท / 100 กรัม และ d.w.
173.59 ± 10.45 LG / d.w. 100 กรัม ตามลำดับ เทียบกับคนสีแดง
.
ผลลัพธ์ที่น่าสนใจส่วนเกาลัดหวาน :
สินค้ามีทั้งหมดลิกแนนเนื้อหาของ 980.03 ± 24.09
LG / 100 กรัม d.w. และผลงานหลักที่ได้รับ โดย secoisolariciresinol
( 604.00 ± 2.91 บาท / 100 กรัม d.w. ) ในขณะที่ลิกแนน ๆ
ช่วงระหว่าง 72.44 เพื่อ 213.71 LG / 100 กรัม d.w. ตรวจ
Thompson et al . ( 2006 ) , วิเคราะห์เกาลัดสุกด้วยไมโครเวฟ
ยังระบุ secoisolariciresinol ลิกแนน เป็นส่วนประกอบหลัก
3.3 .ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของลิกแนน พืชและ enterolignans
ในวรรณคดี ล่าสุด , ข้อมูลผลประโยชน์ของอาหารที่อุดมไปด้วยสารลิกแนน
มี ( Hu , หยวน , &คิตส์ , 2007 ; Prasad , 1997 ;
shoeb et al . , 2007 ; willfor et al . , 2003 ) ในขณะที่เพียงไม่กี่การศึกษา
ในกิจกรรม ทางชีวภาพของลิกแนนบริสุทธิ์ได้ดําเนิน
( Eklund et al . , 2005 ; คิตส์ , หยวน , wijewickreme & , ทอมสัน , 1999

)ในการศึกษาของเรา เราคิดว่า มันอาจจะน่าสนใจที่จะประเมินยัง
สารต้านอนุมูลอิสระของลิกแนนเดียวบริสุทธิ์ของพวกเขาผสมและ
enterolignans โดยวิธีการของ Frap
( . . . รูปที่ 1 แสดงให้เห็นเส้นโค้งของลิกแนน ( secoisolariciresinol Frap
matairesinol lariciresinol pinoresinol , , , , isolariciresinol ) และ enterolignans
( enterolactone และ enterodiol ) มาตรฐานที่เข้มข้น
แตกต่างกัน .ลิกแนนพืชมีค่าสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ enterolignans Frap
. และืเม็ตสเลอร์ ( 2001 ) ได้
แสดงฤทธิ์ต้านออกซิเดชันต่างกันอย่างไร ระหว่าง ลิกแนน ( secoisolariciresinol พืช
,
matairesinol ) และ enterolignans อาจเนื่องจากกลุ่มเมท็อกซี่ . Eklund et al . ( 2005 ) ได้ศึกษา
สารต้านอนุมูลอิสระ ในแง่ของการเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา
ความจุของลิกแนนที่แตกต่างกันตรวจสอบการของ 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl หัวรุนแรง
ฟรี ( dpph ) : ลิกแนนกับแคติคอล ( 3 , 4 -
dihydroxyphenyl ) ดังกล่าวมีความจุสูงสุดเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา
.
ผลของเราแสดงให้เห็นว่า ภายในโรงงาน ลิกแนนเรียน matairesinol
แสดงคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระสูงสุด ในทั้งหมดของเราแป้ง
matairesinol ไม่ใช่ส่วนใหญ่แสดง ลิกแนน ( ตารางที่ 2 )นอกจากนี้ การเปรียบเทียบค่า

VDO ของต้นเดียวและลิกแนนส่วนผสมของพวกเขาไม่ได้แสดงผลที่ .