Prior to the Asian crisis, there ex

Prior to the Asian crisis, there existed a perceived process of economic and policy convergence in Asia generally and in ASEAN particularly
In the post-crisis era, some have argued that this convergence is breaking down. The goal of this paper is to test this latter hypothesis, using a comparison of Malaysia and Thailand as a case study.
Malaysia and Thailand are excellent candidates for such a comparison, in that each appeared to share a common policy stance prior to the crisis and experienced common results: rapid growth, strong macroeconomic fundamentals, reduction in poverty: brief, economic development. In fact, they constituted the backbone of the ‘ASEAN Success Story’ and graduated to the ranks of ‘Dynamic Asian Economies’ (DAEs) in the late 1980s/early 1990s. However, during the crisis and so far in the post-crisis era, there is a common impression that policy and economic convergence may be going in opposite directions. If so, this could have important implications for economic development in the region, as well as international policy initiatives.
Hence, this chapter focuses on questions surrounding ‘real’ and policy convergence between Malaysia and Thailand in the context of economic interdependence and co-operation. In order to do this, we begin by defining what is meant by ‘convergence’, proposing various indicators and followed by an application to the cases of Malaysia and Thailand. As the questions surrounding ‘convergence’ between Malaysia and Thailand tend to be more on the policy side, we focus much of the paper on this area.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนวิกฤตเอเชีย มีอยู่กระบวนการรับรู้ของเศรษฐกิจและนโยบายการลู่เข้าในเอเชียโดยทั่วไป และ ในอาเซียนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในยุคหลังวิกฤติ บางได้โต้เถียงที่ บรรจบกันนี้ถูกทำลายลง จุดประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ทดสอบสมมติฐานนี้หลัง ใช้การเปรียบเทียบของมาเลเซียและประเทศไทยเป็นกรณีศึกษา มาเลเซียและไทยเป็นคนดีเช่นการเปรียบเทียบ ที่แต่ละปรากฏเป็นท่าทางนโยบายทั่วไปก่อนวิกฤตและผลลัพธ์มีประสบการณ์ทั่วไปที่ใช้ร่วมกัน: เติบโตอย่างรวดเร็ว แข็งแกร่งพื้นฐานเศรษฐกิจมหภาค การลดความยากจน: โดยย่อ เศรษฐกิจพัฒนา ในความเป็นจริง พวกเขาทะลักแกนหลักเรื่อง' อาเซียนประสบความสำเร็จ' และจบศึกษาเพื่อไป 'ไดนามิกเศรษฐกิจเอเชีย' (DAEs) ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980/ช่วง ปี 1990 อย่างไรก็ตาม ใน ช่วงวิกฤต และจน ในยุคหลังวิกฤติ มีความประทับใจทั่วไปที่มีนโยบายและบรรจบกันที่เศรษฐกิจอาจจะเกิดขึ้นในทิศทางตรงกันข้าม ถ้าเป็นเช่นนั้น นี้อาจมีนัยสำคัญสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจในการภูมิภาค ตลอดจนริเริ่มนโยบายต่างประเทศ ดังนั้น บทนี้เน้นในคำถามรอบ 'จริง' และนโยบายการบรรจบกันระหว่างมาเลเซียและประเทศไทยในบริบทของเศรษฐกิจอิสระเสรีและความร่วมมือ ไม่ เราเริ่มต้น ด้วยการกำหนดสิ่งที่มีขึ้น โดย 'บรรจบกัน' เสนอตัวบ่งชี้ต่าง ๆ และตาม ด้วยการประยุกต์กรณีของมาเลเซียและไทย เป็นคำถามรอบ 'บรรจบกัน' ระหว่างมาเลเซียและประเทศไทยมีแนวโน้มที่จะเพิ่มเติมในด้านนโยบาย เราเน้นของกระดาษในพื้นที่นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะเกิดวิกฤตในภูมิภาคเอเชียที่มีอยู่กระบวนการการรับรู้ของการบรรจบกันทางเศรษฐกิจและนโยบายในเอเชียโดยทั่วไปและในภูมิภาคอาเซียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคหลังวิกฤติบางคนแย้งว่าการบรรจบกันนี้จะถูกทำลายลง เป้าหมายของงานวิจัยนี้คือการทดสอบสมมติฐานหลังนี้โดยใช้การเปรียบเทียบมาเลเซียและไทยเป็นกรณีศึกษาก.
มาเลเซียและไทยเป็นผู้สมัครที่ดีสำหรับการเปรียบเทียบในการที่แต่ละคนปรากฏตัวขึ้นที่จะแบ่งปันแนวทางการดำเนินนโยบายร่วมกันก่อนที่จะมีวิกฤตและ ผลงานที่มีประสบการณ์ร่วมกัน: การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วปัจจัยพื้นฐานทางเศรษฐกิจมหภาคที่แข็งแกร่งในการลดความยากจนสั้น ๆ การพัฒนาทางเศรษฐกิจ ในความเป็นจริงพวกเขาประกอบด้วยกระดูกสันหลังของ 'อาเซียนเรื่องราวความสำเร็จและจบการศึกษาในการจัดอันดับของ' เศรษฐกิจเอเชียไดนามิค (DAEs) ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 / ต้นปี 1990 อย่างไรก็ตามในช่วงวิกฤตและเพื่อให้ห่างไกลในยุคหลังวิกฤติมีความประทับใจร่วมกันว่านโยบายทางเศรษฐกิจและการบรรจบกันอาจจะเป็นไปในทิศทางตรงข้าม ถ้าเป็นเช่นนี้อาจมีผลกระทบที่สำคัญต่อการพัฒนาเศรษฐกิจในภูมิภาคเช่นเดียวกับความคิดริเริ่มนโยบายต่างประเทศ.
ดังนั้นบทนี้มุ่งเน้นไปที่คำถามรอบ 'จริง' และบรรจบนโยบายระหว่างมาเลเซียและไทยในบริบทของการพึ่งพาซึ่งกันและกันทางเศรษฐกิจและความร่วมมือ . เพื่อที่จะทำเช่นนี้เราจะเริ่มต้นด้วยการกำหนดสิ่งที่หมายโดย 'คอนเวอร์เจนซ์' เสนอตัวชี้วัดต่างๆและตามมาด้วยการประยุกต์ใช้กับกรณีของมาเลเซียและไทยที่ ในฐานะที่เป็นคำถามรอบ 'บรรจบกันระหว่างมาเลเซียและไทยมีแนวโน้มที่จะมีมากขึ้นในด้านนโยบายที่เราเน้นมากของกระดาษในพื้นที่นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนวิกฤตเอเชีย มีอยู่การรับรู้กระบวนการลู่เศรษฐกิจและนโยบายในเอเชียโดยทั่วไปและในอาเซียน โดยเฉพาะในยุควิกฤต
โพสต์ บ้างก็แย้งว่าภาพนี้คือ การแบ่ง เป้าหมายของบทความนี้คือเพื่อทดสอบสมมติฐานหลังนี้ โดยใช้การเปรียบเทียบของมาเลเซียและไทยเป็นกรณีศึกษา
มาเลเซียและไทยเป็นผู้สมัครที่ยอดเยี่ยมเช่นการเปรียบเทียบในแต่ละตัวใช้จุดยืนนโยบายทั่วไปก่อนวิกฤติและผลทั่วไปมีประสบการณ์การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว , ปัจจัยพื้นฐานเศรษฐกิจมหภาคที่แข็งแกร่ง : ลดความยากจน : การพัฒนาเศรษฐกิจโดยสังเขป . ในความเป็นจริงพวกเขา constituted กระดูกสันหลังของอาเซียน ' ' จบการศึกษาจากเรื่องราวความสำเร็จและอันดับของ ' ' ( daes ) พลวัตเศรษฐกิจเอเชียในปลายทศวรรษ 1980 / 1990 . อย่างไรก็ตาม , ในช่วงวิกฤตและเพื่อให้ห่างไกลในการโพสต์วิกฤตยุค มีความประทับใจโดยทั่วไปว่า นโยบายเศรษฐกิจ และบรรจบกัน อาจจะเป็นไปในทิศทางตรงกันข้าม ถ้าเป็นเช่นนั้นนี้สามารถมีผลกระทบที่สำคัญต่อการพัฒนาเศรษฐกิจในภูมิภาค รวมทั้งการกำหนดนโยบายต่างประเทศ
ดังนั้น บทนี้เน้นคำถามรอบ ' จริง ' และการบรรจบกันระหว่างมาเลเซีย และไทย ในบริบทของการพึ่งพากันทางเศรษฐกิจและความร่วมมือและนโยบาย เพื่อที่จะทำนี้ เราเริ่มต้นด้วยการกำหนดสิ่งที่หมายโดย ' กัน 'การบ่งชี้ต่าง ๆ และตามด้วยการประยุกต์ใช้กับกรณีของมาเลเซียและไทย เป็นคำถามรอบบรรจบกัน ' ' ระหว่างไทยและมาเลเซียมีแนวโน้มที่จะมากขึ้นในนโยบายด้าน เรามุ่งเน้นมากของกระดาษในพื้นที่นี้