Progressive management of an organi

Progressive management of an organization's
human resources has long been considered crucial
to its effectiveness and, increasingly, a means by
which an organization can secure strategic advantage
(Lawler 1986; Pfefifer 1994, 1998; Schuler and
Jackson 1987). Few researchers have examined the
impact that human resource management (HRM)
practices associated with higher levels of organizational
performance have on an organization experiencing
decline or retrenchment. However, this area
of research is one of the field's most promising in
recent years (Cook and Ferris 1986; Ferris, Schellenberg,
and Zammuto 1984). We are only now
beginning to understand how such practices afFect
performance (Huselid 1995; Sheppeckand Militello
2000; Youndt et al. 1996), yet we know almost
nothing about their ability to do so when the organization
is undergoing significant change—including
labor force displacements

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก้าวหน้าการจัดการขององค์กรทรัพยากรบุคคลถือสำคัญประสิทธิผลและ มากขึ้น วิธีโดยซึ่งองค์กรสามารถรักษาความปลอดภัยความได้เปรียบเชิงกลยุทธ์(Lawler 1986 Pfefifer 1994, 1998 Schuler และJackson 1987) นักวิจัยไม่ได้ตรวจสอบการส่งผลกระทบต่อการจัดการทรัพยากรมนุษย์ (HRM)ปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับระดับสูงขององค์กรมีประสิทธิภาพในองค์กรประสบความปฏิเสธหรือตัดทอน อย่างไรก็ตาม นี้งานวิจัยเป็นหนึ่งของเขตว่าในปีที่ผ่านมา (คุกและชิง 1986 ชิงช้าสวรรค์ Schellenbergและ Zammuto 1984) เราก็เท่านั้นเริ่มเข้าใจวิธีปฏิบัติดังกล่าวส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพ (Huselid 1995 Sheppeckand Militello2000 Youndt et al. 1996), แต่เรารู้ว่าเกือบไม่เกี่ยวกับความสามารถในการทำเมื่อองค์กรอยู่ในระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญซึ่งรวมถึงแรงงานบังคับ displacements

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการความก้าวหน้าขององค์กรทรัพยากรมนุษย์ได้รับการพิจารณาที่สำคัญที่จะมีประสิทธิภาพและเพิ่มมากขึ้นเป็นวิธีการที่องค์กรสามารถรักษาความปลอดภัยได้เปรียบเชิงกลยุทธ์(Lawler 1986; Pfefifer ปี 1994, 1998; ชูเลอร์และแจ็คสัน1987) นักวิจัยไม่กี่ได้ตรวจสอบผลกระทบที่การบริหารทรัพยากรบุคคล (HRM) การปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นขององค์กรประสิทธิภาพการทำงานที่มีอยู่ในองค์กรที่ประสบลดลงหรือตัดทอน อย่างไรก็ตามพื้นที่นี้ของการวิจัยเป็นหนึ่งในที่สุดของสนามที่มีแนวโน้มในปีที่ผ่านมา(คุกและชิงช้าสวรรค์ 1986; กระเช้า Schellenberg, และ Zammuto 1984) เราเป็นเพียงตอนนี้เริ่มที่จะเข้าใจวิธีการปฏิบัติดังกล่าวส่งผลกระทบต่อผลการดำเนินงาน(Huselid 1995; Sheppeckand Militello 2000. Youndt et al, 1996) แต่เรารู้ว่าเกือบไม่มีอะไรเกี่ยวกับความสามารถของพวกเขาที่จะทำดังนั้นเมื่อองค์กรคือการเปลี่ยนแปลงรวมทั้งที่สำคัญกระจัดกำลังแรงงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก้าวหน้าขององค์กรการจัดการทรัพยากรมนุษย์มานาน

ถือว่าสำคัญเพื่อประสิทธิภาพและมากขึ้นเป็นวิธีที่องค์กรสามารถรักษาความปลอดภัย

ความได้เปรียบเชิงกลยุทธ์ ( ลอว์เลอร์ 1986 ; pfefifer 1994 , 1998 ; Schuler และ
แจ็กสัน 1987 ) นักวิจัยได้ตรวจสอบผลกระทบน้อย

การจัดการทรัพยากรมนุษย์ ( HRM ) แนวทางปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับระดับที่สูงขึ้นขององค์การ
การปฏิบัติงานในองค์กรประสบ
ปฏิเสธหรือด้วย อย่างไรก็ตาม พื้นที่นี้
ของการวิจัยเป็นหนึ่งในเขตข้อมูลที่มีแนวโน้มมากที่สุดใน
ปีล่าสุด ( ทำอาหารและชิงช้าสวรรค์ Ferris , 1986 ; ไทยเบฟเวอเรจ และ zammuto
, 1984 ) เราเป็นเพียงตอนนี้เริ่มที่จะเข้าใจเรื่องแบบนี้

งานต่อ ( huselid 1995 ; sheppeckand militello
2000 ; youndt et al . 1996 ) แต่เรารู้เกือบ
ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับความสามารถของพวกเขาที่จะทำดังนั้นเมื่อ
องค์การเป็นกระบวนการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญรวมทั้ง
กรรมแรงงาน