Edible films based on fruits and ve

Edible films based on fruits and vegetables may be producedin industrial scale in order to decrease processing time, increaseyield, and reduce production cost, but temperatures lower thattheir degradation temperatures should be used. Thermogravime-try has shown that pectin-added banana puree edible films degradein 3 main stages within a nitrogen atmosphere (Martelli and others2013). The 1st stage, occurring at temperatures lower than 100 °C,was attributed to the desorption of moisture physically adsorbedin the film. The onset of the 2nd mass loss stage was at approx-imately 130 °C, where short-chain sugars (fructose, sucrose, andglucose), starch and proteins began to degrade irreversibly. The3rd stage occurred between 230 and 400 °C and was assigned tothe thermal deterioration of more complex compounds such aslignin, hemicelluloses, and cellulose. For those films, processingat temperatures above 130 °C is not recommended (Martelli andothers 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพยนตร์ที่กินได้อยู่บนพื้นฐานของผักและผลไม้อาจมีการผลิต
ในระดับอุตสาหกรรมเพื่อลดเวลาในการประมวลผลเพิ่ม
ผลผลิตและลดต้นทุนการผลิต แต่อุณหภูมิที่ต่ำกว่าที่
อุณหภูมิการสลายตัวของพวกเขาควรจะใช้ Thermogravime-
พยายามแสดงให้เห็นว่าเพคตินเพิ่มกล้วยน้ำซุปข้นภาพยนตร์ที่กินได้ลดลง
ใน 3 ขั้นตอนหลักที่อยู่ในบรรยากาศไนโตรเจน (เทลและคนอื่น ๆ
2013) ขั้นตอนที่ 1 เกิดขึ้นที่อุณหภูมิต่ำกว่า 100 องศาเซลเซียส
ประกอบกับการคายความชื้นดูดซับร่างกาย
ในภาพยนตร์เรื่องนี้ การโจมตีของขั้นตอนการสูญเสียมวลที่ 2 อยู่ที่ approx-
imately 130 ° C ที่น้ำตาลห่วงโซ่สั้น (ฟรุกโตสซูโครสและ
กลูโคส), แป้งและโปรตีนเริ่มที่จะลดลงอย่างถาวร
ขั้นตอนที่ 3 เกิดขึ้นระหว่าง 230 และ 400 องศาเซลเซียสและได้รับมอบหมายให้
การเสื่อมสภาพทางความร้อนของสารที่ซับซ้อนมากขึ้นเช่น
ลิกนินเฮมิเซลลูโลสและเซลลูโลส สำหรับภาพยนตร์เหล่านั้นในการประมวลผล
ที่อุณหภูมิสูงกว่า 130 องศาเซลเซียสจะไม่แนะนำ (เทลและ
คนอื่น ๆ 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์ที่กินได้จากผักและผลไม้ที่สามารถผลิตได้
ในระดับอุตสาหกรรมเพื่อลดเวลาในการประมวลผลเพิ่มขึ้น
และลดต้นทุนการผลิตแต่อุณหภูมิต่ำกว่าที่
อุณหภูมิการย่อยสลายของพวกเขาควรจะใช้ อุณหภูมิ
ลองแสดงให้เห็นว่ามีการเพิ่มกล้วยข้นฟิล์มที่กินได้ลดลง
ใน3ขั้นตอนหลักภายในบรรยากาศไนโตรเจน (Martelli และอื่นๆ
๒๐๑๓) ระยะแรกที่เกิดขึ้นที่อุณหภูมิต่ำกว่า๑๐๐° c,
ถูกนำมาประกอบกับการ desorption ของความชื้นของตัวดูดซับร่างกาย
ในภาพยนตร์เรื่องนี้ การโจมตีของระยะการสูญเสียมวลที่2คือประมาณ
๑๓๐° c ซึ่งเป็นน้ำตาลในโซ่สั้น (ฟรักโทส, ซูโครสและ
กลูโคส) แป้งและโปรตีนเริ่มลดลง การ
ระยะที่3เกิดขึ้นระหว่าง๒๓๐และ๔๐๐° c และถูกกำหนดให้กับ
การเสื่อมสภาพความร้อนของสารที่ซับซ้อนมากขึ้นเช่น
ไปหมด, hemicelluloses และเซลลูโลส สำหรับภาพยนตร์, การประมวลผล
ที่อุณหภูมิสูงกว่า๑๓๐° c ไม่แนะนำ (Martelli และ
อื่นๆ๒๐๑๓)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามารถผลิตฟิล์มกินได้จากผักและผลไม้
ในระดับอุตสาหกรรมเพื่อลดเวลาในการประมวลผลเพิ่มขึ้น
ผลผลิตลดต้นทุนการผลิตแต่อุณหภูมิจะลดลง
อุณหภูมิการสลายตัวของพวกเขาควรใช้ การพัฒนาความร้อน
การย่อยสลายฟิล์มบริโภคได้ของเพคตินกล้วยบด
สามขั้นตอนหลักในสภาพแวดล้อมไนโตรเจน
ปีที่ 2013 ขั้นตอนแรกเกิดขึ้นที่อุณหภูมิต่ำกว่าร้อยองศาซี
เนื่องจากการดูดซับความชื้นทางกายภาพ
ในหนัง จุดเริ่มต้นของขั้นตอนที่สองของการสูญเสียคุณภาพประมาณ
ประมาณ 130 องศา C ซึ่งเป็นโซ่สั้นของน้ำตาลฟรุคโตสซูโครสและ
กลูโคสแป้งและโปรตีนเริ่มย่อยสลายได้ นี่
ขั้นตอนที่สามเกิดขึ้นระหว่าง 230 ถึง 400 องศา C และได้รับมอบหมายให้
สารประกอบที่ซับซ้อนมากขึ้นเช่น
ลิกนินเฮมิเซลลูโลสและเซลลูโลส สำหรับหนังเรื่องนั้น
มาร์เทลลี่และไม่แนะนำให้ใช้เมื่ออุณหภูมิสูงกว่า 130 องศา C
ปีอื่นๆ