With environmental problems becomin

With environmental problems becoming more pressing, the impact of our daily consumption receives more and more attention.

As a result, new fields of study have emerged; industrial ecology is one of them. Industrial ecologists have used a new concept called "carbon footprint" to calculate greenhouse gases emitted from our consumption and are working on deeper analyses.

While they are doing that, Thais should start substituting part of their daily consumption of rice with other staples, for doing so will not only reduce their impact on the environment but also have other benefits. Besides, it may help Thai rice farmers, who are among the country's poorest citizens, raise their incomes.

Starchy food items that can replace rice include sweet corn, sweet potatoes, yams, potatoes, cassava, plantains, bananas, taro and pumpkins, all of which can be grown in Thailand. To start with, consumption of these staples requires less energy. It is obvious that consumption of ripe bananas requires no energy for cooking.

As for other items, after harvest, they require energy to process only once - be it for boiling, steaming, frying or microwaving - before they can be consumed. Frying should be avoided by those who wish to reduce their consumption of cooking oil.

We know that after harvest, rice must be milled and cooked to be consumed as brown rice. But most Thais consume white rice, which needs polishing. Rice, therefore, requires at least two steps of processing, all of which require energy. Thais also consume a lot of noodles. To become noodles, rice must be processed further and then cooked once more before consumption.

While detailed calculations of energy usage in the processing and cooking of these staples are not yet available, it seems obvious that consumption of rice uses more energy.

Bread and pasta should be excluded from potential substitutes for rice because they also require many processing steps that use energy; besides, wheat flour must be imported, requiring energy for transport.

Another consideration involves the use of water for growing these crops. In his book When the Rivers Run Dry, Fred Pearce provides some data showing that to grow one pound of rice requires 250-650 gallons of water while one pound of potatoes requires only 65 gallons. Data provided by the Water Footprint Network show that growing the same amount of corn requires about 110 gallons of water. While calculations of water requirements for growing other crops are not yet available, it should be obvious that they require less water than rice since only rice needs flooded fields.

Having a lot of rain during the monsoon season, Thais may not realise that water scarcity is a global crisis. While growing rice during the rainy season is appropriate, attempting it during the dry season makes no sense. But farmers will not grow more of other crops unless demand for them increases significantly.

We also know that crop rotation is good for the soil and reduces the risk of plant deaths. It, therefore, makes more sense to use paddy fields during the dry season to grow other crops such as potatoes, yams, taro and pumpkins, which require only a few months to mature.

Should demand for other crops increase significantly, farmers who cannot grow rice during the dry season because they lack access to irrigation water provided by the government may grow them using pond water, which requires less investment. As a result, their incomes will rise. Their incomes will also rise if they eat more of the other staples, leaving more rice for sale.

The incomes of rice farmers, in general, may also rise if Thais consume much less rice. This is because rice has played such a large role in the Thai diet that successive governments have either implicitly or explicitly tried to keep the price of rice low.

At one point, the "rice premium" export tax was imposed precisely for that purpose.

As for other benefits, we know that these food items contain different amounts of various vitamins, minerals and other nutrients.

Consuming all of them, therefore, increases the chance of meeting our nutritional requirements more completely. For those who watch their weight, it should be noted that studies available show that many of these items have fewer calories than rice.

Lastly, for those who watch their salt intake, most of these rice substitutes taste good by themselves and thus require no or little salt to make them enjoyable.

If this is not a win-win-win proposal, what is?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กดเพิ่มมากขึ้นกลายเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อม ผลกระทบของการบริโภคประจำวันของเราได้รับความสนใจมาก ขึ้นผล เขตการศึกษาใหม่ได้เกิด ระบบนิเวศอุตสาหกรรมเป็นหนึ่งในพวกเขา Ecologists อุตสาหกรรมได้ใช้แนวคิดใหม่ที่เรียกว่า "รอยเท้าคาร์บอน" เพื่อคำนวณก๊าซเรือนกระจกออกจากปริมาณการใช้ของเรา และทำงานในการวิเคราะห์ที่ลึกซึ้งในขณะที่พวกเขา ทำที่ ไทยควรเริ่มแทนส่วนของผู้บริโภคต่อวันของลวดเย็บกระดาษอื่น ๆ สำหรับทำข้าวจะไม่เพียงลดการผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ได้ยัง มีประโยชน์อื่น ๆ จึง มันอาจช่วยไทยข้าวเกษตรกร ซึ่งมีประชาชนยากจนที่สุดของประเทศ เพิ่มรายได้ของพวกเขารายการอาหารฟูมที่สามารถแทนข้าวต้นข้าวโพด มันเทศ yams มันฝรั่ง มันสำปะหลัง plantains กล้วย เผือก และ ฟักทอง ที่สามารถปลูกในประเทศไทย จะเริ่มต้นด้วย การใช้ลวดเย็บกระดาษเหล่านี้ต้องการพลังงานน้อยลง เป็นที่ชัดเจนว่า ปริมาณของกล้วยที่สุกต้องไม่พลังงานสำหรับทำอาหารส่วนรายการอื่น ๆ หลังการเก็บเกี่ยว พวกเขาต้องพลังงานการประมวลผลเพียงครั้งเดียว - ไม่ว่าจะเป็นการต้ม นึ่ง ทอด หรือ microwaving - ก่อนที่พวกเขาสามารถใช้ ทอดควรจะหลีกเลี่ยง โดยผู้ที่ต้องการลดการปริมาณการใช้น้ำมันปรุงอาหารเรารู้ว่า หลังการเก็บเกี่ยว ข้าวต้องปลาย และสุกใช้เป็นข้าวกล้อง แต่คนไทยส่วนใหญ่บริโภคข้าวขาว ซึ่งต้องขัด ข้าว ดังนั้น ต้องการน้อยสองขั้นตอนของการประมวลผล ที่ต้องใช้พลังงาน คนไทยยังบริโภคจำนวนมากของก๋วยเตี๋ยว เป็น ก๋วยเตี๋ยว ข้าวต้องดำเนินต่อไปแล้ว ต้มอีกครั้งก่อนที่จะใช้ในขณะที่คำนวณรายละเอียดของการใช้พลังงานในการประมวลผลและการทำอาหารของลวดเย็บกระดาษเหล่านี้ยังไม่มี เหมือนชัดเจนว่า ปริมาณของข้าวใช้พลังงานมากขึ้นขนมปังและพาสต้าจะไม่ทดแทนที่มีศักยภาพสำหรับข้าวเนื่องจากที่พวกเขาต้องมีหลายขั้นตอนการประมวลผลที่ใช้พลังงาน นอกจาก สาลีต้องกัน ต้องการพลังงานสำหรับการขนส่งพิจารณาอื่นเกี่ยวข้องกับการใช้น้ำสำหรับการปลูกพืชเหล่านี้ ในหนังสือของเขาเมื่อแม่น้ำรันแห้ง Fred Pearce ให้ข้อมูลบางอย่างแสดงที่เติบโตของข้าวหนึ่งปอนด์ต้องใช้ 250-650 แกลลอนน้ำขณะหนึ่งปอนด์ของมันต้องการเพียง 65 แกลลอน ข้อมูลโดยเครือข่ายรอยน้ำแสดงว่า ปลูกข้าวโพดจำนวนเดียวกันต้องประมาณ 110 แกลลอนน้ำ ในขณะที่คำนวณความต้องการน้ำสำหรับการปลูกพืชอื่น ๆ ยังไม่มี มันควรจะชัดเจนว่า จะต้องใช้น้ำน้อยกว่าข้าวเนื่องจากเฉพาะข้าวต้องการน้ำท่วมเขตมีฝนตกมากในช่วงฤดูมรสุม คนไทยอาจไม่ได้ตระหนักถึงว่าการขาดแคลนน้ำวิกฤต ขณะปลูกข้าวในช่วงฤดูฝนที่เหมาะสม พยายามในฤดูแล้งทำให้รู้สึกไม่ แต่เกษตรกรจะไม่เจริญเติบโตของพืชอื่น ๆ นอกจากเพิ่มความต้องการเรายังทราบเหมาะสำหรับดินที่ปลูกพืชหมุนเวียน และลดความเสี่ยงของการเสียชีวิตของพืช มัน ดังนั้น ทำให้รู้สึกมากกว่าการใช้นาข้าวในฤดูแล้งจะปลูกพืชอื่นเช่นมันฝรั่ง yams เผือก และ ฟักทอง ซึ่งต้องผู้ใหญ่เพียงไม่กี่เดือนควรต้องสำหรับพืชอื่น ๆ เพิ่มอย่างมีนัยสำคัญ เกษตรกรที่ไม่สามารถปลูกข้าวในฤดูแล้งเนื่องจากพวกเขาขาดการเข้าถึงน้ำชลประทานโดยรัฐบาลอาจเติบโตได้โดยใช้บ่อน้ำ ซึ่งต้องลงทุนน้อยกว่า ดัง รายได้ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น รายได้ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นถ้าพวกเขากินของอื่น ๆ คำ ออกขายข้าวเพิ่มเติมรายได้ของเกษตรกรข้าว ทั่วไป อาจยังเพิ่มสูงขึ้นถ้าคนไทยกินข้าวน้อยมาก ทั้งนี้เนื่องจากข้าวมีบทบาทดังกล่าวมากในอาหารไทยที่รัฐบาลต่อเนื่องทั้งโดยนัย หรืออย่างชัดเจนพยายามให้ราคาข้าวต่ำจุดหนึ่ง ภาษีส่งออก "พรีเมียมข้าว" ถูกกำหนดสำหรับวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนส่วนประโยชน์อื่น ๆ เรารู้ว่า รายการอาหารเหล่านี้ประกอบด้วยจำนวนแตกต่างของวิตามินต่าง ๆ เกลือแร่ และสารอาหารอื่น ๆใช้ทั้งหมดของพวกเขา ดังนั้น เพิ่มโอกาสของการประชุมความต้องการทางโภชนาการของเราสมบูรณ์มากขึ้น สำหรับผู้ที่ดูน้ำหนักของพวกเขา จึงควรจดบันทึกว่า มีศึกษาว่า สินค้าเหล่านี้มีแคลอรี่น้อยกว่าข้าวสุดท้ายนี้ สำหรับผู้ที่ดูปริมาณของเกลือ ข้าวเหล่านี้ส่วนใหญ่แทนรสชาติดี ด้วยตัวเอง แล้วจึง ต้องใช้เกลือไม่มี หรือน้อยเพื่อให้สนุกสนานถ้าไม่ชนะชนะข้อเสนอ คืออะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยการกลายเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เร่งด่วนมากขึ้นผลกระทบของการบริโภคประจำวันของเราได้รับความสนใจมากขึ้น. เป็นผลให้ช่องใหม่ของการศึกษาได้เกิด; นิเวศวิทยาอุตสาหกรรมเป็นหนึ่งในนั้น นิเวศวิทยาอุตสาหกรรมได้ใช้แนวคิดใหม่ที่เรียกว่า "รอยเท้าคาร์บอน" ในการคำนวณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกมาจากการบริโภคของเราและกำลังทำงานในการวิเคราะห์ลึก. ในขณะที่พวกเขากำลังทำที่คนไทยควรจะเริ่มต้นทำหน้าที่แทนส่วนหนึ่งของการบริโภคประจำวันของพวกเขาจากข้าวกับลวดเย็บกระดาษอื่น ๆ สำหรับการทำ ดังนั้นจะไม่เพียง แต่ช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม แต่ยังมีประโยชน์อื่น ๆ นอกจากนี้ยังอาจช่วยให้เกษตรกรผู้ปลูกข้าวไทยที่อยู่ในหมู่ประชาชนที่ยากจนที่สุดของประเทศยกระดับรายได้ของพวกเขา. รายการอาหารแป้งที่สามารถทดแทนข้าว ได้แก่ ข้าวโพดหวานมันฝรั่งหวานมันเทศมันฝรั่งมันสำปะหลังดงกล้วยเผือกและฟักทองทั้งหมด ซึ่งสามารถปลูกได้ในประเทศไทย เริ่มต้นด้วยการใช้ลวดเย็บกระดาษเหล่านี้ต้องใช้พลังงานน้อยลง จะเห็นได้ชัดว่าการบริโภคกล้วยสุกต้องใช้พลังงานในการปรุงอาหารไม่มี. สำหรับรายการอื่น ๆ หลังการเก็บเกี่ยวที่พวกเขาจำเป็นต้องดำเนินการให้เป็นพลังงานเพียงครั้งเดียว - ไม่ว่าจะเป็นสำหรับต้มนึ่งทอดหรือ microwaving - ก่อนที่พวกเขาสามารถบริโภคได้ ทอดควรหลีกเลี่ยงโดยผู้ที่ต้องการลดการบริโภคน้ำมันปรุงอาหาร. เรารู้ว่าหลังการเก็บเกี่ยวข้าวจะต้องมีการขัดสีและปรุงสุกที่จะบริโภคข้าวกล้อง แต่คนไทยส่วนใหญ่กินข้าวขาวที่ต้องการขัด ข้าวจึงต้องมีอย่างน้อยสองขั้นตอนของการประมวลผลทั้งหมดที่ต้องใช้พลังงาน คนไทยยังใช้จำนวนมากก๋วยเตี๋ยว ที่จะกลายเป็นก๋วยเตี๋ยวข้าวจะต้องดำเนินการต่อไปและปรุงสุกแล้วอีกครั้งก่อนบริโภค. ในขณะที่การคำนวณรายละเอียดของการใช้พลังงานในการประมวลผลและการปรุงอาหารของลวดเย็บกระดาษเหล่านี้จะไม่สามารถใช้ได้ แต่ดูเหมือนว่าที่เห็นได้ชัดว่าการบริโภคข้าวที่ใช้พลังงานมากขึ้น. ขนมปังและพาสต้า ควรจะแยกออกจากสารทดแทนที่มีศักยภาพสำหรับข้าวเพราะพวกเขายังต้องการการประมวลผลขั้นตอนหลายอย่างที่ใช้พลังงาน นอกเหนือจากแป้งสาลีต้องนำเข้าที่ต้องใช้พลังงานในการขนส่ง. พิจารณาก็เกี่ยวข้องกับการใช้น้ำสำหรับการปลูกพืชเหล่านี้ ในหนังสือของเขาเมื่อแม่น้ำเรียกซักแห้ง, เฟร็ดเพียร์ซให้ข้อมูลบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าจะเติบโต£ 1 ของข้าวที่ต้องใช้ 250-650 แกลลอนน้ำในขณะที่หนึ่งปอนด์ของมันฝรั่งต้องใช้เพียง 65 แกลลอน ข้อมูลที่มาจากเครือข่ายรอยพระพุทธบาทแสดงว่าน้ำที่เพิ่มขึ้นจำนวนเดียวกันของข้าวโพดต้องใช้ประมาณ 110 แกลลอนน้ำ ในขณะที่การคำนวณความต้องการน้ำเพื่อการปลูกพืชอื่น ๆ ที่ยังไม่พร้อมก็ควรจะเห็นได้ชัดว่าพวกเขาจำเป็นต้องใช้น้ำน้อยกว่าข้าวตั้งแต่ความต้องการข้าวเฉพาะเขตข้อมูลที่ถูกน้ำท่วม. มีจำนวนมากที่มีฝนตกในช่วงฤดูมรสุมที่คนไทยอาจไม่ได้ตระหนักถึงการขาดแคลนน้ำที่ วิกฤตทั่วโลก ในขณะที่การปลูกข้าวในช่วงฤดูฝนมีความเหมาะสมที่จะพยายามมันในช่วงฤดูแล้งทำให้รู้สึกไม่ แต่เกษตรกรจะไม่เติบโตมากขึ้นของพืชอื่น ๆ ยกเว้นในกรณีที่ต้องการสำหรับพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ. เรายังไม่ทราบว่าการปลูกพืชหมุนเวียนเป็นสิ่งที่ดีสำหรับดินและช่วยลดความเสี่ยงของการเสียชีวิตของพืช จึงทำให้รู้สึกมากขึ้นที่จะใช้นาข้าวในช่วงฤดูแล้งที่จะปลูกพืชอื่น ๆ เช่นมันฝรั่งมันเทศเผือกและฟักทองซึ่งต้องการเพียงไม่กี่เดือนที่จะเติบโต. ควรมีความต้องการพืชอื่น ๆ เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเกษตรกรที่ไม่สามารถเจริญเติบโต ข้าวในช่วงฤดูแล้งเพราะพวกเขาขาดการเข้าถึงน้ำชลประทานให้โดยรัฐบาลอาจเติบโตพวกเขาใช้น้ำในบ่อเลี้ยงซึ่งจะต้องมีการลงทุนน้อยกว่า เป็นผลให้รายได้ของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น รายได้ของพวกเขายังจะเพิ่มขึ้นถ้าพวกเขากินมากขึ้นของลวดเย็บกระดาษอื่น ๆ ออกข้าวมากขึ้นสำหรับการขาย. รายได้ของเกษตรกรข้าวโดยทั่วไปยังอาจเพิ่มขึ้นถ้าคนไทยกินข้าวน้อยมาก นี้เป็นเพราะข้าวมีการเล่นดังกล่าวมีบทบาทใหญ่ในอาหารไทยที่รัฐบาลต่อเนื่องมีทั้งโดยปริยายหรืออย่างชัดเจนพยายามที่จะให้ราคาข้าวต่ำ. เมื่อถึงจุดหนึ่งที่ "ข้าวพรีเมี่ยม" ภาษีการส่งออกได้รับการกำหนดได้อย่างแม่นยำเพื่อวัตถุประสงค์ที่. ในฐานะที่เป็น สำหรับผลประโยชน์อื่น ๆ เรารู้ว่ารายการอาหารเหล่านี้มีปริมาณที่แตกต่างกันของวิตามินต่างๆเกลือแร่และสารอาหารอื่น ๆ . การบริโภคทั้งหมดของพวกเขาจึงเพิ่มโอกาสของการประชุมความต้องการทางโภชนาการของเรามากขึ้นอย่างสมบูรณ์ สำหรับผู้ที่ดูน้ำหนักของพวกเขาก็ควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการศึกษาการแสดงที่สามารถใช้ได้ที่หลายรายการเหล่านี้มีแคลอรี่น้อยกว่าข้าว. สุดท้ายสำหรับผู้ที่ชมการบริโภคเกลือของพวกเขามากที่สุดของการทดแทนข้าวเหล่านี้รสชาติดีด้วยตัวเองจึงไม่จำเป็นต้องมีหรือ เกลือเล็กน้อยเพื่อให้พวกเขาสนุก. ถ้าไม่ได้เป็นข้อเสนอที่ win-win-ชนะคืออะไร?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับปัญหาสิ่งแวดล้อมเป็นสำคัญ ผลกระทบของการบริโภคประจำวันของเราได้รับความสนใจมากขึ้น

ผลเขตข้อมูลใหม่ของการศึกษาเกิดขึ้น ; นิเวศวิทยาอุตสาหกรรมเป็นหนึ่งของพวกเขา ecologists อุตสาหกรรมได้ใช้แนวคิดใหม่ที่เรียกว่า " คาร์บอน " เพื่อคำนวณปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกมาจากการบริโภคของเรา และจะทำงานในการวิเคราะห์ลึก

ในขณะที่พวกเขาจะทำอย่างนั้นคนไทยควรเริ่มต้นแทนส่วนของการบริโภคประจำวันของข้าวด้วยลวดเย็บกระดาษอื่น ๆ การทำเช่นนั้นจะไม่เพียง แต่ช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม แต่ยังมีประโยชน์อื่น ๆ นอกจากนี้ มันอาจช่วยให้ชาวนาไทย ซึ่งเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดในหมู่ของประชาชน เพิ่มรายได้ของพวกเขา .

แป้งสินค้าที่สามารถทดแทนข้าว ได้แก่ ข้าวโพด มันเทศ มันฝรั่ง มันเทศ มันสำปะหลังกล้วย กล้วย เผือก และฟักทอง ซึ่งสามารถปลูกได้ในประเทศไทย เริ่มต้นด้วย การใช้ลวดเย็บกระดาษเหล่านี้ต้องใช้พลังงานน้อยลง มันชัดเจนว่า การบริโภคกล้วยสุกไม่ต้องใช้พลังงานในการปรุงอาหาร

สำหรับรายการอื่น ๆ หลังจากการเก็บเกี่ยว พวกเขาต้องใช้พลังงานประมวลผลเพียงครั้งเดียว - ไม่ว่าจะเป็นต้ม นึ่ง ทอด หรือไมโครเวฟ - ก่อนที่พวกเขาสามารถใช้ทอดควรหลีกเลี่ยง โดยผู้ที่ต้องการลดการบริโภคของพวกเขาน้า

เรารู้ว่าหลังจากเก็บเกี่ยวข้าว ต้องบดและปรุงอาหารรับประทานเป็นข้าวกล้อง แต่คนไทยส่วนใหญ่บริโภคข้าวขาว ซึ่งต้องขัด ข้าว ดังนั้น ต้องมีอย่างน้อยสองขั้นตอนของการประมวลผล ซึ่งทั้งหมดต้องใช้พลังงาน คนไทยยังกินมากของก๋วยเตี๋ยว เป็นก๋วยเตี๋ยวข้าวก็ต้องดำเนินการต่อไป แล้วต้มอีกครั้งก่อนการบริโภค

ในขณะที่รายละเอียดการคำนวณการใช้พลังงานในการประมวลผลและการปรุงอาหารของลวดเย็บกระดาษเหล่านี้ยังไม่สามารถใช้ได้ มันชัดเจนว่า การบริโภคข้าวใช้พลังงานมากกว่า

ขนมปังและพาสต้าควรจะแยกออกจากศักยภาพแทนข้าว เพราะพวกเขายังต้องมีการประมวลผล ขั้นตอนที่ใช้พลังงาน นอกจากนี้แป้งสาลีต้องนำเข้าต้องใช้พลังงานเพื่อการขนส่ง

อีกปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการใช้น้ำเพื่อปลูกพืชเหล่านี้ ในหนังสือของเขาเมื่อแม่น้ำแห้งขอด เฟร็ด Pearce มีบางข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าการเติบโตหนึ่งปอนด์ของข้าว ต้อง 250-650 แกลลอนของน้ำในขณะที่หนึ่งปอนด์มันฝรั่งต้องใช้เพียง 65 แกลลอนข้อมูลที่ให้ไว้โดยน้ำรอยพระพุทธบาทแสดงเครือข่ายที่เติบโตปริมาณเดียวกันของข้าวโพดต้องใช้ประมาณ 110 แกลลอนน้ำ ในขณะที่การคำนวณความต้องการน้ำเพื่อการปลูกพืชอื่น ๆยังไม่สามารถใช้ได้ , มันควรจะเป็นที่ชัดเจนว่าพวกเขาต้องการน้ำมากกว่าข้าวเนื่องจากข้าวที่ต้องท่วมเขต

มีฝนตกชุกในช่วงฤดูมรสุมคนไทยอาจจะไม่ตระหนักว่า การขาดแคลนน้ำเป็นวิกฤติระดับโลก ในขณะที่การปลูกข้าวในช่วงฤดูฝนเหมาะสมพยายามมันในช่วงฤดูแล้ง มันไม่มีเหตุผลเลย แต่เกษตรกรจะไม่เติบโตมากขึ้นของพืชอื่น ๆ นอกจากความต้องการของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก

เรายังทราบว่า การปลูกพืชหมุนเวียน ดีต่อดิน และลดความเสี่ยงของการตายของพืช มัน จึงทำให้รู้สึกมากขึ้นเพื่อใช้ทำนาปรังในฤดูแล้งจะปลูกพืชอื่นๆ เช่น มันฝรั่ง มันเทศ เผือก และฟักทอง ซึ่งต้องใช้เพียงไม่กี่เดือน ผู้ใหญ่

ควรความต้องการพืชชนิดอื่นเพิ่มมากขึ้น เกษตรกรที่ไม่สามารถปลูกข้าวในฤดูแล้งเพราะพวกเขาขาดการเข้าถึงน้ำ โดยรัฐบาล อาจจะปลูกโดยใช้บ่อน้ำซึ่งจะต้องมีการลงทุนน้อย เป็นผลให้รายได้ของพวกเขาจะขึ้น รายได้ของพวกเขาจะขึ้นถ้าพวกเขากินมากขึ้นของลวดเย็บกระดาษอื่น ๆ ปล่อยให้ข้าวขาย

รายได้ของชาวนา ข้าวทั่วไป อาจสูงขึ้นถ้าคนไทยบริโภคข้าวน้อยลงมาก .นี้เป็นเพราะข้าวดังกล่าวมีขนาดใหญ่ ได้ เล่น บทบาทในอาหารไทย ที่รัฐบาลได้อย่างใดอย่างหนึ่งหรือโดยปริยายอย่างชัดเจนพยายามที่จะให้ราคาข้าวต่ำ

ที่จุดหนึ่ง , ข้าว " พรีเมี่ยม " ภาษีการส่งออกที่กำหนดไว้เพื่อวัตถุประสงค์ที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ .

เราว่ารายการเหล่านี้อาหาร มีปริมาณที่แตกต่างกันของวิตามินต่างๆ เกลือแร่ และสารอาหารอื่น ๆ .

การบริโภคทั้งหมดของพวกเขาจึงเพิ่มโอกาสของการประชุมความต้องการทางโภชนาการของเราสมบูรณ์ขึ้น สำหรับผู้ที่ชมน้ำหนักของพวกเขา มันควรจะสังเกตว่ามีการศึกษาค้นคว้าแสดงให้เห็นว่าหลายรายการเหล่านี้มีแคลอรีน้อยกว่าข้าว

สุดท้าย สำหรับคนที่ดูการบริโภคเกลือของพวกเขาที่สุดของสารทดแทนข้าวเหล่านี้รสชาติดีด้วยตนเอง จึงต้องไม่มีหรือเกลือเล็กน้อยเพื่อให้พวกเขาสนุก

ถ้าไม่ชนะ ชนะ ชนะ ข้อเสนออะไร ?