There is a convergence of evidence

There is a convergence of evidence from neuropsychological,
psychophysiological, and neuroimaging studies
that breakdowns in temporolimbic-prefrontal circuits are
central to the expression of schizophrenia (1–4). Limbicprefrontal
systems show a reciprocal modulatory relationship
with autonomic (“body”) arousal via connections
with brainstem arousal circuits (5, 6). Abnormalities in
both tonic and phasic autonomic arousal have been observed
in chronic, first-episode, and high-risk samples (7,
8). We investigated limbic-prefrontal and arousal dysfunction
in schizophrenia during perception of facial expressions.
A growing number of studies have observed that impairments
in facial emotion perception in schizophrenia
patients are most pronounced for threat-related expressions
such as fear (9, 10). In healthy subjects, fear stimuli
typically evoke limbic and prefrontal activity, with preferential
engagement of the amygdala (11–14).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการบรรจบกันของหลักฐานจาก neuropsychologicalpsychophysiological และ neuroimagingแบ่งในวงจร temporolimbic prefrontalศูนย์กลางการนิพจน์ของโรคจิตเภท (1-4) Limbicprefrontalระบบแสดงความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันที่ modulatoryมีเร้าอารมณ์ autonomic ("เนื้อหา") ที่ผ่านการเชื่อมต่อด้วยวงจรเร้าอารมณ์ brainstem (5, 6) ความผิดปกติในโทนิคและเร้าอารมณ์ autonomic phasic มีการสังเกตในตัวอย่างเรื้อรัง ตอนแรก และอิก (78) . เราสอบสวน limbic prefrontal และเร้าอารมณ์ชวนในโรคจิตเภทในระหว่างการรับรู้ของหน้านิพจน์จำนวนที่เพิ่มขึ้นของการศึกษาได้สังเกตที่ไหวสามารถในการรับรู้อารมณ์ที่ใบหน้าในโรคจิตเภทผู้ป่วยจะออกเสียงสำหรับนิพจน์ที่เกี่ยวข้องกับการคุกคามมากที่สุดเช่นความกลัว (9, 10) ในเรื่องสุขภาพ ความหวาดกลัวสิ่งเร้าโดยทั่วไปเรามอบให้ limbic และ prefrontal กิจกรรม ต้องหมั้นของ amygdala (11-14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีการบรรจบกันของหลักฐานจากวิทยาคือ
psychophysiological และการศึกษา neuroimaging
ที่ผันผวนในวงจร temporolimbic-prefrontal
เป็นศูนย์กลางในการแสดงออกของโรคจิตเภท(1-4) Limbicprefrontal
ระบบแสดงความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน modulatory
กับอัตโนมัติ ("ร่างกาย")
เร้าอารมณ์ผ่านการเชื่อมต่อกับวงจรความตื่นตัวก้านสมอง(5, 6) ความผิดปกติในทั้งยาชูกำลังและเร้าอารมณ์อัตโนมัติเฟสิคได้รับการปฏิบัติในเรื้อรังแรกตอนและตัวอย่างมีความเสี่ยงสูง(7, 8) เราตรวจสอบ limbic-prefrontal เร้าอารมณ์และความผิดปกติในผู้ป่วยโรคจิตเภทในระหว่างการรับรู้ของการแสดงออกทางสีหน้า. ตัวเลขการเติบโตของการศึกษาได้พบว่าบกพร่องในการรับรู้อารมณ์ความรู้สึกบนใบหน้าในโรคจิตเภทผู้ป่วยที่มีความเด่นชัดมากที่สุดสำหรับการแสดงออกภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องเช่นความกลัว(9, 10) ในคนสุขภาพดีกลัวสิ่งเร้าที่มักจะทำให้เกิดกิจกรรม limbic และ prefrontal กับสิทธิพิเศษการมีส่วนร่วมของต่อมทอนซิล(11-14)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีภาพหลักฐานจากการทดสอบ
psychophysiological , และระบบประสาทการศึกษา
ที่เสียในวงจรปรีฟรอนตัล temporolimbic เป็น
กลางเพื่อการแสดงออกของโรคจิตเภท ( 1 - 4 ) ระบบ limbicprefrontal

มีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันแสดงอซีติลโคลีระบบประสาทอัตโนมัติ ( " ร่างกาย " ) ผ่านการเชื่อมต่อกับก้านสมอง กระตุ้นเร้าอารมณ์
วงจร ( 5 , 6 ) ความผิดปกติใน
และมีทั้งยาบำรุง phasic เร้าอารมณ์ได้สังเกต
ใน first-episode เรื้อรัง และตัวอย่างที่มีความเสี่ยงสูง ( 7 ,
8 ) เราสอบสวน limbic พรีฟรอนท และการกระตุ้นการรับรู้ในโรคจิตเภทในระหว่าง

หน้านิพจน์ ตัวเลขการเติบโตของการศึกษาได้พบว่า ความบกพร่องในการรับรู้อารมณ์

มีใบหน้าในผู้ป่วยจิตเภทส่วนใหญ่ออกเสียงสำหรับภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับนิพจน์
เช่น ความกลัว ( 9 , 10 ) ในเรื่องสุขภาพ กระตุ้นความกลัว
มักจะปลดปล่อยกิจกรรมลิมบิกและพรีฟรอนท กับความผูกพันพิเศษ
ของอะมิกดาลา ( 11 – 14 )