Hypertensive disorders of pregnancy

Hypertensive disorders of pregnancy include 1) new onset
in pregnancy (preeclampsia or gestational hypertension), 2)
preexisting hypertension, and 3) exacerbation of preexisting
hypertension (superimposed preeclampsia; Table 1) (1).
New-onset hypertension develops during the second half of
pregnancy (usually in the third trimester) in 3–5% of women
who were previously normotensive. In these women, hypertension
typically resolves within 6 wk postpartum, although
they may be predisposed to later essential hypertension.
Preeclampsia is a systemic syndrome whose
hallmark is proteinuria (300 mg protein or more over 24 h).
Other systemic manifestations include disseminated intravascular
coagulation, hemolysis, elevated liver function
tests, and, rarely, seizures (eclampsia); delivery is the only
definitive treatment. Gestational hypertension, a generally
more benign disorder, is diagnosed when blood pressure is
elevated in the absence of these findings. When other systemic
manifestations of disease are absent, the distinction
between preeclampsia and gestational hypertension is made

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคความดันโลหิตสูงของการตั้งครรภ์ได้แก่ 1) การโจมตีใหม่ในการตั้งครรภ์ (preeclampsia หรือความดันโลหิตสูงครรภ์), 2)ความดันโลหิตสูงยัง และ 3) exacerbation ของฟิความดันโลหิตสูง (preeclampsia ใส่รายละเอียด ตารางที่ 1) (1)ใหม่เริ่มมีอาการความดันโลหิตสูงในช่วงครึ่งหลังของพัฒนาตั้งครรภ์ (โดยปกติในไตรมาสที่ 3) ใน 3-5% ของผู้หญิงที่ normotensive ก่อนหน้านี้ได้ ในผู้หญิงเหล่านี้ ความดันโลหิตสูงโดยทั่วไปแก้ไขภายใน 6 สัปดาห์หลังคลอด แม้ว่าพวกเขาอาจจะสำแดงให้ความดันโลหิตสูงจำเป็นที่ในภายหลังPreeclampsia คือ โรคระบบที่มีจุดเด่นคือ โปรตีน (โปรตีน 300 มก.หรือมากขึ้นกว่า 24 ชม.)มีอาการระบบอื่น ๆ เผยแพร่ intravascularทำงานของตับสูงขึ้น แข็งตัว เม็ดเลือดแดงทดสอบ และ ไม่ค่อย ชัก (eclampsia); จัดส่งเป็นเพียงการรักษาที่ชัดเจน ความดันโลหิตสูงครรภ์ แบบทั่วไปใจดีมากผิดปกติ จะวินิจฉัยเมื่อความดันโลหิตยกระดับของผลการวิจัยเหล่านี้ เมื่อระบบอื่น ๆอาการของโรคคือขาด ความแตกต่างpreeclampsia และความดันโลหิตสูงครรภ์ทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความผิดปกติของความดันโลหิตสูงของการตั้งครรภ์ ได้แก่ 1) การโจมตีใหม่
ในการตั้งครรภ์ (preeclampsia หรือความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์) 2)
มาก่อนความดันโลหิตสูงและ 3) กำเริบของมาก่อน
ความดันโลหิตสูง (preeclampsia ทับ. ตารางที่ 1) (1)
ความดันโลหิตสูงใหม่ที่เริ่มมีอาการพัฒนาในช่วงครึ่งปีหลัง ของ
การตั้งครรภ์ (โดยปกติในไตรมาสที่สาม) ใน 3-5% ของผู้หญิง
ที่เป็นโลหิตปกติก่อนหน้านี้ ในผู้หญิงเหล่านี้ความดันโลหิตสูง
มักจะแก้ไขภายในระยะเวลา 6 สัปดาห์หลังคลอดถึงแม้ว่า
พวกเขาอาจจะมักจะชอบความดันโลหิตสูงในภายหลัง.
Preeclampsia เป็นดาวน์ซินโดรระบบที่มี
จุดเด่นคือโปรตีน (โปรตีน 300 มิลลิกรัมหรือมากกว่า 24 ชั่วโมง).
อาการทางระบบอื่น ๆ รวมถึงเผยแพร่หลอดเลือด
แข็งตัว ภาวะเม็ดเลือดแดงแตก, ยกระดับการทำงานของตับ
การทดสอบและไม่ค่อยชัก (eclampsia); การจัดส่งเป็นเพียง
การรักษาที่ชัดเจน ความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์โดยทั่วไป
ความผิดปกติอ่อนโยนมากขึ้นมีการวินิจฉัยเมื่อความดันโลหิต
สูงในกรณีที่ไม่มีการค้นพบเหล่านี้ เมื่อระบบอื่น ๆ
อาการของโรคที่ขาดความแตกต่าง
ระหว่าง preeclampsia และความดันโลหิตสูงขณะตั้งครรภ์จะทำ