In the traditional version, a king

In the traditional version, a king was thought to enjoy, whether he was alive or not, a special relationship with a particular deity-- usually Siva, more rarely Vishnu, occasionally the composite of eventually dedicated. The kings used this special relationship to explain their grandeur while subjects assumed that the relationship had something to do with the provision of adequate rainfall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในรุ่นดั้งเดิม กษัตริย์เป็นคิดไปว่าเขามีชีวิต หรือไม่ ความสัมพันธ์พิเศษกับเฉพาะเทพ - ศิวาปกติ น้อยนารายณ์ บางครั้งคอมโพสิตของเฉพาะในที่สุด พระมหากษัตริย์ใช้ความสัมพันธ์พิเศษนี้จะอธิบายความยิ่งใหญ่ของพวกเขาในขณะที่วัตถุสันนิษฐานว่า ความสัมพันธ์มีสิ่งที่จะทำให้ปริมาณน้ำฝนเพียงพอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในรุ่นดั้งเดิมกษัตริย์กำลังคิดว่าจะสนุกกับการว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ความสัมพันธ์พิเศษกับ deity-- โดยเฉพาะอย่างยิ่งมักพระศิวะพระนารายณ์น้อยมากบางครั้งคอมโพสิตของทุ่มเทที่สุด พระมหากษัตริย์ที่ใช้ความสัมพันธ์พิเศษนี้เพื่ออธิบายความยิ่งใหญ่ของพวกเขาในขณะที่อาสาสมัครสันนิษฐานว่าความสัมพันธ์ที่มีบางสิ่งบางอย่างจะทำอย่างไรกับบทบัญญัติของปริมาณน้ำฝนเพียงพอ