had just come to live with her, and

had just come to live with her, and took a set at me now with a spelling-book. She worked me middling hard for about an hour, and then the widow made her ease up. I couldn’t stood it much longer. Then for an hour it was deadly dull, and I was fidgety. Miss Watson would say, “Don’t put your feet up there, Huckleberry;” and “Don’t scrunch up like that, Huckleberry—set up straight;” and pretty soon she would say, “Don’t gap and stretch like that, Huckleberry—why don’t you try to behave?” Then she told me all about the bad place, and I said I wished I was there. She got mad then, but I didn’t mean no harm. All I wanted was to go somewheres; all I wanted was a change, I warn’t particular. She said it was wicked to say what I said; said she wouldn’t say it for the whole world; she was going to live so as to go to the good place. Well, I couldn’t see no advantage in going where she was going, so I made up my mind I wouldn’t try for it. But I never said so, because it would only make trouble, and wouldn’t do no good. Now she had got a start, and she went on and told me all about the good place. She said all a body would have to do there was to go around all day long with a harp and sing, forever and ever. So I didn’t think much of it. But I never said so. I asked her if she reckoned Tom Sawyer would go there, and she said not by a considerable sight. I was glad about that, because I wanted him and me to be together. Miss Watson she kept pecking at me, and it got tiresome and lonesome. By and by they fetched the niggers in and had prayers, and then everybody was off to bed. I went up to my room with a piece of candle, and put it on the table. Then I set down in a chair by the window and tried to think of something cheerful, but it warn’t no use. I felt so lonesome I most wished I was dead. The stars were shining, and the leaves rustled in the woods ever so mournful; and I heard an owl, away off, who-whooing about somebody that was dead, and a whippowill and a dog crying about somebody that was going to die; and the wind was trying to whisper something to me, and I couldn’t make out what it was, and so it made the cold shivers run over me. Then away out in the woods I heard that kind of a sound that a ghost makes when it wants to tell about something that’s on its mind and can’t make itself understood, and so can’t rest

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเพียงมาอยู่กับเธอ และเอาชุดที่ผมตอนนี้ มีหนังสือสะกด เธอทำฉัน middling หนักสำหรับประมาณหนึ่งชั่วโมง แล้ว แม่ม่ายที่ทำง่ายของเธอ ไม่สามารถยืนได้นาน แล้วชั่วโมง ก็แรงน่าเบื่อ และผม fidgety นางสาว Watson จะบอกว่า "ไม่ทนเท้าของคุณมี Huckleberry และ" ไม่ scrunch เช่นนั้น Huckleberry — ตั้งตรง; " และสวยเร็ว ๆ นี้เธอจะบอกว่า, " ไม่ช่องว่างของ และท้าทายเช่นนั้น Huckleberry — ทำไมคุณไม่ลองทำงาน? " แล้วเธอบอกฉันเกี่ยวกับดี และฉันกล่าวว่า ฉันปรารถนามีการ เธอมีบ้าแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่า ไม่อันตราย ทั้งหมดก้อไม่ได้ไป somewheres ทั้งหมดที่ฉันต้องมีการเปลี่ยนแปลง ฉัน warn't เฉพาะ เธอกล่าวว่า มันถูกคนชั่วพูดโดน กล่าวว่า เธอไม่ว่า โลกทั้งโลก เธอได้ไปอาศัยอยู่เพื่อไปสถานที่ดี ดี ไม่เห็นประโยชน์ไม่ในไปที่เธอกำลัง ดังนั้นฉันทำไม่ได้ก็ แต่ผมไม่เคยพูดได้ เนื่องจากจะทำปัญหา และจะไม่ทำดีไม่ ตอนนี้ เธอก็ได้เริ่มต้น และเธอไป และบอกฉันเกี่ยวกับดี เธอบอกทั้งหมดที่ร่างกายจะต้องไม่มีที่ไปทั่วตลอดทั้งฮาร์ปและสิงห์ ชั่วฟ้าดินสลายและเคย ดังนั้น ฉันไม่คิดว่า มันมาก แต่ผมไม่เคยพูดได้ ฉันถามเธอถ้า เธอ reckoned Tom Sawyer จะไปที่นั่น และเธอบอกว่า ไม่ใช่ โดยสายตามากขึ้น ผมดีใจว่า เพราะฉันต้องการเขาและฉันอยู่ด้วยกัน นางสาว Watson ที่เธอเก็บไว้จิกที และมันมีจผู้เดียวดาย และน่าเบื่อ โดยและโดยพวกเขา niggers ในการนำมาใช้ และมีการสวดมนต์ แล้ว ทุกคนออกจากเตียง ฉันไปถึงห้องพักมีเทียน และใส่ไว้ในตาราง แล้วฉันตั้งลงในเก้าอี้ตามหน้าต่าง และพยายามที่จะคิดว่า ของบางอย่างร่าเริง แต่มัน warn't ไม่ ฉันรู้สึกดังจผู้เดียวดายฉันสุดปรารถนาผมตาย ดาวส่องแสง และ rustled ใบไม้ในป่าเคยให้ mournful และผมได้ยินเป็นนกฮูก เก็บปิด ใคร-whooing เกี่ยวกับคนที่ ตาย และ whippowill การ และสุนัขร้องไห้เกี่ยวกับคนที่กำลังจะตาย ลมพยายามกระซิบบางอย่างกับฉัน และฉันไม่สามารถทำอะไรที่มันเป็น และดังนั้น มันสะบัดหนาวเย็นที่ทำงานข้า แล้ว ไปหาในป่า ผมได้ยินแบบของเสียงที่ผีทำให้เมื่อมันต้องการบอกเกี่ยวกับสิ่ง ที่ความคิดไม่ทำให้ตัวเองเข้าใจ และดังนั้น ไม่เหลือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่งกลับมาอยู่กับเธอและเอาชุดมาที่ฉันตอนนี้มีการสะกดหนังสือ เธอทำงานฉันปานกลางหนักประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้วม่ายทำให้เธอง่ายขึ้น ฉันไม่สามารถยืนอยู่มันมากอีกต่อไป จากนั้นเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงมันก็น่าเบื่อตายและผมก็หงุดหงิด นางสาววัตสันจะพูดว่า "อย่าวางเท้าของคุณไปอยู่ที่นั่นเกิล" และ "อย่าส่งเสียงขรมขึ้นเช่นนั้นเกิลตั้งตัวตรง" และสวยเร็ว ๆ นี้เธอจะพูดว่า "ทำไม่ได้และยืดช่องว่างเช่น ที่เกิลทำไมคุณไม่ลองที่จะประพฤติ? "จากนั้นเธอบอกฉันทุกอย่างเกี่ยวกับสถานที่ที่ไม่ดีและผมบอกว่าผมอยากผมอยู่ที่นั่น เธอได้บ้าแล้ว แต่ผมไม่ได้หมายความว่าไม่มีอันตรายใด ๆ ทั้งหมดที่ฉันต้องการก็คือจะไป somewheres; ทั้งหมดที่ฉันต้องการก็คือการเปลี่ยนแปลงผม warn't โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอบอกว่ามันเป็นความชั่วร้ายที่จะบอกว่าสิ่งที่ผมพูด; บอกว่าเธอจะไม่พูดมันสำหรับโลกทั้งโลก; เธอกำลังจะมีชีวิตอยู่เพื่อที่จะไปสถานที่ที่ดี ดีฉันไม่สามารถมองเห็นประโยชน์ในการไปที่เธอกำลังจะดังนั้นฉันขึ้นใจของฉันฉันจะไม่พยายามให้มัน แต่ผมไม่เคยพูดเช่นนั้นเพราะมันจะสร้างความเดือดร้อนและจะไม่ทำไม่ดี ตอนนี้เธอได้มีการเริ่มต้นและเธอไปและบอกฉันทุกอย่างเกี่ยวกับสถานที่ที่ดี เธอบอกว่าทั้งหมดที่ร่างกายจะต้องทำนั่นคือการไปรอบ ๆ ตลอดทั้งวันด้วยพิณและร้องเพลงไปตลอดกาลและตลอดไป ดังนั้นผมจึงไม่คิดว่ามากของมัน แต่ฉันไม่เคยกล่าวว่าดังนั้น ผมถามเธอว่าเธอคาดคิดทอมซอว์เยอจะไปที่นั่นและเธอบอกว่าไม่ได้โดยสายตามาก ผมดีใจเกี่ยวกับที่เพราะผมอยากให้เขาและฉันจะอยู่ด้วยกัน นางสาววัตสันเธอเก็บไว้จิกที่ผมและมันก็น่าเบื่อและเหงา โดยและโดยที่พวกเขาเรียกพวกนิโกรในและมีการสวดมนต์และจากนั้นทุกคนก็ออกไปที่เตียง ฉันขึ้นไปที่ห้องของฉันกับชิ้นส่วนของเทียนและวางไว้บนโต๊ะ จากนั้นผมตั้งลงบนเก้าอี้ริมหน้าต่างและพยายามที่จะคิดว่าสิ่งที่ร่าเริง แต่มัน warn't ไม่มีประโยชน์ ฉันรู้สึกเหงาฉันปรารถนาที่สุดที่ฉันตาย ดาวได้รับการส่องแสงและใบกรอบแกรบในป่าเคยดังนั้นเศร้า; และผมได้ยินนกฮูกไปปิดที่-whooing เกี่ยวกับคนที่ตายไปแล้วและ whippowill และสุนัขร้องไห้เกี่ยวกับคนที่กำลังจะตาย; และลมได้พยายามที่จะกระซิบอะไรบางอย่างให้ฉันและฉันไม่สามารถให้ออกว่ามันคืออะไรและดังนั้นจึงทำให้สั่นเย็นทำงานมากกว่าฉัน จากนั้นห่างออกไปในป่าฉันได้ยินชนิดของเสียงที่ผีทำให้เมื่อมันต้องการที่จะบอกเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในใจของตนและไม่สามารถทำให้ตัวเองเข้าใจและเพื่อให้ไม่สามารถพักผ่อนได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่งมาอยู่กับแม่ และเอาชุดที่ฉันกับการเขียนหนังสือ เธอทำงานมาหนักปานกลางประมาณ 1 ชั่วโมง แล้วม่ายได้ง่ายขึ้น ฉันไม่สามารถยืนได้นานกว่านี้แล้ว แล้วชั่วโมงมันเป็นมฤตยูน่าเบื่อและก็เกเร คุณวัตสันจะบอกว่า " อย่าเอาเท้าขึ้นมี Huckleberry ; " และ " อย่าขยี้แบบนี้ Huckleberry ตั้งค่าตรงและอีกไม่นาน เธอจะบอกว่า " ไม่ช่องว่างและยืดแบบนี้ ฮักเกิลเบอร์รี ทำไมคุณไม่ลองปฏิบัติ " แล้วเธอบอกฉันเรื่องที่แย่มาก ฉันบอกว่าฉันต้องการฉันมี เธอโมโหแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่มีอันตราย ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือไปบางแห่ง ; ทั้งหมดที่ฉันต้องการก็คือการเปลี่ยนแปลง ฉันเตือนไม่เฉพาะ เธอบอกว่ามันชั่วร้ายที่จะพูดในสิ่งที่ผมพูดบอกว่าเธอจะไม่พูดให้คนทั่วโลก เธอจะมีชีวิตอยู่เพื่อที่จะไปสถานที่ที่ดี ผมไม่เห็นประโยชน์ในการไปที่ที่เธอจะไป ฉันตัดสินใจแล้วฉันจะไม่ลองมัน แต่ผมไม่เคยพูดอย่างนั้น , เพราะมันมีแต่จะทำให้เดือดร้อน และไม่ทำไม่ดี ตอนนี้เธอได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว และเค้าก็บอกผมทุกอย่างเกี่ยวกับสถานที่ดีหล่อนบอกว่าร่างกายจะต้องมีไปตลอดทั้งวันด้วยพิณและร้องเพลง ตลอดกาล และ ตลอดไป ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ผมไม่เคยพูด ฉันถามเธอว่าเธอคาดคิด ทอม ซอว์เยอร์ ที่จะไปที่นั่น และเค้าบอกว่าไม่ได้ด้วยสายตามาก ผมดีใจที่เรื่องนั้น เพราะผมต้องการให้เขาและฉันอยู่ด้วยกัน คุณวัตสันเธอเอาแต่จิกที่ผมและมันก็น่าเบื่อและโดดเดี่ยวโดยและโดยพวกเขาเรียกนิโกรใน และได้สวดมนต์ แล้วทุกคนไปที่เตียง ฉันเดินขึ้นห้องกับชิ้นส่วนของเทียน วางไว้บนโต๊ะ ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ริมหน้าต่าง และพยายามคิดอย่างร่าเริง แต่ก็เตือนว่า อย่าใช้ ฉันรู้สึกอ้างว้าง ผมหวังไว้ ผมตายแล้ว ดวงดาวส่องประกาย ใบไม้ในป่า rustled ดังนั้นเคยเศร้าโศก ;และฉันได้ยินเสียงนกฮูก , ห่างออก , ผู้ whooing เกี่ยวกับคนที่ตายไปแล้ว และ whippowill และสุนัขร้องไห้กับใครบางคนที่กำลังจะตาย และสายลมจะกระซิบบางอย่างกับผม และผมก็ไม่เข้าใจ และดังนั้นจึงทำให้ shivers เย็นวิ่งผ่านฉันไปแล้วออกไปอยู่ในป่า ฉันได้ยินว่าเป็นเสียงผีที่ทำให้เมื่อมันต้องการบอกอะไรที่เกี่ยวกับจิตใจของตน และไม่สามารถทำให้ตัวเองเข้าใจ และสามารถพักไม่ได้