Since Ojwin and Hanbritt had been r

Since Ojwin and Hanbritt had been repulsed, the people within Dragonblood Castle became much more relieved. Linley, Dylin, and Tarosse all went to the main hall, chatting and laughing while enjoying the sumptuous dinner feast.

Linley’s group were all in a fine mood.

But, Ojwin was in a terrible mood!

In the gray, clouded skies.

Ojwin and Hanbritt were flying shoulder to shoulder back towards the O’Brien Empire.

Hanbritt glanced at Ojwin. “Ojwin, don’t be so unhappy. Both Tarosse and Dylin were both more powerful than you had predicted. Just the two of us, go and kill Olivier under their watch? It is virtually impossible.”

Ojwin was silent.

“To kill Olivier, the only options are to do so when he leaves Dragonblood Castle, or…when Tarosse and Dylin leave Dragonblood Castle.” Hanbritt recommended. “Ojwin, for now, just give it up. When the time comes, if we can ask Lord Adkins to act, or perhaps Barnas or Gatenby to help us, we will have complete assurance of victory.”

Whether it was Lord Adkins who acted, or the alliance of Barnas, Gatenby, Hanbritt, and Ojwin, either scenario would result in an easy storming of Dragonblood Castle and the slaying of Olivier.

However…to convince Lord Adkins to act?

“What sort of a person is Lord Adkins? I’m afraid to even speak in front of him.” Ojwin laughed mockingly at himself. “As for Barnas and Gatenby, the two are very hard to make friends with. Unless I spend sufficient time and energy on them, it’s virtually impossible to get them to help.”

“It’s good that you understand this. Thus, for now, endure.” Hanbritt said.

Ojwin was silent.

Endure?

How could he endure and ignore this enmity with the person who had killed his son? Ojwin constantly thought of killing that Olivier.

Hanbritt glanced at Ojwin. He couldn’t help but sigh in his heart, “This Ojwin seems to be possessed. It is best that I destroy any hope or fantasies he might be entertaining.” Hanbritt spoke. “Ojwin, to kill that Olivier, we have to locate his position, and thus must use our divine sense to find him. But at the same time that we do so, we will be discovered. It is impossible for us to kill Olivier under the gazes of Tarosse and Dylin. Thus, you should give up.”

“What did you just say!!!” Ojwin’s eyes widened, and he stared at Hanbritt in shock and joy.

Hanbritt started. “I…I didn’t say anything?”

“What you said just now. Using divine sense to search…” Ojwin was so excited his eyes were shining.

Hanbritt was utterly confused. “Right. If we use divine sense to search for Olivier, Dylin and Tarosse will definitely discover us. Our ambush will thus be unsuccessful. What about it?” Hanbritt didn’t understand why Ojwin had become so delighted.

“Haha…”

Ojwin laughed loudly.

“Huh?” Hanbritt was somewhat confused.

Ojwin took a deep breath, his eyes revealing the excitement he was suppressing. “Hanbritt, when we use our divine sense to search for Olivier, Tarosse will be able to locate us. Then…what if we don’t use our divine sense? Haha, I actually didn’t even think of this. I’m too stupid. Haha…”

Ojwin laughed loudly in excitement.

Hanbritt began to understand somewhat. “Ojwin, if we don’t use our divine sense, there’s no way we’ll be able to find Olivier in a short period of time.”

“Don’t worry.” Ojwin’s eyes revealed a hint of coldness. “It is very simple. I just need to infiltrate Dragonblood Castle. Dylin and Tarosse can’t always be spreading their divine sense out, right? Within Dragonblood Castle, as long as I spend a little bit of time, I’ll be able to find Olivier!”

Ojwin was incomparably confident.

“Be careful. Don’t end up running into Tarosse and Dylin before finding Olivier!” Hanbritt said with a laugh.

“Don’t worry. My luck can’t be that awful.” Ojwin immediately said.

The only danger of his infiltrating Dragonblood Castle alone was that he might run into Dylin or Tarosse before finding Olivier. If that happened, there would be no way he could kill Olivier.

“This method of yours does indeed have a chance at success, and the chance is rather high.” Hanbritt nodded. “Only, this method is dangerous as well. Ojwin, all I can do is wait here and hope for your success. I won’t be able to accompany you.”

“No need.” Ojwin understood the practicalities involved. “I alone will be enough.”

After speaking, Ojwin smiled towards Hanbritt, then immediately turned and flew back towards Dragonblood Castle.

Watching Ojwin’s disappearing back, Hanbritt sighed in his heart. “Ojwin’s only weakness is that he cared too much about that son of his.” Both Hanbritt and Ojwin were incomparably vicious. For example, Hanbritt had been the one to destroy War God Mountain.

Ojwin, in turn, had destroyed the Baruch Empire’s imperial palace.

Dragonblood Castle. Linley and Delia’s residence.

Linley and Delia were enjoying their own private little world. Linley was lying in bed, with Delia in his arms, her ear pressed against Linley’s chest, listening to Linley’s heartbeat.

Linley stroked Delia’s fragrant hair. Smelling the scent of her hair, he felt his heart at peace.

“Linley.” Delia suddenly said.

“Hrm?” Linley replied.

Delia said, “Linley, recently, every day I’ve been afraid of a battle erupting. This sort of life…” Delia raised her head to look at Linley. “When will this end?”

Actually, Linley could also sense that many people in Dragonblood Castle were very nervous.

“What are you worried about?” Linley sighed. “In the past, when we were young, you were just an ordinary magus, and I wasn’t a Saint yet. Didn’t we still successfully pass through those days? A road filled with struggles and battles. And now, I have reached the Deity level, while you, Delia, in a few years, will have completely absorbed your divine spark as well and also become a Deity. We weren’t afraid back then. What have we to fear now?”

Delia thought back to those days of the past, when she was all by herself. At that time, Linley and Alice had been together, and then he had disappeared for nearly ten years.

And then Delia thought about how she and Linley were together now.

Delia laughed. Right. What did she have to worry about?

She already enjoyed this sort of quiet life very much. Linley and Delia, although both had to train, would often make the time to be together by themselves, and enjoy this sort of warmth.

“Linley, have you gone to see Alice?” Delia suddenly asked.

“Did you just say Alice?” Linley didn’t feel too agitated when the subject of Alice was raised. He only had a feeling in his heart, a feeling that so much had changed, that ‘the blue seas had transformed into mulberry fields’. “I haven’t seen Alice. What, have you?” Decades had passed since Linley had last seen Alice, prior to her wedding.

“I saw her.” Delia said. “And it was right in the imperial capital, Baruch City.”

“The imperial capital? Alice is at the imperial capital?” Linley was somewhat surprised.

Delia nodded. “Right. We now have a Proulx Gallery in the imperial capital, and Alice is the manager of that Proulx Gallery. But of course, she’s just a branch manager. Alice hasn’t changed very much compared to the past, you know. She’s still quite beautiful.” Delia looked at Linley teasingly.

Linley only laughed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจาก Ojwin และ Hanbritt ได้ถูก repulsed มีปราสาท Dragonblood เป็นเบามาก Linley, Dylin และ Tarosse ทั้งหมดไปห้องโถงหลัก สนทนา และหัวเราะในขณะที่เพลิดเพลินกับงานเลี้ยงอาหารค่ำก็กลุ่มของ Linley ในอารมณ์ดีได้แต่ Ojwin อารมณ์น่ากลัวในท้องฟ้าสีเทา เสือลายเมฆOjwin และ Hanbritt ได้เดินทางกลับไหล่-ไหล่ต่อจักรวรรดิโอไบรอันHanbritt glanced ที่ Ojwin " Ojwin ไม่มีความสุขดังนั้น Tarosse และ Dylin ได้ทั้งสองอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่ได้คาดการณ์ไว้ เพียงทั้งสองของเรา ไป และฆ่า Olivier ภายใต้นาฬิกาของพวกเขา จึงแทบเป็นไปไม่"Ojwin เงียบได้"ฆ่า Olivier ตัวเลือกเท่านั้นที่จะ ทำเมื่อเขาออกจากปราสาท Dragonblood หรือ...เมื่อ Tarosse และ Dylin ออกจากปราสาท Dragonblood " Hanbritt แนะนำ "Ojwin ตอนนี้ เพียงแค่ให้มันขึ้น นึกถึง ถ้าเราสามารถขอให้พระเจ้าแอดกินส์ทำ หรือบางที Barnas หรือ Gatenby จะช่วยให้เรา เราจะมีประกันสมบูรณ์ชัยชนะ"ไม่ว่าจะมีพระแอดกินส์ผู้ดำเนิน หรือพันธมิตร ของ Barnas, Gatenby, Hanbritt, Ojwin สถานการณ์ใดจะส่งผลในการง่ายสำคัญปราสาท Dragonblood และสม Olivierอย่างไรก็ตาม...การโน้มน้าวใจพระแอดกินส์ทำ"อะไรคะคนเป็นแอดกินส์ พระเจ้า ฉันกลัวที่จะพูดแม้แต่หน้าเขา" Ojwin หัวเราะป่าที่ตัวเอง "สำหรับ Barnas และ Gatenby สองยากมากกับการ ถ้าผมใช้เวลาและพลังงานที่เพียงพอนั้น ได้แทบเป็นไปไม่ได้จะให้ช่วย"“It’s good that you understand this. Thus, for now, endure.” Hanbritt said.Ojwin was silent.Endure?How could he endure and ignore this enmity with the person who had killed his son? Ojwin constantly thought of killing that Olivier.Hanbritt glanced at Ojwin. He couldn’t help but sigh in his heart, “This Ojwin seems to be possessed. It is best that I destroy any hope or fantasies he might be entertaining.” Hanbritt spoke. “Ojwin, to kill that Olivier, we have to locate his position, and thus must use our divine sense to find him. But at the same time that we do so, we will be discovered. It is impossible for us to kill Olivier under the gazes of Tarosse and Dylin. Thus, you should give up.”“What did you just say!!!” Ojwin’s eyes widened, and he stared at Hanbritt in shock and joy.Hanbritt started. “I…I didn’t say anything?”“What you said just now. Using divine sense to search…” Ojwin was so excited his eyes were shining.Hanbritt was utterly confused. “Right. If we use divine sense to search for Olivier, Dylin and Tarosse will definitely discover us. Our ambush will thus be unsuccessful. What about it?” Hanbritt didn’t understand why Ojwin had become so delighted.“Haha…”Ojwin laughed loudly.“Huh?” Hanbritt was somewhat confused.Ojwin took a deep breath, his eyes revealing the excitement he was suppressing. “Hanbritt, when we use our divine sense to search for Olivier, Tarosse will be able to locate us. Then…what if we don’t use our divine sense? Haha, I actually didn’t even think of this. I’m too stupid. Haha…”Ojwin laughed loudly in excitement.Hanbritt began to understand somewhat. “Ojwin, if we don’t use our divine sense, there’s no way we’ll be able to find Olivier in a short period of time.”“Don’t worry.” Ojwin’s eyes revealed a hint of coldness. “It is very simple. I just need to infiltrate Dragonblood Castle. Dylin and Tarosse can’t always be spreading their divine sense out, right? Within Dragonblood Castle, as long as I spend a little bit of time, I’ll be able to find Olivier!”Ojwin was incomparably confident.“Be careful. Don’t end up running into Tarosse and Dylin before finding Olivier!” Hanbritt said with a laugh.“Don’t worry. My luck can’t be that awful.” Ojwin immediately said.The only danger of his infiltrating Dragonblood Castle alone was that he might run into Dylin or Tarosse before finding Olivier. If that happened, there would be no way he could kill Olivier.“This method of yours does indeed have a chance at success, and the chance is rather high.” Hanbritt nodded. “Only, this method is dangerous as well. Ojwin, all I can do is wait here and hope for your success. I won’t be able to accompany you.”“No need.” Ojwin understood the practicalities involved. “I alone will be enough.”After speaking, Ojwin smiled towards Hanbritt, then immediately turned and flew back towards Dragonblood Castle.Watching Ojwin’s disappearing back, Hanbritt sighed in his heart. “Ojwin’s only weakness is that he cared too much about that son of his.” Both Hanbritt and Ojwin were incomparably vicious. For example, Hanbritt had been the one to destroy War God Mountain.Ojwin, in turn, had destroyed the Baruch Empire’s imperial palace.Dragonblood Castle. Linley and Delia’s residence.Linley and Delia were enjoying their own private little world. Linley was lying in bed, with Delia in his arms, her ear pressed against Linley’s chest, listening to Linley’s heartbeat.Linley stroked Delia’s fragrant hair. Smelling the scent of her hair, he felt his heart at peace.“Linley.” Delia suddenly said.“Hrm?” Linley replied.Delia said, “Linley, recently, every day I’ve been afraid of a battle erupting. This sort of life…” Delia raised her head to look at Linley. “When will this end?”Actually, Linley could also sense that many people in Dragonblood Castle were very nervous.“What are you worried about?” Linley sighed. “In the past, when we were young, you were just an ordinary magus, and I wasn’t a Saint yet. Didn’t we still successfully pass through those days? A road filled with struggles and battles. And now, I have reached the Deity level, while you, Delia, in a few years, will have completely absorbed your divine spark as well and also become a Deity. We weren’t afraid back then. What have we to fear now?”Delia thought back to those days of the past, when she was all by herself. At that time, Linley and Alice had been together, and then he had disappeared for nearly ten years.And then Delia thought about how she and Linley were together now.Delia laughed. Right. What did she have to worry about?She already enjoyed this sort of quiet life very much. Linley and Delia, although both had to train, would often make the time to be together by themselves, and enjoy this sort of warmth.“Linley, have you gone to see Alice?” Delia suddenly asked.“Did you just say Alice?” Linley didn’t feel too agitated when the subject of Alice was raised. He only had a feeling in his heart, a feeling that so much had changed, that ‘the blue seas had transformed into mulberry fields’. “I haven’t seen Alice. What, have you?” Decades had passed since Linley had last seen Alice, prior to her wedding.“I saw her.” Delia said. “And it was right in the imperial capital, Baruch City.”
“The imperial capital? Alice is at the imperial capital?” Linley was somewhat surprised.

Delia nodded. “Right. We now have a Proulx Gallery in the imperial capital, and Alice is the manager of that Proulx Gallery. But of course, she’s just a branch manager. Alice hasn’t changed very much compared to the past, you know. She’s still quite beautiful.” Delia looked at Linley teasingly.

Linley only laughed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ Ojwin Hanbritt และได้รับการผลักคนที่อยู่ภายในปราสาท Dragonblood กลายเป็นโล่งใจมากขึ้น Linley, Dylin และ Tarosse ทั้งหมดไปห้องโถงใหญ่, คุยและหัวเราะขณะที่เพลิดเพลินกับงานเลี้ยงอาหารค่ำแสนอร่อย. กลุ่ม Linley ของทุกคนที่อยู่ในอารมณ์ที่ดี. แต่ Ojwin อยู่ในอารมณ์ที่น่ากลัว! ในสีเทา, สีท้องฟ้าเมฆ. Ojwin และ Hanbritt กำลังบินเคียงบ่าเคียงไหล่กลับไปจักรวรรดิโอไบรอัน. Hanbritt เหลือบมองไปที่ Ojwin "Ojwin ไม่ต้องไม่มีความสุขดังนั้น ทั้งสอง Tarosse Dylin และทั้งสองมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่คุณได้คาดการณ์ไว้ เพียงแค่เราสองคนไปฆ่าและโอลิเวียภายใต้การเฝ้าดูพวกเขา? มันเป็นไปไม่ได้จริง. " Ojwin เงียบ. "โอลิเวียจะฆ่าตัวเลือกเดียวที่จะทำเช่นนั้นเมื่อเขาออกจากปราสาท Dragonblood หรือ ... เมื่อ Tarosse และ Dylin ออกจากปราสาท Dragonblood." Hanbritt แนะนำ "Ojwin สำหรับตอนนี้เพียงแค่ให้มันขึ้น เมื่อเวลามาถ้าเราสามารถขอให้พระเจ้า Adkins ที่จะกระทำหรือบางทีอาจจะ Barnas หรือ Gatenby ที่จะช่วยให้เราเราจะมีความเชื่อมั่นที่สมบูรณ์ของชัยชนะ. " ไม่ว่าจะเป็นพระเจ้า Adkins ผู้ทำหน้าที่หรือความสัมพันธ์ของ Barnas, Gatenby, Hanbritt, และ Ojwin สถานการณ์อาจจะส่งผลในการระดมง่ายปราสาท Dragonblood และสังหารของโอลิเวีย. แต่ ... ที่จะโน้มน้าวให้พระเจ้า Adkins ที่จะทำหน้าที่? "สิ่งที่จัดเรียงของคนคือพระเจ้า Adkins? ฉันกลัวที่จะได้พูดในด้านหน้าของเขา. "Ojwin หัวเราะเย้ยหยันตัวเอง "สำหรับ Barnas Gatenby และทั้งสองจะยากมากที่จะทำให้เพื่อนกับ ถ้าฉันใช้เวลาที่เพียงพอและพลังงานในพวกเขาก็แทบเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับพวกเขาเพื่อช่วย. " "มันเป็นเรื่องที่ดีที่คุณเข้าใจในเรื่องนี้ ดังนั้นตอนนี้ทน. "Hanbritt กล่าว. Ojwin เงียบ. ทน? วิธีการที่เขาสามารถทนและไม่สนใจความเป็นปฏิปักษ์กับคนที่ฆ่าลูกชายของเขา? อย่างต่อเนื่อง Ojwin คิดว่าการฆ่าที่โอลิเวีย. Hanbritt เหลือบมองไปที่ Ojwin เขาไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจในหัวใจของเขา "Ojwin นี้ดูเหมือนว่าจะถูกครอบงำ มันเป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่เราจะทำลายความหวังใด ๆ หรือจินตนาการของเขาอาจจะสนุกสนาน. "Hanbritt พูด "Ojwin จะฆ่าโอลิเวียที่เราจะต้องค้นหาตำแหน่งของเขาและทำให้ต้องใช้ความรู้สึกของพระเจ้าของเราไปหาเขา แต่ในเวลาเดียวกับที่เราทำเช่นนั้นเราจะค้นพบ มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะฆ่าโอลิเวียภายใต้ gazes ของ Tarosse และ Dylin ดังนั้นคุณควรจะให้ขึ้น. " "สิ่งที่คุณไม่เพียงแค่พูดว่า !!!" ตาของ Ojwin กว้างขึ้นและเขาจ้องที่ Hanbritt ในช็อตและความสุข. Hanbritt เริ่มต้น "ฉัน ... ฉันไม่ได้พูดอะไร?" "สิ่งที่คุณกล่าวว่าเพียงแค่ตอนนี้ ใช้ความรู้สึกของพระเจ้าที่จะค้นหา ... "Ojwin ตื่นเต้นมากดวงตาของเขาได้รับการส่องแสง. Hanbritt สับสนอย่างเต็มที่ "ขวา ถ้าเราใช้ความรู้สึกของพระเจ้าเพื่อค้นหาโอลิเวีย Dylin Tarosse และแน่นอนเราจะค้นพบ การซุ่มโจมตีของเราจึงจะประสบความสำเร็จ สิ่งที่เกี่ยวกับมันได้หรือไม่ "Hanbritt ไม่เข้าใจว่าทำไม Ojwin ได้กลายเป็นความยินดีอย่างนั้น. "ฮ่า ๆ ... " หัวเราะเสียงดัง Ojwin. "หือ?" Hanbritt สับสนค่อนข้าง. Ojwin เอาหายใจลึก ๆ ดวงตาของเขาเผยให้เห็นความตื่นเต้นที่เขาจะถูกระงับ "Hanbritt เมื่อเราใช้ความรู้สึกของพระเจ้าของเราเพื่อค้นหาโอลิเวีย Tarosse จะสามารถที่จะหาเรา แล้ว ... สิ่งที่ถ้าเราไม่ได้ใช้ความรู้สึกของพระเจ้าของเราหรือไม่ ฮ่า ๆ ที่จริงผมไม่ได้คิดเรื่องนี้ ฉันโง่เกินไป ฮ่าฮ่า ... " หัวเราะเสียงดัง Ojwin ในความตื่นเต้น. Hanbritt เริ่มที่จะเข้าใจบ้าง "Ojwin ถ้าเราไม่ได้ใช้ความรู้สึกของพระเจ้าของเรามีวิธีที่เราจะสามารถที่จะหาโอลิเวียในระยะเวลาสั้น ๆ ไม่." "ไม่ต้องกังวล." ตา Ojwin เปิดเผยคำใบ้ของความหนาวเย็น "มันเป็นเรื่องง่ายมาก ฉันเพียงแค่ต้องแทรกซึมเข้าไปในปราสาท Dragonblood Dylin Tarosse และไม่เคยได้รับการแพร่กระจายความรู้สึกของพระเจ้าของพวกเขาออกใช่มั้ย? ภายในปราสาท Dragonblood ตราบใดที่ฉันใช้จ่ายเล็กน้อยเวลาที่ฉันจะสามารถที่จะหาโอลิเวีย " Ojwin มั่นใจเหลือใจ. "ระวัง อย่าสิ้นสุดการทำงานเป็น Tarosse และ Dylin ก่อนที่จะหาโอลิเวีย "Hanbritt กล่าวพร้อมกับหัวเราะ. "ไม่ต้องกังวล โชคดีของผมไม่สามารถเป็นไปได้ว่าน่ากลัว. "Ojwin ทันทีกล่าวว่า. อันตรายของการแทรกซึมเข้าไปในปราสาทของเขา Dragonblood เพียงอย่างเดียวก็คือว่าเขาอาจจะเป็น Dylin หรือ Tarosse ก่อนที่จะหาโอลิเวีย หากที่เกิดขึ้นก็จะไม่มีทางที่เขาจะฆ่าโอลิเวีย. "วิธีการของคุณนี้ไม่แน่นอนมีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จและมีโอกาสค่อนข้างสูง." Hanbritt พยักหน้า "แต่วิธีนี้เป็นอันตรายเช่นกัน Ojwin ทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้คือรอที่นี่และหวังว่าสำหรับความสำเร็จของคุณ ฉันจะไม่สามารถที่จะมากับคุณ. " "ไม่ต้อง." Ojwin เข้าใจปฏิบัติการที่เกี่ยวข้อง "ผมอยู่คนเดียวจะเพียงพอ." หลังจากที่พูด Ojwin ยิ้ม Hanbritt ต่อจากนั้นก็หันทันทีและบินกลับไปยังปราสาท Dragonblood. ดูหายไปของ Ojwin กลับ Hanbritt ถอนหายใจในหัวใจของเขา "ความอ่อนแอเพียง Ojwin เป็นว่าเขาได้รับการดูแลมากเกินไปเกี่ยวกับลูกชายของเขา." ทั้งสอง Hanbritt และ Ojwin เป็นหินเหลือใจ ตัวอย่างเช่น Hanbritt ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะทำลายสงครามพระเจ้าภูเขา. Ojwin ในทางกลับกันได้ทำลายพระราชวังอิมพีเรียลเอ็มไพร์ของบารุค. Dragonblood ปราสาท Linley และเลียของที่อยู่อาศัย. Linley Delia และมีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ในโลกส่วนตัวของตัวเอง Linley กำลังนอนอยู่บนเตียงกับ Delia ในอ้อมแขนของเขาหูของเธอกดกับหน้าอก Linley ของการฟังการเต้นของหัวใจของ Linley. Linley ลูบผมมีกลิ่นหอมของเดเลีย ดมกลิ่นหอมของผมของเธอเขารู้สึกว่าหัวใจของเขาที่ความสงบสุข. "Linley." เดเลียก็กล่าวว่า. "Hrm?" ตอบ Linley. เดเลียกล่าวว่า "Linley เมื่อเร็ว ๆ นี้ทุกวันฉันเคยกลัวการต่อสู้ปะทุ การเรียงลำดับของชีวิตนี้ ... "Delia ยกหัวของเธอจะมองไปที่ Linley "เมื่อจะด้วยเหตุนี้?" ที่จริง Linley ยังสามารถรู้สึกว่าคนจำนวนมากใน Dragonblood ปราสาทเป็นประสาทมาก. "สิ่งที่คุณมีความกังวลใจเกี่ยวกับ?" Linley ถอนหายใจ "ในอดีตที่ผ่านมาเมื่อเราเป็นเด็กคุณเป็นเพียงจอมเวทธรรมดาและผมก็ไม่ได้เป็นนักบุญยัง ไม่ได้เรายังคงประสบความสำเร็จผ่านวันนั้น? ถนนที่เต็มไปด้วยการต่อสู้และการต่อสู้ และตอนนี้ผมได้ถึงระดับเทพในขณะที่คุณเดเลียในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาจะมีการดูดซึมอย่างสมบูรณ์ประกายพระเจ้าของคุณเป็นอย่างดีและยังเป็นเทพ เราไม่กลัวกลับมาแล้ว เรามีอะไรที่จะต้องกลัวตอนนี้หรือไม่ " Delia คิดว่ากลับไปวันนั้นที่ผ่านมาเมื่อเธอทั้งหมดด้วยตัวเอง ในเวลานั้น Linley และอลิซได้รับร่วมกันและจากนั้นเขาก็หายไปเกือบสิบปี. และแล้ว Delia คิดเกี่ยวกับวิธีการที่เธอและ Linley อยู่ด้วยกันตอนนี้. Delia หัวเราะ เหมาะสม สิ่งที่เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับ? เธอมีความสุขอยู่แล้วการจัดเรียงของชีวิตที่เงียบสงบนี้เป็นอย่างมาก Linley Delia และแม้ว่าทั้งสองมีการฝึกอบรมมักจะทำให้เวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันด้วยตัวเองและสนุกกับการเรียงลำดับของความอบอุ่นนี้. "Linley คุณไปได้ที่จะเห็นอลิซ" เดเลียก็ถาม. "คุณเพียงแค่พูดว่าอลิซ? "Linley ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเกินไปเมื่อเรื่องของอลิซได้รับการเลี้ยงดู เขามีเพียงความรู้สึกในหัวใจของเขารู้สึกว่ามากมีการเปลี่ยนแปลงที่ 'ทะเลสีฟ้าได้กลายเป็นทุ่งนาหม่อน' "ฉันไม่ได้เห็นอลิซ สิ่งที่มีคุณ? "ทศวรรษที่ผ่านมานับตั้งแต่มี Linley สุดท้ายที่เห็นอลิซก่อนที่จะมีงานแต่งงานของเธอ. "ผมเห็นเธอ." ดีเลียกล่าวว่า "และมันถูกต้องในเมืองหลวงของจักรวรรดิบารุคซิตี้." "เมืองหลวงของจักรวรรดิ? อลิซเป็นที่เมืองหลวงของจักรวรรดิ "Linley รู้สึกประหลาดใจบ้าง. Delia พยักหน้า "ขวา ขณะนี้เรามีแกลลอรี่ Proulx ในเมืองหลวงของจักรวรรดิและอลิซเป็นผู้จัดการที่ Proulx แกลลอรี่ แต่แน่นอนว่าเธอเป็นเพียงผู้จัดการสาขา อลิซไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากเมื่อเทียบกับอดีตที่คุณรู้ว่า เธอยังคงความสวยงามค่อนข้าง. "Delia มองที่ Linley teasingly. Linley เพียงหัวเราะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และตั้งแต่ ojwin hanbritt ได้รับการผลัก ผู้คนภายในปราสาทเป็นดราก้อนบลัดมากกว่าโล่งใจ ลินลีย์ dylin , และ tarosse ทั้งหมดไปที่หอประชุมหลัก พูดคุยและหัวเราะในขณะที่เพลิดเพลินกับงานเลี้ยงอาหารเย็นอร่อย

Linley Group ก็ปรับอารมณ์

แต่ ojwin อยู่ในอารมณ์ที่น่ากลัว !

ในสีเทา ปกคลุมท้องฟ้า

ojwin hanbritt เคียงบ่าเคียงไหล่และบินกลับสู่อาณาจักร โอไบรอัน

hanbritt ชายตามอง ojwin . " ojwin ไม่ต้องเศร้า ทั้ง tarosse dylin ทั้งสองและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่คุณคิดเอาไว้มาก แค่ เรา สอง คน ไปฆ่า โอลิเวียร์ ภายใต้การดูแลของพวกเขา มันเป็นไปไม่ได้จริง "

ojwin เงียบ

" ฆ่าโอลิเวียตัวเลือกเดียวที่จะทำเช่นนั้น เมื่อเขาออกจากดราก้อนบลัดคาสเซิล หรือ . . . . . . . เมื่อ tarosse dylin ดราก้อนบลัดและออกจากปราสาท " hanbritt แนะนํา " ojwin ตอนนี้ก็ให้มันขึ้น เมื่อถึงเวลา ถ้าเราสามารถถามพระเจ้า Adkins ทำ หรือบางทีบาร์เนิสหรือเกเทนบายมาช่วยเรา เราจะมีการรับประกันที่สมบูรณ์ของชัยชนะ "

ไม่ว่าจะเป็นลอร์ด Adkins ที่ทำตัว หรือพันธมิตรของบาร์เนิสเกเทนบาย , ,hanbritt และ ojwin ไม่ว่าสถานการณ์จะส่งผลในที่ง่ายในงานเขียนของปราสาทดราก้อนบลัดและฆ่าของโอลิเวียร์

แต่ . . . . . . เพื่อโน้มน้าวให้พระเจ้า Adkins จะแสดง

" อะไรที่คนเป็นเจ้านาย Adkins ? ผมกลัวที่จะพูดต่อหน้าเขา " ojwin หัวเราะเย้ยหยันในตัวเอง " สำหรับบาร์เนิส และเกเทนบาย สองคนนี้ยากมากที่จะให้เพื่อนได้ด้วยเว้นแต่ว่าฉันใช้เวลาและพลังงานที่เพียงพอกับพวกเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับพวกเขาที่จะช่วยให้ . "

" มันก็ดีที่เธอเข้าใจ ดังนั้น ตอนนี้ ทน . " hanbritt บอกว่า

ojwin เงียบ

ทน

เขาอดทน และละเว้นการเป็นปฏิปักษ์กับคนที่ฆ่าลูกชายของเขา ojwin ตลอดเวลาคิดว่าการฆ่าที่โอลิเวียร์

hanbritt ชายตามอง ojwin .เขาไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจในใจ " ojwin นี้ดูเหมือนว่าจะครอบงำ มันเป็นที่ดีที่สุดที่ฉันทำลายความหวัง หรือจินตนาการ เขาอาจจะสนุกสนาน . " hanbritt พูด " ojwin เพื่อฆ่าที่โอลิวิเยร์ เราต้องค้นหาตำแหน่งของเขา และดังนั้นจึง ต้องใช้ความรู้สึก ของเราศักดิ์สิทธิ์ เพื่อตามหาเขา แต่ในเวลาเดียวกันกับที่เราทำ เราก็จะถูกเปิดโปง