However, the current accepted idea

However, the current accepted idea among accountants, regulators and standard setters is that, more often than not, earnings management is detrimental. It deceives investors and reduces the dependability of financial reporting. Thus a clearer understanding of earnings management is vital before any persistent discussion of the subject. Mulford and Comiskey (2002) defined earnings management as “the active manipulation of earnings toward a predetermined target” (p.51). Healy and Whalen (1998) offer a much more detailed definition, stating that: “Earnings management occurs when managers use judgment in financial reporting and in structuring transactions to alter financial reports to either mislead some stakeholders about the underlying economic performance of the company or to influence contractual outcomes that depend on reported accounting numbers”. Finally, the Assurance Handbook defines earnings management to include “the recording of accounting entries, without any event to justify the accounting or the failure to record or correctly record transactions for the purpose of altering results” (Assurance Handbook, 2003). The common subject about the above definitions is one of altering results.
The issue of earnings management has always been an anxiety for the reliability of published accounting reports. Indication from the academic literature has shown that the practice of earnings management is quite extensive among publicly traded firms (Barth et al. 2008; Burgstahler and Dichev, 1997). In emerging markets, like India due to their relatively weak legal enforcement capabilities, earnings management issue is more universally practiced (e.g., Jian and Wong, 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันยอมรับคิดบัญชี เร็คกูเลเตอร์ และ setters มาตรฐานคือ มากขึ้นมักจะไม่เป็น จัดการรายได้ผลดี Deceives นักลงทุน และลดการช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของการรายงานทางการเงิน ดังนั้น ความเข้าใจที่ชัดเจนของการจัดการกำไรเป็นสำคัญก่อนการสนทนาแบบของเรื่อง จัดการกำหนดกำไร (2002) Mulford และ Comiskey เป็น "จัดการงานรายได้ต่อเป้าหมายที่กำหนดไว้" (p.51) Healy และ Whalen (1998) ให้คำจำกัดความโดยละเอียดมากขึ้น ระบุที่: "จัดการกำไรเกิดขึ้นเมื่อผู้จัดการใช้วิจารณญาณในการรายงานทางการเงิน และในธุรกรรมในการเปลี่ยนแปลงการจัดโครงสร้างรายงานทางการเงินเพื่อการเข้าใจเสียบางอย่างเกี่ยวกับประสิทธิภาพเศรษฐกิจพื้นฐานของบริษัท หรือการมีอิทธิพลต่อผลที่ได้ตามสัญญาซึ่งขึ้นอยู่กับรายงานหมายเลขบัญชี" สุดท้าย คู่มือประกันกำหนดจัดการรายได้รวม "การบันทึกรายการทางบัญชี โดยไม่มีเหตุการณ์ใด ๆ ต้องการการลงบัญชีหรือความล้มเหลวใน การบันทึกถูกต้องบันทึกธุรกรรมเพื่อเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์" (คู่มือประกัน 2003) เรื่องทั่วไปเกี่ยวกับคำนิยามข้างต้นเป็นหนึ่งของผลการเปลี่ยนแปลงปัญหาของการจัดการกำไรเสมอแล้วความห่วงใยในความน่าเชื่อถือของรายงานบัญชีประกาศ บ่งชี้จากเอกสารข้อมูลทางการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าการปฏิบัติของการจัดการกำไรค่อนข้างมากมายระหว่างบริษัทซื้อขายอย่างเปิดเผย (Barth et al. 2008 Burgstahler และ Dichev, 1997) ในตลาดเกิดใหม่ เช่นอินเดียเนื่องจากความสามารถบังคับใช้กฎหมายที่ค่อนข้างอ่อนแอ กำไรการจัดการปัญหาที่มีมากขึ้นแบบประสบการณ์ (เช่น เจียนและวง 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ปัจจุบันได้รับการยอมรับความคิดของนักบัญชี เร็คกูเลเตอร์และ setters มาตรฐานคือ บ่อยกว่าไม่ , การจัดการกำไรเป็น detrimental . มันหลอกลวงนักลงทุน และลดความน่าเชื่อถือของรายงานทางการเงิน ดังนั้น ความเข้าใจที่ชัดเจนของการจัดการกำไรเป็นสำคัญ ก่อนการอภิปรายใด ๆแบบถาวร จากเรื่องมัลเฟิร์ด และโคมีสกี้ ( 2002 ) กําหนดการจัดการกำไรเป็น " การจัดการงานของกำไรต่อเป้าหมายที่กำหนดไว้ " ( p.51 ) ลี่ และ วาเลน ( 1998 ) ให้มากขึ้น พร้อมคำนิยามที่ระบุว่า :" การจัดการกำไรเกิดขึ้นเมื่อผู้จัดการใช้วิจารณญาณในการรายงานทางการเงินและธุรกรรมในการปรับเปลี่ยนรายงานทางการเงินเพื่อให้บางผู้มีส่วนได้เสียเกี่ยวกับพื้นฐานทางเศรษฐกิจของ บริษัท หรืออิทธิพลที่สัญญาผลลัพธ์ที่ขึ้นอยู่กับการรายงานตัวเลขบัญชี ในที่สุดประกันคู่มือกําหนดการจัดการกำไรรวม " การบันทึกรายการบัญชี โดยไม่มีเหตุการณ์ใด ๆที่จะปรับบัญชีหรือความล้มเหลวเพื่อบันทึก หรือบันทึกรายการที่ถูกต้องเพื่อวัตถุประสงค์ในการแก้ไขผล " ( คู่มือ ประกัน 2003 ) เรื่องทั่วไปเกี่ยวกับคำนิยามข้างต้นเป็นหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ .
ปัญหาของการจัดการกำไรได้เสมอความกังวลสำหรับความน่าเชื่อถือของการจัดพิมพ์รายงานบัญชี ข้อบ่งชี้จากนักวิชาการวรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าการปฏิบัติของการจัดการกำไรค่อนข้างกว้างขวางในหมู่ บริษัท ซื้อขายสาธารณะ ( บาร์ท et al . 2008 ; เบิร์กสตาเลอร์ และ dichev , 1997 ) ในตลาดเกิดใหม่อย่างอินเดีย เนื่องจากความสามารถในการบังคับใช้กฎหมายที่ค่อนข้างอ่อนแอของพวกเขาปัญหาการจัดการกำไรมากขึ้นสามารถฝึก ( เช่น เจียนกับวงศ์ , 2547