Chapter 37: “Change (3)”Long Qi sto

Chapter 37: “Change (3)”

Long Qi stood stood frozen for a moment before he straightened up and put his right fist stiffly over his left chest, bowed slightly and silently left the room.

Jun Wu Xie glanced at the closed door and resumed what she was doing.

“Cold on the outside, warm on the inside. So that saying was referring to people like you.” A teasing voice came from the window.

Jun Wu Xie furrowed her brows as she looked towards the source of the sound. Jun Wu Yao was sitting at the window sill with his hands leisurely crossed over his chest. His mouth had a faint smile as he looked at her with a bemused expression.

This time she could not smell any trace of blood on him.

“Doing something wrong and getting punished for it is not a big deal. Didn’t think that you will be so kind to have prepared medicine for him.” His half amused eyes gradually disappeared as he stared at her.

That day after Long Qi had apologised to her and asked her for punishment, she had brushed it off. This stiff and upright man had imposed his own punishment by getting flogged by the pole 150 times until his whole back was in a complete mess, however he did not even let out a scream and he appeared as per normal beside Jun Qing the very next day.

Incidentally, Jun Wu Yao had known about this however it did not have anything to do with him moreover he had no interest and had almost completely forgotten about this if not for her actions today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 37: "เปลี่ยน (3)"ยาวชิยืนย่อแช่แข็งสำหรับช่วงเวลาก่อนที่เขายืดให้ตรงขึ้น และใส่กำปั้นขวา stiffly เหนืออกซ้ายของเขา โค้งคำนับเล็กน้อย และเงียบทิ้งห้องไว้มิ.ย. Wu Xie glanced ที่ประตูปิด และกลับมาสิ่งที่เธอทำ"เย็นด้านนอก อบอุ่นอยู่ภายใน ที่พูดหมายถึงคนเช่นคุณ" เสียงล้อเล่นมาจากหน้าต่างมิ.ย. Wu Xie รอยย่นคิ้วของเธอขณะที่เธอมองไปทางต้นเสียง มิ.ย.วูยาวนั่งที่ธรณีประตูหน้าต่าง ด้วยมือของเขาสบายข้ามหน้าอกของเขา ปากของเขามีรอยยิ้มจาง ๆ ตามที่เขามองดูที่เธอกับนิพจน์ที่ bemusedเวลานี้เธอไม่สามารถกลิ่นรอยเลือดบนเขา"ทำสิ่งที่ผิดและการลงโทษมันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่คิดว่า คุณจะเป็นประเภทเพื่อจะได้เตรียมยาสำหรับเขา " ตาครึ่งขบขันของเขาค่อย ๆ หายไป ตามที่เขาจ้องไปที่เธอวันนั้นหลังจากฉีนานมี apologised กับเธอ และเธอขอโทษ เธอได้แปรงมันปิด คนนี้แข็ง และตั้งตรงมีกำหนดลงโทษเขาเอง โดยการ flogged โดยเสา 150 ครั้งจนกว่าเขาทั้งหมดกลับเป็นในระเบียบสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ค่อยให้ออกกรี๊ดและเขาปรากฏตามปกติข้างมิ.ย.ชิงวันถัดไปโดยบังเอิญ มิ.ย.วูยาวได้รู้จักเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่มันไม่มีอะไรที่จะทำกับเขานอกจากนี้เขาไม่มีความสนใจ และได้เกือบสมบูรณ์ลืมเลือน เรื่องนี้ถ้า ไม่ การกระทำของเธอวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 37: "เปลี่ยน (3)"

ยาวฉียืนยืนแช่แข็งสักครู่ก่อนที่เขาจะยืดตัวขึ้นและใส่กำปั้นขวาของเขาเคร่งครัดกว่าหน้าอกด้านซ้ายของเขาโค้งคำนับเล็กน้อยและเงียบออกจากห้อง.

มิถุนายนวู Xie เหลือบมองไปที่ประตูปิดและกลับมาทำงานต่อ สิ่งที่เธอทำ.

"เย็นด้านนอกอบอุ่นภายใน ดังนั้นที่บอกว่าหมายถึงคนที่ชอบคุณ. "เสียงหยอกล้อมาจากหน้าต่าง.

มิถุนายนวู Xie ขมวดคิ้วเธอขณะที่เธอมองต่อไปแหล่งที่มาของเสียง มิถุนายนวูยาวนั่งอยู่ที่ขอบหน้าต่างด้วยมือของเขาข้ามสบายกว่าหน้าอกของเขา ปากของเขามีรอยยิ้มจาง ๆ ขณะที่เขามองเธอด้วยสีหน้าตะลึง.

คราวนี้เธอไม่ได้กลิ่นร่องรอยของเลือดใด ๆ บนเขา.

"ทำอะไรผิดพลาดและได้รับการลงโทษมันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ ไม่คิดว่าคุณจะเป็นชนิดเพื่อให้มียาเตรียมไว้สำหรับเขา. "ครึ่งหนึ่งของเขาขบขันตาค่อยๆหายไปในขณะที่เขาจ้องมองมาที่เธอ.

วันนั้นหลังจากที่ยาวฉีได้ขอโทษเธอและขอให้เธอสำหรับการลงโทษเธอก็ปัดมันออก . คนนี้แข็งและเที่ยงธรรมได้กำหนดบทลงโทษของตัวเองโดยการเฆี่ยนโดยเสา 150 ครั้งจนกระทั่งกลับทั้งหมดของเขาอยู่ในระเบียบสมบูรณ์ แต่เขาไม่ได้ให้ออกกรีดร้องและเขาปรากฏตัวตามปกติข้างมิถุนายนชิงในวันรุ่งขึ้น .

อนึ่งจุนวูยาวได้รู้จักเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้มีอะไรจะทำอย่างไรกับเขานอกจากนี้เขาไม่มีความสนใจและได้ลืมเกือบสมบูรณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้หากไม่ได้สำหรับการกระทำของเธอในวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 37 : " เปลี่ยน ( 3 )นานฉียืนยืนแช่สักครู่ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและเอากำปั้นขวาของเขาแข็งแรงเหนือหน้าอกด้านซ้ายของเขา ก้มศีรษะเล็กน้อย และอย่างเงียบ ๆ ออกจากห้องไปจุนวู เซี่ย เหลือบมองประตูที่ปิดไปแล้วและยังทำให้สิ่งที่เธอกำลังทำ" หนาวนอกอุ่นใน ที่พูดหมายถึงคนที่ชอบคุณ " ล้อเลียนเสียงมาจากหน้าต่างจุนวูเซี่ยคิ้วร่องของเธอขณะที่เธอมองไปยังที่มาของเสียง จุน Wu ยาวนั่งอยู่ในธรณีประตูหน้าต่างมือสบายๆ ข้ามไปที่หน้าอกของเขา ปากมีรอยยิ้มบางๆ เขาจ้องมองเธอด้วยสีหน้าตะลึง .ครั้งนี้ เธอไม่ได้กลิ่น รอยเลือดบนเขา" ทำสิ่งที่ผิด และลงโทษมันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่ ไม่คิดว่าคุณจะเป็นประเภทเพื่อเตรียมยาสำหรับเขา " ครึ่งขบขัน ดวงตาค่อยๆหายไปเมื่อเขาจ้องเธอวันนั้นเมื่อฉีได้ขอโทษเธอและถามเธอเพื่อลงโทษ เธอปัดมันออก ผู้ชายแข็งและตั้งตรงนี้ได้บังคับลงโทษของเขาเอง โดยการทุบตีด้วยเสา 150 ครั้ง จนกว่าทั้งหมดของเขากลับมาอยู่ในระเบียบที่สมบูรณ์ แต่เขาก็ไม่ให้ร้องออกมา เขาปรากฏตัวตามปกติ นอกจากจุนชิงวันถัดไปอนึ่ง จุน วู เหยา รู้เรื่องนี้ แต่มันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาและเขาไม่มีความสนใจ และแทบจะลืมเรื่องนี้ถ้าไม่ใช่เพราะการกระทำของเธอวันนี้