Large normative claims are raised b

Large normative claims are raised by the question of what it means to
be truly free and equal. In general, Marx and his collaborator, Engels were dismissive of the study of ethics, but they were hardly engaged in
the dispassionate analysis of nineteenth-century industrial capitalism
(even though they did believe it was possible to develop a science of the
laws of capitalist development modelled on the physical sciences). There
is no doubt their inquiry into capitalism was normative through and
through (Lukes 1985; Brown 1992). Indeed, Marx’s own purpose was
made clear in the introductory remarks to The Eighteenth Brumaire of
Louis Bonaparte, where he wrote that human beings make their own
history but not under conditions of their own choosing (Marx 1977e:
300). His point was that humans make their own history because they
possess the power of self-determination which other species either do
not have or cannot exercise to the same degree. And yet humans cannot
make history as they please because class structures stand over them and
greatly constrain their freedom of action. A distinctive political project
is already contained within this observation, namely how human beings
can come to make more of their history under conditions freely chosen
by themselves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียกร้องกฎเกณฑ์ขนาดใหญ่จะถูกเลี้ยงดูมาโดยคำถามของมันหมายความว่าอะไรที่จะ
เป็นอิสระอย่างแท้จริงและเท่าเทียมกัน โดยทั่วไปมาร์กซ์และสมรู้ร่วมคิดของเขาเองเงิลส์ก็ไม่ไยดีของการศึกษาของจริยธรรม แต่พวกเขามีส่วนร่วมแทบจะใน
การวิเคราะห์อคติของศตวรรษที่สิบเก้าทุนนิยมอุตสาหกรรม
(แม้ว่าพวกเขาไม่เชื่อว่ามันเป็นไปได้ที่จะพัฒนาวิทยาศาสตร์ของที่
กฎหมายของทุนนิยม การพัฒนาแบบจำลองในวิทยาศาสตร์กายภาพ) มี
ข้อสงสัยสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมของพวกเขาเป็นทุนนิยมเป็นกฎเกณฑ์ผ่านและไม่
ผ่าน (Lukes 1985; สีน้ำตาล 1992) อันที่จริงวัตถุประสงค์ของตัวเองมาร์กซ์ก็
ทำให้เห็นได้ชัดในข้อสังเกตเบื้องต้น Brumaire แปดของ
หลุยส์โบนาปาร์ที่เขาเขียนว่ามนุษย์ทำให้ตัวเอง
ประวัติศาสตร์ แต่ไม่อยู่ภายใต้เงื่อนไขของการเลือกของตัวเอง (มาร์กซ์ 1977e:
300) จุดของเขาคือการที่มนุษย์สร้างประวัติศาสตร์ของตัวเองเพราะพวกเขา
มีอำนาจในการตัดสินใจเองซึ่งสายพันธุ์อื่นอย่างใดอย่างหนึ่ง
ไม่ได้หรือไม่สามารถออกกำลังกายในระดับเดียวกับ และยังมนุษย์ไม่สามารถ
สร้างประวัติศาสตร์ที่พวกเขาโปรดเพราะโครงสร้างระดับยืนเหนือพวกเขาและ
มาก จำกัด เสรีภาพในการดำเนินการ โครงการทางการเมืองที่โดดเด่น
เป็นที่มีอยู่แล้วภายในข้อสังเกตนี้คือวิธีการที่มนุษย์
สามารถมาให้มากขึ้นของประวัติศาสตร์ของพวกเขาภายใต้เงื่อนไขที่เลือกได้อย่างอิสระ
ด้วยตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ้างบรรทัดฐานที่มีขนาดใหญ่ขึ้น โดยคำถามของสิ่งที่มันหมายถึงเป็นอิสระอย่างแท้จริง และเท่าเทียมกัน ในทั่วไป , มาร์กซ์และเองเงิลส์ร่วมงานของเขา เป็น dismissive ของการศึกษาจริยศาสตร์ แต่พวกเขาแทบจะไม่ร่วมในการวิเคราะห์สงบของทุนนิยมอุตสาหกรรมในศตวรรษที่สิบเก้า( แม้ว่าพวกเขาเชื่อว่ามันเป็นไปได้ที่จะพัฒนาวิทยาศาสตร์ของกฎหมายของการพัฒนาทุนนิยมซึ่งในวิทยาศาสตร์กายภาพ ) มีมีข้อสงสัยสอบถามในระบบทุนนิยมคือบรรทัดฐานของพวกเขาผ่านและผ่าน ( ลุคส์ 1985 ; สีน้ำตาล 1992 ) มาร์กซ์เองครั้งนี้แน่นอนทำให้ชัดเจนในข้อสังเกตเบื้องต้น เพื่อจะ brumaire ของหลุยส์ โบนาปาร์ต ซึ่งเขาเขียนไว้ว่า มนุษย์ให้ตนเองประวัติศาสตร์แต่ไม่ภายใต้เงื่อนไขของพวกเขาเองที่เลือก ( มาร์กซ์ 1977e :300 ) ประเด็นของเขาคือ มนุษย์ได้สร้างประวัติศาสตร์ของตนเอง เพราะพวกเขามีอำนาจปกครองตนเอง ซึ่งสายพันธุ์อื่น ๆ ให้ทำไม่ได้ หรือ ไม่ได้ออกกำลังกายในระดับเดียวกัน แต่มนุษย์ไม่ได้สร้างประวัติศาสตร์ ตามที่พวกเขาโปรด เพราะโครงสร้างชั้นยืนอยู่เหนือพวกเขา และจำกัด เสรีภาพของพวกเขามากของการกระทำ โครงการโดดเด่นทางการเมืองแล้วที่มีอยู่ภายในการสังเกตนี้คือว่ามนุษย์สามารถมาทำเพิ่มเติมของประวัติศาสตร์ของพวกเขาภายใต้เงื่อนไขได้อย่างอิสระเลือกโดยตัวเอง