A recent study commissioned by the

A recent study commissioned by the Canadian Education Association (Gajadharsingh, 1991) reported that across the nation "one out of seven classrooms is a multi-grade and approximately one out of every five students is enrolled in a multi-grade classroom" (p. 1). These figures are described as a conservative estimate with every indication that there will be an ever increasing number of multiage classrooms.

Multi-grade classrooms exist in more than "thirty percent of the schools in Newfoundland and Labrador. In the 160 smallest schools (student population less than 100) 70 percent of the teachers work with more than one grade in the same classroom" (Riggs, 1987, p. 22). At the primary and elementary level this figure is closer to 100% for multi-grade situations in small schools.

The projected continuing declining enrolment for this province's education system guarantees that the number of small schools and multigrade classrooms will be increasing in this province as in other parts of the country (Riggs, 1987; Doody, 1990). This is especially true at the primary and elementary levels where for many valid social and psychological reasons parents and educators do not see further consolidation and increased busing of very young children as an educational or humane solution to the schooling needs of rural areas.

The number of grades that are combined in multi-age classrooms in the province varies considerably. In fifty percent of multi-grade classrooms two grades are combined; fifteen percent have three grades together; and approximately ten percent have more than three grades (Riggs, 1987).

The extreme form of multigrade/multi-age teaching was the once very familiar all-grade/all ages one room school historically associated with the outports of Newfoundland. Veteran teachers recall having to work with up to 63 children in grades from kindergarten ("primer") to grade eleven. This kind of pedagogical situation (nightmare?) has faded to the realm of folklore and legend, although until recently the majority of multi-grade classrooms were still to be found in remote and isolated settings.

However, there are several indicators that shifting enrolment patterns will see multi-grading increasingly a necessary curricular option for larger schools and urban boards (Sher, 1985; Gajadharsingh, 1 991). Linda Doody of the Bonavista-Trinity-Placentia Integrated School Board suggests that "it is conceivable that multi-grading will become the issue of the 1990's" (Doody, 1990). She asks the essential question: "Are we prepared?"

Multi-age and multi-graded primary/elementary classrooms present some very difficult and demanding curricular challenges for educators. Teachers who have to cope with just one grade complain that the provincially mandated "prescribed program of studies" which consists of up to twelve discrete subjects has created an overcrowded curriculum (Riggs, 1987; Doody, 1990). If a teacher who has responsibility for only one grade finds covering the prescribed curriculum difficult, imagine the daunting curricular challenge faced by the teachers in multi-grade classrooms. Theoretically, they have a curricular responsibility for as many as twenty-four, thirty-six or even forty-eight different subjects in a single temporal frame. The students may vary in age by as much as four or five years.

Riggs (1986a) asked educators who work in multi-grade contexts to identify their greatest problem in trying to provide a quality educational program for the children in these schools. It is not surprising that at the top of the list for both teachers and principals was the curricular problem of too many grades, too many courses (subjects), and not enough time to deal with individual students needing special help (p. 8, 9).

Teachers expressed the following kinds of curricular concerns in relation to working in a multi-grade classroom:

(Multi-grading)... prevents adequate time to be spent with the slower children. As a result these children tend to lag behind.
There just isn't enough time for the number of courses to be taught.

There is just not enough time for a teacher to get everything done that is supposed to be done since instruction time has to be shared among several grades (Riggs, 1986a).

After listening to many such comments Riggs (1987) observed in the final report of the Small Schools Study Project that 'program and program delivery" were "troublesome' issues. He noted "it was not clear how sufficient time (in a multi-graded context) could be found to deal with all, subjects listed in the Program of Studies" (p. 21).
Other researchers locally and nationally report the same kind of curricular concerns:

One problem that we run into is what to do with so many subjects. We have three grades in each classroom, and six subjects. Well, that's eighteen subjects. How are we going to spend time on all of these in one week?
My biggest problem is that I have Grades K, One, Two and Three in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาล่าสุด โดยสมาคมการศึกษาแคนาดา (Gajadharsingh, 1991) นายรายงานว่า ทั่วประเทศ "หนึ่งห้องเรียนเจ็ดชนิดเกรด และประมาณหนึ่งในห้าชาติมีการลงทะเบียนในชั้นเรียนหลายเกรด" (p. 1) ตัวเลขเหล่านี้จะถูกกำหนดเป็นการประเมินแบบอนุรักษ์นิยมกับทุกข้อบ่งชี้ว่า จะมีจำนวนห้องเรียน multiage ที่เคยเพิ่มขึ้น ห้องเรียนมัลติเกรดที่มีอยู่ในกว่า "ร้อยละสามสิบของโรงเรียนในนิวฟาวด์แลนด์และลาบราดอร์ 160 เล็กโรงเรียน (นักเรียนประชากรน้อยกว่า 100) ร้อยละ 70 ของครูที่ทำงาน มีมากกว่าหนึ่งเกรดในห้องเรียนเดียวกัน" (ริกส์ 1987, p. 22) รูปนี้จะไม่เข้าใกล้ 100% สำหรับสถานการณ์หลายเกรดในโรงเรียนขนาดเล็กในระดับประถม และระดับประถมศึกษา ลงทะเบียนลดลงอย่างต่อเนื่องที่คาดการณ์ไว้สำหรับระบบการศึกษาของจังหวัดนี้รับประกันว่า จะเพิ่มจำนวนโรงเรียนขนาดเล็กและห้องเรียนเรือในจังหวัดนี้เช่นในส่วนอื่น ๆ ของประเทศ (ริกส์ 1987 Doody, 1990) นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับประถม และระดับประถมศึกษาที่หลายเหตุผลถูกต้องทางสังคม และจิตใจ ผู้ปกครองและนักการศึกษาไม่เห็นต่อไปรวมและ busing เพิ่มของเด็กมากเป็นโซลูชั่นเพื่อการศึกษา หรือมีมนุษยธรรมการศึกษาความต้องการของชนบท จำนวนเกรดที่จะรวมกันในห้องเรียนอายุหลายจังหวัดแตกต่างกันมาก ร้อยละห้าสิบของห้องเรียนหลายเกรด เกรดสองจะรวมกัน ร้อยละสิบห้ามี 3 ประเภทด้วยกัน และประมาณ 10% ได้เกรดสามกว่า (ริกส์ 1987) แบบสุดขีดของ multigrade/หลาย-age การเรียนการสอนเป็นคุ้นเคยทุกเกรด/ทั้งหมดอายุโรงเรียนห้องประวัติศาสตร์เกี่ยวข้องกับ outports ของนิวฟันด์แลนด์ ประสบการณ์ครูจำต้องทำงานกับเด็กถึง 63 เรียนอนุบาล ("รองพื้น") การเอ็ด ชนิดของสถานการณ์สอน (ฝันร้าย) นี้ได้จางหายไปกับขอบเขตของพื้นบ้านและตำนาน แม้จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ส่วนใหญ่เกรดหลายห้องเรียนก็ยังคงที่จะพบในการตั้งค่าระยะไกล และโดดเดี่ยว อย่างไรก็ตาม มีหลายตัวชี้วัดที่เปลี่ยนรูปแบบการลงทะเบียนจะเห็นหลายระดับสำหรับโรงเรียนที่มีขนาดใหญ่และบอร์ดเมือง (จฬา 1985 เลือกหลักสูตรจำเป็นมากขึ้น Gajadharsingh, 1 991) ลินดา Doody ของทรินิตี้โบนาวิสตาพลาเซนเทียแบบบูรณาการโรงเรียนคณะแสดงให้เห็นว่า "เป็นไปได้ที่หลายระดับจะกลายเป็นปัญหาของปี 1990 " (Doody, 1990) เธอถามคำถามสำคัญ: "เราพร้อม" ห้องเรียนประถมหลักหลายวัย และหลายเกรดเดียวปัจจุบันความท้าทายหลักสูตรบางเรื่องยาก และยากมากสำหรับนักการศึกษา ครูที่จะต้องรับมือกับเกรดหนึ่งบ่นว่า เขตบังคับ "กำหนดโปรแกรมการศึกษา" ซึ่งประกอบด้วยวิชาสิบสองถึงแยกสร้างหลักสูตรการแออัด (ริกส์ 1987 Doody, 1990) ถ้าเป็นครูที่มีความรับผิดชอบสำหรับเกรดเดียวเท่านั้นพบว่าครอบคลุมหลักสูตรกำหนดยาก คิดท้าทายหลักสูตรยุ่งยากประสบการเรียนรู้ในห้องเรียนหลายเกรด ในทางทฤษฎี พวกเขามีความรับผิดชอบหลักสูตรสำหรับวิชาแตกต่างกันเป็นยี่สิบสี่ หกสามสิบ หรือสี่สิบแปดแม้ในเฟรมชั่วขณะเดียว นักเรียนอาจแตกต่างกันในอายุ โดยมากเป็นสี่ หรือห้าปี ริกส์ (1986a) ถามนักการศึกษาที่ทำงานในบริบทหลายเกรดเพื่อระบุปัญหายิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาในการพยายามให้มีคุณภาพการศึกษาสำหรับเด็กในโรงเรียนเหล่านี้ จึงไม่น่าแปลกใจที่ด้านบนของรายการสำหรับผู้บริหารและครูว่าปัญหาหลักสูตรเกรดมากเกินไป มากเกินไป (วัตถุ), และเวลาไม่พอที่จะจัดการกับนักศึกษาต้องการความช่วยเหลือพิเศษ (p. 8, 9) ครูแสดงความกังวลหลักสูตรเกี่ยวกับการทำงานในห้องเรียนหลายระดับชนิดต่อไปนี้: (หลายระดับ)...ป้องกันไม่ให้เวลาเพียงพอที่จะใช้กับเด็กช้า เป็นผลให้ เด็กเหล่านี้มักจะ ล้าหลัง เพียงแค่ไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับจำนวนของหลักสูตรการฝึกสอน ไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับครูที่จะได้รับทุกสิ่งที่ทำซึ่งควรจะทำได้เนื่องจากมีเวลาการเรียนการสอนร่วมระหว่างหลายเกรด (ริกส์ 1986a) หลังจากฟังหลายความเห็นดังกล่าว โครงการริกส์ (1987) พบว่า ในรายงานขั้นสุดท้ายของการศึกษาโรงเรียนขนาดเล็กที่ ' โปรแกรมและโปรแกรมส่ง "ถูก" ลำบาก ' ปัญหา เขาตั้งข้อสังเกต "ไม่ชัดเจนวิธีเวลาที่เพียงพอ (ในบริบทหลายเกรดเดียว) อาจจะพบกับทั้งหมด วัตถุที่ระบุไว้ในโปรแกรมการศึกษา" (p. 21) นักวิจัยอื่น ๆ ในท้องถิ่น และระดับชาติรายงานข้อกังวลร่วมหลักสูตรชนิดเดียวกัน: ปัญหาหนึ่งที่เราทำงานเป็นเป็นสิ่งที่ต้องทำ ด้วยวัตถุที่มากมาย เรามีสามเกรดในแต่ละชั้นเรียน และ 6 ดี ที่เป็นวิชาสิบแปด วิธีเราจะใช้เวลากับสิ่งเหล่านี้ในหนึ่งสัปดาห์ ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของฉันคือ ว่า ผมมีเกรด K หนึ่ง สอง และสามใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษาล่าสุดโดยนายสมาคมการศึกษาแคนาดา (Gajadharsingh, 1991) รายงานว่าทั่วประเทศ "หนึ่งในเจ็ดห้องเรียนเป็นหลายเกรดและประมาณหนึ่งในห้าของนักเรียนลงทะเบียนเรียนในห้องเรียนหลายเกรด" (P 1) ตัวเลขเหล่านี้จะอธิบายว่าเป็นประมาณการอนุรักษ์มีข้อบ่งชี้ว่าจะมีจำนวนที่เพิ่มขึ้นของห้องเรียน multiage ทุก.

ห้องเรียนหลายชั้นประถมศึกษาปีที่มีอยู่ในกว่า "ร้อยละสามสิบของโรงเรียนในนิวฟันด์แลนด์. ในโรงเรียนขนาดเล็กที่สุด 160 (ประชากรนักเรียน น้อยกว่า 100) ร้อยละ 70 ของครูทำงานที่มีมากกว่าหนึ่งคะแนนในห้องเรียนเดียวกัน "(ริกส์ 1987 พี. 22) ในระดับประถมศึกษาและประถมศึกษาตัวเลขนี้เป็นผู้ใกล้ชิดถึง 100% สำหรับสถานการณ์หลายเกรดในโรงเรียนขนาดเล็ก.

คาดการณ์อย่างต่อเนื่องการลงทะเบียนที่ลดลงสำหรับจังหวัดนี้รับประกันระบบการศึกษาว่าจำนวนของโรงเรียนขนาดเล็กและห้องเรียนเกรดรวมจะเพิ่มขึ้นในจังหวัดนี้เป็น ส่วนอื่น ๆ ของประเทศ (ริกส์ 1987; Doody, 1990) นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับประถมศึกษาและประถมที่สำหรับหลาย ๆ คนที่พ่อแม่ของเหตุผลทางสังคมที่ถูกต้องและทางจิตวิทยาและนักการศึกษาไม่เห็นการควบรวมกิจการต่อไปและความวุ่นวายที่เพิ่มขึ้นของเด็กเล็กมากในฐานะที่เป็นวิธีการแก้ปัญหาการศึกษาหรือมีมนุษยธรรมกับความต้องการการศึกษาในพื้นที่ชนบท.

จำนวนของ เกรดที่จะรวมกันในห้องเรียนหลายอายุในจังหวัดแตกต่างกันมาก ร้อยละห้าสิบของห้องเรียนหลายเกรดสองเกรดจะรวมกัน; ร้อยละสิบห้ามีสามเกรดด้วยกัน และประมาณร้อยละสิบมีมากกว่าสามเกรด (ริกส์ 1987).

รูปแบบที่รุนแรงของการสอนเกรด / หลายอายุครั้งที่คุ้นเคยมากทุกระดับ / ทุกเพศทุกวัยคนหนึ่งของโรงเรียนห้องประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ Outports นิวฟันด์แลนด์ ครูทหารผ่านศึกจำต้องทำงานที่มีถึง 63 เด็กในเกรดตั้งแต่ชั้นอนุบาล ( "ไพรเมอร์") ถึงสิบเอ็ดเกรด ชนิดของการเรียนการสอนสถานการณ์ (ฝันร้าย?) ได้จางหายไปในดินแดนของชาวบ้านและตำนานแม้จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ ส่วนใหญ่ของห้องเรียนหลายเกรดก็ยังคงที่จะพบได้ในการตั้งค่าระยะไกลและโดดเดี่ยว.

อย่างไรก็ตามมีหลายตัวชี้วัดที่ขยับรูปแบบการลงทะเบียน จะเห็นหลายมากขึ้นการจัดลำดับเป็นตัวเลือกหลักสูตรที่จำเป็นสำหรับโรงเรียนขนาดใหญ่และคณะกรรมการเมือง (เชอร์ 1985; Gajadharsingh 1 991) ลินดา Doody ของคณะกรรมการโรงเรียนแบบบูรณาการ Bonavista-ทรินิตี้ Placentia แสดงให้เห็นว่า "มันเป็นไปได้ว่าหลายจัดลำดับจะกลายเป็นปัญหาของปี 1990" (Doody, 1990) เธอถามคำถามที่สำคัญ: "เรากำลังเตรียม"

Multi-อายุและหลายอย่างช้าประถม / ประถมศึกษาห้องเรียนหลักสูตรนำเสนอความท้าทายบางอย่างที่ยากมากและความต้องการเพื่อการศึกษา ครูที่ต้องรับมือกับเพียงหนึ่งคะแนนบ่นว่าได้รับคำสั่ง provincially "โปรแกรมที่กำหนดของการศึกษา" ซึ่งประกอบด้วยถึงสิบสองวิชาที่ไม่ต่อเนื่องได้สร้างหลักสูตรแออัด (ริกส์ 1987; Doody, 1990) ถ้าครูที่มีความรับผิดชอบในการเพียงหนึ่งเกรด A พบครอบคลุมหลักสูตรกำหนดยากจินตนาการความท้าทายหลักสูตรที่น่ากลัวที่ต้องเผชิญกับครูในห้องเรียนหลายเกรด ในทางทฤษฎีแล้วพวกเขามีความรับผิดชอบหลักสูตรให้มากที่สุดเท่ายี่สิบสี่สามสิบหกหรือแม้กระทั่งสี่สิบแปดวิชาที่แตกต่างในกรอบชั่วขณะเดียว นักเรียนอาจแตกต่างกันในยุคโดยเท่าที่สี่หรือห้าปี.

ริกส์ (1986a) ถามการศึกษาที่ทำงานในบริบทที่หลายเกรดในการระบุปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาในการพยายามที่จะให้โปรแกรมการศึกษาที่มีคุณภาพสำหรับเด็กในโรงเรียนเหล่านี้ มันไม่น่าแปลกใจที่ด้านบนของรายการสำหรับทั้งครูและเป็นปัญหาหลักสูตรการเรียนมากเกินไปหลักสูตรมากเกินไป (อาสาสมัคร) และไม่มีเวลาพอที่จะจัดการกับนักเรียนแต่ละคนต้องการความช่วยเหลือพิเศษ (P. 8, 9 .)

ครูแสดงชนิดต่อไปนี้ความกังวลของหลักสูตรที่เกี่ยวข้องกับการทำงานในห้องเรียนหลายเกรด:

(Multi-การจัดลำดับ) ... ป้องกันไม่ให้เวลาเพียงพอที่จะนำมาใช้กับเด็กช้าลง เป็นผลให้เด็กเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะล้าหลัง.
มีเพียงไม่เวลาเพียงพอสำหรับจำนวนของหลักสูตรที่จะสอน.

มีเพียงเวลาไม่พอสำหรับครูที่จะได้รับการทำทุกอย่างที่ควรจะทำได้ตั้งแต่เวลาการเรียนการสอนมีการ ใช้ร่วมกันระหว่างหลายเกรด (ริกส์, 1986a).

หลังจากฟังความคิดเห็นดังกล่าวจำนวนมากริกส์ (1987) ตั้งข้อสังเกตในรายงานขั้นสุดท้ายของโครงการการศึกษาโรงเรียนขนาดเล็กที่โปรแกรมและโปรแกรมการจัดส่ง "เป็น" ลำบาก 'ปัญหา เขากล่าว "มันไม่ได้ชัดเจนว่าเพียงพอเวลา (ในบริบทที่หลายอย่างช้า ๆ ) อาจจะพบได้ที่จะจัดการกับทุกเรื่องที่ระบุไว้ในโครงการการศึกษา" (พี. 21).
นักวิจัยอื่น ๆ ในประเทศและประเทศรายงานชนิดเดียวกัน ความกังวลหลักสูตร:

ปัญหาหนึ่งที่เราวิ่งเข้ามาคือสิ่งที่จะทำอย่างไรกับอาสาสมัครจำนวนมาก เรามีสามเกรดในแต่ละห้องเรียนและหกวิชา ดีที่สิบแปดวิชา เราจะไปใช้เวลากับสิ่งเหล่านี้ในหนึ่งสัปดาห์?
ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของฉันคือว่าผมมีเกรด K, หนึ่งสองและสามใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาล่าสุดทหารโดยสมาคมการศึกษาแคนาดา ( gajadharsingh , 1991 ) รายงานว่า ทั่วประเทศ " หนึ่งในเจ็ดห้องเรียนเป็นหลายชั้นและประมาณหนึ่งออกมาจากทุกห้านักเรียนเข้าเรียนในชั้นเรียนเกรดหลาย " ( หน้า 1 ) ตัวเลขเหล่านี้จะอธิบายเป็นประมาณการอนุรักษ์กับทุกข้อบ่งชี้ที่ว่าจะมีหมายเลขที่เคยเพิ่มขึ้นของห้องเรียน multiage .หลายปีที่เรียนอยู่ในกว่าร้อยละสามสิบของโรงเรียนในนิวฟันด์แลนด์และลาบราดอร์ . ในโรงเรียนขนาดเล็ก ( นักเรียน 160 ประชากรน้อยกว่า 100 ) ร้อยละ 70 ของครูทำงานที่มีมากกว่าหนึ่งเกรดในชั้นเรียนเดียวกัน " ( Riggs , 2530 , หน้า 22 ) ในระดับประถมศึกษา และประถมศึกษา รูปนี้ใกล้ 100% สำหรับหลายปีที่สถานการณ์ในโรงเรียนขนาดเล็กคาดลดลงต่อเนื่อง ผู้นี้จังหวัดของระบบการศึกษารับประกันว่าจำนวนโรงเรียนขนาดเล็ก และห้องเรียนมัลติเกรดจะเพิ่มในจังหวัดนี้เป็นในส่วนอื่น ๆของประเทศ ( ริกส์ , 1987 ; ผู้ 1990 ) นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับประถมศึกษาและประถมศึกษาที่หลายที่ถูกต้องด้วยเหตุผลทางสังคมและจิตวิทยาพ่อแม่และครูไม่เห็นการรวมเพิ่มเติมและเพิ่มการใช้เด็กมาก ตามความต้องการโซลูชั่นการศึกษาหรือมนุษยธรรมเพื่อการศึกษาของชนบทจำนวนคะแนนที่รวมหลายอายุ ห้องเรียน ในจังหวัด ซึ่งแตกต่างกันมาก ในร้อยละห้าสิบของมัลติเกรดสองเกรดคือห้องเรียนรวม ; 15 เปอร์เซ็นต์ มี 3 เกรดด้วยกัน ประมาณ 10 เปอร์เซ็นต์ มีมากกว่าสามคะแนน ( Riggs , 1987 )รูปแบบสุดโต่งของมัลติเกรด / หลายสอนอายุคือเมื่อคุ้นเคยทุกชั้น / ทุกห้องหนึ่งโรงเรียนในอดีตที่เกี่ยวข้องกับ outports ของแคนาดา . ครูผู้มีประสบการณ์ว่ามีงานถึง 63 เด็กในเกรดอนุบาล ( " รองพื้น " ) เกรดสิบเอ็ด สถานการณ์แบบนี้สอน ( ฝันร้าย ? ) ได้จางหายไปในดินแดนของนิทานพื้นบ้านและตำนาน แม้ว่าจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆนี้ส่วนใหญ่ของมัลติเกรด ห้องเรียนยังสามารถพบได้ในระยะไกล และแยกการตั้งค่าอย่างไรก็ตาม มีหลายตัวที่เปลี่ยนรูปแบบการลงทะเบียนจะเห็นหลายระดับมากขึ้นจำเป็นตัวเลือกหลักสูตรสำหรับโรงเรียนขนาดใหญ่ และบอร์ดเมือง ( เชอร์ , 1985 ; gajadharsingh 1 991 ) ลินดาผู้ของ bonavista ทรินิตี้ Placentia รวมคณะกรรมการโรงเรียนชี้ให้เห็นว่า " มันเป็นไปได้ที่หลายระดับจะกลายเป็นปัญหาของปี 1990 " ( ผู้ 1990 ) เธอถามคำถามที่สำคัญ : " เราเตรียม ?หลายอายุ หลายระดับห้องเรียน / ประถมศึกษาประถมศึกษาปัจจุบันบางความท้าทายความยาก และหลักสูตรสำหรับครู ครูที่ต้องรับมือกับเกรดแค่บ่นว่าภูมิภาค " กำหนดในโปรแกรมการศึกษา " ซึ่งประกอบด้วยถึง 12 คน แบบไม่ต่อเนื่อง มีการสร้างหลักสูตรแออัด ( ริกส์ , 1987 ; ผู้ 1990 ) ถ้าอาจารย์ที่รับผิดชอบเพียงหนึ่งเกรดพบครอบคลุม กำหนดหลักสูตรที่ยากจินตนาการน่ากลัวหลักสูตรความท้าทายที่เผชิญ โดยครูในหลายระดับห้องเรียน ตามทฤษฎีแล้ว พวกเขามีความรับผิดชอบในการศึกษามากที่สุดเท่าที่ 24 , 36 หรือ 48 วิชาที่แตกต่างกันในเวลาเดียว กรอบ นักเรียนอาจแตกต่างกันในอายุ โดยมากเป็นสี่หรือห้าปีริกส์ ( 1986a ) ถามอาจารย์ที่ปฏิบัติงานในบริบทหลายเกรดระบุปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาในการพยายามที่จะให้คุณภาพการศึกษาโปรแกรมสำหรับเด็กในโรงเรียนเหล่านี้ มันไม่น่าแปลกใจที่ด้านบนของรายการสำหรับทั้งครูและผู้บริหารที่เป็นปัญหาของหลักสูตรการเรียนมากเกินไปมักจะมากเกินไป ( คน ) และไม่มีเวลาเพียงพอที่จะจัดการกับนักเรียนเป็นรายบุคคลต้องการความช่วยเหลือพิเศษ ( หน้า 8 , 9 )ครูแสดงต่อไปนี้ชนิดของหลักสูตรกังวลในความสัมพันธ์กับการทำงานในชั้นเรียนเกรดหลาย :( มีหลายเกรด ) . . . . . . . ป้องกันไม่ให้เวลาเพียงพอที่จะใช้เวลากับเด็กๆ เป็นผลให้เด็กเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะล้าหลังไม่มีเวลาพอสำหรับจำนวนของหลักสูตรที่จะสอนมีเวลาไม่เพียงพอสำหรับครูที่จะได้รับทุกอย่างที่ควรจะทำ เพราะเวลาเรียนจะใช้ร่วมกันระหว่างหลายเกรด ( ริกส์ , 1986a )หลังจากฟังหลายความคิดเห็น เช่น ริกส์ ( 1987 ) ที่พบในรายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาของโรงเรียนขนาดเล็กที่โปรแกรมและส่ง " โปรแกรม " ประเด็นปัญหา " เขากล่าว " มันไม่ได้ชัดเจนว่าเวลาเพียงพอ ( ในมัลติเกรดบริบท ) อาจจะพบในการจัดการกับทุกวิชาที่ระบุไว้ในโปรแกรมของการศึกษา " ( 21 หน้า )นักวิจัยอื่น ๆในประเทศและประเทศรายงานชนิดเดียวกันของความกังวลของหลักสูตร :ปัญหาหนึ่งที่เจอก็คือ จะทำอะไรกับคนมากมาย เราได้สามคะแนนในแต่ละชั้นเรียนและหกคน นั่นเป็นสิบแปดคน เราจะใช้เวลาทั้งหมดนี้ในหนึ่งสัปดาห์ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของฉันคือการที่ฉันได้เกรด K , หนึ่ง , สองและสามใน