“Gentleman Liu’s words are absolute

“Gentleman Liu’s words are absolutely right ah.” Thin lips hooking up into a smile, Lou Che’s eyes like the night skies looks directly at the Third Ranked Scholar, speaking his praises.

Hearing Lou Che’s words, the Third Ranked Scholar’s smile spreads even more, to receive the imperial court’s Prime Minister Lou’s appreciation, how could he still be afraid of not being able to rapidly go up the ranks in future? His lips modestly saying: “Not at all, not at all.”

“The other three sceneries have all become famous with the mentioning in writings of reputable literary people, since you are full of praises towards the scenery of this place, how about this, you stay here, raise your brush in composition of a literary piece, when we come back down the mountain, not only would we have explored the scenery of Feng Shan, but will also get to admire your excellent writing, is this not better?”

Hearing up to here, he too comes to understand the underlying meaning behind Lou Che’s words, face stiffening, suddenly pale, suddenly red, lightly saying: “But……this……”

“Come, prepare brush, ink and paper, allow Gentleman Liu to compose a good piece of writing.” Upon hearing this order, the disguised imperial guards immediately steps forward from the side, with the Emperor and officials travelling in disguise this time, everything that has been brought along is left to the imperial guards and domestic servants to carry, hearing the orders, they take out the brush, ink and paper, placing it to one side.

At this moment, how could anyone possibly continue to hold it in? Immediately roaring out in laughter.

Seeing this Third Ranked Scholar Liu’s face like that of sour pickles, it is just too funny, causing the laughter to well up, even Gui Wan couldn’t hold it back, laughing out loud.

“Is your heart feeling at ease now?” Lou Che whispers as he turns his head to Gui Wan, those calm eyes glowing with tenderness. Thinking of how much Gui Wan seems to have been worrying since this morning, gloom overcasting her face, his heart was absolutely pained, always wanting to think of a way to make her laugh, wholeheartedly laughing out loud.

Lightly nodding her head, Gui Wan smiles, pitying that Third Ranked Scholar Liu, who fails to understand why he has been publicly mocked by Lou Che, containing a smile as her eyes glances elsewhere, she meets eyes with Consort Ying who had her attention over here, those eyes seemingly quiet, seemingly resentful, and Zheng Liu next to her is also carrying a slight smile, with a complete appearance of gentleness and well-cultured demeanour.

Gui Wan quietly gathers up her smile, the autumn wind brushing against her face, actually bringing with it, a trace of chilliness.

What exactly is he scheming?

……

Once the entire party was done chatting around, other than that Third Ranked Scholar Liu, everyone sets off along the mountain path that spirals upwards.

Originally a great day with clear autumn skies and crisp air, thousands of li with no clouds, the cloudless sky washed blue, laughter and joy all along the way, as times goes by, Gui Wan’s heart also gradually settles down, a day of fun for both monarch and subjects flies by in a blink of an eye, the sun descends into the west mountains, half leaving behind an afterglow, it is already time to head down the mountain.

“Huang……Gentleman, it should be time to return now.” Li gong-gong’s shrill voice gently reminds.

“That’s right ah,” Someone interrupts from the side, “Perhaps, Gentleman Liu has already written out his literary piece, heading down the mountain to admire such is also of great aesthetics.” Everyone bursts into a roars of laughter again.

Taking the same route back, all the female partners were a little tired, their walking speed slowing down, walking down half the mountain, the usually greatly pampered senior officials were all tired from walking all day, and could only stop and take a short break.

“Strange……” Minister of Personnel Yan Gang lightly beats his legs, whilst muttering to himself.

A few people turns their heads over, a tall official asks in wonder: “What is Old Yan looking at?”

Yan Gang raises his hand and says to the person not far from him: “Look, it is already almost evening now, why are there still people heading up the mountain? And there is so many people coming up too.”

Several people looks over towards the mountain path, indeed a group of people has come, the tall official sneers and says: “Probably someone is in the mood to enjoy the night scenery, it is not a bad idea ah.” His words led to the laughter of many, these officials are usually this arrogant, often finding people to make fun of and does not even feel that anything is wrong with it.

The group of people are getting closer and closer, in a blink of an eye, they already reached the halfway point of the mountain, even the Emperor and his courtiers who were sat in the distance came to realise this, Lin Rui En walks closer a little, carefully looking over

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คำพูดของสุภาพบุรุษหลิวมีอาอย่างถูกต้อง." ริมฝีปากบาง hooking up เป็นรอยยิ้มตาลูเจ๊เหมือนท้องฟ้ากลางคืนมองตรงที่นักวิชาการอันดับสามพูดสรรเสริญของเขา. ได้ยินคำพูดลูเจ๊สามอันดับที่รอยยิ้มของนักวิชาการกระจายมากยิ่งขึ้น เพื่อให้ได้รับราชสำนักของความชื่นชมนายกรัฐมนตรีลูวิธีการที่เขาจะยังคงได้กลัวที่จะไม่สามารถได้อย่างรวดเร็วขึ้นไปจัดอันดับในอนาคต? ริมฝีปากของเขาอย่างสุภาพว่า "ไม่เลยไม่ได้ทั้งหมด." "อีกสามฉากที่ได้กลายเป็นทั้งหมดที่มีชื่อเสียงที่มีการกล่าวขวัญในงานเขียนของคนวรรณกรรมที่มีชื่อเสียงเนื่องจากคุณจะเต็มไปด้วยการสรรเสริญต่อทัศนียภาพของสถานที่นี้วิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณอยู่ที่นี่ยกแปรงของคุณในองค์ประกอบของวรรณกรรมชิ้นเมื่อเรากลับมาลงมาจากภูเขาที่ไม่เพียง แต่จะเราได้สำรวจทัศนียภาพของฮฉาน แต่ยังจะได้ชื่นชมการเขียนที่ดีของคุณนี้ไม่ได้ดีขึ้นหรือไม่ " ได้ยินถึงที่นี่เขาก็มาพร้อมที่จะเข้าใจความหมายพื้นฐานที่อยู่เบื้องหลังคำพูดของลูเจ๊, แข็งใบหน้าก็อ่อน, สีแดงจู่ ๆ เบา ๆ ว่า" แต่ ...... นี้ ...... " " มาเตรียมความพร้อมแปรงหมึกและกระดาษให้ สุภาพบุรุษหลิวแต่งชิ้นส่วนที่ดีของการเขียน. "เมื่อได้ยินคำสั่งนี้ปลอมตัวจักรวรรดิอังกฤษทันทีตามขั้นตอนข้างหน้าจากด้านข้างที่มีสมเด็จพระจักรพรรดิและเจ้าหน้าที่เดินทางในการปลอมตัวเวลานี้ทุกอย่างที่ได้รับมาพร้อมที่เหลือให้กับจักรวรรดิอังกฤษ และคนรับใช้ในประเทศที่จะดำเนินการได้ยินคำสั่งซื้อที่พวกเขาจะออกจากแปรงหมึกและกระดาษวางมันไปข้างหนึ่ง. ขณะนี้ได้อย่างไรที่ทุกคนอาจจะยังคงถือไว้ใน? ทันทีคำรามออกมาในเสียงหัวเราะ. เห็นอยู่ในอันดับที่ใบหน้าของนักวิชาการของหลิวที่สามเช่นนั้นของผักดองเปรี้ยวก็เป็นเพียงตลกเกินไปทำให้เสียงหัวเราะที่จะดีขึ้นแม้ Gui Wan ไม่สามารถจับมันกลับหัวเราะออกมาดัง ๆ . "คือหัวใจของคุณ รู้สึกสบายใจตอนนี้? "ลู Che กระซิบขณะที่เขาหันหัวของเขาที่จะ Gui Wan ตาสงบผู้เร่าร้อนด้วยความอ่อนโยน ความคิดของเท่าใด Gui Wan ดูเหมือนว่าจะได้รับการกังวลตั้งแต่เช้าวันนี้ความเศร้าโศกการทำให้มืดครึ้มใบหน้าของเธอหัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างแน่นอนและมีความปรารถนาที่จะคิดว่าวิธีที่จะทำให้เธอหัวเราะสุดใจหัวเราะออกมาดัง. เบา ๆ พยักหน้าเธอกุย Wan รอยยิ้มน่าสงสารที่อันดับสาม Scholar หลิวผู้ใดไม่เข้าใจว่าทำไมเขาได้รับการเย้ยหยันต่อสาธารณชนโดยลูเจ๊มีรอยยิ้มเป็นดวงตาของเธอสายตาที่อื่นเธอได้พบกับตาด้วยหม่อมหญิงที่มีความสนใจของเธอมากกว่าที่นี่ตาผู้ที่เงียบสงบดูเหมือน ดูเหมือนจะไม่พอใจและเจิ้งเหอหลิวข้าง ๆ เธอยังแบกรอยยิ้มเล็กน้อยมีลักษณะที่สมบูรณ์แบบของความอ่อนโยนและความประพฤติดีเพาะเลี้ยง. กุย Wan เงียบรวบรวมขึ้นรอยยิ้มของเธอที่แปรงลมฤดูใบไม้ร่วงกับใบหน้าของเธอจริงนำกับมัน ร่องรอยของความเยือกเย็น. ว่าสิ่งที่เขาวางแผน? ...... เมื่อทั้งพรรคที่ได้กระทำการสนทนารอบอื่น ๆ กว่าอันดับสาม Scholar หลิวที่ทุกคนชุดออกไปตามเส้นทางภูเขาที่ปลิวว่อนขึ้น. แต่เดิมเป็นวันที่ดีกับท้องฟ้าฤดูใบไม้ร่วงที่ชัดเจนและคมชัด อากาศหลายพันคนของ Li ไม่มีเมฆท้องฟ้าไม่มีเมฆล้างสีฟ้า, เสียงหัวเราะและความสุขทั้งหมดไปพร้อมกันเป็นครั้งไปโดยหัวใจ Gui Wan ยังค่อยๆ settles ลงวันที่สนุกสำหรับทั้งพระมหากษัตริย์และวิชาบินโดยในพริบตา ตาดวงอาทิตย์ลงมาเป็นภูเขาทางทิศตะวันตกครึ่งออกจากหลังสายัณห์มันเป็นเวลาที่จะมุ่งหน้าลงจากภูเขาแล้ว. "Huang ...... สุภาพบุรุษมันควรจะเป็นเวลาที่จะกลับขณะนี้." หลี่ฆ้อง-ฆ้องเสียงโหยหวนเบา ๆ เตือน. "ที่เหมาะสม ah," ใครบางคนขัดจังหวะจากด้านข้าง "บางทีอาจจะเป็นสุภาพบุรุษหลิวได้เขียนไว้แล้วออกชิ้นส่วนวรรณกรรมของเขามุ่งหน้าลงมาจากภูเขาที่จะชื่นชมดังกล่าวยังเป็นของความสวยงามที่ดี." ทุกคนระเบิดเสียงคำรามของเสียงหัวเราะอีกครั้งการเส้นทางเดียวกันกลับทุกฝ่ายหญิงเหนื่อยเล็กน้อยความเร็วในการเดินของพวกเขาลดลงเดินลงครึ่งภูเขาที่เจ้าหน้าที่ระดับสูงมักจะผ่อนคลายมากทุกคนเหนื่อยจากการเดินทุกวันและมีเพียงสามารถที่จะหยุดและใช้เวลาพักผ่อนระยะสั้น . "แปลก ...... " รัฐมนตรีว่าการกระทรวงบุคลากรยันแก๊งเบา ๆ เต้นขาของเขาในขณะที่พูดพึมพำกับตัวเอง. ไม่กี่คนที่จะเปลี่ยนหัวของพวกเขามากกว่าอย่างเป็นทางการสูงถามในสงสัย: "สิ่งเก่ายันมองหาที่?" ยันแก๊งยกมือขึ้น และบอกกับคนที่ไม่ไกลจากเขา: "ดูมันมีอยู่แล้วเกือบตอนเย็นตอนนี้ทำไมมีคนยังคงมุ่งหน้าขึ้นไปบนภูเขา? และมีผู้คนจำนวนมากขึ้นมามากเกินไป ". หลายคนมองออกไปสู่เส้นทางภูเขาย่อมเป็นกลุ่มคนที่ได้มาที่ sneers อย่างเป็นทางการสูงและกล่าวว่า" น่าจะเป็นคนที่อยู่ในอารมณ์ที่จะเพลิดเพลินกับทัศนียภาพคืนนั้นมันเป็น ไม่ได้เป็นความคิดที่ดีอา. "คำพูดของเขานำไปสู่เสียงหัวเราะของหลาย ๆ เจ้าหน้าที่เหล่านี้มักจะนี้หยิ่งมักจะหาคนที่จะทำให้ความสนุกของและไม่ได้รู้สึกว่าอะไรเป็นสิ่งที่ผิดกับมัน. กลุ่มคนที่จะได้รับอย่างใกล้ชิดและ ใกล้ชิดในพริบตาที่พวกเขาอยู่แล้วถึงจุดกึ่งกลางของภูเขาแม้แต่จักรพรรดิและข้าราชบริพารของเขาที่กำลังนั่งอยู่ในระยะทางที่มาถึงตระหนักถึงนี้หลิน Rui En เดินใกล้ชิดเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างระมัดระวังมองผ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" สุภาพบุรุษหลิวพูดถูกต้องที่สุดอ่ะ . . . . . " ริมฝีปากบาง hooking ขึ้นเป็นรอยยิ้มของลูเช ดวงตาเหมือนท้องฟ้าคืนดูโดยตรงที่อันดับสามบัณฑิต สรรเสริญของเขาพูดคือได้ยินลูเช คำ อันดับสามบัณฑิต รอยยิ้มกระจายมากขึ้น รับนายกฯ อิมพีเรียล ลู ก็ชื่นชมว่าเขายังกลัวไม่ได้ขึ้นอันดับอย่างรวดเร็วในอนาคต ริมฝีปากของเขาอย่างถ่อมตัวว่า " ไม่เลย ไม่เลย "" อีกสามฉากที่ได้กลายเป็นที่มีชื่อเสียงที่มีกล่าวถึงในงานเขียนของคนวรรณกรรมที่มีชื่อเสียง ตั้งแต่คุณเต็มไปด้วยสรรเสริญต่อทัศนียภาพของที่นี่ แล้วนี่ คุณอยู่ที่นี่ ยกแปรงของคุณในองค์ประกอบของชิ้นวรรณกรรม เมื่อเรากลับมาลงภูเขา ไม่เพียงแต่เราจะได้สํารวจ ทัศนียภาพของฟงซาน แต่ยังจะได้รับการชื่นชมการเขียนที่ดีของคุณ นี่ดีกว่า "ฟังถึงตรงนี้ เขาก็จะเข้าใจถึงความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง ลูเช คำพูด ใบหน้าแข็งทื่อก็หน้าซีด ก็สีแดง ค่อยๆพูด " แต่ . . . . . . . . . . . . . . " :" มาเตรียมแปรงหมึกและกระดาษให้สุภาพบุรุษหลิวแต่งชิ้นที่ดีของการเขียน " เมื่อได้ยินคำสั่งนี้ปลอมองครักษ์ของราชาทันที ก้าวออกมาจากด้านข้างกับจักรพรรดิและเจ้าหน้าที่หลบหนีในครั้งนี้ ทุกอย่างที่ถูกพามาทิ้งไว้ให้องครักษ์หลวง และข้าราชการในประเทศอุ้ม ได้ยินคำสั่ง เขาหยิบพู่กัน หมึกพิมพ์ และกระดาษที่วางไว้ข้างหนึ่งตอนนี้ ใครจะอาจจะยังคงเก็บมันไว้ ? ทันทีคำรามเสียงหัวเราะออกมาเห็นอันดับสามบัณฑิตหลิวหน้าเหมือนผักดองเปรี้ยว มันแค่ตลกเกินไป ทำให้เกิดเสียงหัวเราะได้ดีขึ้น แม้ GUI วานไม่สามารถกลั้นหัวเราะออกมาเสียงดัง" หัวใจของคุณรู้สึกเบาใจหรือยัง " ลูเช กระซิบ เขาหันหัวกุ้ย วานตา สงบ ผู้เร่าร้อนด้วยความอ่อนโยน คิดเท่าไหร่ กุย วานดูเหมือนจะกังวลตั้งแต่เมื่อเช้า ขุ่นใจ overcasting ใบหน้าของเธอ หัวใจของเขาอย่างเจ็บปวด เสมอต้องการที่จะคิดวิธีที่จะทำให้เธอหัวเราะ สุดใจ หัวเราะออกมาดังๆค่อย ๆพยักหน้าหัวของเธอ , GUI วานยิ้มสมเพชที่อันดับสามบัณฑิตหลิวที่ล้มเหลวที่จะเข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณชนเย้ยหยันโดยลูเช ที่มีรอยยิ้มเป็นตาเธอมองที่อื่น เธอได้พบกับตากับพระสนมหญิงที่มีความสนใจของเธอมา ดวงตาคู่นั้นดูเหมือนจะเงียบดูเหมือนจะไม่พอใจ และเจิ้ง ลุยต่อไป เธอยังถือยิ้มนิดๆ กับลักษณะที่สมบูรณ์ของความอ่อนโยนและเลี้ยงกรรมGUI วานอย่างเงียบ ๆ รวบรวมขึ้น รอยยิ้มของเธอ สายลมฤดูใบไม้ร่วงแปรงกับใบหน้าของเธอ แล้วนำกับมันเป็นร่องรอยของ chilliness .ว่าเขากำลังวางแผนอะไร ?. . . . . . .เมื่อคณะทั้งหมดได้พูดคุยอยู่ นอกจากอันดับสามบัณฑิตหลิวทุกคนชุดออกแนวเส้นทางเป็นภูเขาที่ spirals ขึ้นสร้างสรรค์วันดีกับท้องฟ้าฤดูใบไม้ร่วง อากาศสดชื่น พันลี้ ไม่มีเมฆ ท้องฟ้าไม่มีเมฆซักฟ้า เสียงหัวเราะและความสุขทั้งหมดไปพร้อมกัน เช่น เวลาผ่านไป หัวใจของ GUI วานยังค่อยๆ settles ลง เป็นวันที่สนุกสำหรับทั้งพระมหากษัตริย์และวิชาที่ผ่านไปในชั่วพริบตา ดวงอาทิตย์ลงมาสู่ทิศตะวันตกภูเขาครึ่งออกจากหลังสายัณห์ มันถึงเวลาแล้วที่จะมุ่งหน้าลงจากภูเขา" หวง . . . . . . . สุภาพบุรุษ ถึงเวลาที่ต้องกลับแล้ว " หลี่กงกงแหลมเสียงเบา ๆเตือน ." นั่นสินะ " คนที่ขัดจังหวะจากด้านข้าง " บางที สุภาพบุรุษ หลิว ได้เขียนชิ้นวรรณกรรมของเขา มุ่งหน้าลงเขาชื่นชมนั้นเป็นคุณค่าที่ยิ่งใหญ่ " ทุกคนเป็นเสียงระเบิดเสียงหัวเราะอีกครั้งใช้เส้นทางเดียวกันกลับทั้งหมด , หญิงคู่ก็เหนื่อยนิดหน่อย ความเร็วของพวกเขาเดินช้าลง เดินลงครึ่งหนึ่งของภูเขา มักจะเอาใจช่วยเจ้าหน้าที่อาวุโสทุกคนเหนื่อยจากการเดินมาทั้งวัน ได้แต่หยุดและใช้เวลาพักสั้น ๆ" . . . . . . . แปลก " รัฐมนตรีของแก๊งยันพนักงานเต้นขาเบาๆ ขณะพึมพำกับตัวเองคนเปลี่ยนหัวของพวกเขามากกว่าเป็นข้าราชการสูงถามอย่างสงสัย " อะไรคือเก่า ยันดู ? "ยันแก๊งยกมือขึ้นและกล่าวกับคนที่อยู่ไม่ไกลจากเขา : " ฟังนะ นี่ก็เกือบจะเย็นแล้ว ทำไมยังมีคนมุ่งหน้าขึ้นภูเขา ? และมีคนมากมายมาด้วย "หลาย ๆคนมองไปทางภูเขา เส้นทาง แน่นอนกลุ่มคนได้มา สูงอย่างเป็นทางการ sneers และกล่าวว่า " ใครบางคนอยู่ในอารมณ์ที่จะเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ตอนกลางคืน ไม่อ้าเลย " คำพูดของเขาทำให้เสียงหัวเราะของหลาย เจ้าหน้าที่เหล่านี้มักจะหยิ่ง มักจะหา คนที่จะทำให้สนุก และไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติกับมันกลุ่มของผู้คนจะได้รับใกล้ชิดและใกล้ในชั่วพริบตา พวกเขาเดินมาถึงครึ่งทางของภูเขา แม้แต่จักรพรรดิและข้าราชบริพารที่ได้นั่ง