สวัสดีฉันชื่อกอหญ้า อายุ 18 ปี อาศัยอยู่กับครอบครัวและน้องชาย ครอบครัวของเรามาความสุขมาก ในวันเด็กฉันและครอบครัวมักจะพากันไปเที่ยวในวันหยุด เราเคยไปที่จังหวัดภูเก็ต และไปทะเลในจังหวัดนั่นด้วย หลังจากที่เรามักเที่ยวกันบ่อยๆ พอมาวันนึง ตอนป.4 คุณพ่อป่วยเป็นไข้เลือดออก ตอนนั้นอาการหนักมากๆ ต้องเข้าห้องไอซียู หมอก็บอกให้แม่เราทำใจเพราะโอกาสรอดน้อยมาก
ตอนนั้นเรายังเด็กไม่สามารถเข้าไปเยี่ยมพ่อในห้องไอซียูได้ ตอนนั้นพ่อเข้าไปเกือบอาทิตย์แล้วไม่ได้เจอเลย เราคิดถึงพ่อมากเลยจับมือน้องชายวัย 5 ขวบ
เขียนจดหมายถึงพ่อ แต่เพราะน้องยังเด็กเลยไม่อยู่นิ่งให้เราจับ เราเลยแกล้งปลอมลายมือน้องชาย ทำตัวยึกยือ ค่อยๆ เขียนลงไป ตั้งใจให้หวัดสุดฤทธิ์ แล้วก็ฝากให้แม่เอาไปให้พ่อเมื่อไปเยี่ยมครั้งถัดไป โดยบอกว่าน้องเป็นคนเขียนเองหมดเลย เราไม่เกี่ยว ><
ที่ทำแบบนี้เพราะเราไม่เคยบอกรักพ่อ ไม่เคยมีอารมณ์งุ้งงิ้งพ่อลูกรักกันมาก่อนเลย จะเป็นคนขี้เขินทั้งคู่ เลยอายที่จะบอกว่าเราเป็นคนเขียนจดหมายฉบับนั้นเอง
จนพ่อเราหายดีกลับมาอยู่บ้าน เราก็ถามถึงจดหมายว่าพ่อได้มั่งป่าว พ่อก็ถามว่า "ที่หนูเขียนมาหรอ" เรานี่เถียงคอเป็นเอ็นเลยว่าไม่ใช่เราเขียน
น้องเป็นคนเขียนต่างหาก 555 ดื้อน่าดูเลย