analysis of the waste at the comple

analysis of the waste at the completion of the stage, which revealed
an increase ofpHfrom 6.4 (end ofweek6, Table 5) to 8.0 (end of week
10, Table 5) and a significant reduction of VFA concentration.
3.4. Operation of the digester at an adapted organic load
(weeks 11–18)
Based on the good recovery from inhibition, feeding of the digester
was resumed at week 11. The amount of raw waste introduced
into the digester was progressively increased from 2 kg to
6 kg (Fig. 2). Fig. 5 shows that the biogas production increased with
the load and stabilized between 513 and 653 Nl/kg VSadded per
week during weeks 13–18 where a constant load of 6 kg of raw
waste per week was applied (dry solids average residence time
of 5 weeks).
Fig. 4 shows that the pH was quite stable during this stage,
ranging between 8.0 and 8.4, which is close to the optimal working
range (Comino et al., 2009; Macias-Corral et al., 2008). VFA content
decreased from 38.8 to 1.5 g/kg DS, indicating that the acids produced
were efficiently consumed by acetogenic and methanogenic
communities and converted into biogas (Fig. 4).
Biogas composition was also relatively stable over the 8 weeks
of this phase (Table 6). The CH4/CO2 ratio ranged between 59/41
and 63/37, thereby confirming that the process of anaerobic digestion
was conducted under good operating conditions. It should be
noted, however, that biogas composition was determined at the
end of each week (before loading/unloading operations) and therefore
did not reflect the average composition of the total biogas produced
between two feedings. Indeed, the biogas produced in the
first days after feeding, which probably contained a higher proportion
of CO2 generated by hydrolysis and acidogenesis, was continuously
vented out of the digester and therefore not analyzed. Only
the biogas produced at the end of each week, containing more
methane, was actually analyzed. This overestimation could partly
explain why the CH4/CO2 ratio in this phase of the pilot-scale study
was higher than in the BMP assays (Table 4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์ของเสียที่ความสำเร็จของเวทีซึ่งเผยให้เห็น
การเพิ่มขึ้น ofpHfrom 6.4 (ท้าย ofweek6 ตารางที่ 5) 8.0 (ปลายสัปดาห์
ที่ 10 ตารางที่ 5) และการลดลงอย่างมีนัยสำคัญของความเข้มข้น VFA.
3.4 การดำเนินงานของบ่อหมักที่โหลดอินทรีย์ดัดแปลง
(สัปดาห์ที่ 11-18)
จากการฟื้นตัวที่ดีจากการยับยั้งการกินของหมัก
ก็กลับในสัปดาห์ที่ 11. ปริมาณของเสียดิบที่นำมา
ลงในบ่อหมักเพิ่มขึ้นก้าวหน้าจาก 2 กิโลกรัม
6 กก. (รูปที่ 2). มะเดื่อ 5 แสดงให้เห็นว่าการผลิตก๊าซชีวภาพเพิ่มขึ้นด้วย
ภาระและมีความเสถียรระหว่าง 513 และ 653 Nl / กก. VSadded ต่อ
สัปดาห์ในช่วงสัปดาห์ที่ 13-18 ที่โหลดคงที่ของ 6 กิโลกรัมดิบ
เสียต่อสัปดาห์ถูกนำมาใช้ (ของแข็งแห้งเวลาที่อยู่อาศัยโดยเฉลี่ย
จาก 5 สัปดาห์ที่ผ่านมา ).
รูป 4 แสดงให้เห็นว่าค่า pH ค่อนข้างมีเสถียรภาพในระหว่างขั้นตอนนี้
อยู่ในช่วงระหว่าง 8.0 และ 8.4 ซึ่งใกล้เคียงกับการทำงานที่ดีที่สุดใน
ช่วง (Comino et al, 2009;.. Macias-คอก et al, 2008) เนื้อหา VFA
ลดลง 38.8-1.5 กรัม / กก DS แสดงให้เห็นว่ากรดที่ผลิต
ได้รับการบริโภคอย่างมีประสิทธิภาพโดย acetogenic และผลิตก๊าซชีวภาพ
ชุมชนและแปลงเป็นก๊าซชีวภาพ (รูปที่. 4).
องค์ประกอบก๊าซชีวภาพก็ยังค่อนข้างคงที่ในช่วง 8 สัปดาห์
ของขั้นตอนนี้ (ตารางที่ 6) CH4 / อัตราส่วน CO2 อยู่ระหว่าง 59/41
และ 63/37 จึงยืนยันว่ากระบวนการของการย่อยอาหารแบบไม่ใช้ออกซิเจน
ได้ดำเนินการภายใต้สภาพการทำงานที่ดี มันควรจะ
สังเกตเห็นอย่างไรองค์ประกอบก๊าซชีวภาพที่ถูกกำหนดใน
ตอนท้ายของแต่ละสัปดาห์ (ก่อนที่จะโหลด / ขนถ่ายการดำเนินงาน) และดังนั้นจึง
ไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงองค์ประกอบเฉลี่ยของก๊าซชีวภาพที่ผลิตได้ทั้งหมด
ระหว่างสองให้นม อันที่จริงการผลิตก๊าซชีวภาพที่ผลิตใน
วันแรกหลังจากการให้อาหารซึ่งอาจจะมีสัดส่วนที่สูงขึ้น
ของ CO2 ที่เกิดจากการย่อยสลายและ acidogenesis ได้รับการอย่างต่อเนื่อง
ระบายออกจากบ่อหมักและดังนั้นจึงไม่ได้วิเคราะห์ เฉพาะ
ก๊าซชีวภาพที่ผลิตได้ในตอนท้ายของแต่ละสัปดาห์ที่มีมากขึ้น
มีเทนได้รับการวิเคราะห์จริง การประเมินค่าสูงนี้ส่วนหนึ่งอาจ
อธิบายได้ว่าทำไม CH4 / อัตราส่วน CO2 อยู่ในขั้นตอนของการศึกษานำร่องในระดับ
ที่สูงกว่าในการตรวจ BMP (ตารางที่ 4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์ของเสียที่สมบูรณ์ของเวที ซึ่งเปิดเผย
เพิ่ม ofphfrom 6.4 ( จบ ofweek6 โต๊ะ 5 ) 8.0 ( ปลายสัปดาห์
10 ตารางที่ 5 ) และการลดลงของความเข้มข้น .
3.4 . โดยการดำเนินงานของที่ดัดแปลง
โหลดอินทรีย์ ( สัปดาห์ 11 – 18 )
ตามการฟื้นตัวที่ดีจากการยับยั้งการกินอาหารของหมัก
ก็กลับมาในสัปดาห์ที่ 11ปริมาณของวัตถุดิบของเสียลง โดยเป็นผู้แนะนำ


เพิ่มจาก 2 กก. 6 กิโลกรัม ( รูปที่ 2 ) ภาพที่ 5 แสดงให้เห็นว่าการผลิตก๊าซชีวภาพเพิ่มขึ้น
โหลดและเสถียรภาพระหว่างและเธอ 653 nl / กิโลกรัมต่อสัปดาห์ ในช่วงสัปดาห์ vsadded
13 18 –ที่โหลดคงที่ของ 6 กิโลกรัมขยะดิบ
ต่อสัปดาห์มาใช้ ( บริการของแข็งเฉลี่ยระยะเวลา 5 สัปดาห์

รูป )4 แสดงให้เห็นว่า pH มีค่าค่อนข้างคงที่ในช่วงระยะนี้
ตั้งแต่ระหว่าง 8.0 และ 8.4 ซึ่งใกล้เคียงกับช่วงที่เหมาะสมการทำงาน
( โคมิโน et al . , 2009 ; macias เพนียด et al . , 2008 ) ง่ายเนื้อหา
ลดลงจาก 38.8 1.5 กรัม / กก. DS แสดงว่ากรดผลิต
ถูกบริโภคโดย acetogenic อย่างมีประสิทธิภาพและชุมชนและแปลงเป็นก๊าซชีวภาพมีเทน

( รูปที่ 4 )องค์ประกอบของก๊าซชีวภาพยังค่อนข้างมีเสถียรภาพในช่วง 8 สัปดาห์
เฟสนี้ ( ตารางที่ 6 ) ส่วนร่าง / CO2 อยู่ระหว่าง 59 / 41
63 / 37 และ เพื่อยืนยันว่า กระบวนการของระบบการย่อยอาหาร
ดำเนินการภายใต้เงื่อนไขที่ดี . มันควรจะ
ตั้งข้อสังเกต แต่องค์ประกอบของก๊าซชีวภาพที่ถูกกำหนดในตอนท้ายของแต่ละสัปดาห์
( ก่อนการโหลด / ขนถ่ายปฏิบัติการ ) และดังนั้นจึง
ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงองค์ประกอบโดยรวม การผลิตก๊าซชีวภาพ
ระหว่าง feedings . แน่นอน การผลิตก๊าซชีวภาพใน
วันแรกหลังจากการกินอาหาร ซึ่งอาจมีสัดส่วนที่สูงของ CO2 ที่เกิดจากการย่อย

acidogenesis อย่างต่อเนื่องและถูกระบายออกของโดยและดังนั้นจึงไม่ได้วิเคราะห์ เท่านั้น
การผลิตก๊าซชีวภาพในตอนท้ายของแต่ละสัปดาห์ ประกอบด้วยก๊าซมีเทนมากกว่า
,คือจริงๆ แล้ววิเคราะห์ ประเมินมากเกินไปนี้อาจอธิบายได้ว่า ทำไมร่างบางส่วน
/ CO2 ) ในเฟสของนักบินการศึกษา
นี้สูงกว่าใน BMP ) ( ตารางที่ 4 )