4. DiscussionThe result of this stu

4. Discussion
The result of this study indicates that after 6 weeks of PT the
cluster and the traditional training groups had similar
maximal intensity performance adaptations in the counter-
movement jump (ES = 1.24 and 0.84, respectively), standing
long jump (ES = 0.81 and 0.60, respectively), t test (ES = 1.38 and
0.55, respectively), 20-m (ES = 0.94 and 1.59, respectively) and
40-m sprint times (ES = 0.75 and 0.96).
The positive effects of short-term (i.e., 6 weeks) PT on
jumping ability such as CMJ and SLJ have been previously
supported [2,15,19,21,22]. However, a novel
finding from this
study was to similar improvements in the cluster and the
traditional PT groups. The positive effects of PT observed in
both groups may be explained mainly by neural adaptations
(e.g., improved intermuscular coordination, changes in the
muscle-tendon mechanical-stiffness characteristics, changes
in muscle architecture, changes in single
fiber mechanics,
greater ability to use the muscles stretch-shortening cycle)
rather than to morphological changes (e.g.,
fiber size)
[2,15,21,22].
Another novel
finding from this study was the similar
improvement of agility t test performance for both the cluster
and the traditional PT groups. Although, some studies have
found no effect of PT on agility performance [23,24] measured
by the 505 test and the shuttle run test, when agility was
measured with test similar to the one used in this study,
significant improvements in agility were observed after PT
[2,4,15,16]. An increased agility after PT may be explained by
greater muscles power output and force development ability
[2,4], achieved by neuromuscular adaptations such as greater
motor unit recruitment [1,4,15,16]. Moreover, PT may
increase eccentric strength of the thigh muscles, reduce
foot contact time with ground through increased muscular
force output [22,25,26], improve the rate of force develop-
ment and, the ability to efficiently utilize the stretch-
shortening cycle in ballistic movements [1,3,15], key ele-
ments for agility tasks.
Both PT groups improved sprint performances, with no
significant differences between groups. Similar results have
been previously reported after PT [5,15,17,23]. However, no
significant improvements in sprint performance after PT have
been reported [27,28]. This discrepancy could be explained due
to reduced horizontal PT exercises in the latter studies (i.e.,
poor training specificity for horizontal sprints). In the current
study PT program included drills with an emphasis on stride
length and stride frequency (i.e., skipping, jumping with
horizontal displacement), key for sprint performance enhancement
[5].
Aside from training frequency, the increased sprint
performance may be related to improvements in explosive-
ness (i.e., vertical and broad jump) [15,29] and or reduced
ground contact times [24]. Moreover, as PT increases
strength [15,19] and lower body strength is positively
transferred to sprint performance [29], the increased sprint
performance may also be related with improvements in
muscle strength.
5. Conclusions
Cluster and traditional plyometric training sets improve
jumping, agility and sprint performance. In addition, the
improved maximal-intensity exercise performances occur
after a short-term (i.e., 6 weeks) for both the cluster and the
traditional PT groups. It is recommended that coaches
incorporate PT in the athletes' regular training schedule
improving maximal-intensity exercise performance adaptations.
Also, current results have considerable practical relevance
for the optimal design of PT programs (with cluster or
traditional sets configuration), offering valuable information
for more efficient improvements of muscular performance of
the lower extremities. To what extent the present results are
also applicable to more experienced trained athletes deserves
further attention. Notably, no dropouts attributable to injury or
injury symptoms were experienced in treatment groups
throughout the training period.
Table 1 – Pre-to-post changes in dependent variables for
the cluster and traditional groups.
Variable Cluster group Traditional group
Countermovement jump (cm)
Pre 43.5

4.43 42.71

6.39
Post 49

3.82* 48.14

7.31*
ES 1.24 0.84
% of change 12.64 10.1
Standing long jump (cm)
Pre 201.2

15.4 192

20.8
Post 213.7

14.3* 204.7

19.5*
ES 0.81 0.60
% of change 6.2 6.2
t test (s)
Pre 11.31

0.73 11.06

1.66
Post 10.30

0.82* 10.14

0.52*
ES 1.38 9
% of change 0.55 8.31
20-m sprint (s)
Pre 3.46

0.22 3.54

0.14
Post 3.24

0.14* 3.11

0.44*
ES 0.94 1.59
% of change 6.35 12.14
40-m sprint (s)
Pre 6.29

0.61 6.33

0.62
Post 5.82

0.40* 5.73

0.53*
ES 0.75 0.96
% of change 7.47 9.47
Values are mean

standard deviation. ES, effect size.
* Significant differences between baseline and posttraining values
(P ≤ 0.05).
m e d i c i n a 5 2 ( 44 2 0 1 6 ) 4 1 – 4 5

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาผลการศึกษานี้บ่งชี้ว่า หลังจาก 6 สัปดาห์ของ PTคลัสเตอร์และกลุ่มการฝึกอบรมแบบดั้งเดิมมีคล้ายปรับประสิทธิภาพของความเข้มสูงสุดในเคาน์เตอร์-การเคลื่อนไหวกระโดด (ES = 1.24 และ 0.84 ตามลำดับ), ยืนกระโดดไกล (ES = 0.81 และ 0.60 ตามลำดับ), การทดสอบ t (ES = 1.38 และ0.55 ตามลำดับ), 20 ม. (ES = 0.94 และ 1.59 ตามลำดับ) และเวลาวิ่ง 40 เมตร (ES = 0.75 และ 0.96)ผลบวกของระยะสั้น (เช่น 6 สัปดาห์) PT บนความสามารถในการกระโดดเช่น CMJ และ SLJ ได้ก่อนหน้านี้สนับสนุน [2,15,19,21,22] อย่างไรก็ตาม นวนิยายค้นหานี้ศึกษาแก้ไขปรับปรุงให้คล้ายในคลัสเตอร์และกลุ่มดั้งเดิมใน PT ผลบวกของ PT ที่สังเกตในทั้งสองกลุ่มอาจสามารถอธิบายได้ โดยการปรับระบบประสาทเป็นหลัก(intermuscular ประสานงานที่ดีขึ้น เช่น การเปลี่ยนแปลงในการเส้นเอ็นกล้ามเนื้อตึงกลลักษณะ การเปลี่ยนแปลงในสถาปัตยกรรมของกล้ามเนื้อ การเปลี่ยนแปลงในครั้งเดียวเครื่องยนต์ไฟเบอร์ขีดความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อยืดสั้นรอบ)แทนการสัณฐานเปลี่ยนแปลง (เช่นขนาดเส้นใย)[2,15,21,22]นวนิยายอีกค้นหาจากการศึกษานี้คือคล้ายกันปรับปรุงความคล่องตัวประสิทธิภาพการทดสอบ t สำหรับคลัสเตอร์ทั้งสองและกลุ่ม PT แบบดั้งเดิม ถึงแม้ว่า มีบางการศึกษาพบไม่มีผลของ PT ความคล่องตัวประสิทธิภาพ [23,24] วัดโดยการทดสอบ 505 และทดสอบรถรับส่งฟรี เมื่อความคล่องตัววัดทดสอบคล้ายกับที่ใช้ในการศึกษานี้ปรับปรุงที่สำคัญในความคล่องตัวได้สังเกตหลังจาก PT[2,4,15,16] . มีความคล่องตัวเพิ่มขึ้นหลังจาก PT อาจสามารถอธิบายได้ด้วยกล้ามเนื้อมากขึ้นพลังงาน และบังคับให้พัฒนาความสามารถใน2, [4], ทำได้ โดยการปรับกล้ามเนื้อเป็นมากขึ้นมอเตอร์หน่วยสรรหา [1,4,15,16] นอกจากนี้ PT อาจเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อต้นขาในประหลาด ลดเวลาติดต่อเท้ากับพื้นดินผ่านเพิ่มกล้ามเนื้อบังคับให้ออก [22,25,26] ปรับปรุงอัตรากำลังพัฒนา-ment และ สามารถใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพยืด-กุญแจสั้นรอบย้ายขีปนาวุธ [1,3,15], เอ-โฆษณางานคล่องตัวPT ทั้งกลุ่มแสดงวิ่งดีขึ้น ไม่มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่ม มีผลที่คล้ายกันการก่อนหน้านี้รายงานหลังจาก PT [5,15,17,23] อย่างไรก็ตาม ไม่มีมีประสิทธิภาพในการวิ่งหลังจาก PT ในการรายงาน [27,28] ความขัดแย้งนี้อาจอธิบายได้ครบกำหนดเพื่อลดการออกกำลังกาย PT แนวนอนในการศึกษาหลัง (เช่นยากจนการฝึกอบรมความจำเพาะสำหรับแนวนอน sprints) ในปัจจุบันศึกษา PT รวมฝึกซ้อม โดยเน้นก้าวความยาวและก้าวถี่ (เช่น กระโดดข้าม กระโดดด้วยแทนที่แนวนอน), แป้นสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพของ sprint[5]นอกเหนือจากความถี่ของการฝึกอบรม วิ่งเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพอาจจะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงในระเบิด-เนส (เช่น กว้าง และแนวตั้งกระโดด) [15,29] และ หรือลดลงติดต่อพื้นดินครั้ง [24] นอกจากนี้ เป็น PT เพิ่มขึ้น[15,19] ความแข็งแรง และความแข็งแรงของร่างกายต่ำลงเป็นบวกโอนไปประสิทธิภาพวิ่ง 29 วิ่งเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพการทำงานอาจจะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงในความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ5. บทสรุปพัฒนาคลัสเตอร์และชุดการฝึกพลัยโอเมตริกแบบดั้งเดิมกระโดด และวิ่งดีขึ้น นอกจากนี้ การแสดงการปรับปรุงความเข้มสูงสุดออกกำลังกายเกิดขึ้นหลังจากระยะสั้น (เช่น 6 สัปดาห์) สำหรับคลัสเตอร์ทั้งสองและกลุ่มดั้งเดิมใน PT แนะนำที่โค้ชรวม PT ในตารางฝึกอบรมประจำของนักกีฬาการปรับปรุงดัดแปลงประสิทธิภาพการทำงานออกกำลังกายความเข้มสูงสุดผลลัพธ์ปัจจุบันมีความเกี่ยวข้องเป็นประโยชน์มากสำหรับการออกแบบที่ดีที่สุดของโปรแกรม PT (กับคลัสเตอร์ หรือกำหนดค่าชุดแบบดั้งเดิม), นำเสนอข้อมูลที่มีค่าสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพของกล้ามเนื้อประสิทธิภาพของแขนขาล่าง ขอบเขตผลลัพธ์ปัจจุบันคือนอกจากนี้ยัง สามารถใช้ได้กับนักกีฬาที่ผ่านการฝึกอบรมมีประสบการณ์มากขึ้นสมควรสนใจเพิ่มเติม ยวด ไม่หลุดการบาดเจ็บ หรืออาการบาดเจ็บผู้มีประสบการณ์ในการรักษากลุ่มตลอดระยะเวลาการฝึกอบรมตารางที่ 1 – ก่อนลงรายการบัญชีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับตัวแปรสำหรับคลัสเตอร์และกลุ่มดั้งเดิมคลัสเตอร์กลุ่มดั้งเดิมกลุ่มตัวแปรCountermovement กระโดด (ซม.)ก่อน 43.54.43 42.716.39โพสต์ 493.82* 48.147.31*ES 1.24 0.84เปลี่ยน 12.64 10.1%ยืนกระโดดไกล (ซม.)ก่อน 201.215.4 19220.8โพสต์ 213.714.3* 204.719.5*ES 0.81 0.60เปลี่ยน 6.2 6.2%ทดสอบ t (s)ก่อน 11.310.73 11.061.66โพสต์ 10.300.82* 10.140.52*ES 1.38 9เปลี่ยน 0.55 8.31%วิ่ง 20 เมตร (s)ก่อน 3.460.22 3.540.14โพสต์ 3.240.14* 3.110.44*ES 0.94 1.59%การเปลี่ยนแปลง 6.35 12.14วิ่ง 40 เมตร (s)6.29 ก่อน0.61 6.330.62โพสต์ 5.820.40* 5.730.53*ES 0.75 0.96เปลี่ยน 7.47 9.47%มีค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ES ขนาดผล* ความแตกต่างกันระหว่างหลักและค่าของ posttraining(P ≤ 0.05)m e d c ฉันฉัน n 2 5 (44 2 0 1 6) 4 5 1 – 4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การอภิปราย
ผลการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าหลังจาก 6 สัปดาห์แปซิฟิกของ
คลัสเตอร์และกลุ่มการฝึกอบรมแบบดั้งเดิมมีคล้าย
ดัดแปลงประสิทธิภาพความเข้มสูงสุดในเคาน์เตอร์
กระโดดการเคลื่อนไหว (e = 1.24 และ 0.84 ตามลำดับ) ยืน
กระโดดไกล (e = 0.81 และ 0.60 ตามลำดับ) T Test (e = 1.38 และ
0.55 ตามลำดับ) 20-M (e = 0.94 และ 1.59 ตามลำดับ) และ
40-M ครั้งวิ่ง (e = 0.75 และ 0.96)
ผลในเชิงบวกระยะสั้น (เช่น 6 สัปดาห์) PT ใน
ความสามารถในการกระโดดเช่น CMJ และ SLJ ก่อนหน้านี้ได้รับการ
สนับสนุน [2,15,19,21,22] อย่างไรก็ตามนวนิยาย
หาจากนี้
การศึกษาคือการปรับปรุงที่คล้ายกันในกลุ่มและ
กลุ่ม PT แบบดั้งเดิม ผลในเชิงบวกของ บริษัท PT สังเกตใน
ทั้งสองกลุ่มอาจจะอธิบายได้หลักมาจากการปรับตัวของระบบประสาท
(เช่นการประสานงาน intermuscular ที่ดีขึ้น, การเปลี่ยนแปลงใน
ลักษณะกลตึงกล้ามเนื้อเส้นเอ็นเปลี่ยนแปลง
ในสถาปัตยกรรมของกล้ามเนื้อการเปลี่ยนแปลงในครั้งเดียว
กลศาสตร์เส้นใย
ความสามารถในการใช้ กล้ามเนื้อยืดสั้นลงวงจร)
มากกว่าที่จะเปลี่ยนแปลงลักษณะทางสัณฐานวิทยา (เช่น
ขนาดเส้นใย)
[2,15,21,22]
นวนิยายอีก
หาได้จากการศึกษาครั้งนี้เป็นคล้าย
การปรับปรุงประสิทธิภาพการทดสอบความคล่องตัว T สำหรับทั้งกลุ่ม
และกลุ่ม PT แบบดั้งเดิม แม้ว่าบางการศึกษา
พบว่าไม่มีผลกระทบของ PT เกี่ยวกับประสิทธิภาพความคล่องตัว [23,24] วัด
โดยการทดสอบ 505 และทดสอบการทำงานรถรับส่งเมื่อความคล่องตัวได้รับการ
วัดที่มีการทดสอบแบบเดียวกับที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้
ปรับปรุงที่สำคัญในความคล่องตัวถูกตั้งข้อสังเกต หลังจาก PT
[2,4,15,16] ความคล่องตัวเพิ่มขึ้นหลังจาก PT อาจจะอธิบายได้โดย
การส่งออกพลังงานกล้ามเนื้อมากขึ้นและความสามารถในการพัฒนาแรง
[2,4] ทำได้โดยการปรับตัวของกล้ามเนื้อมากขึ้นเช่น
การสรรหาชุดมอเตอร์ [1,4,15,16] นอกจากนี้ PT อาจ
เพิ่มความแข็งแรงผิดปกติของกล้ามเนื้อต้นขาลด
เวลาการติดต่อเท้ากับพื้นดินเพิ่มขึ้นผ่านกล้ามเนื้อ
แรงที่ส่งออก [22,25,26] ปรับปรุงอัตราของแรงพัฒนา
ment และความสามารถในการใช้อย่างมีประสิทธิภาพ stretch-
สั้น วงจรในการเคลื่อนไหวของขีปนาวุธ [1,3,15] ele- สำคัญ
ments สำหรับงานคล่องตัว
ทั้งสองกลุ่ม PT ปรับปรุงการแสดงการวิ่งโดยไม่มี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม ผลที่คล้ายกันได้
รับการรายงานก่อนหน้านี้หลังจาก PT [5,15,17,23] อย่างไรก็ตามยังไม่มีการ
ปรับปรุงที่สำคัญในการทำงานหลังจากวิ่ง PT ได้
รับรายงาน [27,28] ความแตกต่างนี้สามารถอธิบายได้เนื่องจาก
การลดการออกกำลังกาย PT แนวนอนในการศึกษาหลัง (เช่น
ความจำเพาะในการฝึกอบรมที่ดีสำหรับลมพัดแนวนอน) ในปัจจุบัน
โปรแกรม PT ศึกษารวมถึงการฝึกซ้อมที่มีความสำคัญในการก้าว
ยาวและความถี่กางเกง (เช่นการกระโดดข้ามกระโดดกับ
การเคลื่อนที่ในแนวนอน) ที่สำคัญสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพการวิ่ง
[5]
นอกเหนือจากความถี่ในการฝึกอบรมการวิ่งเพิ่มขึ้น
ประสิทธิภาพการทำงานที่อาจจะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงใน explosive-
Ness (เช่นกระโดดในแนวตั้งและกว้าง) [15,29] และหรือลดลง
ครั้งติดต่อพื้น [24] นอกจากนี้ยังเป็น PT เพิ่ม
ความแข็งแรง [15,19] และความแข็งแรงของร่างกายลดลงเป็นบวก
โอนไปยังผลการดำเนินงานวิ่ง [29], การวิ่งเพิ่มขึ้น
ประสิทธิภาพนอกจากนี้ยังอาจจะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงใน
แข็งแรงของกล้ามเนื้อ
5. สรุป
Cluster และแบบดั้งเดิมชุดฝึกอบรมพลัยโอเมตริกปรับปรุง
กระโดดความคล่องตัวและประสิทธิภาพการวิ่ง นอกจากนี้การ
ที่ดีขึ้นสูงสุดเข้มการแสดงการออกกำลังกายที่เกิดขึ้น
หลังจากที่ระยะสั้น (เช่น 6 สัปดาห์) สำหรับทั้งกลุ่มและ
กลุ่ม PT แบบดั้งเดิม ก็จะแนะนำว่าโค้ช
รวม PT ในตารางการฝึกอบรมนักกีฬาปกติ
ปรับปรุงสูงสุดเข้มดัดแปลงประสิทธิภาพการออกกำลังกาย
นอกจากนี้ยังมีผลในปัจจุบันมีความสัมพันธ์กันในทางปฏิบัติมาก
สำหรับการออกแบบที่ดีที่สุดของโปรแกรม PT (กับคลัสเตอร์หรือ
ชุดแบบดั้งเดิมการตั้งค่า) นำเสนอข้อมูลที่มีค่า
สำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพมากขึ้นของประสิทธิภาพการทำงานของกล้ามเนื้อ
ขา สิ่งที่ขอบเขตผลลัพธ์ที่ได้จะ
ยังใช้กับนักกีฬาผ่านการฝึกอบรมมีประสบการณ์มากขึ้นสมควรได้รับ
ความสนใจต่อไป ยวด dropouts ไม่มีส่วนที่ได้รับบาดเจ็บหรือ
ได้รับบาดเจ็บอาการมีประสบการณ์ในกลุ่มการรักษา
ตลอดระยะเวลาการฝึกอบรม
ตารางที่ 1 - ก่อนที่จะโพสต์การเปลี่ยนแปลงในตัวแปรสำหรับ
กลุ่มและกลุ่มดั้งเดิม
ตัวแปรกลุ่มคลัสเตอร์กลุ่มดั้งเดิม
countermovement กระโดด (ซม.)
Pre 43.5
?
4.43 42.71
?
6.39
โพสต์ 49
?
3.82 * 48.14
?
7.31 *
ES 1.24 0.84
% ของการเปลี่ยนแปลง 12.64 10.1
ยืนกระโดดไกล (ซม.)
Pre 201.2
?
15.4 192
?
20.8
โพสต์ 213.7
?
14.3 * 204.7
?
19.5 *
ES 0.81 0.60
% ของการเปลี่ยนแปลง 6.2 6.2
T Test (s)
Pre 11.31
?
0.73 11.06
?
1.66
โพสต์ 10.30
?
0.82 * 10.14
?
0.52 *
ES 1.38 9
% ของการเปลี่ยนแปลง 0.55 8.31
20-M วิ่ง (s)
Pre 3.46
?
0.22 3.54
?
0.14
โพสต์ 3.24
?
0.14 * 3.11
?
0.44 *
ES 0.94 1.59
% ของการเปลี่ยนแปลง 6.35 12.14
40 เมตรวิ่ง (s)
Pre 6.29
?
0.61 6.33
?
0.62
โพสต์ 5.82
?
0.40 * 5.73
?
0.53 *
ES 0.75 0.96
% ของการเปลี่ยนแปลง 7.47 9.47
ค่ามีความหมาย
?
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน. ES ขนาดผล
* ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างพื้นฐานและ posttraining ค่า
(P ≤ 0.05)
Medicina 5 2 (44 2 0 1 6) 1 เมษายน - 5 เมษายน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปรายผลการศึกษาพบว่า หลังจากพรีเซนต์ 6 สัปดาห์กลุ่มและกลุ่มที่ฝึกแบบดั้งเดิมมีคล้ายสูงสุดความเข้มงานดัดแปลงในเคาเตอร์กระโดดเคลื่อนไหว ( ES = 1.24 และ 0.84 ตามลำดับ ) ยืนกระโดดไกล ( ES = 0.81 และ 0.60 ตามลำดับ ) , t ( E = 1.38 และการทดสอบ0.55 ตามลำดับ ) 20-m ( ES = 0.94 และ 1.59 ตามลำดับ ) และ40-m Sprint ครั้ง ( ES = 0.75 0.96 )ผลบวกของระยะสั้น ( เช่น 6 สัปดาห์ ) PT ในความสามารถในการกระโดด เช่น และ slj CMJ ได้ก่อนหน้านี้สนับสนุน [ 2,15,19,21,22 ] อย่างไรก็ตาม นวนิยายค้นหาจากการศึกษาเพื่อปรับปรุงคล้ายคลึงกันในกลุ่มและกลุ่ม PT แบบดั้งเดิม ผลบวกของจุดสังเกตในทั้ง 2 กลุ่ม อาจอธิบายได้ว่า ส่วนใหญ่ โดยการดัดแปลงระบบประสาท( เช่นการเปลี่ยนแปลงในการปรับปรุง intermuscular ประสานงานเส้นเอ็น กล้ามเนื้อตึง การเปลี่ยนแปลงลักษณะทางกล ,ในสถาปัตยกรรมของกล้ามเนื้อ , การเปลี่ยนแปลงในเดี่ยวกลศาสตร์ของเส้นใยความสามารถมากขึ้นเพื่อใช้ยืดกล้ามเนื้อ ลดรอบ )มากกว่าการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยา ( เช่นไฟเบอร์ ) ขนาด[ 2,15,21,22 ]นวนิยายอื่นค้นหาจาก การศึกษานี้เป็นคล้ายการปรับปรุงประสิทธิภาพของการทดสอบความคล่องตัวสำหรับทั้งกลุ่มและแบบ PT กลุ่ม แม้ว่าบางการศึกษามีไม่พบผลของประสิทธิภาพความคล่องตัวใน 23,24 [ PT ] วัดโดยผมทดสอบส่งทดสอบ เมื่อมีความคล่องตัววัดทดสอบคล้ายกับที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้การปรับปรุงที่สำคัญในความคล่องตัวลดลงหลังพ.[ 2,4,15,16 ] เพิ่มความคล่องตัวหลังจาก PT อาจจะอธิบายโดยเพิ่มกล้ามเนื้อและพลังงานในการพัฒนาแรง] [ 2 , 4 , และได้ดัดแปลง เช่น มากขึ้นหน่วยมอเตอร์รับสมัครงาน [ 1,4,15,16 ] นอกจากนี้ เราอาจเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อต้นขาลดนอกรีต ,เวลาสัมผัสกับเท้าพื้นดินผ่านทางเพิ่มกล้ามเนื้อบังคับออก [ 22,25,26 ] , ปรับปรุงอัตรากำลังพัฒนาment และความสามารถในการได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้ยืด -ลดรอบของ 1,3,15 ขีปนาวุธ [ ] , E - คีย์ments สำหรับงานว่องไวทั้ง PT กลุ่มปรับปรุงการแสดงวิ่ง ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่ม ผลที่คล้ายกันได้มีรายงานว่า ก่อนหน้านี้ หลังจาก PT [ 5,15,17,23 ] อย่างไรก็ตาม ไม่ที่สำคัญในการปรับปรุงประสิทธิภาพ Sprint หลังจาก PT มีมีรายงาน [ 27,28 ] ความแตกต่างที่สามารถอธิบายได้ เนื่องจากลดแนวนอน PT แบบฝึกหัดในการศึกษาหลัง ( เช่นการฝึกความจำไม่ดีสำหรับ sprints แนวนอน ) ใน ปัจจุบันโปรแกรมฝึก PT การศึกษาโดยเน้นก้าวความยาว stride ความถี่ ( เช่น กระโดด กระโดดการเคลื่อนที่ในแนวนอน ) , คีย์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพวิ่ง[ 5 ]นอกเหนือจากความถี่เพิ่มขึ้น Sprint การฝึกอบรมงานที่อาจเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงในการระเบิด --เนส ( คือแนวตั้งและกระโดดไกล [ 15,29 ] และหรือลดเวลาติดต่อพื้นดิน [ 24 ] นอกจากนี้ยังเป็นการเพิ่มพท.ความเข้มแข็ง [ 15,19 ] และความแข็งแรงร่างกายส่วนล่างบวกย้ายไปวิ่งงาน [ 29 ] , วิ่งเพิ่มขึ้นสมรรถนะยังอาจเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงในความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ5 . สรุปคลัสเตอร์ และชุดฝึกแบบปรับปรุงกระโดด , ความคล่องตัวและประสิทธิภาพ Sprint นอกจากนี้เพิ่มความเข้มการออกกำลังกายการแสดงเกิดขึ้นสูงสุดหลังจากที่ระยะสั้น ( เช่น 6 สัปดาห์ ) สำหรับทั้งกลุ่มและกลุ่ม PT แบบดั้งเดิม ขอแนะนําว่า โค้ชรวม PT ในนักกีฬาปกติตารางการฝึกอบรมการปรับปรุงประสิทธิภาพสูงสุดความเข้มการออกกำลังกายปรับนอกจากนี้ ผลการปฏิบัติในปัจจุบันมีความเกี่ยวข้องมากสำหรับการออกแบบที่เหมาะสมของโปรแกรม PT ( กลุ่มหรือแบบชุดการตั้งค่า ) , ให้ข้อมูลที่มีคุณค่าสำหรับการปรับปรุงประสิทธิภาพของกล้ามเนื้อมีประสิทธิภาพมากขึ้นแขนขาที่ต่ำกว่า เรื่องผลเป็นยังสามารถใช้ได้กับนักกีฬาฝึกประสบการณ์มากขึ้น สมควรได้รับสนใจเพิ่มเติม โดยเฉพาะ ไม่ต้องลาออกจากการบาดเจ็บ หรืออาการบาดเจ็บที่เคยมีประสบการณ์ในการรักษากลุ่มตลอดระยะเวลาการฝึกอบรมตารางที่ 1 –ก่อนจะโพสต์การเปลี่ยนแปลงตัวแปรสำหรับกลุ่มและกลุ่มดั้งเดิมกลุ่มกลุ่มตัวแปรกลุ่มดั้งเดิมcountermovement กระโดด ( ซม. )รวมจ้า4 42.71ดังนี้49 โพสต์48.14 3.82 *7.31 *ES 1.24 0.84% เปลี่ยนแปลง 12.64 10.1ยืนกระโดดไกล ( ซม. )ก่อน 201.215.4 192ล.โพสต์ 213.714.3 * 204.719.5 *และ 0.81 .6.2 6.2 % เปลี่ยนแปลงทดสอบ ( S )ก่อน 11.310.73 11.06.ท่าน โพสต์0.82 * 10.140.52 *ES 1.38 9% เปลี่ยนแปลง 0.55 เป็นต้นวิ่ง 20-m ( S )ก่อน 3.46ร้อยละ 3.540.14โพสต์ 3.240.14 * 3.110.44 *0.94 1.59 .% เปลี่ยนแปลง 6.35 12.14วิ่ง 40-m ( S )พื้นฐาน 6.290.61 6.331ใส โพสต์0.40 * 5.730.53 *และ 0.75 0.96% เปลี่ยนแปลง 7.47 9.47ค่านิยม หมายถึงส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ES , ขนาดผล* ความแตกต่างระหว่างพื้นฐานและ posttraining ค่า( P ≤ 0.05 )M E D I C n 5 2 ( 44 2 0 1 6 4 1 – 4 5