Mass loss experiments were performe

Mass loss experiments were performed in a CO2 incubator
(Sanyo MCO-15AC) at the human physiological temperature
(37 C, ±0.1). The samples were placed into vented containers containing
50 mL of solution per cm2 of surface area [28]. This volume
was chosen as it represented a ratio similar to the approximate
amount of blood plasma the body contains (2.75 L) relative to
the approximate surface area of typical bone fixation devices
(140 cm2) [29,30]. The solution was buffered to maintain a physiological
pH of 7.4 [31], although to ensure that the pH remained
stable, the solution was also replaced every 48 h, with this timeframe
selected based on the buffering capacity of the solution.
Although these approximations do not exactly replicate the actual
environment that a specific implant would experience in the body,
these help to justify the selected in vitro testing parameters. The
mass of each sample was measured using an XP105 Analytical Balance
(Mettler-Toledo) with an accuracy of 0.001 g. After removal
from the solution, corrosion products were removed by immersing
the sample in a 2 M chromic acid solution (200 g L1 CrO3, 10 g L1
AgNO3) for 5 min at 50 C. This removal technique is commonly
employed in magnesium corrosion studies [32].
Determination of the amount of hydrogen evolution during corrosion
was carried out inside the CO2 incubator at 37 C. Polished
BMG samples were weighed, and their exposed surface area measured
prior to being placed into a beaker containing 300 mL of
media. Hydrogen bubbles were collected into an inverted funnel
submerged into the media, covering the sample. A pipette filled
with media was attached to this funnel; the hydrogen generated
displaced the media inside the pipette, and was measured by reading
the solution level on the pipette over time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองการสูญเสียมวลได้ดำเนินการในศูนย์บ่มเพาะ CO2
(Sanyo? MCO-15AC) ที่อุณหภูมิทางสรีรวิทยาของมนุษย์
(37? C, ± 0.1) ตัวอย่างที่ถูกวางลงในภาชนะที่มีการระบายอากาศ
50 มลของการแก้ปัญหาต่อ cm2 ของพื้นที่ผิว [28] หนังสือเล่มนี้
ได้รับเลือกให้มันเป็นตัวแทนของอัตราการคล้ายกับการประมาณ
ปริมาณของเลือดในร่างกายมี (2.75 ลิตร) เมื่อเทียบกับ
พื้นที่ผิวโดยประมาณของอุปกรณ์ตรึงกระดูกทั่วไป
(140 cm2) [29,30] วิธีการแก้ปัญหาที่ได้รับการบัฟเฟอร์ในการรักษาทางสรีรวิทยา
ค่า pH 7.4 [31] แม้ว่าเพื่อให้แน่ใจว่าค่าพีเอชยังคง
มีเสถียรภาพ, การแก้ปัญหาก็ยังเปลี่ยนทุก 48 ชั่วโมงซึ่งมีระยะเวลานี้
เลือกตามความจุบัฟเฟอร์ของการแก้ปัญหา.
แม้ว่าจะใกล้เคียงเหล่านี้ทำ ไม่ตรงทำซ้ำที่เกิดขึ้นจริง
สภาพแวดล้อมที่สอดใส่เฉพาะจะมีประสบการณ์ในร่างกาย,
ความช่วยเหลือเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงในหลอดทดลองพารามิเตอร์การทดสอบที่เลือก
มวลของแต่ละตัวอย่างถูกวัดโดยใช้ XP105 วิเคราะห์ยอดคงเหลือ
(Mettler-Toledo) กับความถูกต้องของ 0.001 กรัม หลังจากลบ
จากการแก้ปัญหาผลิตภัณฑ์กัดกร่อนถูกถอดออกโดยการแช่
ตัวอย่างใน 2 M chromic สารละลายกรด (200 กรัม L? 1 CrO3 10 กรัม L? 1
AgNO3) เป็นเวลา 5 นาทีที่ 50 องศาเซลเซียส เทคนิคการกำจัดนี้เป็นเรื่องปกติที่
การจ้างงานในการศึกษาการกัดกร่อนแมกนีเซียม [32].
การกำหนดปริมาณของวิวัฒนาการไฮโดรเจนในระหว่างการกัดกร่อน
ได้รับการดำเนินการภายในศูนย์บ่มเพาะ CO2 ที่ 37 องศาเซลเซียส ขัด
ตัวอย่างสบายได้รับการชั่งน้ำหนักและพื้นที่ผิวสัมผัสของพวกเขาวัด
ก่อนที่จะถูกวางลงในบีกเกอร์ที่มี 300 มิลลิลิตรของ
สื่อ ฟองไฮโดรเจนถูกเก็บลงในกรวยคว่ำ
จมอยู่ใต้น้ำเป็นสื่อที่ครอบคลุมกลุ่มตัวอย่าง ปิเปตที่เต็มไปด้วย
กับสื่อที่ติดอยู่กับช่องทางนี้ ไฮโดรเจนสร้าง
สื่อพลัดถิ่นภายในปิเปตและถูกวัดโดยการอ่าน
ระดับการแก้ปัญหาในปิเปตเมื่อเวลาผ่านไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสูญเสียมวลในการทดลองจำนวน CO2 Incubator
( ซันโย  mco-15ac ) ที่อุณหภูมิของร่างกายมนุษย์
( 37  C ± 0.1 ) ตัวอย่างถูกวางไว้ในภาชนะที่มีระบายอากาศ
50 มิลลิลิตร สารละลายต่อตร. ซม. พื้นที่ผิว [ 28 ] หนังสือเล่มนี้
เลือกเป็นมันแสดงอัตราส่วนใกล้เคียงกับยอดเงินโดยประมาณ
ของเลือดร่างกายประกอบด้วย ( 2.75 ล.

) ญาติการประมาณพื้นที่ผิวของอุปกรณ์ยึดตรึงกระดูกปกติ
( 140 cm2 ) [ ตกแต่งอย่างดี ] สารละลายบัฟเฟอร์เพื่อรักษา pH 7.4 สรีรวิทยา
[ 31 ] ถึงแม้จะมั่นใจว่า pH ยังคง
มั่นคง การแก้ปัญหาก็เปลี่ยนทุกๆ 48 ชั่วโมง ด้วยระยะเวลานี้
เลือกตามความจุของบัฟเฟอร์โซลูชั่น .
ถึงแม้ว่าการเหล่านี้ไม่ตรงทำซ้ำที่เกิดขึ้นจริง
สภาพแวดล้อมที่เฉพาะเจาะจง ( จะพบในร่างกาย
เหล่านี้ช่วยปรับเลือกค่าพารามิเตอร์การทดสอบหลอด
มวลของแต่ละตัวอย่างการวัดวิเคราะห์สมดุล xp105
( เมทเลอร์ โทเลโด ) ด้วยความถูกต้องของ 0.001 กรัม หลังจากการกำจัด
จากโซลูชั่นผลิตภัณฑ์การกัดกร่อนออกโดยแช่
ตัวอย่างใน 2 M chromic acid solution ( 200 g l  1 cro3 10 กรัม  1
lagno3 ) สำหรับ 5 นาทีที่ 50  ซี. เทคนิคการกำจัดนี้มักใช้ในการ ศึกษา แมกนีเซียม
[ 32 ] .
การหาปริมาณของวิวัฒนาการของไฮโดรเจนในการกัดกร่อน
ได้ดําเนินการภายในตู้อบ CO2 ที่ 37  C ขัด
ตัวอย่าง BMG เป็นหนัก และสัมผัสพื้นผิวบริเวณวัด
ก่อนที่จะถูกวางไว้ ลงในบีกเกอร์บรรจุ 300 มล.
สื่อฟองไฮโดรเจนถูกเก็บเป็นคว่ำกรวย
มิดเป็นสื่อที่ครอบคลุมตัวอย่าง หลอดเต็ม
กับสื่อแนบกับช่องทางนี้ ไฮโดรเจนที่เกิดขึ้น
พลัดถิ่นสื่อภายในหลอด และวัดจากการอ่าน
ระดับสารละลายในหลอดตลอดเวลา