Human memories are notoriously fall

Human memories are notoriously fallible, have a fixed capacity, and
degenerate with time. Storing large amounts of data is impractical. Humans compensate for this by distilling large amounts of knowledge into
a manageable number of rules (or heuristics) that are effective at reconstructing
the data. Computer memory, on the other hand, can be made
infallible, expanded to fit the needs, and preserved forever. Hence, a bruteforce
approach to storage can be used: save everything.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความทรงจำที่มนุษย์ fallible ฉาว มีความจุคงที่ และเสื่อมโทรม ด้วยเวลา จัดเก็บข้อมูลจำนวนมากเป็นไปได้ยาก มนุษย์ชดเชยนี้ โดย distilling รู้เป็นจำนวนมากจัดการจำนวนกฎ (หรือลองผิดลองถูก) ที่มีประสิทธิภาพในการฟื้นฟูข้อมูล หน่วยความจำคอมพิวเตอร์ ในทางกลับกัน สามารถทำได้ผิดพลาด ขยายความ กรักษาตลอดไป ดังนั้น การ bruteforceสามารถใช้วิธีการจัดเก็บ: บันทึกทุกอย่างได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความทรงจำที่มีความผิดพลาดของมนุษย์ฉาวโฉ่มีกำลังการผลิตคงที่และเสื่อมไปตามกาลเวลา การจัดเก็บข้อมูลจำนวนมากจะทำไม่ได้ มนุษย์ชดเชยนี้โดยการกลั่นจำนวนมากของความรู้เข้ามาในจำนวนที่สามารถจัดการของกฎ (หรือการวิเคราะห์พฤติกรรม) ที่มีประสิทธิภาพในการฟื้นฟูข้อมูล หน่วยความจำคอมพิวเตอร์บนมืออื่น ๆ ที่สามารถทำผิดพลาดขยายเพื่อให้พอดีกับความต้องการและการเก็บรักษาไว้ตลอดไป ดังนั้น Bruteforce แนวทางการจัดเก็บข้อมูลที่สามารถนำมาใช้: บันทึกทุกอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทรงจำของมนุษย์จะกระฉ่อน fallible , มีความจุคงที่และ
ลดรูปด้วยเวลา การจัดเก็บจำนวนมากของข้อมูลที่ใช้งานไม่ได้ มนุษย์ชดเชยโดยกลั่นจำนวนมากของความรู้ออกเป็น
หมายเลขจัดการกฎ ( หรืออักษร ) ที่มีประสิทธิภาพในการฟื้นฟู
ข้อมูล หน่วยความจำคอมพิวเตอร์บนมืออื่น ๆที่สามารถทำให้
ไม่ผิดพลาด ขยายให้พอดีกับความต้องการและเก็บรักษาไว้ตลอดไป ดังนั้น บรูทฟอร์ส
วิธีการกระเป๋าสามารถใช้ : บันทึกทุกอย่าง