Overt prestige: the standard usuall

Overt prestige: the standard usually has overt prestige; it is generally socially acknowledged as ‘correct’ and therefore valued highly among all speakers of the language.
Covert prestige: Non-standard varieties are often said to have covert prestige ascribed to them by their speakers. A specific, small group of speakers shows positive evaluation of and orientation towards a certain linguistic variety, usually without the speakers' awareness. The variety is usually not accepted in all

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพรสทีจแจ่มแจ้ง: มาตรฐานมักมีศักดิ์ศรีแจ่มแจ้ง โดยทั่วไปแล้วสังคมยอมรับว่า เป็น 'ถูกต้อง' และดังนั้น มูลค่าสูงระหว่างลำโพงทั้งหมดของภาษาเพรสทีจแอบแฝง: พันธุ์มาตรฐานมักตอบว่า มีการแอบแฝงศักดิ์ศรี ascribed ไปจากภาษาของพวกเขา กลุ่มลำโพงขนาดเล็ก การแสดงบวกประเมินและวางแนวไปทางบางภาษาศาสตร์ต่าง ๆ มักจะไม่ตระหนักของลำโพง ต่าง ๆ ที่มักจะไม่ยอมรับใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศักดิ์ศรีแจ่มแจ้ง: มาตรฐานมักจะมีศักดิ์ศรีชัดเจน; โดยทั่วไปเป็นที่ยอมรับทางสังคมเป็น 'ถูกต้อง' และดังนั้นจึงมีมูลค่าสูงในหมู่ลำโพงทั้งหมดของภาษา.
ศักดิ์ศรีแอบแฝง: พันธุ์ที่ไม่ได้มาตรฐานจะกล่าวมักจะมีศักดิ์ศรีแอบแฝงกำหนดให้พวกเขาโดยลำโพงของพวกเขา เฉพาะกลุ่มเล็ก ๆ ของลำโพงแสดงให้เห็นว่าการประเมินผลในเชิงบวกของการปฐมนิเทศและต่อความหลากหลายทางภาษาบางอย่างมักจะไม่มีการรับรู้ลำโพง ความหลากหลายมักจะไม่ได้รับการยอมรับในทุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพรสทีจชัดเจน : มาตรฐานมักจะมีบารมีชัดเจน มันเป็นโดยทั่วไปสังคมยอมรับว่าเป็น ' ถูกต้อง ' และดังนั้นจึงมีราคาสูงในหมู่ทั้งหมดของผู้พูดภาษา
ศักดิ์ศรีแอบแฝง : พันธุ์มาตรฐานไม่มักกล่าวว่ามีบารมีแอบแฝง ascribed เหล่านั้น โดยลำโพงของพวกเขา เฉพาะเจาะจงกลุ่มเล็ก ๆของผู้พูดแสดงการประเมินผลบวกของการปฐมนิเทศและต่อบางภาษาต่าง ๆ มักจะไม่มีผู้พูดความตระหนัก ความหลากหลายเป็นมักจะไม่ได้รับการยอมรับใน