The great paradox of being both hum

The great paradox of being both human and buddha is that we are both dependent and
not dependent. Part of us is completely dependent on people for everything—from
food and clothing to love, connectedness, and inspiration and help with our
development. Though our buddha nature is not dependent— that's absolute truth— our
human embodiment is — that's relative truth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Paradox มากที่ บุคคลทั้งสองและพระ ที่เรามีอิสระ และไม่ขึ้น ส่วนของเราทั้งหมดขึ้นอยู่กับคนทุกอย่าง — จากอาหารและเสื้อผ้าที่ รัก connectedness และแรงบันดาลใจ และวิธีของเราการพัฒนา ว่าธรรมชาติพระของเราไม่ขึ้นซึ่งเป็นความจริง — ของเราเป็นศูนย์รวมแห่งมนุษย์ — คือความจริงแบบสัมพัทธ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความขัดแย้งที่ดีของการเป็นทั้งมนุษย์และพระพุทธรูปคือการที่เรามีทั้งขึ้นและไม่ได้ขึ้นอยู่ ส่วนหนึ่งของเราสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับคนสำหรับทุกอย่างจากอาหารและเสื้อผ้าที่จะรักการเชื่อมโยงและแรงบันดาลใจและช่วยให้มีของเราพัฒนา แม้ว่าธรรมชาติพระพุทธเจ้าของเราไม่ได้ dependent- ที่แน่นอน truth- เราศูนย์รวมของมนุษย์เป็น- ที่จริงญาติ