Under-motivated students also compl

Under-motivated students also complain of boredom in class because they feel they already know what’s being taught or that it's not important. So, they don't feel any incentive to do the work to learn something new.5Often, “school is boring” is paired with “that’s why I don’t do the work” or “that’s why I don’t pay attention.” What this type of student might actually mean is that the work doesn’t engage them. They may not feel a positive connection to their school, their teacher, their peers, or the subjects they are learning about.An under-motivated child is not the same as a lazy child. In some cases, the lack of motivation is tied to a feeling that what they're learning isn’t personally important—that the learning process has no meaning or relevance for them and their life. They may not understand why they need to learn this information—and the material isn't being presented in a way that resonates with them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนที่มีแรงจูงใจน้อยยังบ่นถึงความเบื่อในชั้นเรียนเพราะพวกเขารู้สึกว่าพวกเขารู้อยู่แล้วว่ากำลังสอนอะไรอยู่หรือว่ามันไม่สำคัญ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้สึกมีแรงจูงใจที่จะทำงานเพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ5 บ่อยครั้ง “โรงเรียนน่าเบื่อ” มักถูกจับคู่กับ “นั่นคือสาเหตุที่ฉันไม่ทำงาน” หรือ “นั่นคือสาเหตุที่ฉันไม่ใส่ใจ ” นักเรียนประเภทนี้อาจหมายถึงอะไรจริงๆ ก็คืองานไม่ดึงดูดพวกเขา พวกเขาอาจไม่รู้สึกเชื่อมโยงเชิงบวกกับโรงเรียน ครู เพื่อนร่วมงาน หรือวิชาที่พวกเขากำลังเรียนรู้ เด็กที่มีแรงจูงใจน้อยไม่เหมือนกับเด็กขี้เกียจ ในบางกรณี การขาดแรงจูงใจเชื่อมโยงกับความรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้นั้นไม่สำคัญเป็นการส่วนตัว นั่นคือกระบวนการเรียนรู้ไม่มีความหมายหรือเกี่ยวข้องกับพวกเขาและชีวิตของพวกเขา พวกเขาอาจไม่เข้าใจว่าทำไมจึงต้องเรียนรู้ข้อมูลนี้ และเนื้อหาไม่ได้ถูกนำเสนอในลักษณะที่ตรงใจพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนที่ขาดแรงจูงใจก็บ่นเรื่องความเบื่อหน่ายในห้องเรียนเพราะพวกเขารู้สึกว่าพวกเขารู้สิ่งที่สอนอยู่แล้วหรือไม่สําคัญ พวกเขาจึงรู้สึกว่าไม่มีแรงจูงใจที่จะทำงานนี้เพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่
บ่อยครั้งที่ "โรงเรียนน่าเบื่อ" จับคู่กับ "นี่คือเหตุผลที่ฉันไม่ทำงานนี้" หรือ "นี่คือเหตุผลที่ฉันไม่ใส่ใจ" นักเรียนประเภทนี้อาจหมายความว่างานไม่ได้ดึงดูดพวกเขา พวกเขาอาจไม่รู้สึกถึงความผูกพันเชิงบวกกับโรงเรียน ครู เพื่อนฝูง หรือวิชาที่เรียน
เด็กที่ขาดแรงจูงใจกับเด็กขี้เกียจไม่เหมือนกัน ในบางกรณี การขาดแรงจูงใจเกี่ยวข้องกับความรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขาเรียนไม่สําคัญสําหรับปัจเจกบุคคล กระบวนการเรียนรู้ไม่มีความหมายหรือเกี่ยวข้องกับพวกเขาและชีวิตของพวกเขา พวกเขาอาจไม่เข้าใจว่าทําไมพวกเขาถึงต้องเรียนรู้ข้อมูลนี้ และวิธีการนําเสนอวัสดุเหล่านี้ไม่ได้สะท้อนกับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเรียนที่มีแรงจูงใจไม่เพียงพอยังบ่นว่าน่าเบื่อในชั้นเรียนเพราะรู้สึกว่าพวกเขารู้ว่าสิ่งที่สอนอยู่แล้วหรือเนื้อหาไม่สําคัญ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีแรงจูงใจในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

บ่อยครั้งที่"โรงเรียนน่าเบื่อ"และ"นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ทําการบ้าน"หรือ"นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ตั้งใจ" นักเรียนประเภทนี้อาจหมายความว่าพวกเขาไม่สนใจงาน พวกเขาอาจไม่รู้สึกเชื่อมโยงในเชิงบวกกับโรงเรียนครูเพื่อนหรือวิชาที่พวกเขากําลังเรียนอยู่

เด็กที่มีแรงจูงใจไม่เหมือนกับเด็กขี้เกียจ ในบางกรณีการขาดแรงจูงใจเกี่ยวข้องกับความรู้สึกว่าสิ่งที่พวกเขากําลังเรียนรู้ไม่สําคัญต่อบุคคล-กระบวนการเรียนรู้ไม่มีความหมายหรือเกี่ยวข้องกับพวกเขาและชีวิตของพวกเขา พวกเขาอาจไม่เข้าใจว่าทําไมพวกเขาจําเป็นต้องเรียนรู้ข้อมูลเหล่านี้และวัสดุเหล่านี้ไม่ได้นําเสนอในลักษณะที่สะท้อนถึงพวกเขา