blood flow (Mori et al., 2004; Quer

blood flow (Mori et al., 2004; Quere et al., 2009) to the
affected muscles, thus the pain metabolites such as
substance P are removed. Moreover, nutrients and
oxygen are raised by more blood flow to these tissues.
Therefore, this may be the one mechanism that can
help relieve the pain (Mackawan et al., 2007).
c) Decreased pain intensity and pain-relieving neurotransmitters.
TTM may increase pain-relieving neurotransmitters
such as serotonin (5HIAA) which leads to
decreased pain intensity. Serotonin has been noted to
increase following massage therapy in several pain
syndromes (Pugatch et al., 1969; Field et al., 2007).
d) Increased PPT and the length of sarcomeres. Increased
PPT after TTM is in accordance with findings by
Chatchawan et al. (2005), Buttagat et al. (2011) and
with the principle suggested by Simons (2002) that local
compression may elongate the contraction knot sarcomeres
by stretching the affected muscle fiber, consequently
increasing the energy supply and blood flow to
the area and decreasing MTrP sensitivity.
e) Decreased anxiety and dopamine. Field et al. (2007)
reported that moderate pressure massage contributed
to increased dopamine which leads to decreased
norepinephrine levels; therefore anxiety levels are
decreased (Glover et al., 1999). Since TTM is a kind of
pressure massage, it is possible that the same mechanism
was at least partly responsible for the decrease in
anxiety observed in this study.
f) Decreased anxiety and relaxation response. When
a relaxation response occurs due to TTM (Buttagat et al.,
2011), the stress response is inhibited and anxiety levels
are decreased. Decreased stress is accompanied by
increased vagal outflow and diminished activity of the
sympathetic nervous system (Benson et al., 1977).
g) Decreased muscle tension and relaxation response. The
decrease in feeling of muscle tension after receiving
TTM in this study may be explained by the theory of
relaxation response. Delaney et al. (2002) proposed
that the decrease in muscle tension is probably the
result of an increased relaxation response and an

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไหลเวียนของเลือด (โมริ et al., 2004 Quere et al., 2009) การกล้ามเนื้อได้รับผลกระทบ ดังนั้น metabolites ความเจ็บปวดเช่นสาร P จะถูกเอาออก นอกจากนี้ สารอาหาร และออกซิเจนเพิ่มขึ้น โดยการไหลเวียนของเลือดเพิ่มมากขึ้นกับเนื้อเยื่อเหล่านี้ดังนั้น นี้อาจเป็นกลไกหนึ่งที่สามารถช่วยบรรเทาอาการปวด (Mackawan et al., 2007)c) Decreased อาการปวด neurotransmitters บรรเทาความเจ็บปวดและความทีทีเอ็มอาจเพิ่ม neurotransmitters บรรเทาอาการปวดเช่น serotonin (5HIAA) ซึ่งนำไปสู่ความรุนแรงของอาการปวดลดลง Serotonin มีการสังเกตการเพิ่มต่อการนวดบำบัดรักษาอาการเจ็บปวดหลายแสงศตวรรษ (Pugatch et al., 1969 ฟิลด์ et al., 2007)d) เพิ่ม PPT และความยาวของ sarcomeres เพิ่มขึ้นPPT หลังจุดเป็นไปตามผลการวิจัยโดยชัชวาลย์ et al. (2005) Buttagat et al. (2011) และมีหลักการแนะนำ โดย Simons (2002) ที่ท้องถิ่นการบีบอัดอาจ elongate sarcomeres ปมหดตัวโดยยืดเส้นใยกล้ามเนื้อได้รับผลกระทบ ดังนั้นเพิ่มพลังงานและเลือดไหลพื้นที่และลดความไว MTrPe) Decreased วิตกและโดพามีน ฟิลด์ et al. (2007)รายงานว่า ความดันปานกลางนวดส่วนการเพิ่มโดพามีนซึ่งนำไปสู่การลดลงระดับ norepinephrine ดังนั้น ระดับความวิตกกังวลมีลดลง (โกลเวอร์ et al., 1999) ตั้งแต่จุดเป็นชนิดของความดันนวดแผนไทย มันเป็นไปได้ที่กลไกเดียวกันถูกน้อยบางส่วนชอบลดลงความวิตกกังวลในการศึกษานี้f) ลดลงความวิตกกังวลและพักผ่อนมาก ๆ เมื่อการตอบสนองการพักผ่อนที่เกิดขึ้นเนื่องจากทีทีเอ็ม (Buttagat et al.,2011), ตอบสนองความเครียดถูกห้าม และระดับความวิตกกังวลจะลดลง ความเครียดลดลงตามมาด้วยกระแส vagal เพิ่มขึ้น และลดลงของการระบบประสาทซิมพาเทติก (Benson et al., 1977)g) ลดลงกล้ามเนื้อผ่อนคลายและความตึงเครียดมาก ๆ ที่ลดความตึงเครียดของกล้ามเนื้อหลังจากการรับความรู้สึกจุดในการศึกษานี้อาจจะอธิบาย โดยทฤษฎีการตอบสนองการพักผ่อน เดลานีย์ et al. (2002) เสนอที่ลดความตึงเครียดของกล้ามเนื้อคงผลของการตอบสนองการพักผ่อนเพิ่มขึ้นและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไหลเวียนของเลือด (โมริและคณะ, 2004;.. Quere และคณะ, 2009) ที่จะ
ได้รับผลกระทบกล้ามเนื้อจึงสารเจ็บปวดเช่น
สาร P จะถูกลบออก นอกจากนี้สารอาหารและ
ออกซิเจนได้รับการเลี้ยงดูจากการไหลเวียนของเลือดไปยังเนื้อเยื่อเหล่านี้
ดังนั้นนี่อาจจะเป็นกลไกหนึ่งที่สามารถ
ช่วยบรรเทาอาการปวด (Mackawan et al., 2007)
ค) ลดความเข้มของสารสื่อประสาทความเจ็บปวดและความเจ็บปวดบรรเทา
ทีทีเอ็ม อาจเพิ่มสารสื่อประสาทบรรเทาอาการปวด
เช่น serotonin (5HIAA) ซึ่งนำไปสู่การ
ลดความปวด Serotonin ได้รับการตั้งข้อสังเกตว่าการ
เพิ่มการนวดบำบัดต่อไปนี้ในความเจ็บปวดหลาย
กลุ่มอาการของโรค (Pugatch et al, 1969;.. สนาม et al, 2007)
ง) ที่เพิ่มขึ้น PPT และความยาวของ sarcomeres เพิ่มขึ้น
PPT หลังจากที่ทีทีเอ็มเป็นไปตามผลการวิจัยโดย
ชัชวาลย์และคณะ (2005), Buttagat และคณะ (2011) และ
หลักการที่เสนอโดยไซมอนส์ (2002) ที่ท้องถิ่น
การบีบอัดอาจยาว sarcomeres ปมการหดตัว
โดยการยืดกล้ามเนื้อได้รับผลกระทบดังนั้น
การเพิ่มการจัดหาพลังงานและการไหลเวียนของเลือดไปยัง
พื้นที่และลดลงไว MTrP
จ) ลดความวิตกกังวลและ โดปามีน สนามและคณะ (2007)
รายงานว่านวดความดันในระดับปานกลางมีส่วน
ที่จะต้องใจเพิ่มขึ้นซึ่งนำไปสู่การลด
ระดับ norepinephrine; ดังนั้นระดับความวิตกกังวลจะ
ลดลง (โกลเวอร์ et al., 1999) ตั้งแต่ทีทีเอ็มเป็นชนิดของ
นวดความดันก็เป็นไปได้ว่ากลไกเดียวกัน
อย่างน้อยก็ส่วนรับผิดชอบต่อการลดลงของ
ความวิตกกังวลที่พบในการศึกษาครั้งนี้
ฉ) ลดความวิตกกังวลและการผ่อนคลายการตอบสนอง เมื่อ
ตอบสนองความผ่อนคลายเกิดขึ้นเนื่องจากทีทีเอ็ม (Buttagat et al.,
2011) ตอบสนองต่อความเครียดเป็นยับยั้งและระดับความวิตกกังวล
ลดลง ความเครียดลดลงจะมาพร้อมกับ
การไหล vagal เพิ่มขึ้นและลดลงของกิจกรรมทาง
ระบบประสาทความเห็นอกเห็นใจ (เบนสัน et al., 1977)
ช) ลดความตึงเครียดของกล้ามเนื้อและการตอบสนองการพักผ่อน
การลดลงของความรู้สึกของความตึงเครียดของกล้ามเนื้อหลังจากที่ได้รับ
ทีทีเอ็มในการศึกษาครั้งนี้อาจจะอธิบายได้ด้วยทฤษฎีของ
การตอบสนองการพักผ่อน Delaney และคณะ (2002) เสนอ
ว่าการลดลงของความตึงเครียดของกล้ามเนื้อน่าจะเป็น
ผลมาจากการตอบสนองการพักผ่อนที่เพิ่มขึ้นและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การไหลของเลือด ( โมริ et al . , 2004 ; quere et al . , 2009 )
กล้ามเนื้อได้รับผลกระทบ ดังนั้นความเจ็บปวดหลายชนิดเช่น
สาร P จะถูกลบออก นอกจากนี้ สารอาหารและออกซิเจนจะเพิ่มขึ้นการไหลของเลือด

เพิ่มเติมไปยังเนื้อเยื่อเหล่านี้ ดังนั้นนี่อาจเป็นกลไกหนึ่งที่สามารถช่วยบรรเทาอาการปวด (
mackawan et al . , 2007 ) .
c ) ลดความเข้มความเจ็บปวด และบรรเทาอาการปวดประสาท .
ทีทีเอ็ม อาจจะเพิ่มความเจ็บปวด relieving neurotransmitters เช่น serotonin ( 5hiaa

) ซึ่งนำไปสู่ลดความปวด . มีข้อสังเกตเพิ่ม serotonin

ต่อไปนี้การนวดบำบัดในกลุ่มอาการปวด
หลาย ( pugatch et al . , 1969 ; สนาม et al . , 2007 ) .
D ) เพิ่มขึ้น ppt และความยาวของ sarcomeres . เพิ่มขึ้น
PPT หลังจากทีทีเอ็ม สอดคล้องกับผลการวิจัยโดย
ชัชวาล et al . ( 2005 ) , buttagat et al .( 2011 ) และ
ด้วยหลักการที่แนะนำโดยไซมอนส์ ( 2002 ) ที่อัดท้องถิ่น
อาจยาวหดปม sarcomeres
โดยยืดเส้นใยกล้ามเนื้อได้รับผลกระทบจึง
เพิ่มการจัดหาพลังงานและการไหลของเลือดไปยังพื้นที่และลดความไว mtrp
.
E ) ลดความวิตกกังวล และโดพามีน สนาม et al . ( 2007 )
3
รายงานว่านวดความดันปานกลางเพิ่มโดพามีน ซึ่งนำไปสู่การลดลง
ห่างเหระดับ ดังนั้นความกังวลระดับ
ลดลง ( โกลเวอร์ et al . , 1999 ) เนื่องจากทีทีเอ็ม เป็นชนิดของ
นวดความดัน , เป็นไปได้ว่า
กลไกเดียวกันอย่างน้อยมีส่วนรับผิดชอบในการลดลงในความกังวลที่พบในการศึกษานี้
.
f ) ลดความวิตกกังวลและการตอบสนองการผ่อนคลาย เมื่อ
การผ่อนคลายการตอบสนองเกิดขึ้นเนื่องจากทีทีเอ็ม ( buttagat et al . ,
2011 ) , ความเครียดและความกังวลต่อยับยั้งระดับ
ลดลง ความเครียดลดลงจะมาพร้อมกับ
เพิ่มขึ้นซึ่งเกี่ยวกับ vagus nerve ไหลออกและลดลงกิจกรรมของระบบประสาท
ขี้สงสาร ( เบนสัน et al . , 1977 )
g ) ลดความตึงเครียดของกล้ามเนื้อ และการตอบสนองต่อความผ่อนคลาย
ลดลงในความรู้สึกของความตึงเครียดของกล้ามเนื้อหลังจากได้รับ
ทีทีเอ็ม เชียงใหม่ การศึกษานี้อาจอธิบายได้ด้วยทฤษฎี
การตอบสนองการผ่อนคลาย เดลานีย์ et al . ( 2002 ) เสนอ
ที่ลดความตึงเครียดของกล้ามเนื้อจะเพิ่มขึ้น
ผลการตอบสนองการพักผ่อนและ