Aiko’s DisappearancePrologue of fou

Aiko’s Disappearance

Prologue of fourth arc.

The event happened sometime later.

Three weeks had passed since the time Kouki’s party had received shock from the reunion and the complex feelings because of to the separation in «Post Town, Hol-ad».

Currently, there was one thing Kouki’s party must immediately deal with: to kill people. They wouldn’t be able to fight anymore as long as it was not dealt with, so they returned to the Imperial Capital. It was necessary for them to experience “murder” if they wanted to participate in the war against the Demon race. They would only be liabilities in the war if they could not overcome it.

To begin with, they wouldn’t be able to think about it properly since not much time remained. The event that occurred in Ul had already reached their ears. It was obvious the Demon race’s movement had became more active since they themselves had also been attacked, and everyone could guess the war was drawing near. Therefore, as quickly as possible, Kouki’s party wanted to overcome this problem by all means.

Currently, Kouki’s party were doing battle practice against the Knights commanded by Meld. Ryuutarou, Kondou’s party, and Hiyama’s gang; those who were already prepared for it actually repeatedly asked themselves if they could really do it after seeing Hajime shoot the Demon race woman’s head. There wasn’t much time left, but they would be broken if they were forced to murder, so Meld and the Knights were also looking for a solution.

Towards the gloomy them, a small, good news had arrived.

It was the return of Aiko’s party. Normally, Kouki’s charisma would be able to pull the classmates together. However, the hero was depressed, which made everyone depressed, too. The reason for them not to be broken from the severe defeat and the current problem was thanks to Suzu’s mood making which followed by the prudent people such as Shizuku and Nagayama. Even so, their minds swallowed by uneasiness forced themselves to look more than welcoming to the adult they were familiar with and trusted. Everyone truly wanted to meet the teacher who always did her best for her students.

Hearing Aiko had returned, Shizuku made the first move. Shizuku wanted to consult AIko about various things, so she rounded up her training. She also wanted to hear the impression of the classmates who met Hajime much earlier than her, and she wanted to exchange information objectively with Aiko who neither assume nor prejudices.

Wearing the jet-black sheath she received from Hajime and belt for another jet-black, double-edged sword, Shizuku walked through the passage in royal palace. Her appearance somehow made more noble ladies and maids blush comparable to other men. It was a problem that haunted Shizuku even in this different world. She really wanted to be spared from being called “Onee-sama” by the women who were older than her.

Having heard the things Hajime did in Ul, Shizuku wanted to directly asked Aiko as to what she thought of Hajime. Depending on Aiko’s impression of Hajime, Kouki’s currently balanced mind would possibly leaned towards undesirable point. It was Shizuku’s nature that burdened her with hardship wherever she goes.

“Surely, there was also a mess when they were in Ul… but he also gave me this katana-like sword… Seriously, what’s with “sturdy and able to cut anything nicely.” Isn’t it an artifact at a level of a national treasure.”

Talking to herself, Shizuku silently moved her hand onto the Katana hanging on her waist. Walking towards Aiko’s room, Shizuku recalled the time she visited the Kingdom’s smithy for the sake of her katana’s maintenance.

Shizuku called her katana simply as a black katana and shown it to the Kingdom’s best blacksmith. At first, the blacksmith were formal before her as one of “God’s Apostles.” However, his attitude completely changed as soon as he examined the black katana with appraisal magic, and he asked Shizuku while grabbing her shoulders. Thus, as if his previous attitude was just a lie, he barraged her with questions, no he interrogated her with words, such as where did she obtained it and who was the creator.

Although she was dumbfounded, Shizuku somehow managed to regain her calm and asked what happened. The blacksmith said that even within the Kingdom’s treasury, this sword should be more or less at the same as Holy Sword. Although its output and capacity for receiving magic power didn’t reach Holy Sword, it’s functionality and minute details as a weapon were above Holy Sword.

Next, detailed examination found that if it was supplied with magic power, the blade would be extended by 60 centimeters in form of wind blade. Furthermore, two more blades would form beside the extended part, and they could be fired.

Then, the sheath was examined. It was understood that the sheath would be cladded in thunder if it was supplied with magic power and there was a switch-like part on the sheath’s mouth that would shoot needles with tremendous force.

The blade part was made of azanthium so it wouldn’t be chipped and there was almost no need to undergo maintenance. The maintenance was only to replenish the needle if it was used.

However, there was a problem, it didn’t have magic array to supply it with magic power. It was a natural thing. Hajime was capable of directly manipulating magic power and he was originally never thought of giving it to anyone. So, it wasn’t a mistake when he said “sturdy and able to cut things nicely” if it was used by Shizuku.

Those were the only functions installed, and the mysterious black sword (or so the blacksmiths had seen it as) could only be used by manipulating magic power directly, made the Kingdom’s blacksmiths burn with fighting spirit.

‘Even though we can’t make a weapon with such minute details and functionality, we will make this sword usable!’ was what they thought. In short, they would somehow make the user’s magic power supply into the sword by any means. Resultantly, after three days and nights, the blacksmiths, with the best one as the core, set aside all of their other works and somehow succeeded in creating the magic array.

As such, Shizuku would be able to pull the black katana’s abilities without using a chant. Afterwards, the blacksmiths whose magic power was dried up were slept for several days with truly happy expressions.

Shizuku was looking in the distance as she recalled the terrific craftsmanship spirit, then she arrived at her destination, Aiko’s room. She knocked, but there was no response. She heard Aiko was going to report to the King and the other officials, so Shizuku thought she must have not return. Leaning against the wall, Shizuku decided to wait for Aiko’s return.

Thirty minutes had passed until Aiko returned. Her footsteps could be heard from the inner corridor which somehow sounded depressed. Aiko was walking without looking ahead, and her serious expression made Shizuku understandd Aiko was desperately thinking about something in her head.

Thus, Aiko didn’t even notice her room with Shizuku right beside its door and passed them. While wondering what had happened, Shizuku called Aiko to stop.

“Sensei… Sensei!”

“Hoeh!?”

Raising a silly voice, her body twitched in surprise. Aiko looked around and finally noticed Shizuku. Afterwards, Aiko sighed in relief seeing Shizuku’s healthy look, then she smiled in joy.

“Yaegashi-san! Long time no see. Have you been healthy? Are you unhurt? Are the others safe?”

Even though she had been depressed up until now, the things she said were only her worries about her students. Towards the unchanging Ai-chan sensei, joy also entered Shizuku’s gaze as she smiled, and sense of security filled her mind. For a while, the two were happy for each other’s safety and their reunion, then they entered Aiko’s room for consultation and exchanging information.

* * *

“So that’s what happened… Shimizu-kun was…”

Shizuku and Aiko were alone in the room, and they mutually exchanged information as they drank the tea inside the tea cups with cute, cat-like legs. Hearing the things happened in Ul, those words were Shizuku’s response.

Inside the room, an awkward mood hung in the air. Aiko dejectedly drooped her shoulders; she was obviously depressed about Shimizu. Thinking about Aiko’s personality and sense of responsibility, Shizuku could not help worry no matter what the circumstance was, but she could not find the words needed to be said.

However, although Shizuku was reluctant to let Aiko continue being depress, so as cheerful as possible, she rejoiced about Aiko’s safety.

“I feel bad about Shimizu-kun… however, I truly am glad that Sensei is alive. I really want to thank Nagumo-kun.”

Towards the smiling Shizuku, Aiko was reflecting because she once again made her student worry about her, then she returned a smile.

“I see. At our reunion, he didn’t have any interest in us and this world… but he came to save Yaegashi-san and the others. Furthermore, he even protected a small child… Fufu, it is possible that some part of the past him had come back. Or should I say he is growing up as he change… he has become reliable.”

Saying so as she looked at the far distance, somehow Aiko’s cheeks were… slightly dyed in red. Shizuku was confused while thinking, Isn’t that a strange reaction for just remembering one of her student? She watched as she Aiko sometimes laughed while reminiscing, “Fufu.”

Noticing Shizuku’s gaze, Cough!, Aiko cleared her throat. However, she was unable to smooth things over, her cheeks convulsed, and she gained a bad premonition. Shizuku decided to press on. While half persuading herself that it couldn’t be possible, Shizuku said,

“… Sensei? From our talk, Sensei said he saved you from a dangerous situation, can you tell me the details?”

“Eh!?”

“Well, it was said Sensei might have died, so I want to hear how did you recovered from that…”

“A-Abou

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หายตัวไปของ Aikoช่วงของโค้งสี่เหตุการณ์เกิดขึ้นบางครั้งในภายหลังสัปดาห์ที่สามได้ผ่านตั้งแต่เวลา Kouki ของพรรคได้รับการช็อกจากการชุมนุมและความรู้สึกที่ซับซ้อนเนื่องจากการแยกใน «ลงเมือง Hol โฆษณา»ในปัจจุบัน มีพรรค Kouki สิ่งหนึ่งที่ต้องจัดการอย่างทันที: ฆ่าคน พวกเขาจะไม่สามารถต่อสู้อีกต่อไปตราบใดที่มันไม่ได้แจก ด้วย เพื่อให้พวกเขากลับไปเมืองหลวงอิมพีเรียล ก็จำเป็นต้องมีประสบการณ์ถ้าพวกเขาอยากจะเข้าร่วมในสงครามต่อต้านการแข่งขันปีศาจ "ฆาตกรรม" พวกเขาจะเป็นหนี้สินในสงครามเท่านั้นถ้าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะมันจะเริ่มต้นด้วย พวกเขาจะไม่สามารถคิดได้อย่างถูกต้องเนื่องจากเวลาไม่มากยังคง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน Ul แล้วมาถึงหูของพวกเขา มันเป็นปีศาจที่มีเป็นอยู่เนื่องจากพวกเขาเองก็ยังถูกโจมตีการเคลื่อนไหวของการแข่งขัน และทุกคนสามารถเดาสงครามถูกวาดใกล้ชัดเจน ดังนั้น เร็วที่สุด Kouki ของพรรคต้องการเอาชนะปัญหานี้โดยทั้งหมดปัจจุบัน พรรคของ Kouki ได้ทำการฝึกต่อสู้กับอัศวินสั่ง Meld Ryuutarou พรรคของ Kondou และ แก๊งของ Hiyama ผู้ที่ได้เตรียมไว้แล้วมันจริงซ้ำ ๆ ถามเองถ้า จริง ๆ ไม่มันหลังจากเห็น Hajime ที่ยิงหัวปีศาจแข่งผู้หญิง ไม่มีเวลาที่เหลือ แต่พวกเขาจะแตกถ้าถูกบังคับให้ฆ่า เพื่อ Meld และอัศวินยังมองหาการแก้ไขปัญหาต่อที่มืดมนเหล่านั้น ข่าวดี เล็กเพิ่งมันเป็นการกลับมาของพรรคของ Aiko โดยปกติ คาริสม่าของ Kouki จะสามารถดึงเพื่อนร่วมชั้นกัน อย่างไรก็ตาม พระเอกตกต่ำ ซึ่งทำให้คนหดหู่ เกินไป เหตุผลสำหรับการจะเสียจากความพ่ายแพ้อย่างรุนแรงและปัญหาปัจจุบัน ด้วยอารมณ์ของ Suzu ทำซึ่งตามคนระมัดระวังรับและนากายามาได้ ถึงกระนั้น จิตใจของพวกเขากลืนกิน โดย uneasiness บังคับตัวเองให้ดูมากกว่าต้อนรับสู่ผู้ใหญ่พวกเขาคุ้น และเชื่อถือ ทุกคนอย่างแท้จริงต้องการครูที่จะได้เธอส่วนสำหรับนักเรียนของเธอฟัง Aiko รับ รับทำครั้งแรก รับอยากปรึกษา AIko เกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เพื่อเธอปัดขึ้นฝึกเธอ เธอยังอยากได้ยินความประทับใจของเพื่อนร่วมชั้นที่พบ Hajime มากเร็วกว่าเธอ และเธอต้องการแลกเปลี่ยนข้อมูลกับ Aiko ที่ไม่คิดไม่อคติเป็นใส่ sheath jet-black เธอได้รับจาก Hajime และเข็มขัดสำหรับอีกดาบสองคม jet-black รับเดินผ่านเส้นทางในพระบรมมหาราชวัง ลักษณะที่ปรากฏของเธออย่างใดทำโนเบิลเพิ่มเติมสุภาพสตรี และแม่บ้านเทียบได้กับคนอื่นหน้าแดง ปัญหาที่บ้านรับแม้ในโลกนี้แตกต่างกันได้ เธออยากจะให้ช่วยจากการถูกเรียกว่า "Onee-sama" ผู้หญิงที่อายุมากกว่าเธอไม่ได้ยินสิ่ง Hajime ได้ใน Ul รับต้องการ Aiko ถามตรงกับสิ่งที่เธอคิดว่า ของ Hajime ขึ้นอยู่กับความประทับใจของ Aiko ของ Hajime, Kouki ของปัจจุบันจิตใจสมดุลอาจจะก็เอนไปทางจุดไม่พึงปรารถนา มันเป็นธรรมชาติของรับที่เป็นภาระของเธอ ด้วยความยากลำบากทุกที่ที่เธอไป"แน่นอน ถูกระเบียบเมื่อพวกเขาอยู่ใน Ul... แต่เขายังให้ฉันนี้ดาบคะตะนะเช่น... อย่างจริงจัง อะไรคือ "ทนทาน และสามารถตัดอะไรดี" ไม่ได้เป็นสิ่งประดิษฐ์ในระดับของสมบัติชาติ"รับพูดกับตัวเอง อย่าย้ายมือของเธอไปพบบนเอวของเธอ เดินไปทางห้องของ Aiko รับยกเลิกเวลาเธอชม smithy ของราชอาณาจักรเพื่อบำรุงรักษาพบเธอพบเธอเพียงแค่เป็นคะตะนะสีดำเรียกว่ารับ และแสดงให้ช่างตีเหล็กที่ดีที่สุดของราชอาณาจักร ตอนแรก ช่างตีเหล็กถูกทางก่อนเธอเป็นหนึ่งใน "พระอัครสาวก" อย่างไรก็ตาม ทัศนคติของเขาสมบูรณ์แล้วทันทีที่เขาตรวจสอบพบดำ ด้วยเมจิกประเมิน และเขาขอรับขณะโลภไหล่ของเธอ ดังนั้น เป็นทัศนคติของเขาก่อนหน้านี้เป็นเพียงการโกหก เขา barraged เธอ ด้วยคำถาม ไม่เขาซักฟอกของเธอ ด้วยคำ เช่นได้เธอได้รับมา แล้วใครเป็นผู้สร้างแม้ว่าเธอ dumbfounded รับจัดการเพื่อให้เธอสงบอย่างใด และถามว่า เกิดอะไรขึ้น ช่างตีเหล็กที่กล่าวว่า แม้ภายในบริหารการเงินของราชอาณาจักร ดาบนี้ควรน้อยที่เหมือนกับดาบศักดิ์สิทธิ์ แม้ว่าผลผลิตและความสามารถในการรับพลังงานวิเศษของไม่ถึงดาบศักดิ์สิทธิ์ ฟังก์ชันและละเอียดเล็ก ๆ เป็นอาวุธมันก็เหนือดาบศักดิ์สิทธิ์ถัดไป รายละเอียดการตรวจสอบพบว่า ถ้ามันมีให้มาพร้อมกับอำนาจวิเศษ ใบมีดจะถูกขยาย 60 เซนติเมตรในรูปแบบของใบมีดลม นอกจากนี้ ใบมีดมากกว่าสองจะฟอร์มข้างส่วนขยาย และสามารถยิงแล้ว sheath ถูกตรวจสอบ มันถูกเข้าใจว่า sheath ที่จะ cladded ในฟ้าร้องมันให้มา มีอำนาจวิเศษ และมีส่วนคล้ายสวิตช์บนปากของ sheath จะยิงเข็ม มีกำลังมหาศาลส่วนใบมีดที่ทำจาก azanthium จะไม่บิ่น และมีแทบไม่จำเป็นต้องรับการบำรุงรักษา การรักษามีเพียงการ เติมเข็มถ้ามีใช้อย่างไรก็ตาม มีปัญหา มันไม่ได้วิเศษเรย์จัดหา มีอำนาจวิเศษ มันเป็นสิ่งธรรมชาติ Hajime มีความสามารถในการจัดการพลังงานวิเศษโดยตรง และเขาถูกเดิมไม่เคยคิดว่า การให้กับทุกคน ดังนั้น มันไม่ได้ผิดเมื่อเขากล่าวว่า "ทนทาน และสามารถตัดสิ่งดี" ถ้ามันถูกใช้ โดยรับThose were the only functions installed, and the mysterious black sword (or so the blacksmiths had seen it as) could only be used by manipulating magic power directly, made the Kingdom’s blacksmiths burn with fighting spirit.‘Even though we can’t make a weapon with such minute details and functionality, we will make this sword usable!’ was what they thought. In short, they would somehow make the user’s magic power supply into the sword by any means. Resultantly, after three days and nights, the blacksmiths, with the best one as the core, set aside all of their other works and somehow succeeded in creating the magic array.As such, Shizuku would be able to pull the black katana’s abilities without using a chant. Afterwards, the blacksmiths whose magic power was dried up were slept for several days with truly happy expressions.Shizuku was looking in the distance as she recalled the terrific craftsmanship spirit, then she arrived at her destination, Aiko’s room. She knocked, but there was no response. She heard Aiko was going to report to the King and the other officials, so Shizuku thought she must have not return. Leaning against the wall, Shizuku decided to wait for Aiko’s return.Thirty minutes had passed until Aiko returned. Her footsteps could be heard from the inner corridor which somehow sounded depressed. Aiko was walking without looking ahead, and her serious expression made Shizuku understandd Aiko was desperately thinking about something in her head.Thus, Aiko didn’t even notice her room with Shizuku right beside its door and passed them. While wondering what had happened, Shizuku called Aiko to stop.“Sensei… Sensei!”“Hoeh!?”Raising a silly voice, her body twitched in surprise. Aiko looked around and finally noticed Shizuku. Afterwards, Aiko sighed in relief seeing Shizuku’s healthy look, then she smiled in joy.“Yaegashi-san! Long time no see. Have you been healthy? Are you unhurt? Are the others safe?”Even though she had been depressed up until now, the things she said were only her worries about her students. Towards the unchanging Ai-chan sensei, joy also entered Shizuku’s gaze as she smiled, and sense of security filled her mind. For a while, the two were happy for each other’s safety and their reunion, then they entered Aiko’s room for consultation and exchanging information.* * *“So that’s what happened… Shimizu-kun was…”Shizuku and Aiko were alone in the room, and they mutually exchanged information as they drank the tea inside the tea cups with cute, cat-like legs. Hearing the things happened in Ul, those words were Shizuku’s response.Inside the room, an awkward mood hung in the air. Aiko dejectedly drooped her shoulders; she was obviously depressed about Shimizu. Thinking about Aiko’s personality and sense of responsibility, Shizuku could not help worry no matter what the circumstance was, but she could not find the words needed to be said.However, although Shizuku was reluctant to let Aiko continue being depress, so as cheerful as possible, she rejoiced about Aiko’s safety.“I feel bad about Shimizu-kun… however, I truly am glad that Sensei is alive. I really want to thank Nagumo-kun.”Towards the smiling Shizuku, Aiko was reflecting because she once again made her student worry about her, then she returned a smile.“I see. At our reunion, he didn’t have any interest in us and this world… but he came to save Yaegashi-san and the others. Furthermore, he even protected a small child… Fufu, it is possible that some part of the past him had come back. Or should I say he is growing up as he change… he has become reliable.”Saying so as she looked at the far distance, somehow Aiko’s cheeks were… slightly dyed in red. Shizuku was confused while thinking, Isn’t that a strange reaction for just remembering one of her student? She watched as she Aiko sometimes laughed while reminiscing, “Fufu.”Noticing Shizuku’s gaze, Cough!, Aiko cleared her throat. However, she was unable to smooth things over, her cheeks convulsed, and she gained a bad premonition. Shizuku decided to press on. While half persuading herself that it couldn’t be possible, Shizuku said,“… Sensei? From our talk, Sensei said he saved you from a dangerous situation, can you tell me the details?”“Eh!?”“Well, it was said Sensei might have died, so I want to hear how did you recovered from that…”“A-Abou

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไอโกะหายตัวไป

บทนำที่สี่ของอาร์ค

เหตุการณ์เกิดขึ้นในอนาคต

สามสัปดาห์ที่ผ่านมา ตั้งแต่เวลาโคกิ พรรคได้รับการกระแทกจากการชุมนุม และความรู้สึกที่ซับซ้อนเพราะจะแยกในเมือง«»โพสต์ , โฆษณาฮอล

ปัจจุบันมีสิ่งหนึ่งของโคกิ พรรคต้องรีบจัดการเพื่อฆ่าคนพวกเขาจะไม่สามารถที่จะสู้อีกต่อไปแล้ว ตราบใดที่มันไม่ได้จัดการเพื่อให้พวกเขากลับไปยังเมืองหลวงของจักรพรรดิ มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพวกเขา ประสบการณ์ " ฆาตกรรม " ถ้าพวกเขาต้องการที่จะเข้าร่วมในสงครามต่อต้านปีศาจแข่ง พวกเขาจะต้องรับผิดในสงคราม ถ้าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะมัน

เริ่มต้นด้วยพวกเขาจะได้ไม่ต้องคิดถึงมันเลยตั้งแต่เวลาไม่มากที่ยังคงอยู่ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน UL ได้ถึงหูของพวกเขา มันเห็นได้ชัดการเคลื่อนไหวของปีศาจ การแข่งขันได้กลายเป็นงานที่ใช้งานมากขึ้น เพราะพวกเขาเองก็ถูกโจมตี และทุกคนสามารถเดาว่าสงครามใกล้เข้ามาแล้ว ดังนั้น ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้โคกิ พรรคต้องการที่จะเอาชนะปัญหานี้โดยทั้งหมดหมายความว่า

ปัจจุบันโคกิ พรรคกำลังฝึกต่อสู้กับอัศวินสั่ง โดยประกาศ ryuutarou , คอนโดะ ปาร์ตี้ และ ฮิยามะ แก๊ง ; ผู้ที่ถูกเตรียมไว้สำหรับมัน จริง ๆถามตัวเองว่าพวกเขาจะทำมันจริงๆ หลังจากได้เห็นฮาจิเมะยิงหัวแข่งปีศาจหญิง ไม่มีเวลาเหลือแล้วแต่พวกเขาจะเสียถ้าพวกเขาถูกบังคับให้ฆ่า เพื่อประกาศและอัศวินยังมองหาโซลูชัน

ทางมืดมนเหล่านั้น ขนาดเล็ก ข่าวดีก็มาถึง

มันคือการกลับมาของ ไอโกะเลย โดยปกติ โคกิ เสน่ห์ของเค้าจะสามารถดึงเพื่อนๆด้วยกัน แต่พระเอกก็หดหู่ ซึ่งทำให้ทุกคนหดหู่ด้วยเหตุผลที่พวกเขาไม่ต้องหักจากความพ่ายแพ้ที่รุนแรงและปัญหาในปัจจุบัน คือขอบคุณซูสุอารมณ์ของการซึ่งตามคนสุขุม เช่น ชิซุคุ และนากายาม่า . ดังนั้น จิตใจของพวกเขากลืนโดยความไม่สบายใจบังคับตัวเองให้ดูมากกว่าต้อนรับผู้ใหญ่ที่พวกเขาคุ้นเคยกับและเชื่อถือได้ทุกคนจริงๆ อยากเจออาจารย์ที่เคยทำเธอที่ดีที่สุดสำหรับนักเรียนของเธอ . . . . .

ไอโกะได้ยินกลับ ชิซุคุได้ย้ายก่อน ชิซุกุอยากปรึกษาเรื่องต่าง ๆ ไอโกะ เธอปัดเศษขึ้น การฝึก เธอยังอยากฟังความประทับใจของเพื่อนร่วมชั้นที่พบกัน ฮาจิเมะได้เร็วกว่าเธอเธอต้องการจะแลกเปลี่ยนข้อมูลอคติกับไอโกะที่ไม่สมมติหรืออคติ

ใส่ปลอกสีดำที่หล่อนได้รับจากฮาจิเมะและเข็มขัดอีกเจ็ทสีดำ , ดาบสองคมชิซึกุเดินผ่านทางเดินในพระบรมมหาราชวัง ลักษณะที่ปรากฏของเธอทำให้สาวๆประเสริฐและแม่บ้านหน้าแดงเปรียบได้กับชายอื่นมันเป็นปัญหาที่หลอนชิซุคุแม้ในโลกนี้แตกต่างกัน เธออยากให้รอดจากการถูกเรียกว่า " พี่ท่าน " โดยผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าเธอ

ได้ยินสิ่งที่ ฮาจิเมะได้ใน UL , ชิซุกุอยากชวนไอโกะเป็นสิ่งที่เธอคิด ฮาจิเมะ ขึ้นอยู่กับของไอโกะ ความประทับใจ ฮาจิเมะโคคิกำลังสมดุลจิตใจอาจจะพิงต่อที่ไม่พึงประสงค์จุด มันชิซุคุธรรมชาติที่เป็นภาระของเธอกับความยากลำบากไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน

" แน่นอน มันก็วุ่นวาย ตอนเ . . . . . . . แต่เขาก็ให้ฉันคาตานะเหมือนดาบ . . . . . . . เกิดอะไรกับ " แข็งแรงและสามารถตัดได้สวย " ไม่ใช่วัตถุในระดับของ "

เป็นสมบัติของชาติพูดกับตัวเองอย่างเงียบๆ ย้ายมือของเธอลงบนชิซุคุ Katana ห้อยที่เอวของเธอ เดินตรงไปที่ห้องของไอโกะชิซึกุถึงเวลาเธอเยือนราชอาณาจักรของโรงหล่อเพื่อรักษาเธอ Katana

ชิซุคุเรียกเธอเพียงแค่ เป็นสีดำและดาบคาตานะให้อาณาจักรสุดยอดช่างตีเหล็ก ตอนแรก ช่างตีเหล็กเป็นอย่างเป็นทางการก่อนที่เธอเป็นหนึ่งใน " อัครสาวกของพระเจ้า