The Effectiveness of Thai Exercise

The Effectiveness of Thai Exercise with Traditional Massage on the Pain, Walking Ability and QOL of Older People with Knee Osteoarthritis: A Randomized Controlled Trial in the Community
Punnee Peungsuwan,1,2,* Phawinee Sermcheep,1,2 Papatsara Harnmontree,1,2 Wichai Eungpinichpong,1,2 Rungthip Puntumetakul,1,2 Uraiwan Chatchawan,1,2 and Junichiro Yamauchi3,4
Author information ► Article notes ► Copyright and License information ►
This article has been cited by other articles in PMC.
Go to:
Abstract
[Purpose] This study investigated the effectiveness of a class- and home-based exercise with massage between Thai traditional and standardized physical therapy (TPT and SPT) in older people with knee osteoarthritis (KOA). [Subjects and Methods] Thirty-one subjects with KOA (aged 50–85 years) in two selected villages were randomly assigned into the TPT or SPT programs. Seventeen TPT subjects received Thai exercise with traditional massage, and 14 SPT individuals performed strengthening exercise with Swedish massage. Both programs consisted of a class with supervision plus home self-care for 8 weeks; the subjects then managed home self-care for 1 year. [Results] After 2 months, the six-minute walk test (6MWT), Western Ontario and McMaster Universities Arthritis Index (WOMAC), and SF-36 testing showed significant improvement in both groups, but the improvement of the TPT group was greater. After 1year, only the score for the 6MWT was greater in the TPT group than in the SPT group. [Conclusion] The TPT program yielded better results for the 6MWT, but, both programs had beneficial effects on the pain, function, and QOL of middle-aged and older patients with KOA in the community setting.

Key words: Knee osteoarthritis, Six-minute walk test, Bodyweight-based exercise training
Go to:
INTRODUCTION
Knee osteoarthritis (KOA) is the most common joint disease in middle-aged and older people. Pain is the main symptom that leads to limitation in the patients’ abilities such as the ability to walk, stand up, and climb stairs, and dependency in daily living activities1). This disease leads to poor quality of life (QOL) and is a significant burden on health-care services2). The primary goal of treatment in KOA is reducing pain and improving functional capacity3). Non-pharmacological treatment, physical therapy (PT), and complementary and alternative medicine (CAM), which includes massage4), alternative exercise5), thermotherapy6), and acupuncture7), play an important role in health care for patients with KOA. The use of CAM in developed countries appears to be increasing as awareness increases. It may have been that use of CAM increased with socioeconomic status8). Currently, alternative exercises including yoga, Tai Chi, and aquatic programs are models of exercise therapy for patients with KOA5, 9, 10). Strengthening and aerobic exercise are beneficial for improving KOA-related symptoms in terms of pain11) and physical function12).

In Thailand, a form of Thai exercise that utilizes a wand is popular among elderly people and is a body weight-based form of resistance exercise; however, the intensity of this exercise can be increased by lifting the wand in upper limb exercise or can be decreased by using the wand to support the body. Our previous study shows that Thai exercise with a wand can improve QOL13). This exercise with a wand tends to increase muscle strength, which can be beneficial for pain improvement; however, the evidence regarding this is not clear. This exercise might be a better therapeutic form for reducing pain in KOA patients when combined with Thai massage because it has been shown to reduce the pain in patients with back pain14) and scapulocostal syndrome15).

Home- and class-based programs are some of the most suitable treatments for elderly people in the community16). Nonetheless, a previous study found that patients carried out a home-based program just for the initial phase and subsequently did not maintain a self-care program17). Thereby, a home-based program along with a class-based program supervised by physical therapists might provide confidence for patients to help in management of knee symptoms by themselves. However, there is no evidence concerning whether or not Thai exercise with traditional massage can effect the pain, walking ability, and QOL in patients with KOA. Thus, the aim of this study was to investigate the effectiveness of a class- and home-based program using Thai exercise with traditional massage and the long-term follow-up in the form of a home program on pain, walking ability, and QOL in middle-aged and older patients with KOA in a suburban community.

Go to:
SUBJECTS AND METHODS
This study was a randomized controlled trial with a field-based assignment. The subjects were patients with KOA aged 50–85 years from two selected villages with similar socioeconomic statuses in a suburban community of Khon Kaen Province, Thailand. These two villages are small, and travel within them is diff

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสิทธิผลของการออกกำลังกายไทยนวดแผนบนความเจ็บปวด, เดินสามารถและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่มีโรคข้อเข่าเสื่อม: การทดลองควบคุมแบบสุ่มในชุมชน
พรรณี Peungsuwan, 1,2 * Phawinee Sermcheep, 1,2 Papatsara Harnmontree, 1,2 วิชัย Eungpinichpong, 1,2 รุ่งทิพย์ Puntumetakul, 1,2 อุไรวรรณชัชวาล, 1,2 และจุนอิชิโร Yamauchi3,4
ข้อมูลที่ผู้เขียนบันทึกบทความ►►ลิขสิทธิ์และใบอนุญาตข้อมูล►
บทความนี้ได้รับการอ้างโดยสิ่งของอื่น ๆ ในพีเอ็มซี.
ไปที่:
บทคัดย่อ
[ วัตถุประสงค์] การศึกษานี้เป็นการศึกษาประสิทธิภาพของการออกกำลังกายที่บ้าน class- และตามด้วยการนวดระหว่างการบำบัดทางกายภาพแบบดั้งเดิมและมาตรฐานไทย (ทีพีทีและ SPT) ในผู้สูงอายุที่มีโรคข้อเข่าเสื่อม (KOA) [วิชาและวิธีการ] สามสิบหนึ่งวิชาที่มี KOA (อายุ 50-85 ปี) ในสองหมู่บ้านที่เลือกสุ่มเข้าไปใน TPT หรือ SPT โปรแกรม เจ็ดวิชาทีพีทีได้รับการออกกำลังกายด้วยการนวดไทยแบบดั้งเดิมและ 14 บุคคล SPT ดำเนินการเสริมสร้างความเข้มแข็งการออกกำลังกายด้วยการนวดสวีดิช โปรแกรมทั้งสองประกอบด้วยชั้นเรียนกับการกำกับดูแลรวมทั้งบ้านดูแลตนเองเป็นเวลา 8 สัปดาห์; เรื่องการจัดการแล้วบ้านดูแลตนเองเป็นเวลา 1 ปี [ผล] 2 เดือนหลังจากการทดสอบใช้เวลาเดินเพียงหกนาที (6MWT), เวสเทิร์นแทรีโอและมหาวิทยาลัย McMaster โรคข้ออักเสบดัชนี (WOMAC) และ SF-36 การทดสอบแสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงที่สำคัญในทั้งสองกลุ่ม แต่การพัฒนาของกลุ่มทีพีทีได้มากขึ้น หลังจาก 1 ปีเพียงคะแนนสำหรับ 6MWT เป็นมากขึ้นในกลุ่มทีพีทีกว่าในกลุ่ม SPT [สรุป] โปรแกรมทีพีทีให้ผลดีกว่าสำหรับ 6MWT แต่โปรแกรมทั้งสองมีผลประโยชน์ในความเจ็บปวด, ฟังก์ชั่นและคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยวัยกลางคนและผู้สูงอายุที่มี KOA ในการตั้งค่าชุมชน. คำสำคัญ: โรคข้อเข่าเสื่อม, หก การทดสอบใช้เวลาเดินเพียงนาทีน้ำหนักตามการฝึกอบรมการออกกำลังกายไปที่: บทนำโรคข้อเข่าเสื่อม (KOA) เป็นโรคร่วมที่พบมากที่สุดในคนวัยกลางคนและผู้สูงอายุ ปวดเป็นอาการหลักที่นำไปสู่ข้อ จำกัด ในความสามารถของผู้ป่วยเช่นความสามารถในการเดินยืนขึ้นและปีนบันไดและการพึ่งพาใน activities1 ชีวิตประจำวัน) โรคนี้นำไปสู่การมีคุณภาพไม่ดีของชีวิต (คุณภาพชีวิต) และเป็นภาระสำคัญในการ services2 ด้านการดูแลสุขภาพ) เป้าหมายหลักของการรักษาใน KOA คือการลดความเจ็บปวดและการปรับปรุงการทำงาน capacity3) การรักษาที่ไม่เภสัชวิทยากายภาพบำบัด (PT) และแพทย์ทางเลือก (CAM) ซึ่งรวมถึง massage4) exercise5 ทางเลือก) thermotherapy6) และ acupuncture7) มีบทบาทสำคัญในการดูแลสุขภาพสำหรับผู้ป่วยที่มี KOA การใช้งานของแคมในประเทศที่พัฒนาแล้วดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของการรับรู้ มันอาจจะเป็นว่ามีการใช้เพิ่มขึ้นด้วย CAM status8 ทางเศรษฐกิจและสังคม) ปัจจุบันการออกกำลังกายทางเลือกรวมถึงการฝึกโยคะ, ไทชิและโปรแกรมน้ำมีรูปแบบของการรักษาด้วยการออกกำลังกายสำหรับผู้ป่วยที่มี KOA5, 9, 10) เสริมสร้างความเข้มแข็งและการออกกำลังกายแอโรบิกจะเป็นประโยชน์สำหรับการปรับปรุงอาการ KOA ที่เกี่ยวข้องในแง่ของ pain11) และ function12 กายภาพ). ในประเทศไทยในรูปแบบของการออกกำลังกายไทยที่ใช้ที่ดินที่เป็นที่นิยมในหมู่คนสูงอายุและเป็นรูปแบบที่น้ำหนักตัวที่ใช้ในการออกกำลังกายต้านทาน ; แต่ความรุนแรงของการออกกำลังกายนี้สามารถเพิ่มขึ้นโดยการยกไม้กายสิทธิ์ในการออกกำลังกายแขนหรือสามารถลดลงได้โดยการใช้ไม้กายสิทธิ์ที่จะสนับสนุนร่างกาย การศึกษาก่อนหน้านี้เราแสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายไทยที่มีไม้กายสิทธิ์สามารถปรับปรุง QOL13) การออกกำลังกายนี้ด้วยไม้เรียวมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการปรับปรุงความเจ็บปวด; แต่หลักฐานที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไม่ชัดเจน การออกกำลังกายนี้อาจจะมีรูปแบบการรักษาที่ดีกว่าสำหรับการลดความเจ็บปวดในผู้ป่วย KOA เมื่อรวมกับการนวดแผนไทยเพราะมันได้รับการแสดงเพื่อลดอาการปวดในผู้ป่วยที่มี pain14 หลัง) และ syndrome15 scapulocostal) ได้. หน้าแรกและโปรแกรมระดับ-based คือบางส่วนของ ส่วนใหญ่การรักษาที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุใน community16) ที่ อย่างไรก็ตามการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าผู้ป่วยดำเนินการโปรแกรมตามบ้านเพียงสำหรับช่วงแรกและต่อมาไม่ได้รักษา program17 การดูแลตนเอง) ดังนั้นโปรแกรมตามบ้านพร้อมกับ Program รุ่นที่ใช้ภายใต้การดูแลโดยนักบำบัดทางกายภาพอาจให้ความเชื่อมั่นสำหรับผู้ป่วยที่จะช่วยในการบริหารจัดการของอาการเข่าด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตามยังไม่มีหลักฐานที่เกี่ยวกับหรือไม่ว่าการออกกำลังกายด้วยการนวดไทยแบบดั้งเดิมมีผลกระทบต่อความเจ็บปวด, ความสามารถในการเดินและคุณภาพชีวิตในผู้ป่วยที่มี KOA ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรม class- และตามบ้านโดยใช้การออกกำลังกายด้วยการนวดไทยแบบดั้งเดิมและในระยะยาวการติดตามผลในรูปแบบของโปรแกรมที่บ้านในความเจ็บปวด, ความสามารถในการเดินและคุณภาพชีวิต ในผู้ป่วยวัยกลางคนและผู้สูงอายุที่มี KOA ในชุมชนชานเมือง. ไปที่: วิชาและวิธีการศึกษาครั้งนี้เป็นการสุ่มทดลองที่มีการกำหนดเขตการตาม กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยที่มี KOA อายุ 50-85 ปีจากสองเลือกหมู่บ้านที่มีสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมที่คล้ายกันในชุมชนย่านชานเมืองของจังหวัดขอนแก่นประเทศไทย ทั้งสองหมู่บ้านที่มีขนาดเล็กและการเดินทางภายในพวกเขาคือความแตกต่าง