In the 1980s, ramen started to beco

In the 1980s, ramen started to become almost as much a fashion item as a food. The traditional pushcarts were disappearing and the Chinese restaurants and diners that used to sell it were declining, replaced by the specialty ramen shop with a more limited menu and a higher price. The manual workers who were its old customer base were also fewer in number, and now the stereotypical ramen eater started to be the young urban consumer who was labelled with the term Shinjinrui, “new breed.”

Rather than fuel for hard physical work, for many ramen starts to become basically a hobby. The phenomenon of waiting in line for hours at a special ramen shop became common enough that people who did it were given a name, “rāmen gyōretsu.” The 80s also saw the start of the obsession with special regional varieties of ramen and fans who would travel to far-away places especially to taste a new kind they’d read about. And by the 1990s, he says:ramen chefs were appearing on television, writing philosophical treatises, and achieving celebrity status in Japanese popular culture, while their fans were building museums and Internet forums.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทศวรรษ 1980 ราเมนเริ่มต้นจะ เป็นสินค้าแฟชั่นเป็นอาหาร Pushcarts โบราณได้หายไป และร้านอาหารจีนและท่านที่ใช้ในการขายที่ลด ลง ถูกแทนที่ ด้วยร้านราเม็งพิเศษ ด้วยเมนูที่จำกัดมากและราคาสูง ผู้ปฏิบัติงานด้วยตนเองที่มีฐานลูกค้าเก่าได้ในจำนวนน้อย และตอนนี้ กินราเม็ง stereotypical เริ่มจะบริโภคในเมืองหนุ่มผู้ถูกฉลากกับคำ Shinjinrui "สายพันธุ์ใหม่"แทนน้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับทำงานทางกายภาพหนัก สำหรับราเม็งมากมายเริ่มจะกลายเป็น งานอดิเรกโดยทั่วไป ปรากฏการณ์ของการรอในบรรทัดสำหรับชั่วโมงที่ร้านราเมนพิเศษเป็นเรื่องธรรมดาพอว่า คนที่ไม่ได้รับชื่อ "rāmen gyōretsu" ยุค 80 ยังเห็นเริ่มครอบงำพิเศษภูมิภาคชนิดของราเม็งและแฟน ๆ ที่จะเดินทางไปสถานไกลออกไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งการรสชาติแบบใหม่ที่พวกเขาจะอ่านเกี่ยวกับ และจากปี 1990 เขากล่าวว่า: เชฟราเมนปรากฏในโทรทัศน์ เขียนปรัชญา treatises และบรรลุชื่อเสียงสถานะในวัฒนธรรมป๊อปญี่ปุ่น ในขณะที่แฟนกำลังสร้างพิพิธภัณฑ์และฟอรั่มอินเทอร์เน็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงปี 1980, ราเม็งเริ่มกลายเป็นเกือบเท่าไอเท็มแฟชั่นเป็นอาหาร รถเข็นแบบดั้งเดิมถูกหายไปและร้านอาหารจีนและไดเนอร์สที่ใช้ในการขายที่ลดลงมันถูกแทนที่ด้วยราเมนร้านค้าพิเศษกับเมนูที่ จำกัด มากขึ้นและราคาที่สูงขึ้น คนงานคู่มือที่เป็นฐานลูกค้าเดิมของมันนั้นยังมีจำนวนน้อยและตอนนี้กินราเม็งสำเร็จรูปเริ่มต้นที่จะเป็นผู้บริโภคในเมืองเล็กที่ถูกกำกับด้วยคำ Shinjinrui "สายพันธุ์ใหม่." แทนที่จะเชื้อเพลิงสำหรับการทำงานทางกายภาพอย่างหนักสำหรับ ราเม็งจำนวนมากเริ่มที่จะกลายเป็นพื้นงานอดิเรก ปรากฏการณ์ของการรอคอยในสายสำหรับชั่วโมงที่ร้านราเม็งพิเศษกลายเป็นเรื่องธรรมดาพอที่จะทำให้คนที่ทำมันได้รับชื่อ "ราเมนgyōretsu." 80 ยังเห็นจุดเริ่มต้นของความหลงใหลที่มีความหลากหลายในระดับภูมิภาคพิเศษของราเม็งและแฟน ๆ ที่จะ การเดินทางไปยังสถานที่ไกลออกไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะลิ้มรสชนิดใหม่ที่พวกเขาต้องการอ่านเกี่ยวกับ และโดยปี 1990 ที่เขาพูดว่า: เชฟราเมนปรากฏบนจอโทรทัศน์เขียนบทความปรัชญาและบรรลุสถานะคนดังที่นิยมในวัฒนธรรมญี่ปุ่นในขณะที่แฟน ๆ ของพวกเขาถูกสร้างพิพิธภัณฑ์และฟอรั่มอินเทอร์เน็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงปี 1980 , ราเมนเริ่มกลายเป็นสินค้าแฟชั่นมากเกือบเป็นอาหาร ในประเภทแบบดั้งเดิมได้หายไปและจีนร้านอาหารและไดเนอร์สที่เคยขายได้ลดลง แทนที่ โดยเฉพาะร้านราเม็งกับเมนูที่ จำกัด มากขึ้น และราคาที่สูงขึ้น แรงงานคู่มือที่ฐานลูกค้าเดิมก็น้อย หมายเลข และตอนนี้ stereotypical ราเมนกินเริ่มเป็นหนุ่มเมืองผู้บริโภคที่ติดป้าย กับคำว่า shinjinrui " สายพันธุ์ใหม่ "มากกว่าเชื้อเพลิงสำหรับการทำงานทางกายภาพอย่างหนักหลายราเมนเริ่มกลายเป็นเหมือนงานอดิเรก ปรากฏการณ์ของการเข้าแถวรอเป็นชั่วโมงในร้านราเมนพิเศษกลายเป็นธรรมดามาก ว่า คนที่ทำมันได้รับชื่อ " R อุบาสกชายเกรย์เมืองสึ " 80s ยังเห็นจุดเริ่มต้นของความหลงใหลที่มีพิเศษในสายพันธุ์ของราเมน และแฟน ๆที่เดินทางมาไกล สถานที่ โดยเฉพาะรสใหม่ ชนิดที่พวกเขาต้องการอ่านเกี่ยวกับ และโดยปี 1990 , เขากล่าวว่า : ราเมนเชฟได้ปรากฏบนโทรทัศน์ การเขียนบทความเชิงปรัชญา และบรรลุดารายอดนิยมในวัฒนธรรมญี่ปุ่น ในขณะที่แฟน ๆของพวกเขาเป็นพิพิธภัณฑ์ อาคารและฟอรั่มอินเทอร์เน็ต