Today the oldest part of Lampang, w

Today the oldest part of Lampang, where the most interesting historical monuments are to be seen, lies to the north of the River Wang, whilst the modern commercial town is to be found on the south bank. For this reason the old part of the city is known locally as Wiang Neua, or the “Northern Town”. Here the visitor will find Wat Phra Kaeo Don Tao, the most important temple in the city, supposedly founded by the first ruler of Lampang. The central chedi, which is around 50 metres high, is believed to enshrine a hair of the Buddha. For some years this eminent temple housed the famous Emerald Buddha, palladium of the Thai Kingdom, long since moved to Wat Phra Kaeo in Bangkok. Of particular interest is a Burmese-style mondop, or square-shaped relic chamber, which was built in 1909 by Burmese artisans in typical Mandalay style. Links with nearby Burma were in fact particularly strong in the late 19th century, as Lampang was then a major logging centre, and Burmese often, in fact, Shan migrants flooded into the city to partake of the wealth teak created. At least a dozen Buddhist temples were sponsored and largely constructed by these relatively wealthy migrants, and their legacy lives on today both in the unusual, distinctively Burmese temple architecture, and in the temples themselves at least four local wats continue to have Burmese abbots.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันนี้ส่วนเก่าแก่ที่สุดของลำปาง ที่หย่อนน่าจะมองเห็นได้ อยู่ทางเหนือของแม่น้ำวัง ในขณะที่เมืองพาณิชย์ทันสมัยจะพบริมใต้ ด้วยเหตุนี้ชานเมืองเมืองไทยเป็นเวียงเนื้อ หรือ "เมืองเหนือ" ที่นี่ผู้เข้าชมจะพบวัดพระแก้วดอนเต่า วัดสำคัญในเมือง คาดคะเนก่อตั้งขึ้น โดยไม้บรรทัดแรกของลำปาง เจดีย์กลาง ซึ่งเป็นประมาณ 50 เมตรสูง เชื่อผมของพระพุทธเจ้าประดิษฐาน ปีบาง วัดอีกห้องพักมีชื่อเสียงศาสดา พาลาเดียมแห่งราชอาณาจักรไทย นานตั้งแต่ย้ายไปวัดพระแก้วในกรุงเทพมหานคร สนใจโดยเฉพาะเป็นลักษณะพม่า mondop หรือรูปสี่เหลี่ยมพระธาตุหอการค้า ซึ่งถูกสร้างขึ้นในปี 1909 โดยช่างฝีมือพม่าแบบมัณฑะเลย์ทั่วไป เชื่อมโยงกับพม่าในบริเวณใกล้เคียงได้ในความเป็นจริงที่แข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ลำปางแล้วศูนย์ใหญ่บันทึก และพม่ามักจะมี ในความเป็นจริง ชานอพยพน้ำท่วมเข้าเมืองเข้าร่วมสักอีกมากมายให้สร้าง วัดน้อยโหลได้สนับสนุน และสร้างเป็นส่วนใหญ่ โดยอพยพเหล่านี้ค่อนข้างรวย ชีวิตดั้งเดิมในวันนี้ทั้ง ในสถาปัตยกรรมวัดพม่า distinctively ผิดปกติ และวัดตัวเองสี่น้อยภายในวัดยังมี abbots พม่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันนี้ส่วนที่เก่าแก่ที่สุดของจังหวัดลำปางที่อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจมากที่สุดคือการที่จะเห็นอยู่ทางตอนเหนือของแม่น้ำวังในขณะที่เมืองการค้าที่ทันสมัย​​ที่สามารถพบได้บนฝั่งใต้ ด้วยเหตุนี้ส่วนที่เก่าแก่ของเมืองที่เป็นที่รู้จักเฉพาะเวียงเหนือหรือ "เมืองทางตอนเหนือ" ที่นี่ผู้เข้าชมจะได้พบกับวัดพระแก้วดอนเต้าเป็นวัดที่สำคัญที่สุดในเมืองก่อตั้งขึ้นตามที่คาดคะเนโดยเจ้าเมืองคนแรกของจังหวัดลำปาง เจดีย์กลางซึ่งอยู่ที่ประมาณ 50 เมตรสูงเชื่อว่าผมประดิษฐานพระพุทธรูปที่ สำหรับบางคนที่ประสบความสำเร็จปีที่วัดนี้เป็นที่ตั้งของพระพุทธรูปที่มีชื่อเสียงมรกตแพลเลเดียมแห่งราชอาณาจักรไทยนานย้ายตั้งแต่วัดพระแก้วในกรุงเทพฯ น่าสนใจโดยเฉพาะเป็นมณฑปพม่าสไตล์หรือรูปสี่เหลี่ยมห้องที่ระลึกซึ่งถูกสร้างขึ้นในปี 1909 โดยช่างฝีมือชาวพม่าในรูปแบบทั่วไป ณ ฑะเลย์ ลิงค์ที่อยู่บริเวณใกล้เคียงกับพม่าในความเป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่แข็งแกร่งในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ในขณะที่ลำปางถูกแล้วศูนย์การเข้าสู่ระบบที่สำคัญและมักพม่าในความเป็นจริงผู้อพยพชาวไทใหญ่ที่ถูกน้ำท่วมเข้ามาในเมืองจะมีส่วนร่วมของไม้สักสร้างความมั่งคั่ง อย่างน้อยโหลวัดทางพุทธศาสนาได้รับการสนับสนุนและสร้างโดยส่วนใหญ่อพยพค่อนข้างร่ำรวยเหล่านี้และมรดกของพวกเขามีชีวิตอยู่ในวันนี้ที่ผิดปกติท​​ั้งในสถาปัตยกรรมวัดพม่าอย่างชัดเจนและในวัดตัวเองอย่างน้อยสี่วัดเบญจมบพิตรในท้องถิ่นยังคงมีบ๊พม่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนี้ส่วนที่เก่าแก่ของลำปาง ที่น่าสนใจที่สุดของอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์มีให้เห็น อยู่ทางตอนเหนือของแม่น้ำ ขณะที่ทันสมัยในเชิงพาณิชย์เป็นเมืองที่สามารถพบได้บนธนาคารใต้ ด้วยเหตุนี้ส่วนเก่าของเมืองเป็นที่รู้จักกันในท้องถิ่นเป็นเวียงเหนือ หรือ " เมืองเหนือ " ที่นี่ผู้เข้าชมจะพบวัดพระแก้วดอนเต้า วัดที่สำคัญที่สุดในเมืองคาดคะเนก่อตั้งขึ้นโดยผู้ปกครองครั้งแรกของลำปาง เจดีย์กลาง ซึ่งมีประมาณ 50 เมตร สูง เชื่อกันว่าบนเส้นผมของพระพุทธเจ้า บางปี วัดแห่งนี้เป็นที่ตั้งวัดพระแก้วที่มีชื่อเสียง , แพลเลเดียมของอาณาจักรไทย ตั้งแต่ย้ายมาอยู่วัดพระแก้ว ใน กรุงเทพมหานคร ที่น่าสนใจโดยเฉพาะคือ มณฑปสไตล์พม่า หรือสี่เหลี่ยมรูปพระธาตุที่ห้องซึ่งถูกสร้างขึ้นในปี 1909 โดยช่างฝีมือชาวพม่าทั่วไป Mandalay ในสไตล์ การเชื่อมโยงที่ใกล้เคียงกับพม่าในความเป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่แข็งแกร่งในปลายศตวรรษที่ 19 ที่ลำปางก็ศูนย์เข้าสู่ระบบหลัก และพม่าบ่อย ในความเป็นจริง ผู้อพยพจะท่วมเข้าไปในเมืองเพื่อเสวยสมบัติไม้สักที่สร้างขึ้นอย่างน้อยโหลวัดสนับสนุน และส่วนใหญ่สร้างโดยผู้อพยพที่ค่อนข้างร่ำรวยเหล่านี้ และมรดกของชีวิตในวันนี้ ทั้งในความผิดปกติ สถาปัตยกรรมวัดพม่า และวัดเองอย่างน้อย 4 แห่ง ยังคงมีชาวพม่าท้องถิ่น
เจ้าอาวาส .