History of the Holocaust gave me si

History of the Holocaust gave me similar problems. We had to write a term paper, and I couldn’t seem to get started. It took me several weeks to choose the topic of Zionism as a movement. What made the Jewish people join together to develop the state of Israel? It took me a while to find the appropriate books in the library. When I found them, they were difficult to understand, and taking notes did not help.

Finally, I used the Reader’s Guide to Periodical Literature to locate magazine articles on the subject. While reading material in lay language, my understanding of the topic improved. I decided to write my paper as if it were a journalistic article written after World War II, using the information in the magazine articles.

Not only was I working academically, but my efforts to meet people became more systematic. I attended meetings and seminars listed on the bulletin board or in the student paper. Structured groups were easier than informal socializing. I liked sitting in a group and listening to the discussion, even when the subject did not interest me. If I wanted to participate, it was helpful to raise my hand and wait to be called on. That solved the worry about timing my comments so they didn’t interrupt anyone.

I approached people who were also new to the meeting, concentrating hard while hearing their names and writing their names later. I greeted people by name the next time I met them. I was wrong much of the time, but people corrected me and I learned some names. At Hillel, the Jewish student group, I found two friends, Debbie and Susan, who were seniors. (All names have been changed to mask the identity of the persons involved.) We ate meals together and sometimes planned programs.

Although my social life was improving, by the middle of the semester, I faced serious academic difficulty. Only one class, mathematics, was going well. My consistent work there was paying off. The other classes were not going as well. My adviser and teacher told me to drop Spanish. This flew in the face of my belief about not giving up, but the alternative was failure, so I dropped the class. Although the research for my paper on Zionism was completed, I tried to write it and no words came. I clearly did not understand most of the material in Mass Movements and Extremism. What could I do? There was no hope for passing the final examination. I could not memorize the material. I gave the matter deep thought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติของฮอโลคอสต์ให้ฉันปัญหาคล้ายกัน เรามีการเขียนกระดาษคำ และฉันไม่สามารถดูเหมือนจะเริ่มต้น มันเอาฉันหลายสัปดาห์ให้เลือกหัวข้อของขบวนการไซออนิสต์เป็นการเคลื่อนไหว สิ่งที่ทำให้คนยิวเข้าร่วมกันเพื่อพัฒนารัฐอิสราเอล มันเอาฉันในขณะที่ค้นหาหนังสือที่เหมาะสมในไลบรารี เมื่อพบพวกเขา พวกเขายากที่จะเข้าใจ และจดบันทึกได้ไม่ช่วยในที่สุด ฉันใช้ตัวอ่านคู่มือเอกสารประกอบการเป็นครั้งคราวเพื่อค้นหาบทความนิตยสารในเรื่อง ในขณะที่หนังสือวางภาษา ฉันเข้าใจในหัวข้อปรับปรุง ฉันตัดสินใจที่จะเขียนกระดาษของฉันนั้นบทความ journalistic เขียนหลังจากสงครามโลก ใช้ข้อมูลในบทความนิตยสารไม่เพียงแต่ฉันทำงานเดิม แต่ฉันพยายามที่พบปะผู้คนกลายเป็นระบบมากขึ้น ร่วมประชุมและสัมมนาแสดง บนกระดานข่าว หรือ ในกระดาษที่นักเรียน กลุ่มที่มีโครงสร้างง่ายกว่าสวย ๆ ไม่ได้ ผมชอบนั่งในกลุ่ม และฟังการอภิปราย แม้เรื่องไม่ได้ไม่สนใจฉัน ถ้าอยากจะเข้าร่วม มีประโยชน์มากในการยกมือ แล้วรอเรียกใน ที่แก้ไขความกังวลเกี่ยวกับกำหนดเวลาฉันเห็นดังนั้นพวกเขาไม่ได้หยุดคนผมทาบทามคนที่ยังใหม่สำหรับการประชุม concentrating หนักในขณะที่ได้ยินชื่อ และเขียนชื่อของพวกเขาในภายหลัง ผมรับการต้อนรับคนตามชื่อในครั้งถัดไปที่ได้พบพวกเขา ผมผิดมากแล้ว แต่คนแก้ไขฉัน และฉันได้เรียนรู้ชื่อบางชื่อ ที่ Hillel กลุ่มนักศึกษาชาวยิว พบสองเพื่อน เดบบีและซูซาน ที่บ้าน (ชื่อทั้งหมดได้ถูกเปลี่ยนเป็นหน้ากากตัวตนของบุคคลเกี่ยวข้องกัน) เรากินอาหารกัน และบางครั้งแผนโปรแกรมแม้ว่าชีวิตสังคมได้ปรับปรุง กลางภาค โดยฉันต้องเผชิญกับปัญหาร้ายแรงทางวิชาการ จะชั้นเดียว คณิตศาสตร์ ดี งานสอดคล้องกันมีถูกไถ่ เรียนอื่นได้ไปด้วย ที่ปรึกษาและครูของฉันบอกให้ปล่อยสเปน นี้บินหน้าของฉันความเชื่อเกี่ยวกับการไม่ท้อถอย แต่ทางเลือกความล้มเหลว เพื่อฉันทิ้งชั้น แม้เสร็จสิ้นการวิจัยกระดาษของฉันในขบวนการไซออนิสต์ พยายามที่จะเขียน และไม่มา ชัดเจนยังไม่เข้าใจมากที่สุดของวัสดุในการเคลื่อนไหวของมวลชนและขั้ว ฉันสามารถทำอะไร มีความหวังไม่ผ่านการสอบขั้นสุดท้าย นอกจากนี้ฉันไม่สามารถจำวัสดุ ฉันได้คิดลึกเรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาของความหายนะให้ฉันปัญหาที่คล้ายกัน เราต้องเขียนกระดาษคำและฉันไม่สามารถดูเหมือนจะเริ่มต้น ผมใช้เวลาหลายสัปดาห์ในการเลือกหัวข้อของ Zionism การเคลื่อนไหวที่ สิ่งที่ทำให้คนยิวร่วมกันในการพัฒนาประเทศอิสราเอล? ผมใช้เวลาในขณะที่จะหาหนังสือที่เหมาะสมในห้องสมุด เมื่อฉันพบว่าพวกเขาพวกเขายากที่จะเข้าใจและการบันทึกไม่ได้ช่วย. สุดท้ายผมใช้อ่านคู่มือการวารสารวรรณกรรมเพื่อค้นหาบทความในนิตยสารเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในขณะที่อ่านเนื้อหาในภาษานอน, ความเข้าใจของฉันของหัวข้อที่ดีขึ้น ฉันตัดสินใจที่จะเขียนกระดาษราวกับว่ามันเป็นบทความที่เขียนข่าวเขียนขึ้นหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองโดยใช้ข้อมูลในบทความนิตยสาร. ไม่เพียง แต่ผมทำงานด้านวิชาการ แต่ความพยายามของฉันที่จะพบกับผู้คนกลายเป็นระบบมากขึ้น ผมได้เข้าร่วมการประชุมและการสัมมนาที่ระบุไว้บนกระดานหรือกระดาษนักเรียน กลุ่มที่มีโครงสร้างเป็นเรื่องง่ายกว่าที่สังคมไม่เป็นทางการ ผมชอบนั่งอยู่ในกลุ่มและการฟังการอภิปรายแม้ในขณะที่เรื่องไม่ได้สนใจฉัน ถ้าผมต้องการที่จะเข้าร่วมมันเป็นประโยชน์ที่จะยกมือของฉันและรอที่จะเรียกร้องให้ ที่แก้ไขได้กังวลเกี่ยวกับระยะเวลาที่ความคิดเห็นของฉันเพื่อให้พวกเขาไม่ได้ขัดขวางทุกคน. ผมเข้าหาคนที่ยังใหม่ในการประชุมมุ่งเน้นหนักในขณะที่ได้ยินชื่อของพวกเขาและการเขียนชื่อของพวกเขาในภายหลัง ผมได้รับการต้อนรับคนโดยใช้ชื่อในครั้งต่อไปผมได้พบกับพวกเขา ผมผิดมากเวลา แต่คนแก้ไขผมและผมได้เรียนรู้ชื่อบางส่วน ที่ฮิลเลลกลุ่มนักเรียนชาวยิวผมพบว่าเพื่อนทั้งสองคนเด๊บบี้และซูซานซึ่งเป็นผู้สูงอายุ (ชื่อทั้งหมดได้รับการเปลี่ยนแปลงที่จะปกปิดตัวตนของบุคคลที่เกี่ยวข้อง.) เรากินอาหารร่วมกันและโปรแกรมการวางแผนบางครั้ง. แม้ว่าชีวิตทางสังคมของฉันคือการปรับปรุงโดยกลางของภาคการศึกษาที่ต้องเผชิญกับความยากลำบากที่ผมเป็นนักวิชาการที่ร้ายแรง เพียงคนเดียวที่เรียนคณิตศาสตร์เป็นไปด้วยดี การทำงานที่สอดคล้องกันของฉันมีการจ่ายเงินออก ชั้นเรียนอื่น ๆ ไม่ได้ไปเช่นกัน ที่ปรึกษาและครูของฉันบอกฉันที่จะลดลงสเปน นี้บินในการเผชิญกับความเชื่อของฉันเกี่ยวกับการไม่ให้ขึ้น แต่ทางเลือกคือความล้มเหลวดังนั้นผมจึงปรับตัวลดลงในชั้นเรียน แม้ว่าการวิจัยสำหรับกระดาษของฉันใน Zionism เสร็จผมพยายามที่จะเขียนมันและไม่มีคำพูดมา ฉันชัดเจนไม่เข้าใจมากที่สุดของวัสดุในการเคลื่อนไหวมวลชนและความคลั่งไคล้ สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร มีความหวังสำหรับผ่านการตรวจสอบขั้นสุดท้ายไม่ได้ ฉันไม่สามารถจดจำวัสดุ ฉันให้เรื่องความคิดลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติของความหายนะให้ฉันมีปัญหาที่คล้ายกัน เราต้องทำหนังสือและฉันไม่สามารถดูเหมือนจะได้รับการเริ่มต้น ฉันใช้เวลาหลายสัปดาห์ที่จะเลือกหัวข้อของ Zionism เป็นขบวนการ อะไรที่ทำให้คนยิว ร่วมกันเพื่อพัฒนาสถานะของอิสราเอล มันเอาฉันในขณะที่จะหาหนังสือที่ห้องสมุด เมื่อฉันเจอพวกเขา พวกเขายากที่จะเข้าใจและการบันทึกไม่ได้ช่วย

ในที่สุด ผมใช้ของผู้อ่านคู่มือนิตยสารวรรณกรรมที่หาบทความเกี่ยวกับเรื่อง ในขณะที่อ่านวัสดุวางภาษา ความเข้าใจเรื่องดีขึ้น ฉันตัดสินใจที่จะเขียนกระดาษของฉันเป็นถ้ามันเป็นข่าวบทความที่เขียนหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองโดยใช้ข้อมูลในบทความ

ไม่ใช่แค่ผมทำงานทางวิชาการแต่ความพยายามของฉันเพื่อตอบสนองประชาชนได้อย่างเป็นระบบมากขึ้น ผมเข้าร่วมประชุมและสัมมนาที่จดทะเบียนในกระดาน หรือกระดาษที่นักเรียน โครงสร้างกลุ่มง่ายกว่านอกสังคม ผมชอบนั่งอยู่ในกลุ่ม และฟังการสนทนา ทั้งๆที่เรื่องไม่ได้สนใจฉัน ถ้าฉันต้องการจะเข้าร่วม ก็เป็นประโยชน์ที่จะยกมือ แล้วรอเรียกอยู่แก้ไขความเห็นที่กังวลเรื่องเวลาของฉันเพื่อให้พวกเขาไม่ได้รบกวนใคร

ผมเข้าหาผู้ที่ยังใหม่กับการประชุมที่มุ่งเน้นหนักเมื่อได้ยินชื่อของตนเอง และเขียนชื่อของพวกเขาในภายหลัง ฉันทักทายคนชื่อครั้งต่อไปที่ฉันพบพวกเขา ผมผิดมากเวลา แต่คนได้รับการแก้ไขและฉันได้เรียนรู้บางชื่อ ที่ของ กลุ่มนักศึกษาชาวยิวฉันเจอเพื่อนสองคน เด็บบี้ และ ซูซาน ใครเป็นรุ่นพี่ ( ชื่อทั้งหมดได้ถูกเปลี่ยนเพื่อปกปิดตัวตนของบุคคลที่เกี่ยวข้อง เรากินข้าวด้วยกันและบางครั้งวางแผนโปรแกรม

ถึงแม้ว่าชีวิตของฉันดีขึ้น โดยช่วงกลางเทอม ผมเผชิญความยากลำบากทางวิชาการที่ร้ายแรง เดียว เรียน คณิตศาสตร์ ก็จะดี ทำงานสอดคล้องกันของฉันมีการจ่ายเงินออกวิชาอื่นก็ไม่ไปเช่นกัน ของฉันที่ปรึกษาและครูบอกให้ผมวางสเปน นี้บินในหน้าของความเชื่อของฉันเกี่ยวกับไม่ให้ขึ้น แต่ทางเลือกคือความล้มเหลว ดังนั้นผมทำชั้น แม้ว่าการวิจัยของฉันบนกระดาษ Zionism แล้วเสร็จ ผมพยายามที่จะเขียนมัน และไม่มีคำตอบ ผมไม่ได้เข้าใจมากที่สุดของวัสดุในการเคลื่อนไหวมวลชน และความสุดโต่ง .จะให้ฉันทำยังไง ? ไม่มีความหวัง เพื่อผ่านการสอบขั้นสุดท้าย ผมไม่สามารถจำวัสดุ ฉันให้ขึ้นความคิดลึก