The structure is good, the three qu

The structure is good, the three quatrains offering distinct yet equivalent figures for the time of life of the unsuccessful and to-be-pitied lover. But the first quatrain is the boldest, and the effect of the whole is slightly anti-climactic. Within this quatrain I think I detect a thing which often characterizes Shakespeare's work within the metaphysical style: he is unwilling to renounce the benefit of his earlier style, which consisted in the breadth of the associations; that is, he will not quite risk the power of a single figure but compounds the figures. I refer to the two images about the boughs. It is one thing to have the boughs shaking against the cold, and in that capacity they carry very well the fact of the old rejected lover; it is another thing to represent them as ruined choirs where the birds no longer sing. The latter is a just representation of the lover too, and indeed a subtler and richer one, but the two images cannot, in logical rigor, co-exist. Therefore I deprecate shake against the cold. And I believe everybody will deprecate sweet. This term is not an objective image at all, but a term to be located at the subjective pole of the experience; it expects to satisfy a feeling by naming it (this is, by just having it) and is a pure sentimentalism.
(John Crowe Ransom, Shakespeare a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงสร้างได้ดี quatrains สามที่เสนอตัวเลขที่แตกต่างกัน แต่เหมือนเวลาของชีวิตของคนรักไม่สำเร็จ และต้อง-be-จำเลย pitied แต่ quatrain แรกมาก และผลรวมของ climactic ต่อต้านเล็กน้อย ภายใน quatrain นี้ ฉันคิดว่า ฉันพบสิ่งที่มักจะระบุลักษณะงานของเชกสเปียร์ในลักษณะขัดแย้ง: เขาไม่สละประโยชน์ของเขาก่อนหน้านี้ ซึ่งประกอบด้วยในขอบสมาคม นั่นคือ เขาจะไม่มากความเสี่ยงของตัวเลขเดียว แต่สารประกอบตัวเลข ผมอ้างอิงไปยังภาพที่สองเกี่ยวกับการ boughs มันเป็นสิ่งหนึ่งที่มี boughs กับหนาวสั่น และในกำลังการผลิตที่ พวกเขาปฏิบัติดีจริงปฏิเสธรักเก่า จึงเป็นสิ่งแสดงถึง choirs เจ๊งเป็นที่นกไม่ร้อง หลังเป็นตัวแทนเพียงของคนรักที่มากเกินไป และแน่นอนยิ่งขึ้น และ subtler หนึ่ง แต่รูปสองไม่ rigor ตรรกะ ร่วมอยู่ใน ดังนั้น ฉัน deprecate ปั่นกับเย็น และผมเชื่อว่า ทุกคนจะ deprecate หวาน ระยะนี้ไม่ประสงค์รูปเลย แต่ระยะจะอยู่ที่ขั้วโลกตามอัตวิสัยของประสบการณ์ คาดว่าจะตอบสนองความรู้สึก โดยตั้งชื่อเรื่อง (เป็น มีเพียง) และมี sentimentalism บริสุทธิ์(เชกสเปียร์ จอห์นโครว์ไถ่ตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงสร้างเป็นสิ่งที่ดีในสาม quatrains เสนอตัวเลขที่แตกต่างกันยังเทียบเท่าสำหรับช่วงเวลาของชีวิตของผู้ที่ประสบความสำเร็จและเพื่อจะสงสารคนรัก แต่บรรทัดแรกเป็นล้นพ้นและผลกระทบของทั้งเล็กน้อยต่อต้านยอด ภายในบรรทัดนี้ผมคิดว่าผมตรวจสอบสิ่งที่มักลักษณะการทำงานของเช็คสเปียร์ในรูปแบบเลื่อนลอย: เขาไม่เต็มใจที่จะสละผลประโยชน์ของรูปแบบก่อนหน้านี้ของเขาซึ่งประกอบด้วยความกว้างของสมาคมนั้น นั่นคือเขาจะไม่ได้มีความเสี่ยงค่อนข้างพลังของร่างเดียว แต่สารตัวเลข ผมหมายถึงสองภาพเกี่ยวกับกิ่งไม้ มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะมีกิ่งไม้สั่นกับความหนาวเย็นและในฐานะที่พวกเขาดำเนินการเป็นอย่างดีความเป็นจริงของคนรักเก่าปฏิเสธ; มันเป็นสิ่งที่จะเป็นตัวแทนของพวกเขาเป็นนักร้องประสานเสียงเจ๊งที่นกไม่ได้ร้องเพลงอีก หลังเป็นตัวแทนเพียงคนรักเกินไปและแน่นอนชัดเจนยิ่งขึ้นและหนึ่ง แต่สองภาพที่ไม่สามารถอยู่ในความรุนแรงตรรกะอยู่ร่วม ดังนั้นผมจึงเลิกเขย่ากับเย็น และผมเชื่อว่าทุกคนจะเลิกหวาน ระยะนี้ไม่ได้เป็นภาพที่มีวัตถุประสงค์ที่ทุกคน แต่ระยะที่จะตั้งอยู่ที่เสาทัศนะของประสบการณ์; คาดว่าจะตอบสนองความรู้สึกโดยการตั้งชื่อมัน (นี้คือโดยเพียงแค่มีมัน) และเป็น sentimentalism บริสุทธิ์.
(จอห์นโครว์ไถ่เช็คสเปียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้างดี สาม quatrains เสนอที่แตกต่างกันยังเทียบเท่าตัวเลขของเวลาในชีวิตของและไม่ต้องสงสารคนรัก แต่เหลอหลาก่อนเป็น boldest และผลกระทบของทั้งเล็กน้อยป้องกัน climactic . ภายในเหลอหลานี้ฉันคิดว่าฉันพบสิ่งซึ่งมักจะทำงานในลักษณะของเชคสเปียร์ในลักษณะอภิปรัชญา :เขาไม่เต็มใจที่จะสละประโยชน์ของรูปแบบก่อนหน้านี้ของเขา ซึ่งประกอบด้วยในความกว้างของสมาคม คือ เขาจะไม่เสี่ยงมาก พลังของตัวเลขเดียวแต่สารประกอบตัวเลข ฉันหมายถึงสองภาพเกี่ยวกับกิ่ง . มันเป็นสิ่งหนึ่งที่จะมีกิ่งสั่นกับอากาศหนาว และความจุที่พวกเขาพกมาก ข้อเท็จจริงของเก่าปฏิเสธคนรัก ;ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่จะเป็นตัวแทนของพวกเขาเป็นนักร้องประสานเสียงที่ทำลายนกไม่ร้อง หลังเป็นแค่ตัวแทนของคนรักด้วย และแน่นอน subtler และรวยขึ้น แต่สองภาพไม่ได้ การอยู่ร่วมกันในตรรกะ . ดังนั้นฉันจึงคัดค้านสั่นกับอากาศหนาว และผมเชื่อว่าทุกคนจะคัดค้านหวาน เทอมนี้ไม่ได้เป็นวัตถุประสงค์ของภาพทั้งหมดแต่ระยะเวลาจะอยู่ที่เสาหลังของประสบการณ์ ; คาดว่าจะตอบสนองความรู้สึก โดยตั้งชื่อนี้ ( คือ เพิ่งมี ) และเป็น sentimentalism บริสุทธิ์ .
( จอห์น โครว์เป็นค่าไถ่ เชคสเปียร์