Salomon Brothers was a Wall Street

Salomon Brothers was a Wall Street investment bank. Founded in 1910, it remained a partnership until the early 1980s, when it was acquired by the commodity trading firm then known as Phibro Corporation. This proved a "wag the dog" type merger as the parent company became first Phibro-Salomon and then Salomon Inc.[citation needed] and the commodity operations were sold. Eventually Salomon was acquired by Travelers Group (now Citigroup) in 1998.

It eventually became the largest issuer and trader of bonds in the United States, its PR man defining a liquid bond as any bond traded by Salomon Brothers.

During its time of greatest prominence in the 1980s, Salomon became noted for its innovation in the bond market, creating the first mortgage-backed security. Later, it moved away from traditional investment banking (helping companies raise funds in the capital market and negotiating mergers and acquisitions) to almost exclusively proprietary trading (the buying and selling of stocks, bonds, options, etc. for the profit of the company).

Salomon had an expertise in fixed income trading, betting large amounts of money on certain swings in the bond market on a daily basis. The top bond traders called themselves "Big Swinging Dicks", and were the inspiration for the booksThe Bonfire of the Vanities and Liar's Poker (see below).

During this period however the performance of the firm was not to the satisfaction of its upper management. The amount of money being made relative to the amount being invested in all the markets Salomon was in was small, and the company's traders were paid in a flawed way which was disconnected from their true profitability (fully accounting for both the amount of money they used and the risk they took). There were debates as to which direction the firm should head in, whether it should prune down its activities to focus on certain areas. For example, the commercial paper business (providing short term day to day financing for large companies), was apparently unprofitable, although some in the firm argued that it was a good activity because it kept the company in constant contact with other businesses' key financial personnel. It was decided that the firm should try to imitate Drexel Burnham Lambert, using its Investment Bankers and its own money to urge companies to restructure or engage in leveraged buyouts which would result in financing business for Salomon Brothers. The first moves in this direction were for the firm to compete on the leveraged buyout of RJR Nabisco, followed by the leveraged buyout of Revco stores (which ended in failure).

In 1991, Salomon was caught submitting false bids to the U.S. Treasury by Deputy Assistant Secretary Mike Basham, in an attempt to purchase more Treasury bonds than permitted by one buyer between December 1990 and May 1991. It was fined 290 million dollars, the largest fine ever levied on an investment bank at the time, weakening it and eventually leading to its acquisition by Travelers Group. The scandal is covered extensively in the book Nightmare on Wallstreet.

After the acquisition, the parent company (Travelers Group, and later Citigroup) proved culturally averse to the volatile profits and losses caused by proprietary trading, instead preferring more slow and steady growth. Salomon suffered a $100 million dollar loss when it incorrectly bet that MCI Communications would merge with Sprint instead of Worldcom. Subsequently, most of its proprietary trading business was disbanded.

For some time after the mergers the combined investment banking operations were known as Salomon Smith Barney, but reorganization has renamed this entity as Citigroup Global Markets Inc. The Salomon Brothers name, like the Smith Barney name, is now a division and service mark of Citigroup Global Markets.

Anyone interested in reading about Salomon Brothers' spectacular success and then decline in the 1980s should refer to Michael Lewis' Liar's Poker. Lewis went through Salomons' training program and then became a bond salesman at Salomon Brothers in London. Lewis portrays the 1980s as an era where government deregulation allowed less-than-scrupulous people on Wall Street to take advantage of others' ignorance, and thus grow extremely wealthy.

He traces the rise of Salomon Brothers through mortgage trading, when deregulation by the U.S. Congress suddenly allowed Savings and Loans managers to start selling mortgages as bonds. Lewie Ranieri, a Salomon Brothers' employee, had created the only viable mortgage trading section, so when the law passed, it became a windfall for the firm. However, Lewis believed that Salomon Brothers became too complacent in their newly-found wealth and took to unwise expansion and massive displays of conspicuous consumption. When the rest of Wall Street wised up to the market, the firm lost its advantage.

Likewise, Lewis argued that Salomon Brothers improperly tried to "professionalize" itself. As he notes, Ranieri and his fellow traders lacked college degrees; one of the traders only had an eighth-grade education. Despite this lack of credentials, the group was extremely successful financially. However, the firm, in order to improve its "image," began to hire graduates of prestigious business and economics programs (a group which included Lewis himself). Because of his uncouth manners, Ranieri (along with many of his Italian colleagues) was eventually fired. By relying more on diplomas than on raw trading skill, Lewis argued that Salomon crumbled.

After mortgage bonds, Lewis examined junk bonds and how Michael Milken built junk bonds from nothing to a multi-trillion-dollar market. Because the demand for junk bonds was higher than its supply, Lewis argues that corporate raiders began to attack otherwise sound companies in order to create more junk bonds.

In conclusion, Lewis remarked that the 1980s marked a time where anyone could make millions, provided they were at the right place at the right time, as exemplified by Ranieri's success.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พี่น้อง Salomon วอลล์สตรีทลงทุนธนาคาร ได้ก่อตั้งขึ้นใน 1910 ยังคงจับคู่จนถึงต้นทศวรรษ 1980 เมื่อมันถูกซื้อ โดยสินค้าที่ซื้อขายบริษัทนั้น ใช้ชื่อว่า บริษัท Phibro นี้พิสูจน์ควบชนิด "กระดิกหมา" เป็นบริษัทแม่เป็น Salomon Phibro แรกแล้ว Salomon Inc. [ต้องการอ้างอิง] และการดำเนินงานสินค้าถูกขาย ในที่สุด Salomon ถูกซื้อ โดยนักท่องเที่ยว กลุ่ม (ตอนนี้ระยะ) ในปี 1998มันก็กลายเป็นผู้ออกและผู้ประกอบการของพันธบัตรในสหรัฐอเมริกา คน PR ของกำหนดเหลวพันธบัตรเป็นตราสารหนี้การซื้อขาย โดยพี่ Salomon ที่ใหญ่ที่สุดในช่วงเวลาของความโดดเด่นที่สุดในทศวรรษ 1980, Salomon เป็นตั้งข้อสังเกตของนวัตกรรมในตลาดตราสารหนี้ สร้างความปลอดภัยสนับสนุนจำนองครั้งแรก มันถูกย้ายจากดั้งเดิมวาณิชธนกิจ (ช่วยให้บริษัทเพิ่มทุนในตลาดทุนและเจรจาครอบงำและซื้อ) ไปเป็นกรรมสิทธิ์โดยเฉพาะการค้า (การซื้อ และขายหุ้น พันธบัตร ตัว ฯลฯ สำหรับกำไรของบริษัท)Salomon มีความเชี่ยวชาญการในตราสารซื้อขาย เดิมพันเงินจำนวนมากบนกระเช้าชิงช้าบางในตลาดตราสารหนี้ประจำวัน ผู้ค้าตราสารหนี้สูงสุดเรียกว่าตัวเอง "ใหญ่ควง Dicks" และได้แรงบันดาลใจสำหรับ booksThe รู้สึกจะพระเพลิงเผากิเลสและโกหกของโป๊กเกอร์ (ดูด้านล่าง)ช่วงนี้ อย่างไรก็ตามประสิทธิภาพการทำงานของบริษัทได้ไม่พึงพอใจของการจัดการด้าน ยอดเงินการทำเทียบจากยอดการลงทุนในตลาดทั้งหมดที่ถูก Salomon เล็ก และชำระเงินของบริษัทผู้ค้าในลักษณะ flawed ซึ่งถูกเชื่อมต่อจากผลกำไรของจริง (ทั้งหมดบัญชีสำหรับทั้งจำนวนเงินที่จะใช้และความเสี่ยงที่พวกเขาเอา) มีการดำเนินตามทิศทางที่บริษัทควรใหญ่ใน ว่ามันควรลิดลงของกิจกรรมเน้นบางพื้นที่ ตัวอย่าง ธุรกิจการค้ากระดาษ (ให้สั้นวันทางการเงินสำหรับบริษัทขนาดใหญ่), เห็นได้ชัดว่าปลอมขาดผลกำไร แม้ว่าบางคนในบริษัทโต้เถียงว่า เป็นกิจกรรมที่ดี เพราะมันเก็บบริษัทคงติดต่อกับบุคลากรการเงินสำคัญของธุรกิจอื่น ๆ จึงได้ตัดสินใจว่า บริษัทควรพยายามเลียนแบบ Lambert เบิร์นแฮม Drexel ใช้เงินของตนเองและธนาคารการลงทุนเพื่อกระตุ้นให้บริษัทจัดโครงสร้าง หรือเข้าร่วมใน buyouts leveraged ซึ่งจะส่งผลในทางการเงินธุรกิจสำหรับพี่น้อง Salomon ย้ายแรกในทิศทางนี้สำหรับบริษัทแข่งขันกับ buyout leveraged ของ RJR Nabisco ตาม buyout leveraged ร้าน Revco (ซึ่งสิ้นสุดในความล้มเหลว) ได้ในพ.ศ. 2534, Salomon ถูกจับส่งประมูลเท็จการคลังสหรัฐอเมริกา โดยรองและผู้ช่วยเลขานุการ Mike Basham ในความพยายามที่จะซื้อพันธบัตรบริหารเพิ่มมากขึ้นกว่าที่ได้รับอนุญาตจากผู้ซื้อที่หนึ่งระหว่างเดือนธันวาคมปี 1990 และ 1991 พฤษภาคม มันถูกปรับ 290 ล้านดอลลาร์ ใหญ่ที่สุดดีเคยเก็บธนาคารการลงทุนในเวลา ลดลงได้ และในที่สุดนำไปซื้อของตาม กลุ่มนักท่องเที่ยว สแกนดัลมีครอบคลุมอย่างกว้างขวางในหนังสือฝันร้ายใน Wallstreetหลังจากซื้อ บริษัทแม่ (กลุ่มนักท่องเที่ยว และระยะหลัง) พิสูจน์วัฒนธรรม averse ระเหยกำไรและขาดทุนที่เกิดจากฟทร์แวร์ค้า ร่วมเจริญเติบโตช้า และมั่นคงมากขึ้นแทน Salomon ประสบขาดทุน $100 ล้านดอลลาร์เมื่อมันถูกเดิมพันว่า สื่อสาร MCI จะผสานกับวิ่งแทน Worldcom ในเวลาต่อมา ที่สุดของฟทร์แวร์เป็นธุรกิจค้าขายถูกปลดออกบางครั้งหลังจากที่ครอบงำ การธนาคารลงทุนรวมที่เรียกว่า Salomon สมิธบาร์นีย์ แต่ลูกจ้างได้เปลี่ยนชื่อเอนทิตีนี้เป็นตลาดระยะส่วนกลาง inc ชื่อพี่ Salomon เช่นชื่อสมิธบาร์นีย์ ขณะนี้หารและเครื่องหมายบริการของตลาดโลกระยะใครสนใจอ่านเกี่ยวกับความสำเร็จงดงามของพี่น้อง Salomon และลดลงในทศวรรษ 1980 ควรอ้างอิงถึงโป๊กเกอร์ของ Michael Lewis โกหกแล้ว ลูอิสไปผ่านโปรแกรมการฝึกอบรมของ Salomons แล้ว ก็ ขายพันธบัตรที่พี่ Salomon ในลอนดอน ลูอิส portrays ไฟต์เป็นยุคที่รัฐบาล deregulation ได้น้อยกว่ามากกว่า-scrupulous คนใน Wall Street เพื่อใช้ประโยชน์จากความไม่รู้ของคนอื่น และดังนั้น เติบโตมั่งคั่งมากเขาติดตามการเพิ่มขึ้นของพี่น้อง Salomon ผ่านสินค้า เมื่อ deregulation โดยรัฐสภาสหรัฐอเมริกาก็อนุญาตให้ผู้จัดการเงินฝากออมทรัพย์และเงินกู้ยืมเพื่อเริ่มขาย mortgages เป็นพันธบัตร Lewie Ranieri พนักงานของพี่ Salomon ได้สร้างจำนองได้เฉพาะส่วน การซื้อขายดังนั้นเมื่อกฎหมายผ่าน ได้กลายเป็น windfall สำหรับบริษัท อย่างไรก็ตาม ลูอิสเชื่อ Salomon พี่กลายเป็นนอนมากเกินไปในสมบัติที่พบใหม่ และใช้ในการขยายตัวที่ฉลาดและแสดงขนาดใหญ่บริโภคจับตา เมื่อส่วนเหลือของวอลล์สตรีท wised ค่าการตลาด บริษัทสูญเสียประโยชน์ในทำนองเดียวกัน ลูอิสโต้เถียงว่า พี่ Salomon ไม่พยายาม "professionalize" เอง เป็นเขา บันทึก Ranieri และค้าเพื่อนของเขาขาดเพศ หนึ่งในผู้ค้าเพียงแต่มีการศึกษาเกรดแปด แม้จะขาดหลักฐานอ้างอิง กลุ่มได้ประสบความสำเร็จทางการเงิน อย่างไรก็ตาม บริษัท เพื่อปรับปรุงภาพของตน" เริ่มจ้างบัณฑิตเกียรติธุรกิจและเศรษฐศาสตร์โปรแกรม (กลุ่มที่รวมลูอิสเอง) เนื่องจากมารยาทของเขาซุ่มซ่าม Ranieri (กับจำนวนมากของผู้ร่วมงานของเขาอิตาลี) ได้ในที่สุดยิง โดยอาศัยขึ้นบนปริญญาบัตรมากกว่าในทักษะดิบค้า ลูอิสโต้เถียงว่า Salomon ได้ขยี้หลังจากขายหุ้นกู้จำนอง ลูอิสตรวจสอบพันธบัตรขยะและวิธีการที่ Michael Milken สร้างพันธบัตรขยะจากอะไรการตลาด multi-trillion-ดอลลาร์ เนื่องจากความต้องการพันธบัตรขยะสูงกว่าอุปทานของ ลูอิสจนว่า พยัคฆ์สำอางค์ผ่าองค์กรเริ่มโจมตีมิฉะนั้น เสียงบริษัทเพื่อสร้างพันธบัตรขยะเพิ่มมากขึ้นเบียดเบียน ลูอิสกล่าวว่า ไฟต์ที่ทำเครื่องหมายเวลาที่ทุกคนสามารถทำให้ล้าน ให้อยู่ในสถานที่เหมาะในเวลาที่เหมาะสม เป็น exemplified จากความสำเร็จของ Ranieri

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บราเธอร์เป็น Wall Street ธนาคารเพื่อการลงทุน ก่อตั้งขึ้นในปี 1910 มันก็ยังคงเป็นหุ้นส่วนจนกระทั่งต้นทศวรรษ 1980 เมื่อมันถูกซื้อโดย บริษัท การค้าสินค้าโภคภัณฑ์แล้วก็รู้จัก Phibro คอร์ปอเรชั่น นี้ได้รับการพิสูจน์ "กระดิกสุนัข" การควบรวมกิจการประเภทเป็น บริษัท แม่กลายเป็นครั้งแรก Phibro-ซาโลมอนและจากนั้นซาโลมอนอิงค์ [อ้างจำเป็น] และการดำเนินงานสินค้าถูกขาย ในที่สุดซาโลมอนถูกซื้อโดยนักท่องเที่ยวกลุ่ม (ตอนนี้ซิตี้กรุ๊ป) ในปี 1998. ในที่สุดมันก็กลายเป็นผู้ออกที่ใหญ่ที่สุดและผู้ประกอบการของพันธบัตรในประเทศสหรัฐอเมริกาคน PR ของการกำหนดพันธบัตรของเหลวเป็นตราสารหนี้ใด ๆ โดยแลกบราเธอร์. ในช่วงเวลาที่มีชื่อเสียงมากที่สุด ในช่วงปี 1980, ซาโลมอนกลายเป็นข้อสังเกตสำหรับนวัตกรรมในตลาดตราสารหนี้, การสร้างการรักษาความปลอดภัยจำนองแรก ต่อมาก็ย้ายออกไปจากธนาคารเพื่อการลงทุนแบบดั้งเดิม (ช่วยให้ บริษัท ระดมทุนในตลาดทุนและการควบรวมและซื้อกิจการการเจรจาต่อรอง) เพื่อการค้าเกือบเป็นกรรมสิทธิ์เฉพาะ (ซื้อและขายหุ้นพันธบัตรตัวเลือกอื่น ๆ เพื่อผลกำไรของ บริษัท ) . ซาโลมอนมีความเชี่ยวชาญในการซื้อขายตราสารหนี้การพนันจำนวนมากของเงินในชิงช้าบางอย่างในตลาดตราสารหนี้เป็นประจำทุกวัน ผู้ค้าตราสารหนี้ที่ด้านบนเรียกตัวเองว่า "บิ๊กจู๋ Swinging" และเป็นแรงบันดาลใจสำหรับหนังสือที่กองไฟแห่งความหรูหราและโป๊กเกอร์โกหก (ดูด้านล่าง). ในช่วงเวลานี้อย่างไรก็ตามผลการดำเนินงานของ บริษัท ที่ไม่ได้เพื่อความพึงพอใจของผู้บริหารระดับสูงของ จำนวนเงินที่มีการทำเทียบกับปริมาณการลงทุนในทุกตลาดซาโลมอนอยู่ในที่มีขนาดเล็กและผู้ประกอบการค้าของ บริษัท ฯ ได้รับเงินในทางที่มีข้อบกพร่องที่ถูกตัดออกจากการทำกำไรที่แท้จริงของพวกเขา (อย่างเต็มที่บัญชีทั้งจำนวนเงินที่พวกเขาใช้ และความเสี่ยงที่พวกเขาเอา) มีการอภิปรายเป็นไปทิศทางที่ บริษัท ควรจะมุ่งหน้าไปในไม่ว่าจะควรกานลงกิจกรรมที่มุ่งเน้นไปที่พื้นที่บางส่วน ตัวอย่างเช่นธุรกิจกระดาษในเชิงพาณิชย์ (ให้วันระยะสั้นเพื่อการจัดหาเงินทุนวันสำหรับ บริษัท ขนาดใหญ่) เป็นไม่ได้ประโยชน์ที่เห็นได้ชัดแม้ว่าบางคนใน บริษัท ที่ถกเถียงกันอยู่ว่ามันเป็นกิจกรรมที่ดีเพราะมันเก็บไว้ที่ บริษัท ในการติดต่ออย่างต่อเนื่องกับธุรกิจอื่น ๆ ที่สำคัญทางการเงิน บุคลากร มันก็ตัดสินใจว่า บริษัท ควรพยายามที่จะเลียนแบบเดร็กเซิอัมแลมเบิร์โดยใช้ธนาคารเพื่อการลงทุนและเงินของตัวเองเพื่อเรียกร้องให้ บริษัท ที่จะปรับโครงสร้างหรือมีส่วนร่วมในการซื้อกิจการ leveraged ซึ่งจะส่งผลในธุรกิจจัดหาเงินทุนสำหรับบราเธอร์ การเคลื่อนไหวครั้งแรกในทิศทางนี้ได้สำหรับ บริษัท ที่จะแข่งขันในการกู้ยืมเงิน leveraged ของ RJR Nabisco ตามด้วยการกู้ยืมเงิน leveraged ของร้านค้า Revco (ซึ่งจบลงด้วยความล้มเหลว). ในปี 1991, ซาโลมอนถูกจับส่งเสนอราคาอันเป็นเท็จต่อกระทรวงการคลังสหรัฐโดยรอง ผู้ช่วยเลขานุการไมค์ Basham ในความพยายามที่จะซื้อพันธบัตรตั๋วเงินคลังมากกว่าหนึ่งได้รับอนุญาตจากผู้ซื้อระหว่างเดือนธันวาคมปี 1990 และเดือนพฤษภาคมปี 1991 มันถูกปรับ 290,000,000 ดอลลาร์ปรับใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเรียกเก็บในธนาคารเพื่อการลงทุนในขณะที่ลดลงและในที่สุดนำ การเข้าซื้อกิจการโดยกลุ่มนักท่องเที่ยว เรื่องอื้อฉาวถูกปกคลุมอย่างกว้างขวางในฝันร้ายหนังสือเกี่ยวกับ Wallstreet. หลังจากที่ได้มาซึ่งเป็น บริษัท แม่ (กลุ่มนักท่องเที่ยวและต่อมาซิตี้กรุ๊ป) ได้รับการพิสูจน์ทางวัฒนธรรมรังเกียจที่จะกำไรระเหยและการสูญเสียที่เกิดจากการซื้อขายหลักทรัพย์แทนพอใจการเจริญเติบโตช้าและมั่นคงมากขึ้น ซาโลมอนได้รับความเดือดร้อน 100 ล้านเหรียญดอลล่าสูญเสียเมื่อมันไม่ถูกต้องเดิมพันที่ MCI สื่อสารจะรวมกับ Sprint แทน Worldcom ต่อมาส่วนใหญ่ของธุรกิจการค้าที่เป็นกรรมสิทธิ์ของถูกยกเลิก. เวลาหลังจากการควบรวมการดำเนินงานของธนาคารเพื่อการลงทุนรวมกันเป็นที่รู้จักกันซาโลมอนสมิ ธ บาร์นีย์บางอย่าง แต่การปฏิรูปได้เปลี่ยนชื่อเป็นนิติบุคคลนี้ซิตี้กรุ๊ปโกลบอลมาร์เก็ตส์อิงค์ชื่อบราเธอร์เช่นเดียวกับสมิ ธ บาร์นีย์ ชื่ออยู่ในขณะนี้ส่วนและเครื่องหมายบริการของ บริษัท ชี้ Citigroup Global Markets. ทุกคนที่สนใจในการอ่านเกี่ยวกับบราเธอร์ 'ความสำเร็จที่งดงามและจากนั้นลดลงในปี 1980 ควรดูที่ไมเคิลลูอิส' โกหกของโป๊กเกอร์ ลูอิสเดินผ่านโปรแกรมการฝึกอบรม Salomons 'และแล้วก็กลายเป็นพนักงานขายพันธบัตรที่บราเธอร์ในกรุงลอนดอน ลูอิส portrays 1980 เป็นยุคที่กฎระเบียบของรัฐบาลอนุญาตให้คนน้อยกว่าระมัดระวังใน Wall Street ที่จะใช้ประโยชน์จากความไม่รู้ของผู้อื่นและทำให้เติบโตร่ำรวยมาก. เขามีร่องรอยของการเพิ่มขึ้นของบราเดอร์ซาโลมอนผ่านซื้อขายจำนองเมื่อกฎระเบียบโดยสหรัฐ สภาคองเกรสได้รับอนุญาตอย่างกระทันหันออมและผู้จัดการเงินให้กู้ยืมที่จะเริ่มขายพันธบัตรจำนอง Lewie Ranieri, พนักงานพี่น้องซาโลมอน 'ได้สร้างจำนองทำงานได้เฉพาะในส่วนการซื้อขายดังนั้นเมื่อกฎหมายผ่านไปมันก็กลายเป็นโชคลาภให้กับ บริษัท อย่างไรก็ตามเชื่อว่าลูอิสบราเธอร์กลายเป็นที่พึงพอใจเกินไปในความมั่งคั่งที่เพิ่งพบของพวกเขาและเอาไปขยายตัวไม่ฉลาดและการแสดงที่ยิ่งใหญ่ของการบริโภคที่เห็นได้ชัดเจน เมื่อส่วนที่เหลือของ Wall Street วิเศษถึงตลาดที่ บริษัท สูญเสียความได้เปรียบของตน. ในทำนองเดียวกันลูอิสถกเถียงกันอยู่ว่าพี่น้องซาโลมอนไม่ถูกต้องพยายามที่จะ "professionalize" ตัวเอง ในฐานะที่เขาบันทึก Ranieri และผู้ค้าเพื่อนของเขาขาดองศาวิทยาลัย; หนึ่งในผู้ประกอบการค้ามีเพียงการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่แปด แม้จะไม่มีข้อมูลประจำตัวนี้กลุ่มที่ประสบความสำเร็จทางการเงิน อย่างไรก็ตาม บริษัท เพื่อที่จะปรับปรุงมัน "ภาพ" เริ่มที่จะจ้างผู้สำเร็จการศึกษาจากธุรกิจที่มีชื่อเสียงและโปรแกรมเศรษฐศาสตร์ (กลุ่มซึ่งรวมถึงลูอิสตัวเอง) เพราะมารยาทแปลกของเขา Ranieri (พร้อมกับหลายของเพื่อนร่วมงานของเขาอิตาเลียน) ถูกไล่ออกในที่สุด โดยอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับประกาศนียบัตรกว่าทักษะซื้อขายดิบลูอิสถกเถียงกันอยู่ว่าซาโลมอนร่วง. หลังจากพันธบัตรจำนองลูอิสตรวจสอบพันธบัตรขยะและวิธีการที่ไมเคิลมิลเกนสร้างพันธบัตรขยะจากไม่มีอะไรที่จะเป็นตลาดหลายล้านล้านดอลลาร์ เพราะความต้องการสำหรับพันธบัตรขยะสูงกว่าอุปทานของลูอิสระบุว่าบุกองค์กรเริ่มโจมตี บริษัท เสียงอย่างอื่นในการสร้างพันธบัตรขยะมากขึ้น. โดยสรุปลูอิสตั้งข้อสังเกตว่าปี 1980 การทำเครื่องหมายเวลาที่ทุกคนสามารถทำล้านให้พวกเขา อยู่ในสถานที่ที่เหมาะสมในเวลาที่เหมาะสมอย่างสุดขั้วจากความสำเร็จของ Ranieri

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซาโลมอนพี่น้องเป็น Wall Street ลงทุนธนาคาร ก่อตั้งขึ้นในปี 1910 , มันยังคงเป็นหุ้นส่วนจนถึงต้นทศวรรษ 1980 เมื่อมันถูกซื้อโดย บริษัท การค้าสินค้าแล้ว เรียกว่า phibro Corporation นี้พิสูจน์ " กระดิกหมา " ประเภทกิจการเป็นบริษัทแม่เป็นครั้งแรก phibro ซาโลมอนและซาโลมอน Inc . อ้างอิง [ จำเป็น ] และชุดปฏิบัติการถูกขายในที่สุดซาโลมอนถูกซื้อโดยกลุ่มนักท่องเที่ยว ( ขณะนี้ Citigroup ) ในปี 1998

ในที่สุดก็กลายเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดและผู้ประกอบการค้าของหุ้นกู้ในประเทศสหรัฐอเมริกาของ PR คนกำหนดพันธะที่เป็นของเหลวใด ๆที่ซื้อขายพันธบัตร ซาโลมอน บราเธอร์ส

ช่วงเวลาของยิ่งใหญ่มีชื่อเสียงในทศวรรษ 1980 , ซาโลมอนเป็นสังเกตสำหรับนวัตกรรมของ ในตลาดตราสารหนี้ การสร้างกัวเตมาลาก่อน ต่อมามันย้ายไปจากธนาคารการลงทุนแบบดั้งเดิม ( ช่วยให้บริษัทเพิ่มทุนในตลาดทุนและการเจรจาควบรวมกิจการ ) เกือบเฉพาะกรรมสิทธิ์ค้าขาย ( ซื้อและขายหุ้น , พันธบัตร , ตัวเลือก , ฯลฯ เพื่อกำไรของบริษัท )

ซาโลมอนมีความเชี่ยวชาญในตราสารหนี้ซื้อขายการเดิมพันขนาดใหญ่ของเงินในบางชิงช้าในตลาดตราสารหนี้ในแต่ละวัน ผู้ค้าตราสารหนี้สูงสุดที่เรียกว่าตัวเอง " บิ๊กควงจู๋ " และเป็นแรงบันดาลใจสำหรับ booksthe กองไฟแห่งความหรูหราและเป็นโป๊กเกอร์ที่โกหก ( ดูด้านล่าง ) .

ช่วงนี้ อย่างไรก็ตาม การปฏิบัติงานของ บริษัท ไม่ได้ให้ความพึงพอใจของการจัดการด้านบนจํานวนเงินที่ถูกทำให้สัมพันธ์กับปริมาณการลงทุนในตลาดทั้งหมดอยู่ในสำนักงานขนาดเล็กและผู้ค้าของ บริษัท ที่จ่ายในลักษณะที่สมบูรณ์ซึ่งถูกตัดการเชื่อมต่อจากอัตราผลตอบแทนที่แท้จริง ( มีบัญชีสำหรับเงินที่พวกเขาใช้และความเสี่ยงที่พวกเขาเอา ) มีการอภิปรายถึงทิศทางที่ บริษัท ควรจะไปในว่าควรตัดกิจกรรมมุ่งเน้นในบางพื้นที่ ตัวอย่างเช่น ธุรกิจกระดาษ ธุรกิจ ( ให้วันระยะสั้นวันทางการเงินสำหรับ บริษัท ขนาดใหญ่ ) ปรากฏว่า position ที่ติดลบ แต่ในบาง บริษัท ที่ถกเถียงกันอยู่ว่ามันเป็นกิจกรรมที่ดี เพราะมันทำให้ บริษัท ในคงติดต่อกับธุรกิจอื่น ๆที่สำคัญบุคลากรทางการเงินมันเป็นการตัดสินใจที่ บริษัท ควรพยายามที่จะเลียนแบบ Drexel Burnham Lambert , ใช้นายธนาคารลงทุนและเงินของตัวเองเพื่อกระตุ้นให้ บริษัท ที่จะปรับโครงสร้าง หรือมีส่วนร่วมในการ leveraged ซื้อซึ่งจะส่งผลให้ธุรกิจสินเชื่อเพื่อซาโลมอน บราเธอร์ส ย้ายครั้งแรกในทิศทางนี้ให้ บริษัท ที่จะแข่งขันกันในการกู้ยืมเงินของ rjr กุ้งตะกาด leveraged ,ตามด้วยการกู้ยืมเงิน revco leveraged ของร้านค้า ( ซึ่งสิ้นสุดในความล้มเหลว ) .

ใน 1991 , ซาโลมอนถูกจับส่งเสนอราคาเท็จให้รองผู้ช่วยรัฐมนตรีคลังสหรัฐ โดยไมค์ แบเชิ่ม ในความพยายามที่จะซื้อพันธบัตรตั๋วเงินคลังมากกว่าที่ได้รับอนุญาตโดย ซื้อ หนึ่ง ระหว่างธันวาคม 2533 และ 2534 มันถูกปรับ 290 ล้านดอลลาร์ ที่ใหญ่ที่สุดได้เคยเรียกเก็บจากธนาคารการลงทุนในเวลาอ่อนตัวลง และในที่สุดก็นำไปสู่การได้มาของกลุ่มนักเดินทาง เรื่องอื้อฉาวถูกปกคลุมอย่างกว้างขวางในหนังสือฝันร้ายในวอลล์สตรีต .

หลังจากการเข้าซื้อกิจการ , บริษัทแม่ ( คน กลุ่ม และหลังจากซิตี้กรุ๊ป ) ได้พิสูจน์ทางรังเกียจที่จะกำไรผันผวนและการสูญเสียที่เกิดจากการซื้อขายกรรมสิทธิ์แทนเลือกช้ามากขึ้นและการเติบโตที่มั่นคงซาโลมอนได้รับการสูญเสียเงิน 100 ล้านเหรียญเมื่อมันไม่ถูกต้องเดิมพันที่การสื่อสาร MCI จะผสานกับ Sprint แทนบัญชี . ต่อมาส่วนใหญ่ของธุรกิจการค้าที่เป็นกรรมสิทธิ์ไป

บางครั้งหลังจากการควบรวมการดำเนินงานของธนาคารการลงทุนรวมรู้จักกันในชื่อว่า เนอร์ส แต่การได้เปลี่ยนชื่อกิจการเป็น Citigroup Global Markets Incและซาโลมอนพี่น้องชื่อเหมือนชื่อ สมิธ บาร์นีย์ เป็นกอง และเครื่องหมายบริการของตลาดทั่วโลกของซิตี้กรุ๊ป

ใครสนใจในการอ่านเกี่ยวกับโรโบคัพพี่น้องความงดงามและจากนั้นลดลงในช่วงปี 1980 ควรดูไมเคิลลูอิสโป๊กเกอร์ที่โกหก ลูอิสผ่านโปรแกรมการฝึกอบรม salomons ' แล้วกลายเป็นพันธบัตรพนักงานขายที่ซาโลมอนพี่น้องในลอนดอนลูอิสถึงยุคเป็นยุคที่รัฐบาลจัดการให้น้อยกว่าคนละเอียดลออใน Wall Street เพื่อใช้ประโยชน์จากความไม่รู้ของผู้อื่น จึงเติบโตรวยมาก

เขาร่องรอยการเพิ่มขึ้นของซาโลมอนพี่น้องผ่านการซื้อขายจำนอง เมื่อลอยตัวโดยรัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกาอนุญาตทันทีออมทรัพย์และผู้จัดการเงินให้กู้ยืมเพื่อเริ่มต้นการขายสินเชื่อที่อยู่อาศัย เช่น พันธบัตร นักท่องเที่ยวชมเชย lewie ,เป็นสำนักงานของพี่น้องพนักงาน ได้ สร้าง เท่านั้น ที่จะซื้อขาย จำนอง ส่วน ดังนั้น เมื่อกฎหมายผ่าน มันเป็นโชคลาภ สำหรับบริษัท อย่างไรก็ตาม ลูอิสเชื่อว่าซาโลมอนพี่น้องกลายเป็นดีขึ้นมากในความมั่งคั่งและการค้นพบใหม่ได้โฉดและแสดงใหญ่ของการบริโภคจับตา . ส่วนที่เหลือของ Wall Street wised ขึ้นเพื่อตลาด บริษัทเสียประโยชน์ของมัน

อนึ่ง ลูอิส แย้งว่า ซาโลมอน พี่น้องไม่ถูกต้อง พยายาม " ความเป็นมืออาชีพ " นั่นเอง ที่เขาบันทึก โดยรอบบริเวณ และผู้ค้าเพื่อนของเขาขาดองศาวิทยาลัย หนึ่งในผู้ค้ามีการศึกษาระดับแปด แม้จะมีการขาดสิทธิกลุ่มที่ประสบความสำเร็จอย่างมากทางการเงิน อย่างไรก็ตาม บริษัท เพื่อปรับปรุงภาพลักษณ์ "" เริ่มที่จะจ้างบัณฑิตของธุรกิจที่มีชื่อเสียงและเศรษฐศาสตร์โปรแกรม ( กลุ่มซึ่งได้แก่ ลูอิสเอง ) เพราะมารยาทป่าเถื่อนของเขา รอบๆ ด้วย มีเพื่อนร่วมงานของเขาอิตาลี ) สุดท้ายก็ถูกไล่ออก โดยอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับประกาศนียบัตรกว่าทักษะการซื้อขายวัตถุดิบ ลูอิส แย้งว่า ซาโลมอน crumbled

หลังจากที่พันธบัตรจำนองลูอิสตรวจสอบพันธบัตรขยะแล้ว ไมเคิล milken สร้างพันธบัตรขยะจากไม่มีอะไรตลาดดอลล่าหลายล้านล้านบาท เนื่องจากอุปสงค์ของพันธบัตรขยะสูงกว่าอุปทาน ลูอิส ระบุว่า บริษัทเริ่มบุกโจมตี บริษัท เสียงอย่างอื่นเพื่อสร้างพันธบัตรขยะมากขึ้น

สรุป ลูอิสกล่าวว่าไฟต์เครื่องหมายเวลาที่ทุกคนสามารถทำล้านให้พวกเขาอยู่ในสถานที่ที่เหมาะสมในเวลาที่เหมาะสม ตัวอย่างที่ดี ความสำเร็จ รอบๆ ของ