Meat curing is a preservation techn

Meat curing is a preservation technology that has been practiced
for centuries and can be traced back to the earliest recorded history.
Originally, salt was the primary ingredient used for meat because it
was realized that spoilage of meat was significantly slower when
packed in dry salt (Lawrie & Ledward, 2006; Pegg & Shahidi, 2000).
After centuries of salting meat, certain salts became more desirable
because they created a distinct pink color and unique flavor. It is
widely accepted that impurities of potassium and sodium nitrate were
responsible for the characteristic cured meat pigment and unique
flavor (Binkerd & Kolari, 1975; Cassens, Ito, Lee, & Buege, 1978).
Furthermore, it was determined that the sodium and potassium
nitrate in these salts were converted to nitrite by naturally occurring
bacteria (Townsend & Olson, 1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อบ่มเป็นเทคโนโลยีถนอมอาหารที่ได้รับการฝึกฝนมานานหลายศตวรรษ และสามารถย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์บันทึกไว้เก่าแก่ที่สุดแต่เดิม เกลือเป็นหลักส่วนผสมที่ใช้สำหรับเนื้อสัตว์เนื่องจากมันได้ตระหนักว่าการเน่าเสียของเนื้อสัตว์เมื่อช้ามากบรรจุเกลือแห้ง (Lawrie & Ledward, 2006 เพกก์และ Shahidi, 2000)หลังจากขยำเนื้อ เกลือบางกลายเป็นที่ต้องการเนื่องจากพวกเขาสร้างสีชมพูที่แตกต่างกันและรสชาติเป็นเอกลักษณ์ มันเป็นยอมรับว่า มีสิ่งสกปรกของโพแทสเซียมและโซเดียมไนเตรตรับผิดชอบสำหรับลักษณะเนื้อสี และเอกลักษณ์รสชาติ (Binkerd & Kolari, 1975 Cassens, Ito, Lee, & Buege, 1978)นอกจากนี้ มันถูกกำหนดที่โซเดียมและโพแทสเซียมไนเตรทในเกลือเหล่านี้ถูกแปลงเป็นไนไตรท์ โดยเกิดขึ้นตามธรรมชาติแบคทีเรีย (เซนด์ & โอลสัน 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อสัตว์บ่มเป็นเทคโนโลยีการเก็บรักษาที่ได้รับการฝึก
มานานหลายศตวรรษและสามารถสืบย้อนกลับไปบันทึกประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุด
แต่เดิมเกลือเป็นส่วนประกอบหลักที่ใช้สำหรับเนื้อเพราะมัน
ก็ตระหนักว่าการเน่าเสียของเนื้อสัตว์อย่างมีนัยสำคัญที่ช้าลงเมื่อ
บรรจุในเกลือแห้ง (ลอว์และ Ledward 2006; Pegg และ Shahidi, 2000)
หลังจากศตวรรษของเกลือเนื้อเกลือบางอย่างกลายเป็นที่ต้องการมากขึ้น
เพราะพวกเขาสร้างสีชมพูสีที่แตกต่างและรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ มันเป็นเรื่องที่
ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าสิ่งสกปรกของโพแทสเซียมและโซเดียมไนเตรตเป็น
ผู้รับผิดชอบในการลักษณะเม็ดสีเนื้อรักษาให้หายขาดและไม่ซ้ำ
รส (Binkerd & Kolari 1975; Cassens อิโตะลีและ Buege, 1978)
นอกจากนี้มันก็ตั้งใจว่าโซเดียมและโพแทสเซียม
ไนเตรตในเกลือเหล่านี้ถูกแปลงเป็นไนไตรท์โดยธรรมชาติที่เกิดขึ้น
แบคทีเรีย (ทาวน์เซนด์และโอลสัน, 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ่มเนื้อสัตว์ เป็นเทคโนโลยีที่ได้รับการฝึกการรักษาศตวรรษ และสามารถตรวจสอบกลับไปที่บันทึกประวัติศาสตร์ .เดิมที เกลือเป็นส่วนผสมหลักที่ใช้ในอาหาร เพราะได้ตระหนักว่า การเน่าเสียของอาหารอย่างช้าลงเมื่อบรรจุในเกลือแห้ง ( ลอว์รี & ข่าว , 2006 ; เพ็ก & shahidi , 2000 )หลังจากศตวรรษของเกลือเนื้อบางเกลือกลายเป็นที่พึงประสงค์มากขึ้นเพราะพวกเขาสร้างสีชมพูที่แตกต่างกันและรสชาติที่ไม่ซ้ำกัน มันคือได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าปลอมของโพแทสเซียมและโซเดียมไนเตรทรับผิดชอบในลักษณะรักษาเนื้อสีและเป็นเอกลักษณ์รส ( binkerd & kolari 1975 ; cassens อิโตะ ลี และ buege , 1978 )นอกจากนี้ พบว่า โซเดียม และโพแทสเซียมไนเตรทในเกลือเหล่านี้ถูกแปลงเป็นไนไตรท์ ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ โดยแบคทีเรีย ( ทาวน์เซนด์ & โอลสัน , 1987 )