Motohiko Odani (born in 1972, Kyoto

Motohiko Odani (born in 1972, Kyoto, Japan) is undoubtedly one of the most important Japanese contemporary artists of his generation. Frequently invited to exhibitions and biennials all over the world, he was selected in 2003 as one of two artists to represent Japan in the Japanese pavilion at the 50th Venice Biennale. More recently, he had a mid-career retrospective exhibition at the prestigious Mori Art Museum in Tokyo from November 2010 to February 2011 – which closed just two weeks before the Tohoku earthquake hit Japan.

Odani studied wooden sculpture at Tokyo University of the Arts. Historically, being closely related to Buddhism statues, wood sculpture has a very important role in Japanese art. Odani, who was born in Kyoto, the centre of the Buddhism in Japan for the last 1,300 years, was attracted to Buddhist statues from childhood. It is this ancient city’s special qualities – its beauty, spirituality and history – that constitute a part of his artistic background and inform his unique vision, which he continuously expands to incorporate both tradition and new creative expressions.

The qualities that are common throughout his work are powerful imagery and sense of existence, which leave the viewer with unforgettable, sometimes disturbing memories. To achieve the effect he is after, Odani rejects norms. His previous works include a dress made of wolves’ fur, with two animal heads protruding dangerously at shoulders as if ready to bite off the wearer’s arms, skeleton specimens of unknown creatures having seemingly mutated into unusual forms, and a video piece showing bubbles made of the artist’s blood floating and bursting in the air. These works provoke memories of pain or fear that are closely associated with our body and physiology, and they do not easily fit into the context of the existing art practice. Symbolism and metaphor are not necessarily important elements in Odani’s oeuvre. On the contrary, his works are intended to connect directly to the mind by simply existing as they are, similar to the way in which Buddhism sculptures awaken associations in us, even if their outer appearance is quite different. And it is in this respect that his Japanese identity may be most prominent.

For this exhibition at Fotografiska, his first presentation in Sweden, Odani decided to go back to where he started. The central part of the exhibition is comprised of the Phantom-Limb series – his first major work, which he describes as embodying “all the elements of my later work” – including the original version and newly-recreated pieces for this occasion The rest of the exhibition was structured around it, with an unprecedented abundance of symbolism and metaphor. Most importantly, his thinking has been profoundly influenced by the Tohoku earthquake on March 11, 2011, which completely devastated Japan’s Tohoku region where more than 18,000 people lost their lives and a third million their homes. In the aftermath of the disaster, travelling around the region that was washed away by the tsunami, Odani came to the conclusion that he must do something as an artist began by deciding to reset himself. Moreover, the sense of existence conveyed by the mountains of debris after the disaster completely overwhelmed him, simply because he realised it exceeded anything he had been trying to achieve in his career by making sculptures.

The title Time Tomb denotes the sheer enormity of the disaster, that everything, including time, has been irrevocably buried. In addressing the disaster, Odani confronts that fundamental Japanese elements of his own nature, with the polarisation of order and chaos, and hopes that this will resonate in people and help create an understanding of a reality that concerns us all equally after the disaster at Tohoku.

Curator: Santo Oshima

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Motohiko Odani (เกิดในปี 1972 เกียวโต ญี่ปุ่น) คือไม่ต้องสงสัยหนึ่งของศิลปินญี่ปุ่นร่วมสมัยที่สำคัญที่สุดของรุ่น เชิญบ่อย biennials โลกและนิทรรศการ เขาถูกเลือกใน 2003 เป็นหนึ่งในศิลปินสองถึงญี่ปุ่นในศาลาญี่ปุ่นที่ Biennale เวนิส 50 เมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาได้จัดแสดงนิทรรศการคาดอาชีพกลางในตัวพิพิธภัณฑ์ศิลปะโมริวันในโตเกียวจากพฤศจิกายนถึง 2554 กุมภาพันธ์ – ที่ปิดเพียงสองสัปดาห์ก่อนเกิดแผ่นดินไหวโทตีญี่ปุ่นOdani เรียนแกะสลักไม้ที่โตเกียวมหาวิทยาลัยศิลปะ ประวัติ การสัมพันธ์ใกล้ชิดกับรูปปั้นของพระพุทธศาสนา ไม้แกะสลักได้มีบทบาทสำคัญมากในญี่ปุ่น Odani ผู้เกิดในเกียวโต ศูนย์กลางของศาสนาพุทธในญี่ปุ่น 1300 ปี ไม่ติดใจรูปปั้นพุทธจากวัยเด็ก มันเป็นของห้องพิเศษคุณภาพความงาม จิตวิญญาณ และ ประวัติ – ที่ประกอบเป็นส่วนหนึ่งของพื้นหลังของศิลปะ และแจ้งให้ทราบเฉพาะสายตาของ ซึ่งเขาขยายไปรวมทั้งประเพณีและนิพจน์ที่สร้างสรรค์ใหม่อย่างต่อเนื่องคุณภาพทั่วไปตลอดงานของเขาเป็นภาพที่มีประสิทธิภาพและความมีอยู่ ที่ปล่อยให้ตัวแสดง มีความทรงจำที่น่าจดจำ บางครั้งรบกวน เพื่อให้บรรลุผลเป็นหลัง Odani ปฏิเสธบรรทัดฐาน ผลงานก่อนหน้านี้รวมถึงเครื่องแต่งกายที่ทำจากขนของหมาป่า มีสองหัวสัตว์แหล่งน้ำเลิฟที่ไหล่ว่าพร้อมที่จะกัดแขนของผู้สวมใส่ ไว้เป็นตัวอย่างโครงกระดูกของสิ่งมีชีวิตไม่รู้จักมีดูเหมือนว่าจะกลายเป็นรูปแบบปกติ และชิ้นส่วนวิดีโอแสดงฟองที่ทำจากเลือดของศิลปินลอย และชีวิตชีวาในอากาศ งานเหล่านี้กระตุ้นความทรงจำของความเจ็บปวดหรือความกลัวที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับร่างกายและสรีรวิทยาของเรา และพวกเขาไม่ได้พอดีในบริบทของการฝึกศิลปะที่มีอยู่ สัญลักษณ์และเทียบเป็นไม่จำเป็นต้องเป็นองค์ประกอบสำคัญของ Odani oeuvre ดอก ผลงานมีวัตถุประสงค์เพื่อเชื่อมต่อโดยตรงกับจิตใจ โดยเพียงอยู่กับ คล้ายกับแบบในพระพุทธศาสนาซึ่งรูปปั้นปลุกความสัมพันธ์ของเรา แม้ว่าลักษณะภายนอกของพวกเขาจะค่อนข้างแตกต่าง และก็ในนี้ว่า เอกลักษณ์ของญี่ปุ่นอาจจะโดดเด่นมากที่สุดสำหรับนิทรรศการนี้ Fotografiska นำเสนอครั้งแรกในสวีเดน Odani ตัดสินใจจะกลับไปที่เขาเริ่มต้น ส่วนกลางของนิทรรศการนี้ประกอบด้วยชุดขาผี –งานของเขาครั้งแรกสำคัญ ซึ่งเขาอธิบายเป็นชง "ทุกองค์ประกอบของงานในภายหลัง" – รวมทั้งฉบับและชิ้นส่วนที่เพิ่งสร้างใหม่ในโอกาสนี้ของนิทรรศการถูกจัดโครงสร้างรอบ ๆ มีมากมายเป็นประวัติการณ์ของสัญลักษณ์และเทียบ สำคัญ ความคิดได้ถูกซึ้งผลจากแผ่นดินไหวโทเมื่อ 11 มีนาคม 2011 ซึ่งทำลายภูมิภาคโทโฮคุของญี่ปุ่นที่กว่า 18000 คนสูญเสียชีวิตของพวกเขาและสามล้านบ้านของพวกเขาอย่างสมบูรณ์ ผลพวงของภัย เดินทางทั่วภูมิภาคที่ถูกล้างเก็บ โดยสึนามิ Odani มาสรุปว่า เขาต้องทำงานเป็นศิลปินเริ่ม โดยตัดสินใจที่จะรีเซ็ตตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้น ความคล้องตกแต่งเศษหลังเกิดเหตุทั้งหมดที่มีอยู่จม เขาเพียง เพราะเขาเองก็ยังคิด เกินอะไรเขาถาประสบความสำเร็จในอาชีพของเขา โดยการทำประติมากรรมชื่อสุสานเวลาแสดง enormity เลี่ยงภัย ว่า ทุกอย่าง เวลา รวมถึงได้รับอย่างถาวรฝัง ในการแก้ปัญหาภัย Odani กับความที่พื้นฐานญี่ปุ่นองค์ประกอบธรรมชาติของเขาเอง กับเร่งสั่งและความสับสนวุ่นวาย และหวังว่า นี้จะดังก้องในคน และช่วยสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับความจริงที่เกี่ยวข้องกับเราทั้งหมดเท่า ๆ กันหลังจากภัยพิบัติที่โทโฮคุภัณฑารักษ์: ซาน Oshima

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โมโตฮิโกะ Odani (เกิดในปี 1972 เกียวโตญี่ปุ่น) คือไม่ต้องสงสัยหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดศิลปินร่วมสมัยชาวญี่ปุ่นในรุ่นของเขา เชิญพบบ่อยในการจัดนิทรรศการและการ biennials ทั่วโลกเขาได้รับเลือกในปี 2003 เป็นหนึ่งในสองศิลปินที่จะเป็นตัวแทนของประเทศญี่ปุ่นในศาลาญี่ปุ่นที่ 50 Biennale เวนิส เมื่อเร็ว ๆ นี้เขามีการจัดนิทรรศการย้อนหลังช่วงกลางเดือนอาชีพที่มีเกียรติพิพิธภัณฑ์ศิลปะโมริในกรุงโตเกียวตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 2010 ถึงกุมภาพันธ์ 2011 - ซึ่งปิดเพียงสองสัปดาห์ก่อนที่จะเกิดแผ่นดินไหวโตโฮกุตีญี่ปุ่น. Odani ศึกษาประติมากรรมไม้ที่โตเกียวมหาวิทยาลัยศิลปะ ในอดีตที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับรูปปั้นพระพุทธศาสนาประติมากรรมไม้มีบทบาทสำคัญมากในศิลปะญี่ปุ่น Odani ที่เกิดในเกียวโตซึ่งเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนาในประเทศญี่ปุ่นในช่วง 1,300 ปีที่ผ่านมาถูกดึงดูดให้พระพุทธรูปมาตั้งแต่วัยเด็ก มันเป็นอย่างนี้เมืองโบราณของคุณสมบัติพิเศษ - ความงามจิตวิญญาณและประวัติศาสตร์ - ที่เป็นส่วนหนึ่งของพื้นหลังศิลปะของเขาและแจ้งวิสัยทัศน์ที่ไม่ซ้ำกันซึ่งเขาอย่างต่อเนื่องขยายไปรวมทั้งประเพณีและการแสดงออกที่สร้างสรรค์ใหม่. คุณภาพที่มีร่วมกันตลอดการทำงานของเขา เป็นภาพที่มีประสิทธิภาพและความรู้สึกของการดำรงอยู่ซึ่งออกจากผู้ชมที่น่าจดจำกับบางครั้งความทรงจำที่รบกวน เพื่อให้บรรลุผลที่เขาเป็นหลังจาก Odani ปฏิเสธบรรทัดฐาน ผลงานก่อนหน้านี้ของเขารวมถึงการแต่งกายที่ทำจากขนสัตว์หมาป่า 'ที่มีสองหัวสัตว์ที่ยื่นออกมาแกว่งไปแกว่งมาที่ไหล่ราวกับว่าพร้อมที่จะกัดออกแขนของผู้สวมใส่ตัวอย่างโครงกระดูกของสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักที่มีการกลายพันธุ์ที่ดูเหมือนจะเข้ามาในรูปแบบที่ผิดปกติและชิ้นส่วนวิดีโอแสดงให้เห็นฟองอากาศที่ทำจาก เลือดของศิลปินและระเบิดลอยอยู่ในอากาศ ผลงานเหล่านี้ก่อให้เกิดความทรงจำของความเจ็บปวดหรือความกลัวที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับร่างกายของเราและสรีรวิทยาและพวกเขาจะไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับบริบทของการปฏิบัติงานศิลปะที่มีอยู่ สัญลักษณ์และคำอุปมาไม่จำเป็นต้องมีองค์ประกอบที่สำคัญในผลงานของ Odani ในทางตรงกันข้ามกับผลงานของเขามีวัตถุประสงค์เพื่อเชื่อมต่อโดยตรงกับใจโดยเป็นเพียงที่มีอยู่พวกเขาจะคล้ายกับวิธีการที่รูปปั้นพระพุทธศาสนาปลุกสมาคมในเราแม้ว่าลักษณะภายนอกของพวกเขาแตกต่างกันมาก และมันก็เป็นในส่วนนี้ที่เป็นตัวตนของญี่ปุ่นอาจจะเป็นที่โดดเด่นที่สุด. สำหรับนิทรรศการนี้ที่ Fotografiska นำเสนอครั้งแรกของเขาในสวีเดน Odani ตัดสินใจที่จะกลับไปที่ที่เขาเริ่มต้น ภาคกลางของการจัดนิทรรศการประกอบด้วยชุดผี-แขนขา - งานใหญ่ครั้งแรกของเขาซึ่งเขาอธิบายว่า embodying "ทุกองค์ประกอบของการทำงานภายหลังฉัน" - รวมทั้งรุ่นเดิมและชิ้นส่วนใหม่ที่สร้างขึ้นสำหรับโอกาสนี้ส่วนที่เหลือของ การจัดนิทรรศการเป็นโครงสร้างรอบ ๆ มันมีความอุดมสมบูรณ์เป็นประวัติการณ์ของสัญลักษณ์และอุปมา สิ่งสำคัญที่สุดคือความคิดของเขาได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งจากแผ่นดินไหวโตโฮกุที่ 11 มีนาคมปี 2011 ซึ่งความเสียหายอย่างสมบูรณ์ภูมิภาคโตโฮกุของญี่ปุ่นที่กว่า 18,000 คนเสียชีวิตและคนที่สามล้านบ้านของพวกเขา ในผลพวงของภัยพิบัติที่เดินทางไปทั่วภูมิภาคที่ได้รับการล้างออกไปจากสึนามิ, Odani มาสรุปว่าเขาจะต้องทำสิ่งที่เป็นศิลปินโดยเริ่มจากการตัดสินใจที่จะตั้งค่าตัวของเขาเอง นอกจากนี้ยังมีความรู้สึกของการดำรงอยู่ลำเลียงโดยภูเขาของเศษหลังภัยพิบัติอย่างสมบูรณ์จมเขาเพียงเพราะเขารู้ว่ามันเกินสิ่งที่เขาได้รับการพยายามที่จะประสบความสำเร็จในอาชีพของเขาโดยการทำประติมากรรม. ชื่อเวลาสุสานหมายถึงความร้ายกาจที่แท้จริงของการเกิดภัยพิบัติ ที่ทุกอย่างรวมถึงเวลาที่ได้รับการฝังอย่างถาวร ในการแก้ไขภัยพิบัติ Odani confronts ว่าองค์ประกอบพื้นฐานของญี่ปุ่นธรรมชาติของเขาเองที่มีโพลาไรซ์ของการสั่งซื้อและความสับสนวุ่นวายและหวังว่าเรื่องนี้จะสะท้อนในผู้คนและช่วยในการสร้างความเข้าใจของความเป็นจริงที่เกี่ยวกับพวกเราทุกคนอย่างเท่าเทียมกันหลังเกิดภัยพิบัติที่โตโฮกุ . ภัณฑารักษ์: Santo Oshima

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

motohiko odani ( เกิดในปี 1972 , เกียวโต , ญี่ปุ่น ) คือไม่ต้องสงสัยหนึ่งในที่สำคัญที่สุดของศิลปินร่วมสมัยชาวญี่ปุ่นในยุคของเขา บ่อยเชิญนิทรรศการและ biennials ทั่วโลก เขาได้รับเลือกในปี 2003 เป็นหนึ่งในสองศิลปินที่เป็นตัวแทนของญี่ปุ่นในญี่ปุ่นที่ศาลา Biennale เวนิส 50 เมื่อเร็วๆ นี้เขามีการงานนิทรรศการกลางย้อนหลังที่น่าเกรงขาม Mori พิพิธภัณฑ์ศิลปะในโตเกียวตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 2553 ถึงเดือนกุมภาพันธ์ 2554 –ซึ่งปิดแค่สองสัปดาห์ก่อนแผ่นดินไหว Tohoku ตีญี่ปุ่น .

odani ศึกษาประติมากรรมไม้ที่โตเกียวมหาวิทยาลัยศิลปะ ในอดีต มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพระพุทธศาสนา รูปปั้น ประติมากรรมไม้มีบทบาทสำคัญมากในศิลปะญี่ปุ่น odani ,คนที่เกิดในเกียวโต เป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนาในญี่ปุ่นช่วง 1 , 300 ปี ถูกดึงดูดให้พุทธรูปปั้นจากวัยเด็ก มันเป็นคุณสมบัติพิเศษนี้ เมืองโบราณ เพื่อความสวยงามของจิตวิญญาณ และประวัติศาสตร์ ( ที่เป็นส่วนหนึ่งของพื้นหลังของศิลปะของเขาและแจ้งวิสัยทัศน์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา ซึ่งเขาอย่างต่อเนื่องขยายเพื่อรวมทั้งประเพณีและการแสดงออกที่สร้างสรรค์ใหม่

คุณภาพที่พบตลอดงานของเขาเป็นภาพที่มีประสิทธิภาพและความรู้สึกของการมีชีวิตอยู่ ซึ่งจะไป ดู กับความทรงจำที่ยากจะลืม บางครั้งรบกวน เพื่อให้บรรลุผลเขาหลังจากที่ odani ปฏิเสธบรรทัดฐาน ผลงานก่อนหน้านี้ของเขารวมถึงชุดของหมาป่าขน หัวโหนก กับสองสัตว์อันตรายที่ไหล่ราวกับพร้อมที่จะกัดแขนของผู้สวมใส่ ,โครงกระดูกของสิ่งมีชีวิตตัวอย่างไม่รู้จักมีดูเหมือนจะกลายเป็นรูปแบบที่ผิดปกติและวิดีโอแสดงฟองทำชิ้นของศิลปินเลือดลอยและระเบิดในอากาศ ผลงานเหล่านี้กระตุ้นความทรงจำของความเจ็บปวดหรือความกลัวที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับร่างกายของเรา และสรีรวิทยา และพวกเขาไม่ได้อย่างง่ายดายพอดีในบริบทของศิลปะที่มีอยู่ในการปฏิบัติสัญลักษณ์และการเปรียบเทียบไม่ใช่องค์ประกอบสำคัญของความเป็น odani . ในทางตรงกันข้าม งานของเขามีวัตถุประสงค์เพื่อเชื่อมต่อโดยตรงกับจิตใจโดยเพียงที่มีอยู่ในขณะที่พวกเขาจะคล้ายกับวิธีการที่รูปปั้นพระพุทธศาสนาปลุกสมาคมในเรา แม้รูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขาจะแตกต่างกันมาก และมันก็เป็นในส่วนนี้ที่เอกลักษณ์ญี่ปุ่นของเขาอาจจะโดดเด่นที่สุด

สำหรับนิทรรศการนี้ที่ fotografiska การนำเสนอครั้งแรกของเขาในสวีเดน odani ตัดสินใจที่จะกลับไปที่ที่เขาเริ่มต้น ภาคกลางของนิทรรศการ ประกอบด้วย ชุดขาผี–งานครั้งแรกของเขาซึ่งเขาอธิบายว่าเชิง " องค์ประกอบทั้งหมดของงาน " ต่อมา ( ซึ่งรุ่นเดิมและใหม่ ซึ่งชิ้นนี้โอกาสที่เหลือของนิทรรศการคือโครงสร้างรอบๆ กับเคยมีความอุดมสมบูรณ์ของสัญลักษณ์และสัญลักษณ์ ที่สำคัญ ความคิดของเขาได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งโดยช่วงเกิดแผ่นดินไหวเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2554ซึ่งสมบูรณ์ทำลายเขต Tohoku ของญี่ปุ่นที่มากกว่า 18 , 000 คน เสียชีวิต และสามล้านบ้าน ในผลพวงของภัยพิบัติ , การเดินทางทั่วภูมิภาคที่ถูกล้างโดยสึนามิ , odani มาถึงข้อสรุปว่าเขาจะต้องทำในฐานะศิลปินเริ่มโดยตัดสินใจที่จะตั้งค่าตัวเอง นอกจากนี้ความรู้สึกของชีวิตถ่ายทอดโดยภูเขาเศษหลังจากภัยพิบัติที่สมบูรณ์อย่างแน่นอน เขา เพียงเพราะเขารู้ว่ามันเกินอะไรเขาพยายามที่จะประสบความสำเร็จในอาชีพของเขาโดยการทำประติมากรรม

ชื่อเวลาสุสานแสดงความร้ายกาจที่แท้จริงของภัยพิบัติทุกอย่าง รวมทั้งเวลาที่ถูกเพิกถอนการฝัง ในการแก้ไขความเสียหายodani confronts ที่พื้นฐานภาษาญี่ปุ่นองค์ประกอบของธรรมชาติของเขาเองที่มีโพลาไรเซชันของการสั่งซื้อและความวุ่นวาย และหวังว่านี้จะสะท้อนในคนและช่วยสร้างความเข้าใจในความเป็นจริงที่เรากังวลทั้งหมดเท่า ๆ กัน หลังจากเกิดภัยพิบัติในประเทศ


ผู้ดูแล : ซานโต ชิมะ