That day – the day of my departure

That day – the day of my departure – I sat waiting for her until it was near dusk, but she didn’t come. Father, who didn’t know why I had come home, tried to get me to stay the night, but I had to refuse. An appointment had been made that could not be missed – an appointment with my destiny which was tightly linked to the future of the country.
Father hobbled to see me off at the end of the alley leading to our house. As I walked away quietly, I didn’t dare turn around and look at his face again for fear he might catch on to the fact that this time our separation could be final. Besides, I knew he didn’t like to see any of his children cry.
And certainly not his sons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่ –วันของฉัน – ฉันนั่งรอเธอจนกระทั่งมันใกล้ค่ำ แต่เธอไม่มา พ่อ ที่ไม่รู้ว่าทำไมฉันมา บ้าน พยายามที่จะได้รับการคืน แต่ผมจะปฏิเสธ การนัดหมายมีการทำที่อาจไม่ควรพลาด – นัดหมายกับชะตากรรมของฉันที่ถูกเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดเพื่ออนาคตของประเทศ ได้พ่อ hobbled เพื่อดูฉันออกท้ายซอยไปบ้านเรา ขณะที่ฉันเดินไปอย่างเงียบ ๆ ฉันไม่กล้าหันไปรอบ ๆ และมองที่ใบหน้าของเขาอีกอย่างกลัวเขาอาจจับในในความเป็นจริงที่นี้เวลาเราอาจเป็นสุดท้าย นอกจาก ฉันรู้ไม่อยากเห็นเขาร้องไห้เด็กใด ๆและไม่แน่นอนบุตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันนั้น ( วัน–การเดินทางของฉัน ฉันนั่งรอเธอจนใกล้มืด แต่เธอไม่ได้มา พ่อ ที่ไม่รู้ว่าฉันได้กลับมาบ้าน พยายามจะให้ผมอยู่ต่อทั้งคืน แต่ฉันต้องปฏิเสธ นัดได้ที่ไม่สามารถพลาดทีนัดกับโชคชะตาของฉันที่ถูกยัดเยียดเชื่อมโยงกับอนาคตของประเทศ