HistoryLiberation from Khmer[edit]P

History
Liberation from Khmer[edit]
Prior to the 13th century, Tai migrated into upper Chao Phraya valley and established a town named Chaliang (Thai: เมืองเชลียง), which means "City of Water" on the bank of Yom River. Chaliang gaudually developed into an important trade center between China and Khmer Empire. The Chineses called the town as "Chengliang". The town enjoyed a substantial autonomy under Khmer until 1180, during the reign of Pho Khun Sri Naw Namthom who was the local ruler of Sukhothai and Sri Satchanalai, Khmer general Khomsabad Khlonlampong started to take control directly and introduced prohibitive taxes. In 1239 Pho Khun Bangklanghao and Pho Khun Pha Mueang decided to rebel and declare independence from Angkor and captured Chaliang. Chaliang was then became part of Sukhothai Kingdom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติการปลดปล่อยจากเขมร [แก้ไข]ก่อนศตวรรษที่ 13 ไทอพยพเข้าไปในหุบเขาบนเจ้าพระยา และก่อตั้งเมืองชื่อเฉลียง (ไทย: เมืองเชลียง), ซึ่งหมายความว่า "เมืองของน้ำ" ของแม่น้ำยม Gaudually เฉลียงพัฒนาเป็นศูนย์การค้าที่สำคัญระหว่างจีนและอาณาจักรเขมร อัธยาศัยเรียกว่าเมืองเป็น "Chengliang" เมืองที่ชอบอิสระพบใต้เขมรจน 1180 ในรัชสมัยของพ่อขุนศรี Naw Namthom เจ้าไม้บรรทัดภายในสุโขทัยและศรีสัชนาลัย Khomsabad Khlonlampong ทั่วไปเขมรเริ่มสานโดยตรง และนำภาษีห้ามปราม ใน 1239 พ่อขุนผาเมืองและพ่อขุน Bangklanghao ตัดสินใจกบฏ และประกาศเอกราชจากอังกอร์และเฉลียงที่จับ มีเฉลียงแล้วกลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรสุโขทัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมา
ปลดปล่อยจากเขมร [แก้ไข]
ก่อนศตวรรษที่ 13 ไทอพยพเข้ามาบนหุบเขาเจ้าพระยาและสร้างเมืองชื่อเฉลียง (ไทย: เมืองเชลียง) ซึ่งหมายความว่า "เมืองแห่งน้ำ" บนฝั่งของแม่น้ำยม เฉลียงพัฒนา gaudually เป็นศูนย์กลางการค้าที่สำคัญระหว่างจีนและอาณาจักรเขมร Chineses เรียกว่าเมืองเป็น "Chengliang" เมืองที่มีความสุขภายใต้การปกครองตนเองมากจนเขมร 1180 ในช่วงรัชสมัยของพ่อขุนศรี Naw Namthom ที่เป็นผู้ปกครองท้องถิ่นสุโขทัยและศรีสัชนาลัยเขมรทั่วไป Khomsabad Khlonlampong เริ่มที่จะควบคุมโดยตรงและนำภาษีที่ต้องห้าม ใน 1239 พ่อขุน Bangklanghao และพ่อขุนผาเมืองตัดสินใจที่จะกบฏและประกาศอิสรภาพจากนครและจับเฉลียง เฉลียงจากนั้นก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรสุโขทัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์
ปลดปล่อยจากเขมร [ แก้ไข ]
ก่อนศตวรรษที่ 13 ใต้ อพยพเข้าไปในหุบเขา บน เจ้าพระยา และก่อตั้งเมืองชื่อเฉลียง ( ไทย : เมืองเชลียง ) ซึ่งแปลว่า " เมืองน้ำ " บนตลิ่งของแม่น้ำยม . เฉลียง gaudually พัฒนาเป็นสำคัญ ศูนย์การค้าระหว่างจีนและอาณาจักรขอมโบราณ โบราณเรียกว่าเมือง " chengliang "เมืองที่ชอบอิสระมากในเขมร จนทั้งในรัชกาลของพ่อขุนศรีนอ namthom ที่ผู้ปกครองท้องถิ่นสุโขทัยและศรีสัชนาลัย เขมรทั่วไป khomsabad khlonlampong เริ่มใช้การควบคุมโดยตรงและแนะนำภาษีต้องห้ามในงานพ่อขุน bangklanghao และพ่อขุนผาเมืองตัดสินใจที่จะกบฏและประกาศอิสรภาพจากขอมและจับเฉลียง เฉลียงก็กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรสุโขทัย