Other contemporary developments in

Other contemporary developments in anomie may be analyzed by looking at strain theory as developed by Robert
Agnew. Strain theory refers to the theories of social disorganization, anomie, and subculture that focus on negative
social structures and relationships. As stated by Agnew in
1992, “strain theory has typically focused on relationships
in which others prevent the individual from achieving positively valued goals.” Agnew maintains that strain theory
should be expanded beyond the traditional emphasis on an
individual’s failure to achieve goals and include “all types of
negative relations between the individual and others.” He

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนาร่วมสมัยอื่น ๆ ในภาวะผิดปกติอาจได้รับการวิเคราะห์โดยดูที่ทฤษฎีความเครียดเช่นการพัฒนาโดยโรเบิร์ต
Agnew ทฤษฎีความเครียดหมายถึงทฤษฎีของความระส่ำระสายทางสังคมภาวะผิดปกติและวัฒนธรรมที่มุ่งเน้นเชิงลบ
โครงสร้างทางสังคมและความสัมพันธ์ ตามที่ระบุไว้โดย Agnew
ในปี 1992 "ทฤษฎีความเครียดได้ให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ปกติ
ซึ่งคนอื่น ๆ ป้องกันไม่ให้บุคคลจากการบรรลุเป้าหมายมูลค่าในเชิงบวก. "Agnew ยืนยันว่า
ทฤษฎีความเครียดควรจะขยายตัวเกินกว่าที่เน้นแบบดั้งเดิมในความล้มเหลวแต่ละ
ที่จะบรรลุเป้าหมายและรวมถึง" ทุกประเภทของความสัมพันธ์เชิงลบ
ระหว่างบุคคลและอื่น ๆ . " เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาจวิเคราะห์พัฒนาร่วมสมัยอื่น ๆ ใน anomie โดยดูที่ต้องใช้ทฤษฎีพัฒนาขึ้น โดยโรเบิร์ต
Agnew ทฤษฎีต้องใช้อ้างอิงถึงทฤษฎีสังคม disorganization, anomie และวัฒนธรรมที่เน้นลบ
โครงสร้างทางสังคมและความสัมพันธ์ ตาม Agnew ใน
1992, "ทฤษฎีต้องใช้ได้โดยทั่วไปมุ่งเน้นในความสัมพันธ์
ที่อื่น ๆ ป้องกันบุคคลบรรลุเป้าหมายบริษัทบวกไม่" Agnew รักษาที่ต้องใช้ทฤษฎี
จะขยายเกินเน้นดั้งเดิมในการ
ความล้มเหลวใน การบรรลุเป้าหมายรวมของแต่ละ "ทุกชนิด
ลบความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและผู้อื่น" เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาแบบร่วมสมัยอื่นๆในความไร้บรรทัดฐานอาจมีการวิเคราะห์โดยมองไปที่ทฤษฎีความเมื่อยล้าและพัฒนาโดย Robert
agnew ทฤษฎีอ้างอิงถึงทฤษฎีความเมื่อยล้าของทำให้ยุ่งทางสังคมและความไร้บรรทัดฐาน subculture โดยเน้นที่ความสัมพันธ์และโครงสร้างทางสังคม
ซึ่งจะช่วยลบ ตามที่กำหนดไว้โดย agnew ใน
1992 "ทฤษฎีความเมื่อยล้าให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์กับ
ตามมาตรฐานโดยทั่วไปในส่วนของการป้องกันไม่ให้บุคคลนี้ออกจากประสบความสำเร็จตามเป้าหมายในเชิงบวกต่อผู้มีอุปการะคุณ" agnew รักษาว่าทฤษฎี
ซึ่งจะช่วยลดความตึงเครียดจะขยายตัวเพิ่มขึ้นมากกว่าการเน้นย้ำถึงแบบดั้งเดิมที่อยู่บน
ของแต่ละบุคคลความล้มเหลวที่จะทำให้บรรลุเป้าหมายและรวมถึง"ทุก ประเภท ของความสัมพันธ์
ซึ่งจะช่วยลบระหว่างผู้อื่นและแบบเฉพาะรายที่"เขา