Ho Chi Minh was the leader of the N

Ho Chi Minh was the leader of the North Vietnamese when war with America broke out. Ho Chi Minh was born in 1890 into a relatively well-off family in relative terms to other families in Indo-China. His father, Nguyen Sinh Huy, was a teacher. However, Nguyen refused to learn French. The ruling French government required this. He lost any chance of teaching in schools run by the French in Vietnam and he was forced into travelling around Vietnam offering peasants his services. An educated man, Nguyen would write letters for the poor and provide the most basic of medical care. He did not receive much money from this work and it brought him into contact with the very poor of Vietnam’s society.



The poor in Vietnam lived a life in stark contrast to the Frenchelite who governed Vietnam as part of the French Empire. Nguyen became a nationalist who questioned the right of the French to control Vietnam. He brought up his children to think the same. By the time he was a teenager, Ho Chi Minh shared his father’s views – that Vietnam had a right to govern itself free of colonial rule. Ho’s sister worked for the French army. This was not in direct disobedience to her father. She used her position to steal weapons that would be required in any future nationalist struggle against the French. She was caught and sentenced to life imprisonment.



Despite having strong nationalist views, Ho Chi Minh attended a French school. Both Ho and his father believed that knowledge of the French language, while an affront to their nationalistic principals, would serve a purpose when the struggle against the French began.



For a short time after his education had ended, Ho became a teacher. After this he became a sailor and travelled to many places in and around the Far East. He soon realised that other regions in the Far East were also under French colonial control. These areas also had one other thing in common – the abject poverty of many within the population.



In 1918 Ho lived in Paris. During the talks that led to the Treaty of Versailles, Ho tried to convince the American delegation to speak out for the cause of the Indo-Chinese people but he was not successful. While in Paris, Ho converted to communism after spending his time reading the works of Karl Marx. Ho became one of the founder members of the French Communist Party – founded in December 1920. In 1924, he visited Russia and while in Moscow he wrote to a friend that all communists were duty bound to return to their country of origin. They had to



“make contact with the masses to awaken, organise, unite and train them, and lead them to fight for freedom and independence.”



However, Ho could not return to Vietnam without risking arrest by the French authorities. Ho therefore decided to live in China, near to the Vietnam border. Here he helped to organise the ‘Vietnam Revolutionary League’ – a group made up of other exiled Vietnamese nationalists living in exile.



French authority in Vietnam was swept aside by the Japanese in World War Two. Ho Chi Minh used this as an opportunity to free Vietnam from French rule. Along with others, Ho created the Vietminh. The Vietminh were not prepared for Vietnam to be freed from French rule – only to see this replaced by brutal Japanese rule. The Vietminh took part in guerrilla warfare against the Japanese. Vo Nguyen Giap controlled the military side of the Vietminh. Supplied by the Soviet Union and, after Pearl Harbour, the Americans, the Vietminh learned a great deal about guerrilla warfare.



In September 1945, Ho Chi Minh announced the creation of the Democratic Republic of Vietnam. However, France wanted to re-establish control over Vietnam. France refused to recognise Ho’s republic and both sides quickly engaged in fighting in 1946. Despite the experiences learned during World War Two, the Vietminh found the fighting hard as the French were better equipped and the supplies that had come from both the USSR and USA had dried up. The Vietminh were helped when Mao Zedong’s Communist Party was victorious in China. Giap cold now train his soldiers in the safety of China before they crossed into Vietnam to engage the French. Wounded Vietminh soldiers could also be better treated in China.



Ho was the accepted leader of the Vietminh and when the French suggested terms to end the fighting, it was Ho who persuaded other leaders in the Vietminh that the French could not be trusted. The Battle of Dien Bien Phu (1954) led to France pulling out of Vietnam.



The victory was a huge boost for Ho and did a great deal to cement the reputation of Giap as a very effective military leader. At Geneva, it was decided to divide Vietnam at the 17th Parallel with the North governed by Ho Chi Minh and the South by Ngo Dinh Diem. Some members of the Vietminh did not accept that Vietnam should be divided and it was left to Ho to persuade then that the division was only a temporary one. He, like them, wanted a united Vietnam but in 1954 it was prudent, according to Ho, to go along with the division. Ho Chi Minh had few doubts that the people of Vietnam wanted a communist government – even the American President at the time, Eisenhower, believed that 80% of the Vietnamese population were behind Ho Chi Minh. Ho did declare, however, that he had authority over the whole state and he encouraged the Vietminh resistance movement in the south. From 1963, Ho ordered that the Vietminh should be supplied with arms by the north via the Ho Chi Minh trail. In 1965, Ho sent in regular North Vietnamese troops to help the Vietminh when the US sent her military in.



Ho’s authority in the north was never challenged. He maintained control of the north and the North Vietnamese remained loyal despite the American bombing campaign, which resulted in vast numbers of bombs being dropped on the North. It could be argued that the bombing made the people even more fiercely loyal to Ho. While North Vietnam was supplied by Mao Zedong’s China it did not follow that he was in awe of the Chinese leader. In fact, Ho was less than enamoured with some of Mao’s ideas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โฮจิมินห์เป็นผู้นำของเวียดนามเหนือเมื่อสงครามกับอเมริการ้องไห้ โฮจิมินห์เกิดใน 1890 ในครอบครัวค่อนข้างดีออกในญาติครอบครัวอื่น ๆ ในอินโดจีน บิดา Nguyen Sinh ฮุย เป็นครู อย่างไรก็ตาม เหงียนปฏิเสธที่จะเรียนภาษาฝรั่งเศส รัฐบาลฝรั่งเศสปกครองจำเป็นนี้ เสียโอกาสใด ๆ ที่สอนในโรงเรียนโดยฝรั่งเศสในเวียดนาม และเขาถูกบังคับในการเดินทางทั่วเวียดนามแห่งนี้ชาวนาเขาบริการ คนศึกษา เหงียนจะเขียนตัวอักษรสำหรับคนจน และให้พื้นฐานที่สุดของแพทย์ เขาไม่ได้รับเงินจากงานนี้ และจะนำเขาไปยังฝั่งดีมากของสังคมของเวียดนาม คนจนในเวียดนามมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในความแตกต่างสิ้นเชิงกับ Frenchelite ที่ปกครองเวียดนามเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิฝรั่งเศส เหงียนกลายเป็น ชาตินิยมของผู้สอบสวนด้านขวาของฝรั่งเศสเพื่อควบคุมเวียดนาม เขานำเด็กเขาคิดเหมือนกัน โดยเวลาเขาเป็นวัยรุ่น โฮจิมินห์ร่วมบิดามอง – ว่า เวียดนามมีสิทธิที่จะควบคุมตัวเองไม่กฎโคโลเนียล น้องสาวของโฮจิมินห์ที่ทำงานในกองทัพฝรั่งเศส นี่ไม่ใช่ในการฟังโดยตรงกับพ่อของเธอ เธอใช้ตำแหน่งของเธอขโมยอาวุธที่จะต้องใช้ในการต่อสู้ชาตินิยมใด ๆ ในอนาคตกับฝรั่งเศส เธอถูกจับ และพิพากษาจำคุกตลอดชีวิตสถาน Despite having strong nationalist views, Ho Chi Minh attended a French school. Both Ho and his father believed that knowledge of the French language, while an affront to their nationalistic principals, would serve a purpose when the struggle against the French began. For a short time after his education had ended, Ho became a teacher. After this he became a sailor and travelled to many places in and around the Far East. He soon realised that other regions in the Far East were also under French colonial control. These areas also had one other thing in common – the abject poverty of many within the population. In 1918 Ho lived in Paris. During the talks that led to the Treaty of Versailles, Ho tried to convince the American delegation to speak out for the cause of the Indo-Chinese people but he was not successful. While in Paris, Ho converted to communism after spending his time reading the works of Karl Marx. Ho became one of the founder members of the French Communist Party – founded in December 1920. In 1924, he visited Russia and while in Moscow he wrote to a friend that all communists were duty bound to return to their country of origin. They had to “make contact with the masses to awaken, organise, unite and train them, and lead them to fight for freedom and independence.” However, Ho could not return to Vietnam without risking arrest by the French authorities. Ho therefore decided to live in China, near to the Vietnam border. Here he helped to organise the ‘Vietnam Revolutionary League’ – a group made up of other exiled Vietnamese nationalists living in exile.


French authority in Vietnam was swept aside by the Japanese in World War Two. Ho Chi Minh used this as an opportunity to free Vietnam from French rule. Along with others, Ho created the Vietminh. The Vietminh were not prepared for Vietnam to be freed from French rule – only to see this replaced by brutal Japanese rule. The Vietminh took part in guerrilla warfare against the Japanese. Vo Nguyen Giap controlled the military side of the Vietminh. Supplied by the Soviet Union and, after Pearl Harbour, the Americans, the Vietminh learned a great deal about guerrilla warfare.



In September 1945, Ho Chi Minh announced the creation of the Democratic Republic of Vietnam. However, France wanted to re-establish control over Vietnam. France refused to recognise Ho’s republic and both sides quickly engaged in fighting in 1946. Despite the experiences learned during World War Two, the Vietminh found the fighting hard as the French were better equipped and the supplies that had come from both the USSR and USA had dried up. The Vietminh were helped when Mao Zedong’s Communist Party was victorious in China. Giap cold now train his soldiers in the safety of China before they crossed into Vietnam to engage the French. Wounded Vietminh soldiers could also be better treated in China.



Ho was the accepted leader of the Vietminh and when the French suggested terms to end the fighting, it was Ho who persuaded other leaders in the Vietminh that the French could not be trusted. The Battle of Dien Bien Phu (1954) led to France pulling out of Vietnam.



The victory was a huge boost for Ho and did a great deal to cement the reputation of Giap as a very effective military leader. At Geneva, it was decided to divide Vietnam at the 17th Parallel with the North governed by Ho Chi Minh and the South by Ngo Dinh Diem. Some members of the Vietminh did not accept that Vietnam should be divided and it was left to Ho to persuade then that the division was only a temporary one. He, like them, wanted a united Vietnam but in 1954 it was prudent, according to Ho, to go along with the division. Ho Chi Minh had few doubts that the people of Vietnam wanted a communist government – even the American President at the time, Eisenhower, believed that 80% of the Vietnamese population were behind Ho Chi Minh. Ho did declare, however, that he had authority over the whole state and he encouraged the Vietminh resistance movement in the south. From 1963, Ho ordered that the Vietminh should be supplied with arms by the north via the Ho Chi Minh trail. In 1965, Ho sent in regular North Vietnamese troops to help the Vietminh when the US sent her military in.



Ho’s authority in the north was never challenged. He maintained control of the north and the North Vietnamese remained loyal despite the American bombing campaign, which resulted in vast numbers of bombs being dropped on the North. It could be argued that the bombing made the people even more fiercely loyal to Ho. While North Vietnam was supplied by Mao Zedong’s China it did not follow that he was in awe of the Chinese leader. In fact, Ho was less than enamoured with some of Mao’s ideas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โฮจิมินห์เป็นผู้นำของเวียดนามเหนือเมื่อสงครามกับอเมริกาโพล่งออก โฮจิมินห์เกิดในปี 1890 ในครอบครัวที่ค่อนข้างดีออกในแง่ที่สัมพันธ์กับครอบครัวอื่น ๆ ในอินโดจีน พ่อของเขาเหงียน Sinh Huy เป็นครู แต่เหงียนปฏิเสธที่จะเรียนภาษาฝรั่งเศส พรรครัฐบาลฝรั่งเศสจำเป็นต้องใช้นี้ เขาสูญเสียโอกาสในการเรียนการสอนในโรงเรียนที่ดำเนินการโดยฝรั่งเศสในเวียดนามและเขาถูกบังคับให้เดินทางไปเวียดนามชาวนานำเสนอบริการของเขาใด ๆ คนมีการศึกษา, เหงียนจะเขียนจดหมายที่น่าสงสารและให้พื้นฐานที่สุดของการดูแลทางการแพทย์ เขาไม่ได้รับเงินมากจากการทำงานนี้และมันทำให้เขาได้สัมผัสกับดีมากของสังคมของเวียดนาม. ยากจนในเวียดนามชีวิตอาศัยอยู่ในทางตรงกันข้ามกับ Frenchelite ที่ปกครองเวียดนามเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิฝรั่งเศส เหงียนกลายเป็นชาติที่ถามขวาของฝรั่งเศสในการควบคุมเวียดนาม เขาเติบโตขึ้นมาลูก ๆ ของเขาที่จะคิดเหมือนกัน ตามเวลาที่เขาเป็นวัยรุ่นที่โฮจิมินห์ที่ใช้ร่วมกันมุมมองของพ่อ - เวียดนามที่มีสิทธิในการปกครองตัวเองเป็นอิสระจากการปกครองอาณานิคม น้องสาวของโฮทำงานให้กับกองทัพฝรั่งเศส นี้ไม่ได้อยู่ในการละเมิดโดยตรงกับพ่อของเธอ เธอใช้ตำแหน่งของเธอที่จะขโมยอาวุธที่จะต้องต่อสู้ในชาติใด ๆ ในอนาคตกับฝรั่งเศส เธอถูกจับและถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต. แม้จะมีมุมมองที่ชาติที่แข็งแกร่ง, โฮจิมินเข้าโรงเรียนฝรั่งเศส ทั้งโฮและพ่อของเขาเชื่อว่าความรู้ในภาษาฝรั่งเศสว่าในขณะที่ปรามาสว่าจ้างชาตินิยมของพวกเขาจะตอบสนองวัตถุประสงค์เมื่อต่อสู้กับฝรั่งเศสเริ่ม. the สำหรับระยะเวลาสั้น ๆ หลังจากการศึกษาของเขาได้สิ้นสุดลงในโฮเป็นครู หลังจากนี้เขากลายเป็นทหารเรือและเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆทั้งในและรอบตะวันออกไกล ไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าภูมิภาคอื่น ๆ ในตะวันออกกลางยังเป็นภายใต้การควบคุมอาณานิคมของฝรั่งเศส พื้นที่เหล่านี้ยังมีสิ่งหนึ่งที่อื่น ๆ ในการร่วมกัน -. ความยากจนต่ำต้อยของหลายภายในประชากรใน1918 โฮอาศัยอยู่ในกรุงปารีส ในระหว่างการเจรจาที่นำไปสู่สนธิสัญญาแวร์ซายโฮพยายามที่จะโน้มน้าวให้คณะผู้แทนอเมริกันจะพูดออกมาสำหรับสาเหตุของคนอินโดจีน แต่เขาก็ไม่ประสบความสำเร็จ ขณะที่ในกรุงปารีสโฮแปลงเป็นคอมมิวนิสต์หลังจากใช้เวลาอ่านผลงานของคาร์ลมาร์กซ์ โฮกลายเป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ฝรั่งเศส - ก่อตั้งขึ้นในเดือนธันวาคม 1920 ในปี 1924 เขาไปเยือนรัสเซียและในขณะที่ในมอสโกที่เขาเขียนให้เพื่อนที่คอมมิวนิสต์ทุกคนปฏิบัติหน้าที่ผูกพันที่จะกลับไปยังประเทศของพวกเขาจากแหล่งกำเนิด พวกเขาจะต้อง"ทำให้การติดต่อกับมวลชนที่จะปลุกจัดระเบียบรวมกันและฝึกอบรมพวกเขาและนำพวกเขาไปต่อสู้เพื่อเสรีภาพและความเป็นอิสระ." อย่างไรก็ตามโฮไม่สามารถกลับไปยังประเทศเวียดนามโดยไม่ต้องเสี่ยงถูกจับกุมโดยเจ้าหน้าที่ฝรั่งเศส โฮจึงตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ในประเทศจีนที่อยู่ใกล้กับชายแดนเวียดนาม ที่นี่เขาจะช่วยจัดระเบียบ 'เวียดนามปฏิวัติลีก - กลุ่มที่สร้างขึ้นจากคนอื่น ๆ ที่ถูกเนรเทศโดนัลเวียตนามที่อาศัยอยู่ในเนรเทศ. อำนาจฝรั่งเศสในเวียดนามถูกกวาดทิ้งโดยญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่สอง โฮจิมินห์ใช้นี้เป็นโอกาสที่จะเป็นอิสระจากการปกครองของเวียดนามฝรั่งเศส พร้อมกับคนอื่น ๆ โฮสร้าง Vietminh Vietminh ไม่ได้ถูกเตรียมไว้สำหรับเวียดนามเพื่อเป็นอิสระจากการปกครองของฝรั่งเศส - เท่านั้นที่จะเห็นนี้ถูกแทนที่ด้วยการปกครองของญี่ปุ่นที่โหดร้าย Vietminh มามีส่วนร่วมในสงครามกองโจรกับญี่ปุ่น Vo Nguyen Giap ควบคุมด้านการทหารของ Vietminh ที่จัดทำโดยสหภาพโซเวียตและหลังจากที่เพิร์ลฮาร์เบอร์ชาวอเมริกันที่ Vietminh เรียนรู้การจัดการที่ดีเกี่ยวกับสงครามกองโจร. ในเดือนกันยายนปี 1945 โฮจิมินห์ประกาศสร้างสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม อย่างไรก็ตามฝรั่งเศสต้องการที่จะสร้างใหม่ควบคุมเวียดนาม ฝรั่งเศสปฏิเสธที่จะยอมรับสาธารณรัฐโฮและทั้งสองฝ่ายมีส่วนร่วมได้อย่างรวดเร็วในการต่อสู้ในปี 1946 แม้จะมีประสบการณ์เรียนรู้ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง Vietminh พบการต่อสู้อย่างหนักในขณะที่ฝรั่งเศสมีอุปกรณ์ที่ดีกว่าและวัสดุสิ้นเปลืองที่ได้มาจากทั้งสหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกามี แห้งขึ้น Vietminh ถูกช่วยเมื่อเหมาเจ๋อตงของพรรคคอมมิวนิสต์ได้รับชัยชนะในประเทศจีน Giap ตอนเย็นฝึกทหารของเขาในความปลอดภัยของประเทศจีนก่อนที่จะข้ามไปเวียดนามจะมีส่วนร่วมฝรั่งเศส ที่ได้รับบาดเจ็บทหาร Vietminh ยังสามารถได้รับการปฏิบัติที่ดีกว่าในประเทศจีน. โฮเป็นผู้นำได้รับการยอมรับของ Vietminh และเมื่อฝรั่งเศสแนะนำแง่ที่จะยุติการต่อสู้ก็คือโฮที่ชักชวนให้ผู้นำคนอื่น ๆ ใน Vietminh ว่าฝรั่งเศสไม่สามารถเชื่อถือได้ การรบที่เดียนเบียนฟู (1954) นำไปยังประเทศฝรั่งเศสดึงออกมาจากเวียดนาม. ชัยชนะเป็นเพิ่มมากโฮและทำข้อตกลงที่ดีในการประสานชื่อเสียงของ Giap เป็นผู้นำทางทหารที่มีประสิทธิภาพมาก ที่เจนีวามันก็ตัดสินใจที่จะแบ่งประเทศเวียดนามในวันที่ 17 ขนานกับหน่วยงานที่นอร์ทโฮจิมินห์และภาคใต้โดยเอกชนดินฮ์วัน สมาชิกบางคนของ Vietminh ไม่ยอมรับว่าเวียดนามควรจะแบ่งออกและมันถูกทิ้งให้โฮที่จะชักชวนให้แล้วที่แบ่งเป็นเพียงชั่วคราว เขาเหมือนพวกเขาต้องการเวียดนามสหรัฐ แต่ในปี 1954 มันเป็นความระมัดระวังตามโฮไปพร้อมกับการแบ่ง โฮจิมินห์มีข้อสงสัยบางอย่างที่คนของเวียดนามต้องการรัฐบาลคอมมิวนิสต์ - แม้ประธานาธิบดีอเมริกันในขณะที่ไอเซนฮาวเชื่อว่า 80% ของประชากรเวียดนามอยู่เบื้องหลังโฮจิมิน โฮไม่ประกาศ แต่ที่เขามีอำนาจเหนือรัฐทั้งหมดและเขาสนับสนุนให้ขบวนการต่อต้าน Vietminh ในภาคใต้ จากปี 1963 โฮสั่งให้ Vietminh ควรจะมาพร้อมกับแขนโดยผ่านทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือโฮจิมินห์ทาง ในปี 1965 โฮส่งกองกำลังทหารเวียดนามประจำทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่จะช่วยให้ Vietminh เมื่อสหรัฐส่งทหารของเธอใน. อำนาจโฮในภาคเหนือก็ไม่เคยท้าทาย เขายังคงควบคุมของทางทิศเหนือและทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนามยังคงจงรักภักดีแม้จะระเบิดศึกอเมริกันซึ่งส่งผลให้จำนวนมากของระเบิดถูกทิ้งลงมาในภาคเหนือ มันอาจจะแย้งว่าระเบิดทำคนมากขึ้นซื่อสัตย์โฮ ในขณะที่ภาคเหนือเวียดนามถูกจัดทำโดยประเทศจีนเหมาเจ๋อตงมันไม่ได้ทำตามที่เขาอยู่ในความกลัวของผู้นำจีน ในความเป็นจริงโฮน้อยกว่าติดใจกับบางส่วนของความคิดของเหมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โฮจิมินห์เป็นผู้นำของเวียตนามเหนือเมื่อสงครามกับอเมริกาแตกออก โฮจิมินห์เกิดในปี 1890 เป็นครอบครัวที่ค่อนข้างมั่งคั่งในแง่ความสัมพันธ์กับครอบครัวอื่น ๆในอินโดจีน พ่อ , Sin Nguyen Huy , เป็นครู อย่างไรก็ตาม เหงียน ปฏิเสธที่จะเรียนรู้ภาษาฝรั่งเศส รัฐบาลฝรั่งเศสรัฐบาลบังคับใช้นี้เขาสูญเสียโอกาสในการสอนในโรงเรียนที่ดำเนินการโดยฝรั่งเศสในเวียดนาม และเขาถูกบังคับให้เดินทางไปเวียดนามเสนอชาวบ้านบริการของเขา การศึกษามนุษย์ เหงียน จะเขียนจดหมายให้คนยากจน และให้พื้นฐานที่สุดของการดูแลทางการแพทย์ เขาไม่ได้รับเงินมากจากงานนี้ และได้นำเขาเข้ามาในการติดต่อกับยากจนมากของเวียดนาม



สังคมคนจนในเวียดนามที่อาศัยอยู่ชีวิตในสิ้นเชิงกับ frenchelite ผู้ปกครองเวียดนามเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิฝรั่งเศส เหงียน เป็นชาตินิยมที่สอบสวนสิทธิของฝรั่งเศสเพื่อควบคุมเวียดนาม เขาได้นำเด็กของเขาที่จะคิดเหมือนกัน โดยเวลาที่เขาเป็นวัยรุ่น โฮจิมินห์ ที่พ่อของเขาและมุมมองว่าเวียดนามมีสิทธิที่จะปกครองตัวเองฟรีของการปกครองอาณานิคมน้องโฮ ทำงานให้กองทัพฝรั่งเศส นี้ไม่ได้โดยตรงให้พ่อของเธอ เธอใช้ตำแหน่งเธอขโมยอาวุธที่จะต้องใช้ ในการใด ๆในอนาคตชาตินิยมต่อสู้กับฝรั่งเศส เธอถูกจับและถูกตัดสินพิพากษาให้จำคุกตลอดชีวิต



แม้จะเข้มแข็งผู้รักชาติวิวโฮจิมินห์เข้าร่วมโรงเรียนฝรั่งเศสทั้งโฮและพ่อของเขาเชื่อว่าความรู้ภาษาฝรั่งเศส ในขณะที่ดูหมิ่นของพวกชาตินิยม ผู้บริหารจะใช้งานเมื่อเริ่มการต่อสู้กับฝรั่งเศส



สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆหลังจากที่เขาจบการศึกษาสิ้นสุด โฮ เป็นครู หลังจากที่เขากลายเป็นเซเลอร์ และเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ใน และ รอบ ๆตะวันออกในไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าภูมิภาคอื่นๆใน Far East ยังภายใต้การควบคุมของอาณานิคมฝรั่งเศส พื้นที่เหล่านี้มีสิ่งหนึ่งในสามัญและน่าสังเวชความยากจนของหลายภายในประชากร .



ใน 1918 โฮอาศัยอยู่ในปารีส ในระหว่างการเจรจาที่นำไปสู่สนธิสัญญา Versailles ,โฮ พยายามโน้มน้าวให้คนอเมริกันที่จะพูดออกมา สำหรับสาเหตุของอินโดจีน แต่เขาก็ไม่ประสบความสำเร็จ ในขณะที่ในปารีส , โฮ แปลงเป็นคอมมิวนิสต์ หลังจากใช้เวลาเขาอ่านงานเขียนของคาร์ลมาร์กซ์ . โฮ เป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ฝรั่งเศสและก่อตั้งขึ้นในเดือนธันวาคมปี 1920 ในปี 1924 ,เขาไปรัสเซีย และในขณะที่ในมอสโกเขาเขียนจดหมายถึงเพื่อนว่าคอมมิวนิสต์เป็นหน้าที่ ต้องเดินทางกลับประเทศต้นทาง พวกเขาต้อง



" ติดต่อกับมวลชน เพื่อปลุก , จัดรวมกันและรถไฟพวกเขาและนำพวกเขาที่จะต่อสู้เพื่อเสรีภาพและความเป็นอิสระ "



แต่โฮไม่อาจกลับไปยังเวียดนามโดยไม่ต้องเสี่ยงถูกจับโดยเจ้าหน้าที่ฝรั่งเศสโฮจึงตัดสินใจที่จะอาศัยอยู่ในประเทศจีน ใกล้กับชายแดนเวียดนาม ที่นี่เขาช่วยจัดระเบียบ ' เวียดนาม ' –กลุ่มปฏิวัติ ลีก ขึ้นอื่น ๆเนรเทศเวียดนามชาตินิยมที่อาศัยอยู่ในเนรเทศ .



ฝรั่งเศสอำนาจในเวียดนามถูกพัดพาไปโดยญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่ 2 โฮจิมินห์ใช้โอกาสนี้เวียดนามฟรีจากการปกครองของฝรั่งเศส พร้อมกับคนอื่นโฮสร้าง Vietminh . Vietminh ไม่ได้เตรียมสำหรับเวียดนามที่จะได้รับการปลดปล่อยจากการปกครองของฝรั่งเศสเท่านั้น ( ที่เห็นนี้ถูกแทนที่ด้วยการปกครองของญี่ปุ่นสุดโหด Vietminh เอาส่วนหนึ่งในการทำสงครามกองโจรต่อต้านญี่ปุ่น . บันไดระยะห่างของจักรวาลที่ควบคุมด้านการทหารของ Vietminh . จัดโดยสหภาพโซเวียตและหลังจากที่เพิร์ล ฮาร์เบอร์ , อเมริกันVietminh เรียนรู้การจัดการที่ดีเกี่ยวกับสงครามกองโจร .



ในกันยายน 1945 , โฮจิมินห์ประกาศผลงานของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนาม อย่างไรก็ตาม ฝรั่งเศส อยากสร้างการควบคุมเหนือเวียดนาม ฝรั่งเศสปฏิเสธที่จะรับรู้ โฮ ( ทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว ร่วมในการต่อสู้ในปี 1946 แม้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองประสบการณ์เรียนรู้Vietminh เจอศึกหนักเป็นภาษาฝรั่งเศสดีกว่า อุปกรณ์และวัสดุที่ได้มาจากทั้งสหภาพโซเวียตและสหรัฐอเมริกาที่มีแห้งขึ้น Vietminh ได้รับความช่วยเหลือเมื่อพรรคคอมมิวนิสต์เหมาเจ๋อตงเป็นชัยชนะในประเทศจีน เกี๊ยปเย็นตอนนี้ฝึกทหารของเขาในความปลอดภัยของประเทศจีนก่อนที่จะข้ามไปเวียดนาม กับฝรั่งเศส