The above discussion has suggested

The above discussion has suggested a number of options as regards how to approach public participation. These are summarised in Table 1. This table identiŽ es three distinct approaches. It is clear that the approach to participation labelled ‘collaborative environmental planning’ is quite distinct from the other two. Here, participation is an end, not a means to an end. The strategy is to open up the policy process by a variety of means with a view to developing a new mode of democratic governance. Work towards the overarching framework for Local Agenda 21 processes is often emblematic of this type of approach. As has been argued throughout this paper, there is an alternative approach—one based on policy delivery arguments. However, building on the discussion of collective action problems and social capital, it now appears that there are two other approaches. Distinguishing these two approaches is the role of the state. For the programme adopted by the state, at whatever level, is centrally important in deter-mining the path chosen and the scale and nature of participatory activity that will result. As Ostrom (1990) makes clear, if the state seeks to opt for direct provision, this may actually suppress the creation of social capital; these are alter-native and not complementary strategies for any area of policy action. Ostrom explains this by distinguishing between a facilitator state and a controller state.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การสนทนาข้างต้นได้ทำการแนะนำจำนวนของตัวเลือกสำหรับวิธีการเข้าหาประชาชนมีส่วนร่วม เหล่านี้สรุปไว้ในตารางที่ 1 นี้ตาราง identi es สามแตกต่างวิธีการ เป็นที่ชัดเจนว่าวิธีการมีส่วนร่วมที่มีป้าย 'ร่วมมือด้านสิ่งแวดล้อมการวางแผน' ค่อนข้างแตกต่างจากอีกสอง ที่นี่ การเข้าร่วมเป็นจุดจบ ไม่ได้หมายถึงการสิ้นสุด มีการ เปิดกระบวนการนโยบาย โดยหลายวิธีเพื่อพัฒนาโหมดใหม่ของประชาธิปไตย มักจะเป็นงานต่อกรอบยอดกล้องสำหรับกระบวนการท้องถิ่น 21 วาระจำลองชนิดของวิธีการนี้ เนื่องจากมีการโต้เถียงตลอดทั้งเอกสารนี้ มีวิธีการเลือก — หนึ่งอิงนโยบายส่งอาร์กิวเมนต์ อย่างไรก็ตาม อาคารอภิปรายปัญหาวิสาหกิจและทุนทางสังคม ตอนนี้ปรากฏว่า มีอยู่สองวิธี แตกต่างกันสองวิธีเหล่านี้เป็นบทบาทของรัฐ สำหรับโปรแกรมนี้โดยรัฐ ระดับ ใจกลางสำคัญที่เป็นอุปสรรคเหมืองแร่เส้นทางที่เลือกและขนาด และลักษณะของกิจกรรมแบบมีส่วนร่วมที่จะส่งผล เป็น Ostrom (1990) ทำให้ชัดเจน ถ้ารัฐพยายามเลือกใช้บทบัญญัติโดยตรง นี้อาจจริงระงับการสร้างทุนทางสังคม พื้น เมืองที่เปลี่ยนแปลง และไม่เสริมกลยุทธ์สำหรับพื้นที่ใด ๆ ของการดำเนินนโยบายเหล่านี้ได้ Ostrom อธิบายนี้ โดยแยกระหว่างแบบสัมภาษณ์และสถานะการควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปรายดังกล่าวข้างต้นได้แนะนำจำนวนของตัวเลือกที่เกี่ยวกับวิธีการวิธีการมีส่วนร่วมของประชาชน ซึ่งมีรายละเอียดในตารางที่ 1 ระบุตารางนี้ ?? ES สามวิธีที่แตกต่างกัน เป็นที่ชัดเจนว่าแนวทางการมีส่วนร่วมมีข้อความ 'การวางแผนการทำงานร่วมกันสิ่งแวดล้อม' ค่อนข้างแตกต่างจากอีกสอง นี่คือการมีส่วนร่วมเป็นที่สิ้นสุดไม่ได้หมายถึงการสิ้นสุด กลยุทธ์ที่ใช้คือการเปิดกระบวนการนโยบายด้วยความหลากหลายของวิธีการที่มีมุมมองในการพัฒนารูปแบบใหม่ของการปกครองระบอบประชาธิปไตย ทำงานต่อกรอบการทำงานที่ครอบคลุมการพิจารณาวาระที่ 21 กระบวนการท้องถิ่นมักจะเป็นสัญลักษณ์ของประเภทของวิธีการนี้ ที่ได้รับการถกเถียงกันอยู่ทั่วกระดาษนี้มีทางเลือกวิธีการหนึ่งขึ้นอยู่กับข้อโต้แย้งการส่งมอบนโยบาย อย่างไรก็ตามการสร้างการอภิปรายของปัญหาการกระทำส่วนรวมและทุนทางสังคมที่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามีสองวิธีการอื่น ๆ ความแตกต่างเหล่านี้ทั้งสองวิธีคือบทบาทของรัฐ สำหรับโปรแกรมการรับรองโดยรัฐที่ใดระดับอยู่ในใจกลางเมืองที่สำคัญยับยั้งการเหมืองเส้นทางที่เลือกและขนาดและลักษณะของกิจกรรมการมีส่วนร่วมที่จะทำให้ ในฐานะที่เป็น Ostrom (1990) ทำให้เห็นได้ชัดถ้ารัฐพยายามที่จะเลือกสำหรับการให้ตรงนี้อาจเป็นจริงปราบปรามการสร้างทุนทางสังคมนั้น เหล่านี้เป็นกลยุทธ์ Alter-พื้นเมืองและไม่เสริมสำหรับพื้นที่ของการดำเนินนโยบายใด ๆ Ostrom อธิบายนี้โดยความแตกต่างระหว่างรัฐอำนวยความสะดวกและรัฐควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายข้างต้นได้แนะนำให้หมายเลขของตัวเลือกเกี่ยวกับวิธีการแนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชน เหล่านี้จะถูกสรุปในตารางที่ 1 นี้ identi โต๊ะŽ ES แตกต่างกันสามวิธี มันเป็นที่ชัดเจนว่าแนวทางการมีส่วนร่วมสิ่งแวดล้อมร่วมกันว่า ' ' ค่อนข้างแตกต่างจากอีกสอง ที่นี่ , การมีส่วนร่วมเป็นที่สิ้นสุด ไม่ได้หมายถึงการสิ้นสุด กลยุทธ์คือการเปิดขึ้นในกระบวนการนโยบาย โดยวิธีการที่หลากหลายด้วยมุมมองที่จะพัฒนาโหมดใหม่ของประชาธิปไตย” งานที่ครอบคลุมกรอบวาระการประชุมท้องถิ่น 21 กระบวนการมักจะเป็นสัญลักษณ์ของชนิดของวิธีการนี้ ตามที่ได้มีการถกเถียงไปทั่วกระดาษ มีอีกทางเลือกหนึ่งในการใช้วิธีการจัดส่งนโยบาย อย่างไรก็ตาม การสร้างการอภิปรายปัญหาของกลุ่มปฏิบัติการและทุนสังคม แล้วปรากฏว่ามีวิธีการอื่น ๆสอง ข้อแตกต่างของทั้งสองวิธีคือ บทบาทของรัฐ สำหรับหลักสูตรที่รับรองโดยรัฐในระดับใด , มีศูนย์กลางที่สำคัญในการเลือก และขัดขวางเส้นทาง ขนาดและลักษณะของการมีส่วนร่วมในกิจกรรมนั้นก็จะส่งผล เป็น ที่ตั้ง ( 1990 ) ให้ชัดเจน หากรัฐพยายามที่จะเลือกสำหรับการโดยตรง ซึ่งอาจจะระงับการสร้างทุนทางสังคม เหล่านี้ปรับเปลี่ยนพื้นเมืองและไม่เสริมกลยุทธ์สำหรับพื้นที่ใด ๆของการดำเนินการนโยบาย ที่ตั้งอธิบายนี้ โดยแยกระหว่างรัฐ ผู้ประสานงาน และเจ้าหน้าที่ของรัฐ