1. IntroductionNature reserves (‘pa

1. Introduction
Nature reserves (‘parks’) cover only 14.6% of the terrestrial surface, leaving most global biodiversity to exist outside of formal protected areas (IUCN and UNEP, 2009; Mora and Sale, 2011). Many protected landscapes have been managed by local indigenous people for centuries(Beltran, 2000), and 70–85%of parks currently have human inhabitants (Chatty, 2003). Human-managed systems in and around parks are therefore under increasing consideration for conservation (Daily et al., 2001; Chazdon et al., 2009; Gardner et al., 2009). Managed forests (e.g. traditional agroforests and forest plantations) can be structurally and/or floristically complex, supporting higher native species diversity than non-forest uses such as pasture and annual crops (Gibson et al., 2011). However, few if any studies have investigated the drivers underlying species diversity in managed systems. Understanding the specific environmental factors that influence biodiversity can inform better conservation planning in these landscapes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ ('สวนสาธารณะ') ครอบคลุมเพียง 14.6% ของพื้นผิวโลก ออกจากความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลกส่วนใหญ่จะอยู่นอกพื้นที่คุ้มครองอย่างเป็นทางการ (IUCN และ UNEP, 2009 โมราและขาย 2011) หลายภูมิประเทศป้องกันได้ถูกจัดการ โดยคนพื้นเมืองท้องถิ่นมานานหลายศตวรรษ (เที่ยว 2000), และ 70 – 85% ของสวนสาธารณะในปัจจุบันมีประชากรมนุษย์ (Chatty, 2003) มีระบบจัดการมนุษย์ใน และใกล้ เคียงสวนขึ้นพิจารณาเพื่อการอนุรักษ์ (วัน et al. 2001 ดังนั้น Chazdon et al. 2009 การ์ดเนอร์ et al. 2009) มีการจัดการป่าไม้ (ของดั้งเดิมเช่นไร่และสวนป่า) เป็นโครงสร้าง หรือ floristically ที่ซับซ้อน สนับสนุนความหลากหลายสายพันธุ์พื้นเมืองสูงกว่าไม่ใช่ป่าใช้เช่นทุ่งหญ้าและพืชประจำปี (กิบสัน et al. 2011) อย่างไรก็ตาม ศึกษาน้อยถ้ามีมีตรวจสอบไดรเวอร์พื้นฐานความหลากหลายสายพันธุ์มีการจัดการระบบ ปัจจัยสิ่งแวดล้อม specific การทำความเข้าใจความหลากหลายทางชีวภาพที่โน้มน้าวใจกลุ่มสามารถแจ้งอนุรักษ์ดีกว่าวางแผนภูมิทัศน์เหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
อนุรักษ์ธรรมชาติ ( 'สวน') ครอบคลุมเพียง 14.6% ของพื้นผิวบกออกจากความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลกส่วนใหญ่จะอยู่นอกพื้นที่คุ้มครองอย่างเป็นทางการ (IUCN และ UNEP 2009; Mora และขาย 2011) ภูมิทัศน์ที่มีการป้องกันหลายคนได้รับการจัดการโดยคนพื้นเมืองในท้องถิ่นมานานหลายศตวรรษ (ตราน, 2000) และ 70-85% ของสวนสาธารณะในปัจจุบันมีมนุษย์อาศัยอยู่ (ช่างพูด, 2003) ระบบการจัดการมนุษย์ในและรอบ ๆ สวนสาธารณะจึงเพิ่มขึ้นภายใต้การพิจารณาเพื่อการอนุรักษ์ (ทุกวัน et al, 2001;. Chazdon et al, 2009;.. การ์ดเนอร์ et al, 2009) การจัดการป่า (เช่นฤดูแล้งแบบดั้งเดิมและสวนป่า) สามารถเป็นโครงสร้างและ / หรือฟลอริด้าที่ซับซ้อน oristically สนับสนุนความหลากหลายของชนิดพันธุ์พื้นเมืองที่สูงกว่าไม่ใช่ป่าใช้เช่นทุ่งหญ้าและพืชประจำปี (กิบสัน et al. 2011) อย่างไรก็ตามไม่กี่หากการศึกษาใด ๆ ที่มีการสอบสวนคนขับรถที่อยู่ภายใต้ความหลากหลายทางสายพันธุ์ในระบบการจัดการ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม speci Fi ซีที่อิทธิพลความหลากหลายทางชีวภาพสามารถแจ้งการวางแผนการอนุรักษ์ภูมิทัศน์ที่ดีขึ้นในเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำธรรมชาติสำรอง ( 'parks ' ) ครอบคลุมเพียงร้อยละ 14.6 ของพื้นผิวโลก ทิ้งโลกมากที่สุด ความหลากหลายทางชีวภาพ อยู่ข้างนอก ( IUCN พื้นที่คุ้มครองอย่างเป็นทางการ และคณะ , 2009 ; โมรา และขาย , 2011 ) ภูมิประเทศป้องกันหลายได้รับการจัดการโดยคนพื้นเมืองในท้องถิ่นสำหรับศตวรรษ ( เบลเทริ่น , 2000 ) , และ 70 - 85% ของสวนสาธารณะมีมนุษย์อาศัยอยู่ ( ช่างคุย , 2003 ) มนุษย์จัดการระบบใน และ รอบ ๆอุทยาน จึงเพิ่มการพิจารณาภายใต้การอนุรักษ์ทุกวัน ( et al . , 2001 ; chazdon et al . , 2009 ; Gardner et al . , 2009 ) การจัดการป่า ( เช่นแบบดั้งเดิมและ agroforests สวนป่า ) จะมีโครงสร้างและ / หรือfl oristically ซับซ้อน สนับสนุนความหลากหลายของชนิดมากกว่า ไม่ใช่ป่าที่สูงพื้นเมืองเช่นใช้ทุ่งหญ้าและพืชประจำปี ( Gibson et al . , 2011 ) แต่น้อยหากมีการศึกษาตรวจสอบไดรเวอร์พื้นฐานความหลากหลายในระบบจัดการ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับประเภทจึง C ปัจจัยแวดล้อมในfl uence วางแผนการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพสามารถแจ้งดีกว่าในทัศนียภาพเหล่านี้