As we wound on our endless way, and

As we wound on our endless way, and the sun sank lower and lower behind us, the shadows of the evening began to creep round us. This was emphasized by the face that the snowy mountain-top still held the sunset, and seemed to glow out with a delicate cool pink. Here and there we passed Cszeks and Slovaks, all in picturesque attire, but I noticed that goiter was painfully prevalent. By the roadside were many crosses, and as we swept by, my companions all crossed themselves. Here and there was a peasant man or women kneeling before a shrine, who did not even turn round as we approached, but seemed in the self-surrender of devotion to have neither eyes nor ears for the outer world. There were many thing new to me. For instance, hay-ricks in the trees, and here and there very beautiful masses of weeping birch, their white stems shining like silver through the delicate green of the leaves.
Now and again we passed a leiter-wagon the ordinary peasants’s cart-whith its long, snakelike vertebra, calculated to suit the inequalities of the road. On this were sure to be seated quite a group of homecoming peasants, the Cszeks with their white, and the Slovaks with their coloured sheepskins, the latter carrying lance-fashion their long staves, with axe at end. As the evening fell it began to get very cold, and the growing twilight seemed to merge into one dark mistiness the gloom of the trees, oak, beech, and pine, though in the valleys which ran deep between the spurs of the hills, as we ascended through the pass, the dark firs stood out here and there against the background of late-lying snow. Sometime, as the road was cut through the pine woods that seemed in the darkness to be closing down upon us, great masses of greyness which here and there bestrewed the tree, produced a peculiarly weird and solemn effect, which carried on the thoughts and grim fancies engendered earlier in the evening, when the falling sunset threw into strange relief the ghost-like clouds which amongst the Carpathians seem to wind ceaselessly through the valleys. Sometime the hills were so steep that, despite our driver’s haste, the horses could only go slowly. I wished to get down and walk up them, as we do at home, but the driver would not hear of it. ‘no , no, ‘ he said. ‘you must not walk here. The dogs are too fierce. ‘and then he added, with what he evidently meant for grim pleasantry for he looked round to catch the approving smile of the rest ‘and you may have enough of such matters before you go to sleep.’ The only stop he would make was a moment’s pause to light his lamps.
When it grew dark there seemed to be some excitement amongst the passengers, and they kept speaking to him, one after the other, as though urging him to further speed. He lashed the horses unmercifully with his long whip, and with wild cries of encouragement urged them on to further exertions. Then through the darkness I could see a sort of patch of grey light ahead of us, as though there were a cleft in the hills. The excitement of the passengers grew greater. The crazy coach rocked on its great leather springs, and swayed like a boat tossed on a stormy sea. I had to hold on. The road grew more level, and we appeared to fly along. Then the mountains seemed to come nearer to us on each side and to frown down upon us. We were entering on the Borgo pass.one by one several of the passengers offered me gifts, which they pressed upon me with an earnestness which would take no denial. These were certainly of an odd and varied kind, but each was given in simple good faith, with a kindly word, and a blessing, and that same strange mixture of fear-meaning movements which I had seen outside the hotel at Bistritz the sign of the cross and the guard against the evil eye. Then, as we flew along, the driver leaned forward, and on each side the passengers, craning over the edge of the coach, peered eagerly into the darkness. It was evident that something very exciting was either happening or expected, but though I asked each passenger, no one would give me the slightest explanation. This state of excitement kept on for some little time. And at last we saw before us the pass opening out on the eastern side. There were dark, rolling clouds overhead, and in the air the heavy, oppressive sense of thunder. It seemed as though the mountain range had separated two atmospheres, and that now we had got into the thunderous one. I was now myself looking out for the conveyance which was to take me to the count. Each moment I expected to see the glare of lamps through the blackness, but all was dark. The only light was the flickering rays of our own lamps, in which the steam from our hard-driven horses rose in a white cloud. We could see now the sandy road lying white before us, but there was on it on sign of a vehicle. The passengers drew back with a sigh of gladness, which seemed to mock my own disappointment I was already thinking what I had best do. When the driver,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเราแผลบนทางของเราสิ้นสุด และดวงอาทิตย์จมอยู่ต่ำกว่า และต่ำกว่าหลังเรา เงาตอนเย็นเริ่มเลื้อยรอบเรา นี้ถูกเน้น โดยหน้าที่ ยอดเขาที่หิมะยังคงจัดขึ้นอาทิตย์ และดูเหมือนจะ เรืองแสงออก ด้วยเย็นละเอียดอ่อนสีชมพู มาเราผ่าน Cszeks และ Slovaks ทั้งหมดในชุดสวยงาม แต่ฉันพบว่า goiter มีเจ็บปวด โดยริมถนนถูกตัดมากมาย และสหายของฉันทั้งหมดเรากวาดโดย ข้ามตัวเอง ที่นี่และมีชาวนาคนหรือผู้หญิงนั่งก่อนศาลเจ้า ไม่ได้ไม่เปิดแม้ปัด ตามเราเวลา แต่ดูเหมือนในที่ตนเองยอมจำนนของความจงรักภักดีให้ทั้งตาและหูในโลกภายนอกไม่ มีหลายสิ่งใหม่กับฉัน เช่น เฮย์-ricks ในต้นไม้ และเบิร์ชร้องไห้ล้างแหล่งความสวย ความขาวลำต้นมันเหมือนเงินผ่านสีเขียวอ่อนของใบไม้ตอนนี้อีกและเราผ่าน leiter-แหล่งของชาวนาธรรมดารถเข็น-whith ความยาว snakelike vertebra คำนวณให้เหมาะสมกับความเหลื่อมล้ำทางถนน นี้ไม่แน่ใจว่าจะนั่งเป็นกลุ่มชาวนาคืนสู่เหย้า Cszeks มีสีขาวของพวกเขา และ Slovaks กับ sheepskins ของสี หลังกระเป๋าแลนซ์แฟชั่นของพวกเขายาว staves ด้วยขวานที่ เป็นลดลงมือตอนเย็นมันเริ่มจะเย็นมาก และทไวไลท์เติบโตดูเหมือน ผสาน mistiness หนึ่งมืดหยี ของต้นไม้ โอ๊ค บีช ไม้ สน แม้อยู่ในหุบเขาซึ่งวิ่งระหว่างเดือยของภูเขา ลึกเราแถมยังผ่านเขต โรงแรมเฟอร์สล็อดจ์มืดยืนออกมากับพื้นหลังของหิมะนอนดึก บางครั้ง เป็นถนนที่ตัดผ่านป่าสนที่ประจักษ์ในความมืดจะถูกปิดลงเมื่อเรา ฝูงยอดเยี่ยมของ greyness ที่มา bestrewed ต้น ผลิตศาสนาแปลก และปฏิญาณตนผล ที่ดำเนินการบนความคิดเพ้อฝันน่ากลัว engendered ก่อนหน้านี้ในช่วงเย็น เมื่อพระอาทิตย์ตกโยนเข้าบรรเทาแปลกเมฆเหมือนผีที่หมู่ Carpathians ดูเหมือนจะลมรอก ผ่านหุบเขา Sometime ภูเขาขึ้นสูงชันมากว่า แม้จะรีบขับรถของเรา ม้าสามารถเท่านั้นไปช้า ฉันปรารถนาลง และเดินขึ้นไป เราทำที่บ้าน แต่โปรแกรมควบคุมจะไม่ได้ยินมัน 'ไม่ ไม่ เขากล่าว ' คุณต้องไม่เดินที่นี่ สุนัขจะรุนแรงเกินไป ' แล้วเขาเพิ่ม กับเขาอย่างเห็นได้ชัดความหมาย สำหรับ pleasantry น่ากลัวสำหรับเขาดูปัดจับยิ้มอนุญาตเหลือ 'และคุณอาจมีเรื่องดังกล่าวเพียงพอก่อนไปนอน' หยุดเท่านั้นที่เขาจะทำให้ถูกหยุดชั่วคราวของครู่ไฟโคมไฟของเขาเมื่อมันเติบโตเข้มมีดูเหมือนจะ ตื่นเต้นบางท่ามกลางผู้โดยสาร และพวกเขาเก็บไว้พูด หลังอื่น ๆ เขาว่ากระตุ้นให้เขาความเร็วเพิ่มเติม เขา lashed ม้า unmercifully กับแส้ของเขายาว และ ด้วยเสียงร้องป่าให้กำลังใจกระตุ้นให้พวกเขาไปอีกมือ แล้ว ผ่านความมืด ได้เห็นการเรียงลำดับของโปรแกรมปรับปรุงของแสงที่สีเทาก่อนเรา ว่ามีเพดานไว้ การเติบโตของผู้โดยสารมากขึ้น รถบ้า rocked บนสปริงของหนังยอดเยี่ยม และ swayed เช่นเรือเพราะในทะเลพายุ ผมจะเก็บ ถนนเติบโตระดับเพิ่มเติม และเราปรากฏให้บินตาม แล้วภูเขาดูเหมือน จะมาใกล้กับเราในแต่ละด้าน และทำหน้างอลงเมื่อเรา เราถูกป้อนบนเมือง pass.one โดยหนึ่งหลายผู้โดยสารให้ของขวัญ ที่พวกเขากดตามฉันกับ earnestness ซึ่งจะใช้เวลาไม่ปฏิเสธ ฉัน เหล่านี้ได้อย่างแน่นอนชนิดแปลก และแตกต่างกัน แต่ละได้รับอย่างสุจริต คำกรุณา พร และกลัวความหมายย้ายที่ฉันได้เห็นนอกห้อง Bistritz เครื่องหมายกางเขนและยามกับถลึงตา ผสมแปลกที่เดียวกัน จากนั้น เฉพาะตาม ไดรเวอร์ก็เอนไปข้างหน้า และด้าน ผู้โดยสาร craning เหนือขอบของโค้ช peered กระหายในความมืด ก็เห็นได้ชัดว่า มีอะไรน่าตื่นเต้นมากกลาง หรือที่คาดไว้ แต่ว่าถามผู้โดยสารแต่ละ ใครจะให้ผมอธิบายเพียงน้อยนิด ความตื่นเต้นนี้รัฐเก็บไว้ในเวลาเล็กน้อย และในที่สุด เราเห็นก่อนเราผ่านที่เปิดออกทางด้านตะวันออก มีสีดำ กลิ้งเมฆจ่าย และในความรู้สึกหนัก การกดขี่ของฟ้าร้อง มันดูเหมือนว่าภูเขาได้แยกสองบรรยากาศ และที่ตอนนี้เราก็ได้เป็นหนึ่ง thunderous ผมตอนนี้ตัวเองมองออกสำหรับขนส่งซึ่งจะพาฉันไปนับ แต่ละช่วงเวลาผมคาดว่าจะเห็นแสงสะท้อนของโคมไฟผ่านการ blackness แต่ทั้งหมดเป็นสีเข้ม แสงเพียงมีแสงกะพริบของโคมไฟของเราเอง อบไอน้ำจากม้าของเราขับยากโรสในเมฆขาว เราได้เห็นตอนนี้ถนนทรายขาวก่อนเรานอน แต่มีไว้บนเครื่องของรถ ผู้โดยสารดึงกลับ ด้วยการแยกกันของทุก ซึ่งดูเหมือนจะเยาะข้าพเจ้าผิดหวังผมแล้วคิดว่า ฉันมีส่วนทำ เมื่อโปรแกรมควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เราแผลในทางที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเราและดวงอาทิตย์จมต่ำและลดลงหลังเราเงาของเวลาเย็นเริ่มคืบคลานรอบเรา นี้ได้รับการเน้นใบหน้าที่ภูเขาด้านบนเต็มไปด้วยหิมะยังคงจัดขึ้นพระอาทิตย์ตกและดูเหมือนจะเรืองแสงออกมาพร้อมกับสีชมพูเย็นที่ละเอียดอ่อน ที่นี่และมีเราผ่าน Cszeks และ Slovaks ทั้งหมดในเครื่องแต่งกายที่งดงาม แต่ผมสังเกตเห็นว่าคอพอกเป็นที่แพร่หลายเจ็บปวด ตามริมถนนเป็นไม้กางเขนจำนวนมากและในขณะที่เรากวาดโดยสหายของฉันทั้งหมดข้ามตัวเอง ที่นี่และมีชายคนหนึ่งชาวนาหรือหญิงคุกเข่าต่อหน้าศาลที่ไม่ได้เปิดรอบในขณะที่เราเดินเข้ามาใกล้ แต่ดูเหมือนในการยอมแพ้ตัวเองของความจงรักภักดีที่จะมีดวงตามิได้หูสำหรับโลกภายนอก มีสิ่งใหม่ ๆ ที่จะเป็นฉัน ยกตัวอย่างเช่นฟาง-ริกส์ในต้นไม้และที่นี่และมีมวลชนที่สวยงามมากของเบิร์ชร้องไห้สีขาวของพวกเขาเกิดส่องแสงเช่นเงินผ่านสีเขียวที่ละเอียดอ่อนของใบ.
ตอนนี้และอีกครั้งเราผ่าน Leiter เกวียนชาวนาสามัญของรถเข็น whith ความยาวของกระดูกเหมือนงูคำนวณเพื่อให้เหมาะกับความไม่เท่าเทียมกันของถนน เกี่ยวกับเรื่องนี้มีความมั่นใจว่าจะได้นั่งค่อนข้างกลุ่มของชาวบ้านกลับบ้าน, Cszeks ด้วยสีขาวของพวกเขาและ Slovaks กับแกะสีของพวกเขาตามบัญชีหลังหอกแฟชั่นเสาธงยาวของพวกเขาด้วยขวานในตอนท้าย ขณะที่ช่วงเย็นลดลงมันก็เริ่มที่จะได้รับความหนาวเย็นมากและสนธยาเจริญเติบโตดูเหมือนจะรวมเป็นหนึ่ง mistiness มืดความเศร้าโศกของต้นไม้, โอ๊ค, บีชและสนแม้ว่าจะอยู่ในหุบเขาลึกที่วิ่งระหว่างสเปอร์สของเนินเขาที่เป็น เราเสด็จผ่านผ่าน, ภาคเรียนที่มืดออกมายืนที่นี่และมีกับพื้นหลังของหิมะปลายโกหก บางครั้งเป็นถนนตัดผ่านป่าสนที่ดูเหมือนอยู่ในความมืดที่จะปิดลงเมื่อเรามวลชนที่ดีของ greyness ที่นี่และมี bestrewed ต้นไม้ผลิตผลกระทบอย่างยิ่งแปลกและเคร่งขรึมซึ่งดำเนินการเกี่ยวกับความคิดและความน่ากลัว เพ้อฝันที่พรั่งพรูออกมาก่อนหน้านี้ในช่วงเย็นเมื่อพระอาทิตย์ตกที่ตกลงมาโยนลงไปในการบรรเทาแปลกเมฆผีเหมือนที่หมู่คาร์พาเทียนดูเหมือนจะไม่หยุดหย่อนลมผ่านหุบเขา บางครั้งเนินเขาเป็นที่สูงชันเพื่อให้แม้จะรีบขับรถของเราม้าเท่านั้นที่สามารถไปอย่างช้าๆ ผมอยากที่จะได้รับลงและเดินขึ้นพวกเขาในขณะที่เราทำที่บ้าน แต่คนขับจะไม่ได้ยินเสียงของมัน 'ไม่มี' เขากล่าวว่า 'คุณไม่ต้องเดินไปที่นี่ สุนัขที่มีความรุนแรงเกินไป 'แล้วเขาเข้ามากับสิ่งที่เขาเห็นได้ชัดว่ามีความหมายสำหรับการหยอกล้อน่ากลัวสำหรับเขามองรอบจะจับรอยยิ้มอนุมัติของส่วนที่เหลือและคุณอาจจะมีเพียงพอของเรื่องดังกล่าวก่อนที่คุณจะไปนอน.' หยุดเพียง แต่เขาจะทำให้เป็นช่วงเวลาที่หยุดการทำงานชั่วคราวที่จะจุดไฟที่ตะเกียงของเขา.
เมื่อมันขยายตัวมีสีเข้มดูเหมือนจะตื่นเต้นบางในหมู่ผู้โดยสารและพวกเขายังคงพูดกับเขาหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ ราวกับว่ากระตุ้นให้เขาความเร็วเพิ่มเติม เขาฟาดม้า unmercifully ด้วยแส้ยาวของเขาและด้วยเสียงร้องป่าของการให้กำลังใจกระตุ้นให้พวกเขาในการออกแรงเพิ่มเติม จากนั้นผ่านความมืดฉันจะได้เห็นการจัดเรียงของแพทช์ของสีเทาอ่อนหน้าของเราในขณะที่แม้ว่าจะมีแหว่งในภูเขา ความตื่นเต้นของผู้โดยสารที่ขยายตัวมากขึ้น โค้ชบ้าโยกสปริงหนังที่ดีและเปี่ยมไปเช่นเรือโยนในน้ำทะเลที่มีพายุ ผมต้องยึดมั่นใน ถนนเพิ่มขึ้นในระดับที่มากขึ้นและเราดูเหมือนจะบินไปพร้อมกัน แล้วภูเขาที่ดูเหมือนจะมาใกล้ชิดกับเราในแต่ละด้านและจะขมวดคิ้วลงมาให้เรา เรากำลังเข้าสู่ใน pass.one Borgo โดยหนึ่งในหลายผู้โดยสารให้ฉันของขวัญที่พวกเขากดเมื่อฉันด้วยความมุ่งมั่นที่จะใช้เวลาในการปฏิเสธไม่มี เหล่านี้เป็นที่แน่นอนของชนิดที่แปลกและแตกต่างกัน แต่แต่ละที่ได้รับในความเชื่อที่ดีง่ายกับคำกรุณาและให้ศีลให้พรและที่เดียวกันส่วนผสมที่แปลกประหลาดของการเคลื่อนไหวของความกลัวความหมายที่ฉันได้เห็นด้านนอกโรงแรมที่ Bistritz สัญญาณของ ข้ามและป้องกันตาชั่วร้าย จากนั้นในขณะที่เราบินพร้อมคนขับโน้มตัวไปข้างหน้าและในแต่ละด้านผู้โดยสาร craning เหนือขอบของโค้ช, peered กระหายในความมืด มันเห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างที่น่าตื่นเต้นมากได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นหรือคาดหวัง แต่แม้ว่าฉันถามผู้โดยสารแต่ละคนไม่มีใครจะให้ฉันคำอธิบายน้อย รัฐของความตื่นเต้นนี้เก็บไว้ในบางครั้งเล็ก ๆ น้อย ๆ และที่สุดท้ายที่เราเห็นก่อนที่เราเปิดผ่านออกมาบนฝั่งตะวันออก มีสีเข้มกลิ้งค่าใช้จ่ายเมฆและในอากาศหนักความรู้สึกอึดอัดของฟ้าร้อง มันดูเหมือนกับว่าเทือกเขาได้แยกสองบรรยากาศและว่าตอนนี้เราได้มีเป็นสนั่นหนึ่ง ผมตอนนี้ตัวเองมองหายานพาหนะซึ่งจะพาฉันไปนับ แต่ละช่วงเวลาที่ผมคาดว่าจะเห็นแสงจ้าของหลอดไฟผ่านความมืด แต่ทั้งหมดเป็นสีดำ แสงเพียงอย่างเดียวคือรังสีริบหรี่ของโคมไฟของเราเองซึ่งไอน้ำจากม้ายากขับเคลื่อนของเราเพิ่มขึ้นในเมฆขาว เราจะได้เห็นในขณะนี้ถนนทรายโกหกสีขาวก่อนที่เรา แต่มีในนั้นเมื่อเข้าสู่ระบบของยานพาหนะ ผู้โดยสารดึงกลับมาพร้อมกับถอนหายใจแห่งความยินดีซึ่งดูเหมือนจะเยาะเย้ยความผิดหวังของตัวเองผมคิดอยู่แล้วสิ่งที่ฉันได้ทำสิ่งที่ดีที่สุด เมื่อคนขับรถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฐานะที่เราเป็นแผลที่ไม่มีที่สิ้นสุดของเรา และดวงอาทิตย์จมต่ำอยู่เบื้องหลังเรา เงาของเวลาเย็นเริ่มเลื้อยรอบเรา นี้ถูกเน้น โดยใบหน้าที่ยอดภูเขาหิมะ ยังคงถือครอง พระอาทิตย์ตก และดูเหมือนจะเรืองแสงออกมาด้วยละเอียดอ่อนเย็นสีชมพู ที่นี่และมี และเราผ่าน cszeks slovaks ทั้งหมดในเครื่องแต่งกายที่งดงาม แต่ผมสังเกตเห็นว่าคอพอกคือความเจ็บปวดที่แพร่หลายข้างถนนมีไม้กางเขน และในขณะที่เรากวาดโดย เพื่อนของฉันทั้งหมดข้ามตัวเอง ที่นี่และมีชาวนาผู้ชายหรือผู้หญิงคุกเข่าตรงหน้าศาลเจ้า ที่ไม่ได้เปิดรอบตามที่เราทำได้ แต่ดูเหมือนในตนเองยอมแพ้ความจงรักภักดีไม่มีตาหรือหูสำหรับโลกภายนอก มีอะไรใหม่มากมายเพื่อฉัน สำหรับอินสแตนซ์ แพ้ ริคส์ ในต้นไม้สวยงามมาก และที่นี่และมีมวลของการร้องไห้ของต้นเบิร์ชขาวส่องแสงเหมือนเงินผ่านเขียวอ่อนของใบไม้
ตอนนี้และอีกครั้งที่เราผ่าน เลเทอร์รถธรรมดาชาวบ้านซื้อด้วย snakelike ยาวของกระดูกสันหลัง , คำนวณให้สอดคล้องกับอสมการของถนน นี้มั่นใจว่าสามารถนั่งค่อนข้างกลุ่มบ้านชาวนา , cszeks ด้วยสีขาวกับ Slovaks ด้วยสี sheepskins หลังแบกหอก หอกยาว แฟชั่นของพวกเขาด้วยขวานที่สิ้นสุด เป็นเย็นลงมันเริ่มจะเย็นมากและเติบโตทไวไลท์จะผสานเป็นหนึ่งมืดความมืดมัวขุ่นใจของต้นไม้ โอ๊ก บีช และ สน แม้ว่าจะอยู่ในหุบเขาลึก ซึ่งวิ่งระหว่าง สเปอร์ส ของเนิน เมื่อเราขึ้นไป ผ่าน ผ่านแรกมืดยืนอยู่ที่นี่และมีกับพื้นหลังของปลายอนหิมะ บางครั้ง เป็นถนนตัดผ่านป่าสนที่ดูในที่มืดได้ จะปิดลงเมื่อเราดี มวลของสีเทาซึ่งที่นี่และมี bestrewed ต้นไม้ผลิตผลแผลงประหลาดและเคร่งขรึม ซึ่งดำเนินการในความคิดและจินตนาการที่น่ากลัว engendered ก่อนหน้านี้ในช่วงเย็นเมื่อล้มพระอาทิตย์ตกที่โยนลงไปในโล่งแปลกผีเหมือนก้อนเมฆซึ่งใน Carpathians ดูเหมือนลมรอกผ่านหุบเขา บางครั้งภูเขาสูงชันที่แม้จะเป็นคนขับรถให้เรารีบเร่ง ม้าได้แต่ไปช้าๆ ฉันปรารถนาที่จะได้ลงและเดินขึ้นเขาอย่างที่เราทำที่บ้าน แต่คนขับจะไม่ได้ยิน ' ไม่ ' เขาพูด คุณไม่ต้องเดินมาทางนี้สุนัขที่ดุร้ายเกินไป ' แล้วเขาเพิ่ม กับสิ่งที่เขาทำให้เขาดูน่ากลัวเนื่องจากตั้งใจสำหรับรอบจับอนุมัติยิ้มของส่วนที่เหลือและคุณอาจจะมีเพียงพอของเรื่องดังกล่าวก่อนที่คุณจะไปนอน เพราะหยุดเท่านั้น เค้าจะทำให้ได้ชั่วขณะหนึ่งแสงโคมไฟของเขา .
เมื่อมันเติบโตเข้มมี ดูเหมือนจะมีความตื่นเต้นในหมู่ผู้โดยสารแล้วเขาก็พูดกับเขา หนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ ราวกับจะเร่งให้เขาเพิ่มความเร็วต่อไป เขาเฆี่ยนม้าอย่างไร้ความปราณีกับแส้ยาวของเขา และกับป่าร้องให้กำลังใจกระตุ้นให้พวกเขาที่จะออกแรงเพิ่มเติม แล้วผ่านความมืด ฉันได้เห็นการจัดเรียงของแพทช์สีเทาอ่อนข้างหน้าราวกับว่ามีรอยแยกในภูเขา ความตื่นเต้นของผู้โดยสารเติบโตมากกว่าโค้ชบ้าโยกบนสปริงหนังที่ดี และลังเลใจเหมือนเรือโยนบนทะเลมีพายุ ฉันต้องอดทนไว้ ถนนที่เติบโตระดับเพิ่มเติม และเราดูเหมือนจะบินตาม แล้วเขาก็เข้ามาใกล้เราในแต่ละด้าน และหน้างอลงบนเรา เราเข้าไปในบริเวณ pass.one โดยหนึ่งหลายของผู้โดยสารให้ของขวัญซึ่งพวกเขากดเมื่อฉันมีความตั้งใจจริง ซึ่งจะต้องไม่ปฏิเสธ เหล่านี้แน่นอนของชนิดแปลกและหลากหลาย แต่แต่ละคนได้รับในความเชื่อที่ดีง่ายด้วยคำอ่อนโยน และให้ศีลให้พร และที่แปลกเหมือนกันผสมความกลัวความหมายการเคลื่อนไหวซึ่งผมเห็นข้างนอกโรงแรมที่ bistritz ไม้กางเขนและป้องกันจากดวงตาชั่วร้าย เมื่อเราบินตามคนขับโน้มไปข้างหน้า และในแต่ละด้านผู้โดยสาร ชะเง้อไปที่ขอบของโค้ช peered ตั้งหน้าตั้งตาลงสู่ความมืดมิด มันเห็นได้ชัดว่าสิ่งที่น่าตื่นเต้นมากทั้งขึ้นหรือคาดว่าจะได้ แต่ผมถามผู้โดยสารแต่ละ ไม่มีใครจะให้ฉันอธิบายสักนิด ความตื่นเต้นนี้เก็บไว้ในบางเวลาอันน้อยนิดและสุดท้ายเราเห็นก่อนเราผ่านช่อง ทางด้านตะวันออก มีมืด กลิ้งในเมฆ และในอากาศหนัก ความรู้สึกอึดอัดใจของฟ้าร้อง ดูเหมือนเทือกเขาได้แยกสองบรรยากาศ และตอนนี้เราได้เข้าไปดังสนั่น หนึ่ง ผมตอนนี้ผมมองหาพาหนะที่พาผมไปนับแต่ละช่วงเวลาที่ฉันคาดว่าจะเห็นแสงของโคมไฟผ่านความมืด แต่มันมืด แสงริบหรี่เท่านั้นคือรังสีของโคมไฟของเราเองในที่ไอน้ำจากเรายากขับม้ากุหลาบในเมฆขาว เราอาจจะเห็นหาดทรายขาว ถนนนอนก่อนเรา แต่มันเป็นสัญญาณ ของยานพาหนะ ผู้โดยสารดึงกลับถอนหายใจ ความยินดีซึ่งเหมือนจะเยาะเย้ยตัวเองผิดหวัง ผมคิดว่าผมมีที่สุดทำ เมื่อคนขับ