Sam didn't go straight home. He par

Sam didn't go straight home. He parked his car in the usual place outside his house, then went for a long walk across the flat stretch of parkland that bounded his back garden. He sat on a bench by the side of the lake and watched the play of the moonlight and the distant streetlights on the water's surface.

He felt deflated. To have come so close, and to have failed. Why didn't she like him at least a little when he was so bowled-over by her? The only girl since Trudy who had actually made his heart leap when he laid eyes on her, who had brought the sweat to the palms of his hands, who had left him tongue-tied. That must have been it. She must have thought him a total fool, babbling with all that nonsense about how wonderful she was when they'd only just met. It was a ridiculous way to behave. She must have been laughing at him inside. She must have felt something close to contempt. Somebody as beautiful as that already knows she's beautiful. She doesn't need a half-witted totally ordinary person like himself to go on and on about it. It must have been such a let-down for her when she saw what he really looked like. She was so careful to hide it too, to protect his feelings. She must be such a lovely person, to humour him like that.

He took the little piece of paper containing her phone number out of his pocket and looked down at it, held it against his chest for a moment like a talisman, cupped it between his two hands.

He was going to have to be a little bit more realistic, he told himself. Lower his sights a little. Stop dreaming impossible dreams.

"Ugly ducklings shouldn't go bothering swans," he announced to any resting water-fowl that might be within earshot. Then he crumpled-up the piece of paper, flicked it neatly into the waste-paper bin beside him, and started back towards the house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามไม่ได้ไปบ้านตรง จอดรถในสถานปกติอยู่นอกบ้านของเขา แล้วเขาไปเดินยาวยืดแบนไกลที่ล้อมรอบเขาสวนกลับ เขานั่งบนม้านั่งข้างทะเลสาบ และดูการเล่นของแสงจันทร์และริมถนนอยู่ห่างไกลบนผิวน้ำเขารู้สึกลพ เพื่อได้มาใกล้ และล้มเหลว ทำไมเธอไม่ชอบเขาน้อยเล็กน้อยเมื่อเขาจึงช็อกมากกว่า โดยเธอ หญิงสาวเพียงตั้งแต่ Trudy ที่จริงได้ทำกระโดดเมื่อเขาวางสายตาจากเธอ หัวใจของเขา ที่ได้นำเหงื่อฝ่ามือของเขา ที่เหลือเขา tongue-tied ที่ต้องการมัน เธอต้องมีคิดว่า เขาเป็นคนโง่รวม พูดพล่ามกับเรื่องไร้สาระที่เกี่ยวกับวิธีที่ยอดเยี่ยมเธอเมื่อพวกเขาได้พบเพียง มันเป็นวิธีไร้สาระในการทำงาน เธอต้องการหัวเราะที่เขาภายใน เธอต้องรู้สึกถึงสิ่งใกล้ดูถูก คนที่สวยงามเป็นที่ทราบอยู่แล้วเธอมีความสวยงาม เธอไม่ต้อง half-witted สามัญทั้งหมดคนที่เหมือนตัวเองจะไปบน และบนเลย ก็ต้องได้รับเช่นการหลั่งของเธอเมื่อเธอเห็นสิ่งที่เขาจริง ๆ ดูเหมือน เธอระมัดระวังดังนั้น การซ่อนมากเกินไป เพื่อปกป้องความรู้สึกของเขา เธอต้องเป็นบุคคลดังกล่าวน่ารัก อารมณ์ขันเขาเช่นนั้นเขาเอาชิ้นเล็ก ๆ ของกระดาษที่ประกอบด้วยหมายเลขโทรศัพท์ของเธอออกจากกระเป๋าของเขา และมองลงไปที่มัน ขึ้นกับหน้าอกของเขาสำหรับช่วงเวลาเช่นยันต์ คิดกันระหว่างสองมือของเขาเขาจะต้องเป็นจริงน้อยมาก เขาบอกตัวเอง ลดแหล่งท่องเที่ยวของเขาเล็กน้อย หยุดฝันฝันเป็นไปไม่ได้"เป็ดน้อยน่าเกลียดไม่ควรไปรบกวนหงส์ เขาประกาศเพื่อการพักผ่อนน้ำไก่ที่อาจอยู่ภายใน แล้วเขา crumpled ขึ้นเศษกระดาษ flicked อย่างเรียบร้อยลงในถังขยะกระดาษอยู่ข้างเขา และเริ่มกลับไปทางบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แซมไม่ได้ไปที่บ้านตรง เขาจอดรถของเขาในสถานที่ปกติอยู่นอกบ้านของเขาแล้วไปเดินยาวข้ามยืดแบนของสวนที่ล้อมรอบสวนหลังบ้านของเขา เขานั่งอยู่บนม้านั่งข้างของทะเลสาบและเฝ้าดูการเล่นของแสงจันทร์และถนนที่ห่างไกลบนพื้นผิวของน้ำได้.

เขารู้สึกกิ่ว ที่จะได้มาเพื่อให้ใกล้ชิดและจะล้มเหลว เธอไม่ได้ชอบเขาทำไมอย่างน้อยน้อยเมื่อเขาถูกช็อกมากกว่าดังนั้นโดยเธอ? ผู้หญิงคนเดียวตั้งแต่ทรูดี้ที่ได้ทำจริงก้าวกระโดดหัวใจของเขาเมื่อเขาวางสายตาของเธอที่ได้นำเหงื่อฝ่ามือของเขาที่เคยทิ้งเขาลิ้นแข็ง ที่จะต้องได้รับมัน เธอจะต้องมีความคิดเขาเป็นคนโง่รวม, พูดพล่ามกับเรื่องไร้สาระทั้งหมดที่เกี่ยวกับวิธีที่ยอดเยี่ยมเธอก็คือตอนที่พวกเขาต้องการเพียงแค่การได้พบกับ มันเป็นวิธีที่ไร้สาระที่จะประพฤติ เธอจะต้องได้รับการหัวเราะที่เขาภายใน เธอต้องมีความรู้สึกบางอย่างที่ใกล้เคียงกับการดูถูก ใครบางคนที่สวยงามเป็นที่รู้อยู่แล้วว่าเธอสวย เธอไม่จำเป็นต้องมีคนธรรมดาโดยสิ้นเชิงครึ่งเบื๊อกเหมือนตัวเองที่จะไปและที่เกี่ยวกับมัน มันต้องได้รับดังกล่าวให้ลงสำหรับเธอเมื่อเธอเห็นสิ่งที่เขาจริงๆดูเหมือน เธอเป็นคนที่ระมัดระวังเพื่อที่จะซ่อนมันมากเกินไปที่จะปกป้องความรู้สึกของเขา เธอจะต้องเป็นคนที่น่ารักอารมณ์ขันเขาต้องการที่.

เขาหยิบชิ้นเล็ก ๆ ของกระดาษที่มีหมายเลขโทรศัพท์ของเธอออกมาจากกระเป๋าของเขาและมองลงไปที่มันถือมันไว้กับหน้าอกของเขาสำหรับช่วงเวลาเช่นยันต์ที่บรรจุในถ้วยระหว่าง มือทั้งสองข้างของเขา.

เขาก็จะต้องมีนิด ๆ หน่อย ๆ ที่สมจริงมากขึ้นเขาบอกว่าตัวเอง ลดเป้าของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ หยุดฝันฝันเป็นไปไม่ได้.

"ลูกเป็ดขี้เหร่ไม่ควรไปรบกวนหงส์" เขาประกาศใด ๆ พักผ่อนน้ำนกที่อาจจะมีในระยะที่ได้ยิน จากนั้นเขาก็ยู่ยี่ขึ้นชิ้นส่วนของกระดาษสะบัดมันเรียบร้อยในถังขยะกระดาษข้างเขาและเริ่มกลับไปบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แซมไม่ได้ตรงกลับบ้าน เขาจอดรถที่ประจำอยู่ที่หน้าบ้านของเขา แล้วก็ไปเดินข้ามยืดแบนของ Parkland ที่ล้อมรอบสวนหลังบ้านของเขา เขานั่งอยู่บนม้านั่งข้างทะเลสาบ และเฝ้าดูการเล่นของแสงจันทร์และติดไฟที่ถนนไกลบนพื้นผิวของน้ำเขารู้สึกกิ่ว มาใกล้แล้ว และมีการล้มเหลว ทำไม เธอไม่ได้ชอบเขาบ้างเมื่อเขาขว้างมากกว่าเธอ ผู้หญิงคนเดียวตั้งแต่ทรูดี้ที่เคยทำให้หัวใจกระโดด เมื่อเขาสบตากับเธอ ที่ ได้ เอาเหงื่อฝ่ามือของเขา ที่ทิ้งเขาลิ้นผูก ที่ต้องได้รับมัน เธอต้องคิดว่าเขาเป็นคนโง่ทั้งหมดพล่ามกับเรื่องไร้สาระทั้งหมดที่เกี่ยวกับวิธีการที่ยอดเยี่ยม ตอนที่พวกเขาเพิ่งจะได้พบกัน มันเป็นวิธีการที่ไร้สาระที่จะประพฤติ เธอคงจะหัวเราะเยาะเขาอยู่ข้างใน เธอต้องรู้สึกถึงบางอย่างที่ใกล้เคียงกับการดูถูก ใครสวยเท่าที่รู้ เธอช่างสวยงาม เธอไม่ต้องครึ่งซึ่งมีสติปัญญาทั้งหมดคนธรรมดาเหมือนตัวเองไปบนและบนเกี่ยวกับมัน มันต้องทำตัวให้ลงกับเธอ เมื่อเธอเห็นเขาก็ชอบ เธอต้องซ่อนมันไว้ เพื่อปกป้องความรู้สึกของเขา เธอต้องเป็นคนที่น่ารัก อารมณ์ขันเขาแบบนั้นเขาเอากระดาษแผ่นเล็กๆที่มีเบอร์โทรศัพท์ของเธอออกมาจากกระเป๋าของเขาและก้มลงมองมัน ถือมันกับหน้าอกของเขาครู่หนึ่ง เหมือนยันต์ถ้วย , ระหว่างมือทั้งสองของเขาเขาจะต้องเป็นนิด ๆหน่อย ๆมีเหตุผลเพิ่มเติม เค้าบอกเอง ลดสถานที่ท่องเที่ยวของเขาเล็กน้อย หยุดความฝันเป็นไปไม่ได้" ลูกเป็ดขี้เหร่ไม่ควรไปยุ่งกับหงส์ " เขาประกาศหยุดพักน้ำไก่ที่อาจได้ยิน . จากนั้น เขาขยำขึ้นกระดาษ สะบัดให้เรียบร้อยลงในกระดาษที่บินอยู่ข้างๆ เขา และเริ่มกลับสู่บ้าน