The play "Picnic on the Battlefield

The play "Picnic on the Battlefield" also known as "Pique-nique en campagne" is indeed a representative of the theater of the absurd because it includes two of the staple themes of this genre which are:

The combination of tragedy and comedy (which is also found, for example, in Samuel Beckett's play "Waiting for Godot".)
The topic of life as a meaningless journey.
The inevitability of feelings of loss, purposelessness, and bewilderment.
The nonsense of reality; disjointed, meaningless.
In this particular play, life is questioned from the perspective of War. The theme of war is questioned, in turn, for its lack of real common sense. What does war achieve in the end, and is it worth risking one's life for this purpose? War is a matter of philosophical belief.

However, it is the treatment of this topic what further qualifies the play as an absurd one. Here we have a soldier getting ready to engage in a battle during the War, and suddenly here come his parents to give him a surprise visit and a picnic.

As is this were not absurd enough, the picnic actually takes place and with as much neutrality as if bombs were not exploding in the distance, or as if they were not actually inside a ring of fire- and they indeed were. Hence, we see how Arrabal is mixing the horror of war with the idyllic nature of a comfortable and cozy family visit.

As tragedy is sure to occur, the play continuously shifts in mood and atmosphere, creating a certain chaos which also makes the play distinguish itself from the traditional plot. The theater of the absurd is characterized for its separation from traditionalism.

Therefore, in conclusion, the themes it touches, the way the dramatist treats the themes, the absurdity of the situation, the satirical and sad mix of emotions, and the philosophical questions of life are all included in "Picnic on the Battlefield", making it a representative of the genre of the absurd.


like 3 dislike 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เล่น "ปิกนิกบนในสนามรบ" หรือที่เรียกว่า "Pique nique en campagne" เป็นตัวแทนของละครของไร้สาระ เพราะมันมีสองรูปแบบหลักของประเภทนี้ที่มี:ชุดของโศกนาฏกรรมและความขบขัน (ซึ่งจะยังพบ เช่น ซามูเอลเบ็คเค็ทท์เล่น "กำลังรอสำหรับ Godot")หัวข้อของชีวิตเป็นการเดินทางความหมายหลีกเลี่ยงไม่รู้สึกขาดทุน purposelessness และความสับสนเรื่องไร้สาระของความเป็นจริง ไม่ปะติดปะต่อ ความหมายในนี้เล่นเฉพาะ ชีวิตถามจากมุมมองของสงคราม รูปแบบของสงครามถาม จะ สำหรับการขาดความรู้สึกร่วมกันจริง อะไรไม่สงครามได้ในสุด และมันคุ้มค่าเสี่ยงชีวิตเพื่อวัตถุประสงค์นี้ สงครามเป็นเรื่องของความเชื่อทางปรัชญาอย่างไรก็ตาม มันเป็นการรักษาหัวข้อนี้อะไรมีคุณสมบัติเล่นเป็นเป็นส่วนหนึ่งของไร้สาระเพิ่มเติม ที่นี่เรามีพร้อมที่จะมีส่วนร่วมในการรบในช่วงสงครามทหาร และพ่อแม่ของเขาเพื่อให้เขาชมประหลาดใจและปิกนิกมานี่ก็เป็น นี้ไม่ได้ไร้สาระพอ ปิกนิกจริงที่เกิดขึ้นและ มีความเป็นกลางมาก ว่าระเบิดไม่ได้ระเบิดในระยะไกล หรือก็ไม่จริงภายในวงแหวนแห่งไฟ- และพวกเขาจริง ๆ ด้วยเหตุนี้ เราเห็นวิธี Arrabal คือผสมสยองขวัญสงครามกับธรรมชาติงดงามของเยี่ยมชมครอบครัวที่อบอุ่น และสะดวกสบายเป็นโศกนาฏกรรมแน่ใจว่าจะเกิดขึ้น การเล่นต่อเนื่องกะในบรรยากาศ การสร้างความสับสนวุ่นวายบางยัง ทำให้การเล่นที่แตกต่างจากพล็อตแบบดั้งเดิม และ โรงละครของไร้สาระเป็นลักษณะสำหรับตัวแยกจาก traditionalismดังนั้น ในบทสรุป รูปแบบ สัมผัส วิธี dramatist การปฏิบัติรูปแบบ แก้ไร้สาระของสถานการณ์ เศร้า และสร้างการผสมผสานอารมณ์ และคำถามปรัชญาของชีวิตทั้งหมดรวมอยู่ใน "ปิกนิกบนในสนามรบ" ทำให้เป็นตัวแทนของประเภทของไร้สาระเช่นไม่ชอบ 3 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่น "ปิคนิคในสนามรบ" ที่เรียกว่า "ฉุน-nique en Campagne" ย่อมเป็นตัวแทนของโรงละครของไร้สาระเพราะมันมีสองหลักรูปแบบของประเภทนี้ซึ่ง ได้แก่ : การรวมกันของโศกนาฏกรรมและนักแสดงตลก (ซึ่ง และยังพบว่าตัวอย่างเช่นในการเล่นของซามูเอล Beckett "Waiting for Godot"). หัวข้อของชีวิตเป็นความหมายการเดินทาง. หลีกเลี่ยงไม่ได้ของความรู้สึกของการสูญเสีย purposelessness และความสับสน. เรื่องไร้สาระของความเป็นจริง; ไม่ปะติดปะต่อความหมาย. ในการเล่นนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชีวิตถามจากมุมมองของสงคราม รูปแบบของสงครามถามในทางกลับกันการขาดของความรู้สึกร่วมกันจริง สงครามอะไรประสบความสำเร็จในท้ายที่สุดและมันก็คุ้มค่าการเสี่ยงชีวิตหนึ่งเพื่อจุดประสงค์นี้? สงครามเป็นเรื่องของความเชื่อปรัชญา. แต่ก็คือการรักษาของหัวข้อนี้สิ่งที่มีคุณสมบัติต่อไปเล่นในฐานะที่เป็นคนหนึ่งที่ไร้สาระ ที่นี่เรามีทหารได้รับพร้อมที่จะมีส่วนร่วมในการต่อสู้ในช่วงสงครามและก็มาที่นี่พ่อแม่ของเขาเพื่อให้เขาเข้าชมประหลาดใจและปิกนิก. ในฐานะที่เป็นแบบนี้ไม่ได้ไร้สาระพอปิกนิกจริงที่เกิดขึ้นและมีความเป็นกลางมากที่สุดเท่าที่ ราวกับว่าระเบิดไม่ได้ระเบิดในระยะไกลหรือราวกับว่าพวกเขาไม่ได้จริงภายในวงแหวนแห่งไฟและพวกเขาเป็นจริง ดังนั้นเราจะเห็นว่า Arrabal จะผสมความน่ากลัวของสงครามกับธรรมชาติที่งดงามของเยี่ยมครอบครัวที่สะดวกสบายและสะดวกสบาย. ในฐานะที่เป็นโศกนาฏกรรมมั่นใจว่าจะเกิดขึ้นในการเล่นอย่างต่อเนื่องกะในอารมณ์และบรรยากาศการสร้างความวุ่นวายบางอย่างที่ยังทำให้การเล่นแตกต่าง ตัวเองจากพล็อตแบบดั้งเดิม โรงละครของไร้สาระเป็นลักษณะการแยกจากประเพณี. ดังนั้นในการสรุปรูปแบบที่มันสัมผัสวิธีการเขียนบทละครถือว่ารูปแบบที่ไร้สาระของสถานการณ์ผสมเหน็บแนมและเศร้าของอารมณ์และคำถามของนักปรัชญา ชีวิตทั้งหมดรวมอยู่ใน "ปิคนิคในสนามรบ" ทำให้มันเป็นตัวแทนของประเภทของไร้สาระ. เช่น 3 ไม่ชอบ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล่น " ปิกนิกในสนามรบ " หรือที่เรียกว่า " ปิเก้ปี en campagne " ย่อมเป็นผู้แทนของโรงละครของไร้สาระเพราะมันมี 2 รูปแบบหลักของประเภทนี้ได้แก่ :การรวมกันของโศกนาฏกรรมและตลก ( ซึ่งจะพบได้ เช่น ในซามูเอลเล่น " รอ " )หัวข้อ ชีวิตเหมือนการเดินทางที่ไร้ความหมายความความรู้สึกของการสูญเสีย purposelessness และความสับสน .เรื่องไร้สาระของความเป็นจริง ไม่ต่อเนื่อง ไม่มีความหมาย .ในการเล่น นี้เฉพาะ ชีวิต คือ ถามจากมุมมองของสงคราม รูปแบบของสงครามคือสอบสวนในการเปิดสำหรับการขาดของการ จริง สามัญสำนึก แล้วสงครามบรรลุผลในที่สุด และมันคุ้มค่าที่ต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อวัตถุประสงค์นี้ สงครามเป็นเรื่องของความเชื่อทางปรัชญาแต่มันคือการรักษานี้หัวข้ออะไรเพิ่มเติมคุณสมบัติการเล่นแบบบ้าๆ ที่นี่เรามีทหารได้รับการพร้อมที่จะต่อสู้ในสงคราม และก็มาพ่อแม่ของเขาเพื่อให้เขาได้เยี่ยมชมความประหลาดใจและปิกนิกเป็นนี้ไม่ไร้สาระพอ ปิคนิคจะใช้เวลาจริงสถานที่และที่เป็นกลาง ถ้าระเบิดไม่ได้ระเบิดในระยะไกล หรือถ้าพวกเขาไม่ได้จริงภายในแหวนของไฟ - และพวกเขาจริงๆมี ดังนั้น เราจะเห็นว่า arrabal จะผสมความน่ากลัวของสงครามกับธรรมชาติอันงดงามของความสะดวกสบายและเยี่ยมครอบครัวอบอุ่นไม่แน่ใจว่าเป็นโศกนาฏกรรมที่จะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในการเล่นกะอารมณ์และบรรยากาศที่สร้างความวุ่นวายบางอย่างซึ่งทำให้เล่นได้แยกตัวเองจากเนื้อเรื่องดั้งเดิม โรงละครแห่งความไร้สาระเป็นลักษณะที่แยกจากประเพณี .ดังนั้น สรุปได้ว่า รูปแบบมันสัมผัส ทางนักเขียนบทละครถือว่ารูปแบบ , ความไร้สาระของสถานการณ์ การเสียดสี และผสมเศร้าอารมณ์ และคำถามเชิงปรัชญาชีวิต ทั้งหมดรวมอยู่ใน " ปิกนิกในสนามรบ " ทำให้ตัวแทนของประเภทของไร้สาระชอบ 3 ไม่ชอบ 1