Seagrasses, on the other hand, have

Seagrasses, on the other hand, have been shown to stabilize sediments
with their rhizomes and roots (Hemminga and Duarte, 2000).
This renders them exactly antagonistic to callianassid shrimp in areas
where both occur, and their distribution is usually mutually exclusive
The differential distribution of seagrasses and callianassid shrimp is
primarily controlled by environmental parameters (such as waves,
currents, tidal exposure etc., Siebert and Branch, 2005). However,
such an established pattern may be altered by disturbances (changes
in water quality, coastal engineering, invasive species, etc.). Depending
on season and species involved, either seagrasses or shrimp may profit
from a disturbance by expanding their distribution. Examples can be
found in the literature for seagrasses invading shrimp beds, stabilizing
sediments to the point where bioturbation is no longer possible, and
ultimately excluding the shrimp (Harrison, 1987), but also for
shrimp killing seagrass shoots and seedlings by covering them with
ejected sediment, thereby limiting their distribution (Dumbauld and
Wyllie-Echeverria, 2003). In the past decade, the nature of the interaction
between seagrasses and burrowing callianassid shrimp was more
closely examined in a number of elegant exclusion and transplantation
experiments (Berkenbusch et al., 2007; Siebert and Branch, 2006). However,
all of the shrimp exclusion experiments were carried out in temperate
regions, not in the tropics where the negative influence of
callianassid shrimp on seagrasses was first acknowledged (

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หญ้าทะเลบนมืออื่น ๆ ที่ได้รับการแสดงเพื่อรักษาเสถียรภาพของตะกอน
ที่มีเหง้าและราก (Hemminga และอาร์เต, 2000) ของพวกเขา.
นี้ทำให้พวกเขาว่าเป็นปฏิปักษ์เพื่อ callianassid กุ้งในพื้นที่
ที่ทั้งสองเกิดขึ้นและการกระจายของพวกเขามักเป็นพิเศษร่วมกัน
การกระจายค่า ของหญ้าทะเลและกุ้ง callianassid ถูก
ควบคุมเป็นหลักโดยพารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อม (เช่นคลื่น
กระแสสัมผัสน้ำขึ้นน้ำลง ฯลฯ เบิร์ทและสาขา 2005) อย่างไรก็ตาม
เช่นรูปแบบการจัดตั้งอาจมีการเปลี่ยนแปลงโดยการรบกวน (การเปลี่ยนแปลง
คุณภาพน้ำวิศวกรรมชายฝั่งรุกรานสายพันธุ์อื่น ๆ ) ทั้งนี้ขึ้นอยู่
กับฤดูกาลและสายพันธุ์ที่มีส่วนร่วมทั้งหญ้าทะเลหรือกุ้งอาจจะทำกำไร
จากความวุ่นวายด้วยการขยายการกระจายของพวกเขา ตัวอย่างที่
พบในวรรณกรรมสำหรับหญ้าทะเลบุกรุกเตียงกุ้งเสถียรภาพ
ตะกอนไปยังจุดที่ bioturbation เป็นไปไม่ได้และ
ในท้ายที่สุดไม่รวมกุ้ง (แฮร์ริสัน, 1987) แต่ยังสำหรับ
กุ้งฆ่าหน่อหญ้าทะเลและต้นกล้าโดยครอบคลุมพวกเขาด้วยการ
พุ่งออกมา ตะกอนจึง จำกัด การกระจายของพวกเขา (Dumbauld และ
Wyllie-Echeverria, 2003) ในทศวรรษที่ผ่านมาลักษณะของการปฏิสัมพันธ์
ระหว่างหญ้าทะเลและขุดกุ้ง callianassid ได้มากขึ้น
ตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในจำนวนที่สง่างามการยกเว้นและการปลูก
ทดลอง (Berkenbusch et al, 2007;. เบิร์ทและสาขา 2006) แต่
ทั้งหมดของการทดลองการยกเว้นกุ้งได้ดำเนินการในกาลเทศะ
ภูมิภาคไม่ได้อยู่ในเขตร้อนที่มีอิทธิพลเชิงลบของ
กุ้ง callianassid บนหญ้าทะเลได้รับการยอมรับเป็นครั้งแรก (

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

seagrasses บนมืออื่น ๆที่ได้รับการแสดงเพื่อทำให้ตะกอนเหง้าและรากของพวกเขา ( และ hemminga Duarte , 2000 )นี้ให้พวกเขาว่าเป็นปรปักษ์กับกุ้ง callianassid ในพื้นที่ซึ่งทั้งสองเกิดขึ้น และการกระจายของพวกเขามักจะร่วมกันพิเศษค่าการกระจายของ seagrasses และกุ้ง callianassid คือควบคุมเป็นหลัก โดยพารามิเตอร์ด้านสิ่งแวดล้อม ( เช่น คลื่นกระแสคลื่น แสง ฯลฯ ซีเบิร์ต และสาขา , 2005 ) อย่างไรก็ตามเช่นการสร้างรูปแบบอาจมีการเปลี่ยนแปลงโดยการรบกวน ( เปลี่ยนคุณภาพน้ำชายฝั่งวิศวกรรม แพร่กระจายพันธุ์ ฯลฯ ) ทั้งนี้ในฤดูกาลและสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องทั้ง seagrasses หรือกุ้งอาจจะกำไรจากการรบกวนโดยการกระจายของพวกเขา ตัวอย่างสามารถที่พบในวรรณกรรมสำหรับ seagrasses บุกรุกเตียงกุ้ง , เสถียรภาพตะกอนในจุดที่ bioturbation ไม่มีที่สุดสุดไม่รวมกุ้ง ( แฮร์ริสัน , 1987 ) , แต่ยังสำหรับกุ้งฆ่ายิงหญ้าทะเลและกล้าไม้ โดยครอบคลุมพวกเขาด้วยรีดตะกอน จึงจำกัดการกระจายของพวกเขา ( dumbauld และวีลี่ echeverria , 2003 ) ในทศวรรษที่ผ่านมา ธรรมชาติของปฏิสัมพันธ์ระหว่าง seagrasses burrowing และกุ้ง callianassid ได้มากขึ้นตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในหมายเลขของการยกเว้นการปลูกถ่ายและหรูหราการทดลอง ( berkenbusch et al . , 2007 ; เบิร์ทและสาขา , 2006 ) อย่างไรก็ตามกุ้งทั้งหมดยกเว้นการทดลองในเมืองหนาวภูมิภาคในเขตร้อนที่มีอิทธิพลทางลบของกุ้ง callianassid บน seagrasses ยอมรับ ( คนแรกคือ