Thus, the triadic relationship of g

Thus, the triadic relationship of genuine representation was reduced to a
dyadic relationship of spurious representation, which together with plena
potestas and plenitudo potestatis is a characteristic of absolutism: A represents
B before A himself. As we have seen, the Hobbesian theory implied that the
king himself represents the subjects before the king. The corruption of the
constitutional idea and its implementation in the European States similarly
implied that the Representatives of the People represent the people before the
Representatives of the People. Hence, Rousseau’s famous jibe against
‘English liberty’. Indeed, in its dyadic form, ‘representation of A by B’
merely is a euphemism for ‘B rules A’.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ความสัมพันธ์ triadic ของแท้แสดงถูกลดการความสัมพันธ์ dyadic ของเก๊แสดง ซึ่งร่วมกับ plenapotestatis potestas และ plenitudo เป็นลักษณะของอันทรงภูมิธรรม: การแสดงB ก่อนตัวเอง เราได้เห็น ทฤษฎี Hobbesian นัยที่นี้กษัตริย์พระองค์ที่แสดงถึงเรื่องราชา ความเสียหายของการความคิดรัฐธรรมนูญและดำเนินการในยุโรปอเมริกาในทำนองเดียวกันโดยนัยว่า ผู้แทนของประชาชนเป็นตัวแทนคนก่อนตัวแทนของประชาชน ดังนั้น Rousseau กองกันได้กับ'อังกฤษเสรีภาพ' แน่นอน ในรูปแบบ dyadic 'แทน A ด้วย B'แค่เป็น 'กฎของ B A' ลีลาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นความสัมพันธ์ triadic
ของการเป็นตัวแทนของแท้ถูกลดลงไปความสัมพันธ์ของการเป็นตัวแทนdyadic ปลอมซึ่งร่วมกับเต็ม
potestas และ plenitudo potestatis เป็นลักษณะของสมบูรณาญาสิทธิราชย์: การคิดเป็น
B ก่อนที่ตัวเอง ที่เราได้เห็นทฤษฎี Hobbesian
นัยว่ากษัตริย์เองแสดงให้เห็นถึงเรื่องพระพักตร์กษัตริย์ ความเสียหายของความคิดและการดำเนินการตามรัฐธรรมนูญในสหรัฐอเมริกายุโรปในทำนองเดียวกันส่อให้เห็นว่าผู้แทนของประชาชนเป็นตัวแทนของประชาชนก่อนที่ผู้แทนของประชาชน ดังนั้นการเสียดสีรูสโซส์ที่มีชื่อเสียงกับภาษาอังกฤษเสรีภาพ ' อันที่จริงในรูปแบบ dyadic ของ 'การแสดงโดย B' เพียงเป็นถ้อยคำสำหรับ 'B กฎ A'