Noun Clauses Beginning with That Ve

Noun Clauses Beginning with That Verb + that-Clause That Bob will come is a noun clause. It is used as the object of the verb think. Person+ Be + Adjective + that-clause Jan is happy (that) Bob called It + be + Adj. + That-clause It is clear (that) Ann
likes her new job º I think that Bob will come I think bob will come The word that is usually omitted in speaking That-clauses commonly follow certain adjetives, such as the example, when the subject refers to a person. That-clauses commonly follow adjetives in sentences that begin with it+be That-clause used as a Subjet That ann likes her
new job is clear It is possible but uncommon for that-clauses
to be used as the subject of a sentence. The word that is not omitted when that-clause is used as a subject. agree that
belive that
decided that
we are happy that
we are pleased that
jan is sorry that

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามานุประโยคประโยคคำนามที่ขึ้นต้น ด้วยกริยาที่ว่าประโยคที่ Bob จะมาได้ ใช้เป็นวัตถุของคิดว่ากริยา บุคคลเป็นคำคุณศัพท์ที่ส่วน Jan มีความสุข (ว่า) บ๊อบเรียกว่ามันเป็นคำคุณศัพท์ ว่าประโยคจึงชัดเจนแอน (ที่)
ºงานใหม่ของเธอคิดว่า บ๊อบจะมาคิดว่า บ๊อบจะมาคำที่ละเว้นพูดว่าประโยคโดยทั่วไปมักจะ ชอบทำตาม adjetives บางอย่าง เช่นตัวอย่าง เมื่อเรื่องถึงผู้ ว่าประโยคโดยทั่วไปตาม adjetives ในประโยคที่ขึ้นต้น ด้วยมันจะว่าประโยคใช้เป็น Subjet ว่า แอนน์ชอบเธอ
งานใหม่จะเป็นไปได้ แต่ใช่ว่าประโยคสำหรับ
จะใช้เป็นหัวเรื่องของประโยค คำที่ถูกละเว้นเมื่อว่าประโยคจะใช้เป็นหัวเรื่อง ตกลงที่
belive ที่
ตัดสินใจว่า
เรามีความสุขที่
ยินดีที่
jan เป็นขอที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประโยคที่กริยาคำนามที่ขึ้นต้นด้วยประโยคที่ว่าบ๊อบจะมาเป็นนามานุประโยค . มันถูกใช้เป็นกรรมของกริยาว่า คนเป็นคำคุณศัพท์ประโยคที่แจนมีความสุข ( ที่ ) บ๊อบ เรียกว่ามันเป็นคำคุณศัพท์ ประโยคที่เป็นที่ชัดเจนว่าแอน
ชอบเธอได้งานใหม่ºผมคิดว่าบ๊อบจะมาฉันคิดว่าบ๊อบจะมาคำที่มักพูดกันว่า ตามข้อละเว้นในบาง adjetives เช่นตัวอย่าง เมื่อประธาน หมายถึง บุคคล ที่ประโยคทั่วไปตาม adjetives ในประโยคที่ขึ้นต้นด้วย มันเป็นประโยคที่ใช้เป็น subjet ที่แอนชอบเธอ
งานใหม่ที่ชัดเจนเป็นไปได้ แต่ปกติที่ข้อ
เพื่อใช้เป็นประธานของประโยค คำที่ไม่ละเว้น เมื่อประโยคที่ถูกใช้เป็นหัวข้อได้ เห็นด้วยว่า
belive ว่า

เราตัดสินใจว่าเรายินดีที่ความสุข

แจนขอโทษว่า