towards Kyoto; but the foolish frog

towards Kyoto; but the foolish frogs forgot that when they stood up their great eyes lay in the backs of their heads, and that though their noses might point to the places to which they wanted to go, their eyes beheld the places from which they had come.
"Dear me!" cried the Osaka frog, "Kyoto is exactly like Osaka. It is certainly not worth such a long journey. I shall go home!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกียวโตต่อ; แต่กบโง่ลืมว่าเมื่อพวกเขาลุกขึ้นยืนตาดีของพวกเขาอยู่ในด้านหลังของหัวของพวกเขาและที่ว่าจมูกของพวกเขาอาจชี้ไปยังสถานที่ที่พวกเขาอยากจะไปที่ตาของพวกเขาเห็นสถานที่จากที่พวกเขาได้มา
" ที่รักฉัน! " ร้องไห้กบโอซาก้า "เกียวโตเป็นเหมือนโอซาก้า. แน่นอนมันเป็นไม่คุ้มค่าเช่นการเดินทางนาน. ฉันจะกลับบ้าน!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไปเกียวโต แต่กบโง่ ลืมไปว่า เมื่อเขาลุกขึ้น ดวงตาที่ยอดเยี่ยมของพวกเขาวางในด้านหลังของหัวของพวกเขา และแม้ว่าจมูกจะชี้ไปยังสถานที่ที่พวกเขาต้องการไป ตาก็มองดูสถานที่ที่พวกเขามา
" ที่รักฉัน ! " โอซาก้า เกียวโต กบร้อง " เหมือนที่โอซาก้า มันแน่นอนไม่คุ้มค่าการเดินทางที่แสนนาน ผมจะกลับบ้าน ! "