Our speaker is describing a fork in

Our speaker is describing a fork in the road. This poem was first published in 1916, when cars were only just beginning to become prominent, so these roads in the wood are probably more like paths, not roads like we'd think of them today.
The woods are yellow, which means that it's probably fall and the leaves are turning colors.
"Diverged" is just another word for split. There's a fork in the road. The speaker wants to go down both roads at once, but since it's impossible to walk down two roads at once, he has to choose one road.
The speaker is "sorry" he can't travel both roads, suggesting regret.
Because of the impossibility of traveling both roads, the speaker stands there trying to choose which path he's going to take. Because he's standing, we know that he's on foot, and not in a carriage or a car. The speaker really wants to go down both paths – he's thinking hard about his choice. He's staring down one road, trying to see where it goes. But he can only see up to the first bend, where the undergrowth, the small plants and greenery of the woods, blocks his view.
This is where we start to think about the metaphorical meanings of this poem. If our speaker is, as we suspect, at a fork in the road of his life, and not at an actual road, he could be trying to peer into his future as far as he can. But, since he can't really predict the future, he can only see part of the path. Who knows what surprises it could hold?So after all this buildup about one road, which he's looked down for a long time, our speaker takes the other path.
Then we get a tricky little phrase to describe this road. It's "as just as fair." Read without the first "as," this phrase is clear, if you think of fair as meaning attractive, or pretty. But the first "as" makes the phrase a little more difficult. Combining the words "just" and "fair" in the same phrase is a play on words – both of these words have multiple meanings. The phrase could mean something like "as just as it is fair," as in proper, righteous, and equal. But this doesn't quite apply to a road.
Yet we trust that our speaker wouldn't let things get awkward without meaning it. We're guessing that he means the road is just as pretty, but that in the metaphorical world of this poem, he thinks he made the fair, or right, choice.
But it's not fairer – it's just as fair. So he was choosing between two roads, or futures, that were different but potentially equally good. The speaker still seems pretty uncertain when he explains that this second path is better. It is only "perhaps" better.
Then the speaker tells us why the path is better – it seems like it hasn't been walked on very much, because it's grassy and doesn't look worn.
Be careful not to think that the phrase "wanted wear" is personification (it is alliteration, though). "Wanted," in this instance, means something more like "lacked." The speaker of this poem really can't seem to make up his mind! Just when we think we've got a declaration about which path is better, he changes his mind and admits that maybe they were equal after all.
The "as for that" refers to the path being less worn.
"The passing there" refers to traffic, probably on foot just like our speaker, that may have worn the paths down. Here, again, we hear that the paths are equal, but we find out something new, that it's morning. It's possible that our speaker is the first to travel to this place on that day.
The paths are covered with leaves, which haven't been turned black by steps crushing them.
Wait, we thought one path was grassy…and now it's covered with leaves. Possibly, the leaves aren't very thick, or the grass sticks up in between them. Or maybe the speaker isn't being quite honest. The speaker seems like he's already regretting his decision. He is rationalizing his choice of path by saying he'll come back to the one he missed later.
This is a familiar way to deal with difficult choices; "you can always come back and try it again later," we think.
With an "Oh" at the beginning and an exclamation point at the end, this line is emphatic. The speaker feels strongly about what he's saying here. The speaker realizes that his hopes to come back and try the other path may be foolish.
He knows how "way leads on to way" – how one road can lead to another, and then another, until you end up very far from where you started. Because of this, he doesn't think he'll ever be able to come back and take that other path, as much as he wishes he could.
Here we return to the metaphorical meaning of this poem. In any life decision, we can hedge our bets by thinking we can always come back, try a different option later. But sometimes our decisions take us to other decisions, and yet still others, and it's impossible for us to retrace our steps and arrive back at that original decision.
It's like deciding which college to go to – "I can always transfer" a high school senior might think. But then, once the decision is made and freshman year has passed, the reality hits that switching schools is a lot more complicated than it seems, and it's hard to start completely over somewhere else. Now we jump forward in time. We don't know exactly when, but we know that it's ages and ages "hence," or, from now. So we're probably talking years, not months.
We know that this story is important, because the speaker will still be telling it many years later.
He'll be telling it with a sigh, though, which is interesting because sighs can be happy, sad, or merely reflective – and we don't know what kind of sigh this is.
So, we know that this choice is probably going to be important for the speaker's future, but we don't know if he's going to be happy about it or not. This line is a repetition of the first line of the poem, with the subtraction of the word "yellow" and the addition of the words "and I."
This repetition helps to bring the poem to a conclusion. It reminds us what's important in the poem – the concept of choosing between two different paths.
Then, we get the hesitation of "and I" and the dash. This lets us know that whatever the speaker is about to say next is important. In this line, the speaker sums up his story and tells us that he took the road less traveled by. With the hesitation in the line before, this declaration could be triumphant – or regretful.
Also, remember it wasn't exactly clear that the road our speaker took was the one that was less traveled. He said at first that it looked less worn, but then that the two roads were actually about equal.
Before you start getting mad at our speaker for stretching the truth, remember that he's telling his story far in the future, a long time from when it actually happened. He's predicting that his memory will tell him that he took the road less traveled by, or that he'll lie in the future, no matter what the reality of the situation was. At first glance it seems that this line is triumphant – the narrator took the path that no one else did, and that is what has made the difference in his life that made him successful.
But he doesn't say that it made him successful – an optimistic reader wants the line to read positively, but it could be read either way. A "difference" could mean success, or utter failure.
Remember, the speaker is telling us about what he's going to say in the future. From where he is now, just looking down the path as far as he can see, he can't tell if the future that it leads him to is going to be good or bad. He just knows that his choice is important – that it will make all the difference in his life.
The speaker of this poem could be saying that his choice made all the difference while he's surrounded by his grandchildren, by a fire in a cozy little house. Or he could be saying it to the wind, while walking alone on the streets. At this point, he doesn't know – and neither do we.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลำโพงของเราจะอธิบายแยกเป็นถนน กลอนนี้ถูกเผยแพร่ครั้งแรกใน 1916 เมื่อรถยนต์ถูกเพียงเริ่มต้นเป็นเด่น ดังนั้นถนนสายไม้เหล่านี้เป็นอาจเส้นทาง ไม่ถนนเหมือนเราคิดว่า พวกเขาวันนี้ป่ามีสีเหลือง ซึ่งหมายความ ว่า มันจะร่วงและใบไม้จะเปลี่ยนสี"Diverged" เป็นคำอื่นเพียงการแยก มีทางแยกเป็นถนน ผู้ต้องการลงไปทั้งถนนครั้ง แต่เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินลงถนนครั้ง มีให้เลือกถนนหนึ่งลำโพงที่จะ "เสียใจ" เขาไม่สามารถเดินทางทั้งถนน แนะนำริเกร็ตเนื่องจากเป็นไปได้ทำการเดินทางทั้งถนน ลำโพงที่ยืนมีพยายามเลือกเส้นทางที่จะไปใช้ เนื่องจากเขายืน เรารู้ว่า เขาเป็นเท้า และไม่มีรถหรือรถ ผู้อยากไปทั้งสองเส้นทาง – เขาจะคิดหนักเกี่ยวกับทางเลือกของเขา เขาจะจ้องมองถนนหนึ่ง พยายามดูที่มันไป แต่ท่านสามารถดูได้ถึงโค้งแรก ที่ที่ undergrowth พืชขนาดเล็ก และของป่า บล็อกมุมมองของเขาที่เราเริ่มคิดถึงความหมายเชิงเปรียบเทียบของบทกวีนี้ได้ ถ้าลำโพงของเรา เราสงสัยว่า ส้อมในถนนของชีวิตของเขา และไม่ได้อยู่ ที่ ถนนจริง เขาอาจจะพยายามให้เพื่อนในอนาคตเท่าที่เขาสามารถ ได้ เนื่องจากเขาไม่สามารถทำนายอนาคตจริง ๆ เขาสามารถดูส่วนหนึ่งของเส้นทาง ใครไปรู้สิ่งประหลาดใจที่มันสามารถกดค้างไว้ ดังนั้น หลังจากที่ทั้งหมดนี้ความรู้เกี่ยวกับถนนหนึ่ง ซึ่งเขาจะมองลงไปเป็นเวลานาน ลำโพงของเราใช้เส้นทางอื่นแล้ว เราได้รับวลีน้อยยุ่งยากอธิบายถนน จึงเป็นเพียง "ที่ดี" วลีนี้อ่าน โดยครั้งแรก "เป็น" เป็นที่ชัดเจน ถ้าคุณคิดว่า เป็นธรรมเป็นความหมายน่าสนใจ หรือสวย แต่แรก "เป็น" ทำให้วลีน้อยยาก รวมคำ "เพียง" กับ "ธรรม" ในวลีเดียวกันเป็นการเล่นคำ – ทั้งสองคำนี้มีความหมายหลาย วลีอาจหมายถึง สิ่งที่ชอบ "เป็นเพียงเป็นธรรม ในเหมาะสม ผู้ชอบธรรม และเท่ากับได้ แต่นี้ไม่มากกับถนนแต่ เราเชื่อว่า ลำโพงของเราจะไม่ให้ตกใจได้ โดยไม่มีหมายความ ว่า สิ่ง เราจะคาดเดาได้ว่า เขาหมายถึง อยู่เพียงเป็นสวย แต่ว่า ในโลกของกลอนนี้พจน์ เขาคิดเขาทำทางเลือกเป็นธรรม หรือ ขวาแต่ไม่เป็นธรรม--มันเป็นเพียงเป็นธรรม เพื่อให้เขาได้เลือกระหว่างสองถนน หรือในอนาคต ที่ได้แตกต่างกันแต่อาจดีเท่า ๆ กัน ลำโพงที่ยังดูเหมือนว่าสวยแน่เมื่อเขาอธิบายว่า เส้นทางที่สองนี้ดีกว่า มันเท่านั้น "อาจจะ" ดีกว่าแล้ว ลำโพงที่บอกเราทำไมเส้นทางดีกว่า – เหมือน เหมือนไม่ได้เดินบนมาก เนื่อง จากหญ้า และไม่มีลักษณะสวมใส่โปรดใช้ความระมัดระวังไม่ให้คิดว่า วลี "ต้องสวม" บุคลาธิษฐาน (เป็น alliteration แม้ว่า) "ต้อง ในกรณีเช่นนี้ ความหมาย เหมือน"ขาด" ลำโพงของกลอนนี้จริง ๆ ดูเหมือนจะ สร้างจิตใจของเขา เพียงเมื่อเราคิดว่า เราได้มีการประกาศเกี่ยวกับเส้นทางที่ดีกว่า เขาเปลี่ยนแปลงเขาทราบ และยอมรับว่า บางทีพวกเขาถูกเท่าหลังจากนั้นใน "ส่วนที่" ถึงเส้นทางที่กำลังสวมใส่น้อย"ที่ผ่านมี" หมายถึงการจราจร คงเท้าเหมือนลำโพงของเรา ที่อาจมีการสวมใส่เส้นทางที่ลง ที่นี่ อีก เราได้ยินว่า เส้นทางเท่ากัน แต่เราค้นหาสิ่งใหม่ มันเป็นตอนเช้า มันเป็นไปได้ว่าลำโพงของเราก่อนเดินทางไปสถานที่แห่งนี้ในวันที่เส้นทางถูกปกคลุม ด้วยใบไม้ ซึ่งยังไม่ได้เปิดดำ โดยขั้นตอนการบดนั้นรอ เราคิดว่า เส้นทางที่หนึ่งคือหญ้า... และตอนนี้ มันปกคลุม ด้วยใบไม้ อาจ ใบไม่หนามาก หรือหญ้าแท่งระหว่างพวกเขา หรือบางทีผู้ไม่ถูกค่อนข้างซื่อสัตย์ ลำโพงที่ดูเหมือนว่าเขาเป็นแล้ว regretting ตัดสิน เขาเป็น rationalizing ของเขาเลือกเส้นทาง โดยบอกว่า เขาจะกลับมาหนึ่งเขาพลาดในภายหลังซึ่งเป็นวิธีคุ้นเคยในการจัดการกับตัวเลือกยาก "คุณสามารถกลับมา และลองอีกครั้งในภายหลัง เราคิดว่าบรรทัดนี้จะไม่หนัก ด้วยการ "Oh" ที่เริ่มต้นและอัศเจรีย์ท้าย ผู้รู้สึกอย่างยิ่งเกี่ยวกับสิ่งที่เขาจะพูดที่นี่ ลำโพงที่ตระหนักว่า เขาหวังที่จะกลับมา และลองเส้นทางอื่น ๆ อาจจะโง่เขารู้ว่า "วิธีการนำไปในสู่วิธี" – วิธีหนึ่งถนนอาจ และอื่น อีก จนกว่าคุณท้ายไกลจาก ที่คุณเริ่มต้น ด้วยเหตุนี้ เขาไม่คิดว่า เขาเคยจะ สามารถกลับมาใช้เส้นทางอื่น ๆ ที่เท่าไรก็ที่นี่เรากลับให้ความหมายเชิงเปรียบเทียบของกลอนนี้ ในการตัดสินใจใด ๆ ของชีวิต เราสามารถกั้นเดิมพันของเรา โดยคิดที่เราสามารถจะกลับมา ลองตัวเลือกอื่นในภายหลังได้ แต่บางครั้งตัดสินใจของเราเราไปตัดสินใจอื่น ๆ แต่ ยังอื่น และมันไม่สามารถย้อนกลับขั้นตอนของเรา และกลับมาถึงที่ตัดสินใจว่าต้นฉบับได้เช่นที่วิทยาลัยไป – "ฉันสามารถจะถ่ายโอน" อาวุโสโรงเรียนอาจคิดว่า การตัดสินใจ แต่แล้ว เมื่อทำการตัดสินใจ และผ่านปีวิชาฯ น่าชมจริงสลับโรงเรียนว่ามีความซับซ้อนมากขึ้นกว่า และก็ยากที่จะเริ่มต้นอย่างสมบูรณ์แฟนตาซี ตอนนี้ เรากระโดดไปข้างหน้าในเวลานั้น เราไม่รู้ว่าเมื่อ แต่เรารู้ว่า มันเป็นวัย และอายุ "จึง" หรือ ตั้งแต่วันนี้ ดังนั้น เราคงกำลังพูดปี เดือนไม่เรารู้ว่า เรื่องนี้เป็นสำคัญ เนื่องจากลำโพงที่จะยังสามารถบอกมันหลายปีต่อมาเขาจะสามารถบอกได้ ด้วยการแยกกัน แม้ว่า ซึ่งเป็นที่น่าสนใจเนื่องจาก sighs ได้อย่างมีความสุข เศร้า หรือเพียงแค่ สะท้อน – และเราไม่ทราบว่าชนิดของเที่ยวนี้ได้ดังนั้น เรารู้ว่า ทางเลือกนี้อาจจะมีความสำคัญสำหรับอนาคตของลำโพง แต่เราไม่รู้ว่าถ้าเขาจะมีความสุขกับมัน หรือไม่ บรรทัดนี้จะซ้ำของบรรทัดแรกของบทกวี ลบของคำว่า "เหลือง" และเพิ่มคำว่า "และฉัน"ทำซ้ำนี้ช่วยให้การนำกลอนสรุป มันนึกอะไรเป็นสิ่งสำคัญในบทกวีแนวคิดของการเลือกระหว่างสองเส้นทางที่แตกต่างกันจากนั้น เราได้รับการลังเลของ "และ" และประ ซึ่งช่วยให้เราทราบสิ่งที่ลำโพงว่าเกี่ยวกับว่าถัดไปเป็นสิ่งสำคัญ ในบรรทัดนี้ ลำโพงที่ผลรวมค่าเรื่องราวของเขา และบอกว่า เขาได้อยู่น้อยเดินทางโดย มีลังเลในบรรทัดก่อน รายงานนี้อาจจะเศร้าเสียใจต่อ หรือ วารสาร-ยัง จำไม่ได้แน่นอนชัดเจนว่า อยู่ที่เอาลำโพงของเราถูกไม่มีการเดินทาง เขากล่าวว่า ในตอนแรกว่า มันดูน้อยสวมใส่ แล้วแต่ที่ถนนจริงเกี่ยวกับเท่านั้นก่อนที่คุณเริ่มต้นบ้าที่ลำโพงของเราสำหรับความจริง จำไว้ว่า เขาจะบอกเรื่องราวของเขาในอนาคต ไกลนานจากเมื่อมันจะเกิดขึ้น เขาจะคาดการณ์ได้ว่า หน่วยความจำของเขาจะบอกว่า เขาใช้เวลาน้อยเดินทางตามถนน หรือว่า เขาจะโกหกในอนาคต ไม่ว่าสิ่งที่เป็นจริงของสถานการณ์ อย่างแรกรวดเร็วเหมือนว่า บรรทัดนี้เป็นวารสาร – เล่าเอาเส้นทาง ที่ไม่มีใครไม่ได้ และนั่นคือสิ่งที่ได้ทำให้ความแตกต่างในชีวิตของเขาที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จแต่เขาไม่พูดว่า มันทำให้เขาประสบความสำเร็จ– การอ่านในเชิงบวกต้องบรรทัดอ่านบวก แต่มันสามารถอ่านได้ด้วยวิธีใด "แตกต่าง" อาจหมายถึง ความสำเร็จ หรือความล้มเหลวที่สุดจำ ลำโพงที่จะบอกเราเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังจะบอกว่า ในอนาคต จากที่เขาเป็น พักลงเส้นทางเท่าที่เขาสามารถดู เขาไม่บอกถ้า ในอนาคตที่จะนำเขาไปได้ดี หรือไม่ดี เขาเพิ่งรู้ว่าเขาเลือกสำคัญ – มันจะทำให้ความแตกต่างในชีวิตของเขาลำโพงของกลอนนี้สามารถบอกได้ว่า เขาเลือกทำต่างในขณะที่เขาถูกล้อมรอบ ด้วยบุตรหลานของเขา โดยไฟในบ้านเล็ก ๆ อบอุ่น หรือเขาอาจจะพูดว่า มันต้องลม ขณะเดินคนเดียวบนถนน จุดนี้ ไม่ รู้- และไม่ทำเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลำโพงของเราคือการอธิบายส้อมในถนน บทกวีนี้ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1916 เมื่อรถยนต์เป็นเพียงการเริ่มต้นที่จะกลายเป็นที่โดดเด่นเพื่อให้ถนนเหล่านี้ในไม้อาจจะมากขึ้นเช่นเส้นทางไม่ถนนเหมือนที่เราคิดว่าของพวกเขาในวันนี้.
ป่าเป็นสีเหลืองซึ่งหมายความว่ามันเป็น อาจจะลดลงและใบจะเปลี่ยนสี.
"แยก" เป็นเพียงคำสำหรับแยก มีทางแยกในถนนเป็น ลำโพงอยากจะไปลงถนนทั้งสองครั้ง แต่เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินลงถนนสองสายในครั้งเดียวที่เขามีให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งถนน.
ลำโพงคือ "ขอโทษ" เขาไม่สามารถเดินทางถนนทั้งสองบอกเสียใจ.
เพราะ เป็นไปไม่ได้ในการเดินทางถนนทั้งสองลำโพงยืนมีความพยายามที่จะเลือกเส้นทางที่เขาจะใช้เวลา เพราะเขายืนอยู่เรารู้ว่าเขาอยู่บนเท้าและไม่ได้อยู่ในรถหรือรถ ลำโพงจริงๆต้องการที่จะไปลงเส้นทางทั้งสอง - เขาคิดหนักเกี่ยวกับทางเลือกของเขา เขาจ้องมองลงถนนพยายามที่จะดูว่ามันจะไป แต่เขาเท่านั้นที่สามารถเห็นได้ถึงโค้งแรกที่พงพืชขนาดเล็กและความเขียวขจีของป่าบล็อกมุมมองของเขา.
ซึ่งเป็นที่ที่เราเริ่มที่จะคิดเกี่ยวกับความหมายเชิงเปรียบเทียบของบทกวีนี้ ถ้าลำโพงของเราเป็นอย่างที่เราสงสัยว่าที่แยกในถนนของชีวิตของเขาและไม่ได้อยู่ที่ถนนจริงเขาอาจจะพยายามที่จะมองเข้าไปในอนาคตของเขาเท่าที่เขาสามารถทำได้ แต่เนื่องจากเขาไม่สามารถจริงๆทำนายอนาคตเขาจะเห็นเฉพาะส่วนหนึ่งของเส้นทาง รู้ว่าสิ่งที่น่าประหลาดใจก็อาจถือดังนั้นหลังจากทั้งหมดสะสมประมาณหนึ่งในถนนสายนี้ซึ่งเขามองลงไปเป็นเวลานานลำโพงของเราต้องใช้เส้นทางอื่น ๆ .
แล้วเราจะได้รับวลีหากินเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะอธิบายถนนสายนี้ มัน "เป็นเช่นเดียวกับที่เป็นธรรม." โดยไม่ต้องอ่านครั้งแรก "เป็น" วลีนี้เป็นที่ชัดเจนถ้าคุณคิดว่ายุติธรรมเป็นความหมายที่น่าสนใจหรือสวย แต่ครั้งแรกที่ "เป็น" ทำให้วลีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ยากขึ้น รวมคำว่า "เพียง" และ "ยุติธรรม" ในวลีที่เหมือนกันคือการเล่นคำ - ทั้งของคำเหล่านี้มีหลายความหมาย วลีที่อาจหมายถึงสิ่งที่ต้องการ "ในขณะเดียวกับที่มันเป็นธรรม" ในที่เหมาะสมชอบธรรมและเท่าเทียมกัน แต่นี้ไม่ได้ค่อนข้างนำไปใช้กับถนน.
แต่เราเชื่อว่าลำโพงของเราจะไม่ปล่อยให้สิ่งที่ได้รับโดยไม่ต้องอึดอัดใจความหมายมัน เรากำลังคาดเดาว่าเขาหมายถึงถนนเป็นเพียงความสวย แต่ที่ในโลกเชิงเปรียบเทียบของบทกวีนี้เขาคิดว่าเขาทำยุติธรรมหรือขวาเลือก.
แต่มันไม่เป็นธรรม - เป็นเพียงเป็นธรรม ดังนั้นเขาจึงได้รับการเลือกระหว่างถนนสองสายหรือฟิวเจอร์สที่มีความแตกต่างกัน แต่อาจดีอย่างเท่าเทียมกัน ลำโพงยังดูเหมือนว่ามีความไม่แน่นอนสวยเมื่อเขาอธิบายว่าเส้นทางที่สองนี้จะดีกว่า มันเป็นเพียง "อาจจะ" ดีกว่า.
แล้วลำโพงบอกเราว่าทำไมเส้นทางจะดีกว่า. - ดูเหมือนว่ายังไม่ได้เดินบนมากเพราะมันเต็มไปด้วยหญ้าและไม่ได้ดูที่สวมใส่ต้องระวังไม่ให้คิดว่าคำพูดที่ว่า "อยากสวมใส่" เป็นตัวตน (มันเป็นสัมผัสอักษรแม้ว่า)
"Wanted" ในกรณีนี้หมายถึงบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นเช่น "ขาด". ลำโพงของบทกวีนี้มันไม่สามารถดูเหมือนจะให้ขึ้นใจของเขา! เพียงเมื่อเราคิดว่าเราได้มีการประกาศเกี่ยวกับการที่เส้นทางจะดีกว่าที่เขาเปลี่ยนแปลงความคิดของเขาและยอมรับว่าพวกเขาอาจเท่ากับหลังจากทั้งหมด.
ว่า "เป็นที่" หมายถึงเส้นทางที่ถูกสวมใส่น้อย.
"การผ่านมี" หมายถึง การจราจรอาจจะด้วยการเดินเท้าเช่นเดียวกับลำโพงของเราที่อาจได้สวมใส่เส้นทางลง ที่นี่อีกครั้งที่เราได้ยินว่าเส้นทางที่มีค่าเท่ากัน แต่เราหาสิ่งใหม่ ๆ ว่ามันเป็นตอนเช้า เป็นไปได้ว่าลำโพงของเราเป็นครั้งแรกที่จะเดินทางไปยังสถานที่ในวันที่ว่านี้.
เส้นทางที่ถูกปกคลุมไปด้วยใบไม้ซึ่งยังไม่ได้รับกลายเป็นสีดำโดยขั้นตอนการบดพวกเขา.
รอเราคิดว่าเส้นทางหนึ่งเป็นหญ้า ... และตอนนี้ก็ปกคลุมไปด้วย ใบไม้ อาจจะเป็นใบไม่หนามากหรือหญ้าเกาะติดขึ้นในระหว่างพวกเขา หรืออาจจะเป็นลำโพงที่ไม่ได้มีความซื่อสัตย์ค่อนข้าง ลำโพงดูเหมือนว่าเขาเสียใจแล้วการตัดสินใจของเขา เขาเป็นเหตุผลที่เขาเลือกของเส้นทางโดยบอกว่าเขาจะกลับมาอย่างใดอย่างหนึ่งที่เขาพลาดในภายหลัง.
นี้เป็นวิธีที่คุ้นเคยที่จะจัดการกับทางเลือกที่ยาก "คุณสามารถกลับมาและลองอีกครั้งในภายหลัง" เราคิดว่า.
ด้วย "โอ้" ที่จุดเริ่มต้นและเครื่องหมายอัศเจรีย์ที่สิ้นสุดสายนี้เป็นสำคัญ ลำโพงรู้สึกอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งที่เขาบอกว่าที่นี่ ลำโพงตระหนักว่าความหวังของเขาที่จะกลับมาและพยายามที่เส้นทางอื่น ๆ อาจจะโง่.
เขารู้วิธีการ "วิธีที่นำไปสู่วิธีการ" - วิธีการหนึ่งที่ถนนจะนำไปสู่อีกและหลังจากนั้นอีกจนกว่าคุณจะจบลงไปไกลมากจากที่คุณ เริ่มต้น ด้วยเหตุนี้เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะสามารถกลับมาและใช้เวลาที่เส้นทางอื่น ๆ มากที่สุดเท่าที่เขาปรารถนาที่จะทำได้.
ที่นี่เรากลับไปที่ความหมายเชิงเปรียบเทียบของบทกวีนี้ ในการตัดสินใจใด ๆ ในชีวิตที่เราสามารถป้องกันความเสี่ยงเดิมพันของเราโดยคิดว่าเราสามารถกลับมาลองเป็นตัวเลือกที่แตกต่างกันในภายหลัง . แต่บางครั้งการตัดสินใจของเราพาเราไปสู่การตัดสินใจอื่น ๆ และยังคนอื่น ๆ
และมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเราที่จะหวนกลับขั้นตอนของเราและกลับมาถึงการตัดสินใจของเดิมที่มันเหมือนการตัดสินใจที่วิทยาลัยที่จะไป- "ฉันมักจะสามารถถ่ายโอน" โรงเรียนมัธยม ระดับสูงอาจจะคิดว่า แต่แล้วเมื่อตัดสินใจทำและปีแรกได้ผ่านความเป็นจริงฮิตว่าการเปลี่ยนโรงเรียนเป็นจำนวนมากที่มีความซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่ดูเหมือนและมันยากที่จะเริ่มต้นที่สมบูรณ์กว่าที่อื่น ตอนนี้เราจะกระโดดไปข้างหน้าในเวลา เราไม่ทราบว่าเมื่อ แต่เรารู้ว่ามันเป็นทุกเพศทุกวัยและทุกเพศทุกวัย "ด้วยเหตุนี้" หรือจากนี้ ดังนั้นเราอาจจะพูดถึงปีไม่เดือน.
เรารู้ว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะลำโพงจะยังคงบอกหลายปีต่อมา.
เขาจะบอกกับถอนหายใจ แต่ซึ่งเป็นที่น่าสนใจเพราะสามารถถอนหายใจ มีความสุขเศร้าหรือสะท้อนแสงเพียง - และเราไม่ทราบชนิดของการถอนหายใจนี้จะ.
ดังนั้นเรารู้ว่าทางเลือกนี้อาจจะเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับอนาคตของผู้พูด แต่เราไม่ทราบว่าเขาจะเป็น มีความสุขกับมันหรือไม่ บรรทัดนี้คือการทำซ้ำของบรรทัดแรกของบทกวีที่มีการลบของคำว่า "สีเหลือง" และนอกเหนือจากคำว่า "และฉัน"
ซ้ำนี้จะช่วยให้นำบทกวีสรุป มันเตือนเราสิ่งที่สำคัญในบทกวี -.
แนวคิดของการเลือกระหว่างสองเส้นทางที่แตกต่างกันจากนั้นเราได้รับความลังเลของ"และฉัน" และประ นี้ช่วยให้เรารู้ว่าสิ่งที่ผู้พูดเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะพูดต่อไปเป็นสิ่งที่สำคัญ ในสายนี้ลำโพงสรุปเรื่องราวของเขาและบอกเราว่าเขาเอาถนนเดินทางน้อยลงโดย ด้วยความลังเลในสายก่อนที่จะมีการประกาศนี้อาจจะมีชัย - หรือเสียใจ.
ยังจำได้มันก็ไม่ได้ว่าชัดเจนว่าถนนสายลำโพงของเราเอาเป็นคนหนึ่งที่ได้รับการเดินทางน้อยกว่า เขากล่าวว่าในตอนแรกที่มันดูสึกหรอน้อยลง แต่แล้วว่าทั้งสองถนนเป็นจริงเท่ากับ.
ก่อนที่คุณจะเริ่มได้รับบ้าที่ลำโพงของเราสำหรับการยืดความจริงจำได้ว่าเขาบอกเรื่องราวของเขาในอนาคตไกลเป็นเวลานานเมื่อ มันเกิดขึ้นจริง เขาคาดการณ์ว่าหน่วยความจำของเขาจะบอกเขาว่าเขาเอาถนนเดินทางน้อยลงโดยหรือว่าเขาจะอยู่ในอนาคตไม่ว่าสิ่งที่เป็นจริงของสถานการณ์ที่เป็น ได้อย่างรวดเร็วก่อนดูเหมือนว่าสายนี้คือชัยชนะ - บรรยายเอาเส้นทางที่ไม่มีใครได้และนั่นคือสิ่งที่ได้สร้างความแตกต่างในชีวิตของเขาที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จ.
แต่เขาไม่ได้บอกว่ามันทำให้เขาประสบความสำเร็จ - ผู้อ่านมองโลกในแง่ต้องการสายการอ่านเชิงบวก แต่มันอาจจะอ่านทางใดทางหนึ่ง เป็น "ความแตกต่าง" อาจหมายถึงความสำเร็จหรือความล้มเหลวที่สุด.
โปรดจำไว้ว่าลำโพงจะบอกเราเกี่ยวกับสิ่งที่เขาจะพูดในอนาคต จากที่เขาเป็นอยู่ในปัจจุบันเพียงแค่มองลงเส้นทางเท่าที่เขาสามารถมองเห็นเขาไม่สามารถบอกได้ว่าในอนาคตที่จะนำเขาไปสู่เป็นไปได้ดีหรือไม่ดี เขาก็รู้ว่าทางเลือกของเขาเป็นสิ่งที่สำคัญ - ว่ามันจะสร้างความแตกต่างในชีวิตของเขา.
ลำโพงของบทกวีนี้อาจจะบอกว่าทางเลือกของเขาทำให้ทุกความแตกต่างในขณะที่เขาล้อมรอบด้วยลูกหลานของเขาด้วยไฟในบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ อบอุ่นเป็นกันเอง . หรือเขาอาจจะบอกว่ามันลมในขณะที่เดินคนเดียวบนถนน ณ จุดนี้เขาไม่ทราบ - และไม่ทำเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประธานของเราคือการอธิบายส้อมในถนน บทกวีนี้ถูกตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1916 เมื่อรถยนต์ที่เพิ่งจะเริ่มกลายเป็นที่โดดเด่น ดังนั้น เหล่านี้ถนนในป่าอาจจะมากขึ้นเช่นเส้นทาง , ถนนเหมือนเราคิดว่าพวกเขาวันนี้
ป่าเป็นสีเหลือง ซึ่งหมายความ ว่า มันอาจจะตกและใบจะเปลี่ยนสี
" ออกไป " เป็นอีกคำหนึ่งที่แยกมีส้อมในถนน ผู้พูดต้องการที่จะไปลงถนนทั้งสองในครั้งเดียว แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเดินลงถนนสองสายที่ครั้งหนึ่ง เขาได้เลือกเส้นทางหนึ่ง .
ผู้บรรยายคือ " ขอโทษ " เขาไม่สามารถเดินทางทั้งถนน บอกว่าเสียใจ .
เพราะเป็นไปไม่ได้ของการเดินทางทั้งถนน ผู้พูดยืนพยายาม เลือกเส้นทางที่เขาจะใช้ เพราะเขายืนอยู่เรารู้ว่าเขาเดินเท้า และไม่ได้อยู่ในรถ หรือรถ ผู้พูดต้องการที่จะลงไปทั้งเส้นทาง และเขาคิดอย่างหนักเกี่ยวกับทางเลือกของเขา เขาจ้องมองลงไปในถนนสายหนึ่ง พยายามที่จะดูว่ามันจะเป็นยังไง แต่เขาก็เห็นถึงโค้งแรก ที่พื้น พืชขนาดเล็ก และความเขียวขจีของป่า วิว
บล็อกของเขานี่คือที่ที่เราจะเริ่มคิดเกี่ยวกับความหมายเชิงเปรียบเทียบของบทกวีนี้ ถ้าลำโพงของเรา อย่างที่เราสงสัย อยู่ที่ทางแยกของชีวิตของเขาและไม่ที่ถนนแท้จริง เขาอาจพยายามจ้องมองอนาคตของเขาเท่าที่เขาสามารถ แต่เนื่องจากเขาไม่สามารถทำนายอนาคตได้ เขาก็เห็นเพียงส่วนหนึ่งของเส้นทาง ใครจะรู้ว่าเซอร์ไพรส์มันจะค้างไว้ ? ดังนั้น หลังจากทั้งหมดนี้คือเกี่ยวกับถนนหนึ่งซึ่งเขาก็มองมานานแล้ว ลำโพงของเราใช้เส้นทางอื่น ๆ .
แล้วที่เราได้รับวลีเล็กน้อยหากินเพื่ออธิบายเรื่องนี้ มันเป็นแค่ยุติธรรม . " อ่านได้โดยไม่ต้องแรก " เป็น " ประโยคนี้ชัดเจน ถ้าคุณคิดว่ายุติธรรมความหมายมีเสน่ห์ หรือสวย แต่ครั้งแรก " เป็น " ทำให้วลียากหน่อยรวมคำว่า " แค่ " และ " ยุติธรรม " ในประโยคเดียวกันคือการเล่นคำและทั้งสองคำนี้มีความหมายหลาย วลีอาจหมายถึงสิ่งที่ชอบ " เป็นเพียงเป็นสิ่งยุติธรรม” ใน เหมาะสม ชอบธรรม และเท่าเทียมกัน แต่นี่ไม่ได้ใช้เลย เป็นถนน แต่เราเชื่อว่าผู้พูด
ของเราไม่ทำให้อึดอัด โดยปราศจากความหมายเราเดาว่าเขาหมายถึงถนนที่สวยมาก แต่ว่าในโลกคำอุปมาของบทกวีนี้ เขาคิดว่าเขาทำงาน หรือ ถูก เลือก
แต่มันไม่เป็นธรรม และมันก็เป็นอย่างที่ยุติธรรม เพื่อให้เขาเลือกระหว่างถนนสองสาย หรืออนาคตที่ต่างกัน แต่อาจเท่าเทียมกันดี ลำโพงยังดูไม่แน่นอน เมื่อเขาอธิบายว่า เส้นทางที่สองนี้ดีกว่ามันเป็นแค่ " อาจจะ " ดีกว่า
แล้วลำโพงบอกเราทำไมเส้นทางที่ดีและดูเหมือนว่ามันไม่ได้เดินมาก เพราะมันเป็นหญ้า และดูไม่ขาดแล้ว
ระมัดระวังที่จะไม่คิดว่า คำว่า " อยากใส่ " เป็นบุคลาธิษฐาน ( มันใช้นะ ) " . ต้องการ ในตัวอย่างนี้ มีความหมายเหมือน " ไม่มี" ลำโพงของกลอนบทนี้จริงๆ ไม่สามารถทำให้จิตใจของเขา ! เพียงเมื่อเราคิดว่าเราได้ประกาศเกี่ยวกับซึ่งเส้นทางขึ้นเขาเปลี่ยนใจ และยอมรับว่าพวกเขาอาจจะเท่ากับหลังจากทั้งหมด .
" ส่วนนั้น " หมายถึง เส้นทางที่ไม่สวมใส่ .
" ผ่าน " หมายถึงการจราจรคงเท้าเหมือนลำโพงของเรา ที่อาจ ใส่ตามลงไป ที่นี่ อีกครั้งเราได้ยินว่าเส้นทางจะเท่ากัน แต่เราหาอะไรใหม่ ๆ มันคือตอนเช้า เป็นไปได้ว่า วิทยากรของเราเป็นครั้งแรกที่จะเดินทางไปสถานที่นี้ในวันนั้น
เส้นทางถูกปกคลุมด้วยใบไม้ ซึ่งยังไม่ได้เปลี่ยนเป็นสีดำ โดยขั้นตอนการบดพวกเขา .
เดี๋ยวเราคิดว่าหนึ่งในเส้นทางที่เป็นหญ้า . . . . . . . และตอนนี้มันถูกปกคลุมด้วยใบไม้ อาจจะ , ใบไม่หนามากหรือหญ้าที่ sticks ขึ้นระหว่างพวกเขา หรือบางทีผู้พูดไม่ได้ค่อนข้างซื่อสัตย์ ลำโพงเหมือนเขากำลังเสียใจกับการตัดสินใจของเขา เขามีเหตุผลของเขาทางเลือกของเส้นทาง โดยบอกว่าเขาจะกลับมาหนึ่งเขาพลาดในภายหลัง
นี้เป็นวิธีที่คุ้นเคยเพื่อจัดการกับเรื่องยากๆ ; " คุณกลับมาและพยายามอีกครั้งในภายหลังได้เสมอ " เราคิดว่า .
กับ " อ้อ " ที่จุดเริ่มต้นและมีเครื่องหมายตกใจที่ปลายสายนี้เป็นสำคัญ . ลำโพงรู้สึกอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งที่เขาพูด ผู้พูดรู้ว่าความหวังของเขากลับมาและพยายามทางอื่นอาจจะโง่ .
เขารู้ว่า " เดินทางต่อไปบนถนนและทาง " วิธีการหนึ่งสามารถนําไปอีก และหลังจากนั้นอีก จนกระทั่งคุณจบมากจากที่คุณเริ่ม เพราะเหตุนี้เขาไม่คิดว่าเขาจะสามารถกลับมาใช้เส้นทางอื่น เท่าที่เขาปรารถนาที่เขาสามารถ .
ที่นี่เรากลับความหมายเชิงเปรียบเทียบของบทกวีนี้ ในชีวิตใด ๆการตัดสินใจ เราสามารถป้องกันความเสี่ยงเดิมพันของเรา โดยคิดว่า เรากลับมาได้เสมอ ลองตัวเลือกที่แตกต่างกันในภายหลัง แต่บางครั้งการตัดสินใจของเราพาเราในการตัดสินใจ อื่น ๆ , และยัง คนอื่นมันเป็นไปไม่ได้สำหรับเราที่จะย้อนกลับทางเดิม และกลับมาถึงการตัดสินใจว่าต้นฉบับ .
มันเหมือนตัดสินใจที่วิทยาลัยเพื่อไปกล่าว " ผมสามารถโอน " รุ่นพี่ที่โรงเรียนคิด แต่แล้ว เมื่อตัดสินใจแล้ว และปีหนึ่งผ่านไป ต้องเผชิญกับความเป็นจริงที่เปลี่ยนโรงเรียนเป็นจำนวนมากที่ซับซ้อนมากขึ้นกว่าที่เห็น และมันก็ยากที่จะเริ่มต้นสมบูรณ์กว่าที่อื่นตอนนี้เรากระโดดไปข้างหน้าในเวลา เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่เรารู้ว่ามันคืออายุ และวัย " ดังนั้น " หรือ จากตอนนี้ ดังนั้น เราอาจพูดถึงปีไม่ใช่เดือน .
เรารู้ว่าเรื่องนี้เป็นสำคัญ เพราะลำโพงจะบอกมันหลายปีให้หลัง เขาจะบอกมัน
พร้อมถอนหายใจ แต่ที่น่าสนใจ เพราะ . . . . . มีความสุข เศร้าหรือสะท้อนแสงเพียง ) และเราไม่ทราบชนิด ถอนหายใจนี่ .
ดังนั้น เรารู้ว่า ทางเลือกนี้อาจจะสำคัญสำหรับลำโพงในอนาคต แต่เราไม่รู้ว่าเขาจะดีใจหรือไม่ บรรทัดนี้คือการทำซ้ำของบรรทัดแรกของบทกวีด้วยการลบคำว่า " สีเหลือง " และการเพิ่มของคำ " และ " .
ๆนี้ช่วยนำบทกลอนเพื่อสรุป มันเตือนเราว่าอะไรที่สำคัญในบทกวีและแนวคิดของการเลือกระหว่างสองเส้นทางที่แตกต่างกัน .
แล้ว เราได้รับการลังเลของ " ผม " และ Dash นี้จะช่วยให้เราทราบว่าสิ่งที่ผู้พูดกำลังพูดต่อไปเป็นสำคัญ ในบรรทัดนี้ ผู้บรรยายสรุปเรื่องราวของเขาและบอกเราว่า เขาใช้ถนนเดินทางน้อยลงโดยกับลังเลในบรรทัดก่อน ปฏิญญานี้อาจจะเป็น–ชัยชนะหรือเสียใจ .
ยังจำมันไม่ได้ชัดเจนว่าถนนตรงลำโพงของเราก็เป็นคนหนึ่งที่กำลังเดินทางน้อยลง . เขาบอกว่า ตอนแรกมันดูน้อยลงเสียแล้ว แต่แล้วที่ถนนสองสายเป็นประมาณเท่ากับ .
ก่อนที่คุณเริ่มโกรธ ลำโพงของเรายืดจริงจำได้ว่า เขาเล่าเรื่องของเขาห่างไกลในอนาคต เวลานานเมื่อมันเกิดขึ้นจริง เขาทำนายว่า ความจำเขาจะบอกว่า เขาเอาถนนเดินทางน้อยลง หรือว่าเขาจะโกหกต่อไปในอนาคต ไม่ว่าความเป็นจริงของสถานการณ์คือ แวบแรกที่เห็นรู้สึกว่าบรรทัดนี้เป็นชัยชนะ–เล่าเรื่องเอาเส้นทางที่ไม่มีใครทำและนั่นคือสิ่งที่ทำให้ความแตกต่างในชีวิตของเขา ที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จ
แต่เขาไม่พูดแบบนั้นมันทำให้เขาประสบความสำเร็จในบรรทัดสำหรับผู้อ่านต้องการอ่านบวก แต่ก็สามารถอ่านได้ทั้งสองแบบ " ความแตกต่าง " อาจหมายถึงความสำเร็จ หรือ ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง .
จำได้ว่า ผู้พูดจะบอกเราเกี่ยวกับสิ่งที่เขากำลังจะพูดต่อไปในอนาคต จากที่เขาเป็นในตอนนี้ก้มลงมองเส้นทางเท่าที่เขาเห็น เขาไม่สามารถบอกได้ ถ้าอนาคตมันนัก เขาจะดีหรือเลว เขารู้แค่ว่าเขาเลือกเป็นสิ่งสำคัญและจะทำให้ความแตกต่างในชีวิตของเขา
ลำโพงของกลอนบทนี้อาจจะกล่าวว่าทางเลือกของเขาทำให้ทุกความแตกต่างในขณะที่เขาแวดล้อมด้วยลูกหลานของเขา โดยไฟในบ้านน้อยอบอุ่นหรือเขาอาจจะพูดกับสายลม ในขณะที่เดินคนเดียวบนถนน ณจุดนี้ เขาไม่รู้ ) และเราก็ไม่มีเหมือนกัน