RESULTSThe percentage inhibition of

RESULTS
The percentage inhibition of seed germination (GP), shoot length (SL), number of leaves (NL), seedling dry weight (DW) and rate of germination (GR) of barnyard grass caused by the 40 rice residue mixtures are given in Table 1. Data showed marked differences in the inhibitory effect of the measured parameters of barnyard grass. Inhibition of DW was greater than that of the other measured parameters (Table 1). Bw351 showed the highest (89.1 %) allelopathic potential and Bg359 the lowest (38.5 %) based on dry matter accumulation in barnyard grass (Table 1). Rice variety Bg403 showed the highest inhibitory effect on barnyard grass seed germination (27 %), whereas the lowest inhibition (2.9 %) was observed with At308. Ld368 and Bw400 showed the highest inhibitory effect on shoot length (56.5 %) and the number of leaves (55.3 %), respectively. Conversely, Bg305, At354, At306 and Bg304 stimulated the shoot growth of barnyard grass where Bg304 residue mixture caused the highest (10.3 %) stimulation. The average inhibition potential on barnyard grass was the highest in Bw364 (44.8 %) and lowest in At306 (7.1 %).
Based on average inhibition percentages the rice cultivars were classified into 5 groups. The first group consisted of varieties producing 40 % or greater inhibition and the group contained 4 varieties including two Ld (Ld355 and Ld368) varieties and two Bw (Bw400 and Bw364) varieties, while 20 varieties were grouped in
including three Ld varieties. The third group consisted
than 10 % inhibition, which comprised one variety each (Table 2 and Figure 1).
There are enough evidence that the allelopathic activity of rice varieties and their residues differed according to the type (Dilday et al., 1991), origin (Chung et al., 2003), pericarp colour (Fujii, 1993), hull colour (Chung et al., 2003), maturity time (Chung et al., 2003) and awn colour (Chung et al., 2003). Therefore in this study, the results have been analysed to examine the variations of allelopathic activity according to maturity age and pericarp colour. The average inhibition percentage with maturity group was significantly higher (35.4 %) in 4½ month varieties, while it was lower (27.2 %) in 3 month varieties (Table 3). The average inhibition with pericarp colour (white or brown) was 29.6 % for white rice and 35 % for brown rice. Brown rice showed significantly higher inhibition percentages except in the germination percentage (Table 4).
Percentage inhibition (%) = control value - residue mixture value × 100 control value
Figure 1: Number of rice varieties with different allelopathic potential in rice residue mixtures on barnyard grass seedling growth

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์การยับยั้งการงอกของเมล็ดพืช (GP), เปอร์เซ็นต์ยิงยาว (SL) ใบ (NL), น้ำหนักแห้งแหล่ง (DW) และอัตราการงอก (GR) หญ้าลานยุ้งข้าวที่เกิดจากส่วนผสมตกค้างข้าว 40 แสดงไว้ในตารางที่ 1 ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าเครื่องหมายความแตกต่างในผลลิปกลอสไขของพารามิเตอร์ที่วัดหญ้าลานยุ้งข้าว ยับยั้งการ DW มีมากกว่าที่วัดพารามิเตอร์อื่น ๆ (ตารางที่ 1) Bw351 แสดงให้เห็นศักยภาพ allelopathic (89.1%) สูงสุดและต่ำสุด (38.5%) ตามเรื่องแห้งสะสมในหญ้าลานยุ้งข้าว (ตารางที่ 1) Bg359 ข้าวหลากหลาย Bg403 แสดงผลการงอกของเมล็ดหญ้าลานยุ้งข้าว (27%), ลิปกลอสไขสูงสุดในขณะที่การยับยั้งต่ำสุด (2.9%) ถูกตรวจสอบ ด้วย At308 Ld368 และ Bw400 พบผลลิปกลอสไขสูงสุดระยะยิง (56.5%) และจำนวนของใบ (55.3%), ตามลำดับ ในทางกลับกัน Bg305, At354, At306 และ Bg304 ถูกกระตุ้นยิงเจริญเติบโตของหญ้าลานยุ้งข้าวที่ผสมสารตกค้าง Bg304 เกิดจากการกระตุ้น (10.3%) สูงสุด ยับยั้งการเฉลี่ยที่อาจเกิดขึ้นบนหญ้าลานยุ้งข้าวถูกสุดใน Bw364 (44.8%) และต่ำสุดใน At306 (7.1%) เฉลี่ยตามเปอร์เซ็นต์การยับยั้งการเปลี่ยนพันธุ์ข้าวถูกแบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม กลุ่มแรกประกอบด้วยสายพันธุ์ที่ผลิต 40% หรือยับยั้งมากขึ้นและกลุ่มมีอยู่ 4 สายพันธุ์รวมทั้งพันธุ์ Ld (Ld355 และ Ld368) สองและสองสายพันธุ์ขาวดำ (Bw400 และ Bw364) ในขณะที่มีกลุ่มพันธุ์ 20 รวมทั้งสามสายพันธุ์ Ld กลุ่มที่สามประกอบด้วย กว่า 10% ยับยั้ง ซึ่งประกอบด้วยหนึ่งความหลากหลายแต่ละ (ตารางที่ 2 และรูปที่ 1) มีหลักฐานเพียงพอว่า กิจกรรม allelopathic ของพันธุ์ข้าวและการตกแตกต่างตามชนิด (Dilday et al., 1991), กำเนิด (Chung et al., 2003), สี pericarp (ฟูจิอิ 1993), ฮัลล์สี (Chung et al., 2003), ครบกำหนดเวลา (Chung et al., 2003) และ awn สี (Chung et al., 2003) ดังนั้น ในการศึกษานี้ ผลลัพธ์ได้ถูก analysed ตรวจสอบรูปแบบของกิจกรรม allelopathic ตามสี pericarp และอายุครบกำหนด เปอร์เซ็นต์ยับยั้งเฉลี่ยครบกำหนดกลุ่มได้อย่างมีนัยสำคัญ (35.4%) ในเดือน 4½ พันธุ์ ขณะต่ำกว่า (27.2%) ในเดือนที่ 3 พันธุ์ (ตาราง 3) ยับยั้งเฉลี่ย มี pericarp สี (สีขาว หรือสีน้ำตาล) เป็น 29.6% สำหรับข้าวขาวและ 35% สำหรับข้าว ข้าวกล้องพบว่าเปอร์เซ็นต์การยับยั้งอย่างมีนัยสำคัญยกเว้นเปอร์เซ็นต์การงอก (ตาราง 4)ยับยั้งการเปอร์เซ็นต์ (%) =ค่าควบคุม - ค่าควบคุม× 100 ค่าสารตกค้างส่วนผสมรูปที่ 1: จำนวนของพันธุ์ข้าวที่มีศักยภาพอื่น allelopathic ที่น้ำยาผสมตกค้างข้าวบนลานยุ้งข้าวหญ้าแหล่งเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการยับยั้งเปอร์เซ็นต์การงอกของเมล็ดพันธุ์ (GP) ระยะเวลาในการถ่ายภาพ (SL) จำนวนใบ (NL), ต้นกล้าน้ำหนักแห้ง (DW) และอัตราการงอก (GR) ของหญ้าลานยุ้งข้าวที่เกิดจากการผสมสารตกค้างข้าว 40 จะได้รับใน ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นความแตกต่างของข้อมูลการทำเครื่องหมายในผลการยับยั้งของวัดพารามิเตอร์ของหญ้าลานยุ้งข้าว
ยับยั้งการ DW เป็นมากกว่าที่พารามิเตอร์ที่วัดอื่น ๆ (ตารางที่ 1) Bw351 แสดงให้เห็นสูงสุด (89.1%) ที่มีศักยภาพและ allelopathic Bg359 ที่ต่ำที่สุด (38.5%) ตามการสะสมวัตถุแห้งในสนามหญ้าลานยุ้งข้าว (ตารางที่ 1) ข้าวหลากหลาย Bg403 แสดงให้เห็นผลยับยั้งสูงสุดในการงอกของเมล็ดหญ้าลานยุ้งข้าว (27%) ในขณะที่การยับยั้งต่ำสุด (2.9%) พบว่ามี At308 Ld368 Bw400 และแสดงให้เห็นผลยับยั้งสูงสุดในระยะเวลายิง (56.5%) และจำนวนของใบ (55.3%) ตามลำดับ ตรงกันข้าม Bg305, At354, At306 และกระตุ้นการเจริญเติบโต Bg304 ยิงของหญ้าลานยุ้งข้าวที่ผสมสารตกค้างที่เกิด Bg304 สูงสุด (10.3%) การกระตุ้น ที่มีศักยภาพการยับยั้งเฉลี่ยบนพื้นหญ้าลานยุ้งข้าวเป็นที่สูงที่สุดใน Bw364 (44.8%) และต่ำสุดในรอบ At306 (7.1%).
จากเปอร์เซ็นต์การยับยั้งเฉลี่ยพันธุ์ข้าวที่ถูกแบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม กลุ่มแรกประกอบด้วยพันธุ์การผลิต 40% หรือยับยั้งมากขึ้นและกลุ่มที่มีอยู่ 4 สายพันธุ์รวมทั้งสอง Ld (Ld355 และ Ld368) พันธุ์และสอง Bw (Bw400 และ Bw364) พันธุ์ 20
ชนิดในขณะที่ได้รับการจัดกลุ่มในรวมทั้งสามสายพันธุ์Ld กลุ่มที่สามประกอบด้วยกว่า 10% การยับยั้งซึ่งประกอบด้วยหนึ่งในหลากหลายแต่ละคน (ตารางที่ 2 และรูปที่ 1). มีหลักฐานพอที่จะทำให้กิจกรรม allelopathic ของพันธุ์ข้าวและสารตกค้างของพวกเขาแตกต่างไปตามประเภท (Dilday et al., 1991) ต้นกำเนิด (Chung et al., 2003) สีเปลือก (Fujii, 1993) สีเรือ (Chung et al., 2003) เวลาครบกําหนด (Chung et al., 2003) และสีหนาม (Chung et al., 2003) . ดังนั้นในการศึกษาครั้งนี้ผลที่ได้รับการวิเคราะห์เพื่อตรวจสอบรูปแบบของกิจกรรม allelopathic ตามอายุครบกําหนดและสีเปลือก เปอร์เซ็นต์การยับยั้งเฉลี่ยกับกลุ่มครบกําหนดอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น (35.4%) ในเดือน4½พันธุ์ในขณะที่มันต่ำ (27.2%) ในรอบ 3 เดือนพันธุ์ (ตารางที่ 3) การยับยั้งเฉลี่ยที่มีสีเปลือก (สีขาวหรือสีน้ำตาล) เป็น 29.6% สำหรับข้าวขาวและ 35% สำหรับข้าวกล้อง ข้าวกล้องแสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญร้อยละที่สูงขึ้นยับยั้งยกเว้นในเปอร์เซ็นต์การงอก (ตารางที่ 4). การยับยั้งร้อยละ (%) = มูลค่าการควบคุม - ค่าผสมสารตกค้าง×ค่าการควบคุมได้ 100 รูปที่ 1: จำนวนของสายพันธุ์ข้าวที่มีศักยภาพ allelopathic ที่แตกต่างกันในการผสมสารตกค้างข้าวในยุ้งข้าว หญ้าเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์
เปอร์เซ็นต์การยับยั้งการงอกของเมล็ด ( GP ) , ยิงยาว ( SL ) จำนวนใบ ( NL ) น้ำหนักแห้งต้นกล้า ( DW ) และอัตราการงอก ( GR ) ของหญ้าข้าวนกเกิดจาก 40 ข้าวกากผสมจะได้รับในตารางที่ 1 ข้อมูลแสดงเครื่องหมายความแตกต่างในผลยับยั้งของวัดพารามิเตอร์ของหญ้าข้าวนก .การยับยั้งของ DW เป็นมากขึ้นกว่าที่ของอื่น ๆวัดพารามิเตอร์ ( ตารางที่ 1 ) bw351 พบมากที่สุด ( ร้อยละ 89.1 ) ทดสอบศักยภาพและ bg359 ต่ำสุด ( 38.5 % ) ตามการสะสมน้ำหนักแห้งในหญ้าข้าวนก ( ตารางที่ 1 ) bg403 ข้าวพันธุ์ที่มีผลในการยับยั้งพบหญ้าข้าวนกงอกของเมล็ด ( 27% ) และต่ำสุด ( 2.9% ) และพบว่ามี at308 .และพบว่า ld368 bw400 สูงสุดต่อความยาวยิง ( 85 % ) และจำนวนใบ ( ร้อยละ 55.3 ) ตามลำดับ ในทางกลับกัน bg305 at354 at306 , , และยิง bg304 กระตุ้นการเจริญเติบโตของหญ้าข้าวนกที่ bg304 กากผสมให้มากที่สุด ( ร้อยละ 10.3 ) กระตุ้น ศักยภาพการเฉลี่ยในการผ่อนส่งได้สูงสุดใน bw364 ( 44.8 % ) และต่ำสุดใน at306 ( 7.1% )
ตามค่าเฉลี่ยการยับยั้งข้าวพันธุ์แบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม กลุ่มแรกคือ พันธุ์การผลิต 40% หรือมากกว่าการยับยั้งและกลุ่มมี 4 พันธุ์ ได้แก่ LD ( ld355 2 และพันธุ์ ld368 ) และสองตัว ( และ bw400 bw364 ) พันธุ์ , ในขณะที่ 20 พันธุ์ จัดกลุ่มใน LD
รวมทั้งสามพันธุ์ กลุ่มที่ 3 ประกอบด้วย
กว่า 10 % inhibition ซึ่งประกอบด้วยหนึ่งแต่ละต่าง ๆ ( ตารางที่ 2 และ รูปที่ 1 )
มีหลักฐานเพียงพอว่ากิจกรรมความหลากหลายของสายพันธุ์ข้าวและผลตกค้างของพวกเขาจะแตกต่างกันไปตามชนิด ( dilday et al . , 1991 ) , ประเทศ ( Chung et al . , 2003 ) , เปลือกสี ( ฟูจิ , 1993 ) สีเปลือก ( Chung et al . , 2003 ) เวลาเก็บเกี่ยว ( Chung et al , . , 2003 ) และหนามสี ( Chung et al . , 2003 )ดังนั้นในการศึกษานี้ ได้วิเคราะห์ผลเพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของกิจกรรมความหลากหลายตามวัย วุฒิภาวะ และเปลือกหุ้มเมล็ดสี การเฉลี่ยกลุ่มวุฒิภาวะสูงกว่า ( 35.4 เปอร์เซ็นต์ในเดือน 4 พันธุ์ ½ ในขณะที่มันลดลง ( 27.2 เปอร์เซ็นต์ในเดือน 3 สายพันธุ์ ( ตารางที่ 3 ) การยับยั้งโดยเปลือกสี ( สีขาวหรือสีน้ำตาล ) คือ 296 ) 35% สำหรับข้าวขาว และข้าวกล้อง ข้าวกล้องมีเปอร์เซ็นต์การยับยั้งสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ยกเว้นในความงอก ( ตารางที่ 4 ) .
เปอร์เซ็นต์การยับยั้ง ( % ) = ค่าสารตกค้างค่าส่วนผสม× 100 ควบคุมค่า
รูปที่ 1 การควบคุมจำนวนข้าวที่มีศักยภาพที่แตกต่างกันความหลากหลายในข้าวกากผสมในหญ้าข้าวนกต้นกล้าเจริญเติบโต