concave) for the rasp bar type in e

concave) for the rasp bar type in each section was less than that for either peg tooth types. The percentage of MOG separated increased from 0 to 44.3% for the rasp bar type, 0 to 61.0% for peg tooth open drum and 0 to 66.4% for peg tooth closed drum. It increased with the increase of the concave length. This means that the percentage of total MOG separated at the straw outlet was about 55.68% for the rasp bar, 38.96% for peg tooth open drum and 33.55% for peg tooth closed drum. The reason for the low MOG separated by the rasp bar drum was the rubbing and cushioning effects which did not make fine straw. These findings are in conformity with those reported by John Deere Service Publication (1973); Klenin et al. (1986), Majumdar (1986) and Pandey et al. (1997). The important observations at the straw outlet indicated that the rejected material by rasp bar type was greater than both type of peg tooth drums. This indicated that threshing of sunflower with the rasp bar drum could reduce the MOG on the cleaning system. However, the percentage of grain losses was less than 1% for all threshing drum types.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เว้า) สำหรับชนิดบาร์ราส์ปในแต่ละส่วนไม่น้อยกว่าที่การตรึงฟันชนิด เปอร์เซ็นต์ของหยิบหมอกแบ่งเพิ่มขึ้นจาก 0 44.3% สำหรับชนิดบาร์ราส์ป 0-61.0% สำหรับตรึงฟันเปิดกลอง และ 0-66.4% สำหรับกลองตรึงฟันปิด มันเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มความยาวเว้า ซึ่งหมายความว่าเปอร์เซ็นต์การหยิบหมอกรวมที่คั่นที่ร้านฟางประมาณ 55.68% แถบราส์ป 38.96% สำหรับตรึงฟันเปิดกลองและ 33.55% สำหรับกลองตรึงฟันปิด เหตุผลที่หยิบหมอกต่ำที่คั่น ด้วยกลองแถบราส์ปถูกถูตัวและลักษณะพิเศษที่ไม่ได้ทำให้ฟางดีกันกระแทก ผลการวิจัยเหล่านี้ได้ โดยผู้รายงาน โดยพิมพ์บริการ Deere จอห์น (1973); Klenin และ al. (1986), Majumdar (1986) และ al. et Pandey (1997) ข้อสังเกตสำคัญที่ร้านฟางระบุว่า วัสดุถูกปฏิเสธ โดยราส์ปบาร์ชนิดมีทั้งชนิดของกลองตรึงฟันมากกว่า ระบุว่า threshing ของทานตะวันกับกลองแถบราส์ปสามารถลดหยิบหมอกระบบทำความสะอาด อย่างไรก็ตาม เปอร์เซ็นต์การสูญเสียเมล็ดข้าวไม่น้อยกว่า 1% สำหรับทุกประเภทกลอง threshing

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เว้า) สำหรับชนิดบาร์ตะไบในแต่ละส่วนได้น้อยกว่าที่ทั้งประเภทฟันตรึง ร้อยละของ MOG แยกเพิ่มขึ้น 0-44.3% สำหรับประเภทบาร์ตะไบ, 0-61.0% ฟันตรึงกลองเปิดและ 0-66.4% ฟันตรึงปิดกลอง มันเพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นของความยาวเว้า ซึ่งหมายความว่าเปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด MOG แยกออกจากกันที่ร้านฟางประมาณ 55.68% สำหรับแถบตะไบ, 38.96% ฟันตรึงกลองเปิดและ 33.55% ฟันตรึงปิดกลอง เหตุผลในการ MOG ต่ำแยกจากกันโดยกลองบาร์ตะไบถูเป็นผลกระทบและกันกระแทกที่ไม่ได้ทำให้ฟางดี การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับผู้ที่รายงานโดย John Deere บริการที่ตีพิมพ์ (1973); Klenin et al, (1986), จัมดาร์ (1986) และ Pandey et al, (1997) ข้อสังเกตที่สำคัญที่ร้านฟางชี้ให้เห็นว่าวัสดุปฏิเสธโดยแบ่งตามชนิดบาร์ตะไบมากกว่าชนิดของกลองฟันตรึงทั้ง แสดงให้เห็นว่าการนวดของดอกทานตะวันด้วยตะไบกลองบาร์สามารถลด MOG ในระบบการทำความสะอาด อย่างไรก็ตามร้อยละของการสูญเสียข้าวน้อยกว่า 1% สำหรับทุกประเภทกลองนวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เว้า ) ในแถบเหล็กลูกฟูกพิมพ์ในแต่ละส่วนมีมากกว่า สําหรับตรึงประเภทฟัน เปอร์เซ็นต์ของม็อกแยกเพิ่มขึ้นจาก 0 เท่ากับ % สำหรับแถบเหล็กลูกฟูกพิมพ์ 0 ร้อยละ 61.0 ตรึงฟันเปิดกลองและ 0 % สำหรับตรึงเป็นฟันปิดกลอง เพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของความยาวเว้า นี้หมายความว่าจำนวนรวมม็อกแยกกันที่ฟางออกประมาณ 5568% สำหรับขูดบาร์ , 38.96 % สำหรับหมุดเปิดกลองและครอบฟัน ( ฟันปิดตัวกลอง เหตุผลต่ำม็อกคั่นด้วยแถบเหล็กนวดถูกระแทกกลองเป็นและผลที่ไม่ได้ทำหรอกฟาง การค้นพบนี้จะสอดคล้องกับรายงานโดยสิ่งพิมพ์บริการ John Deere ( 1973 ) klenin et al . ( 1986 ) , majumdar ( 1986 ) และเดย์ et al . ( 1997 )ที่สำคัญสังเกตที่หลอดร้าน พบว่าปฏิเสธวัตถุโดยตะไบชนิดแท่งมีมากกว่าทั้งสองชนิดตรึงฟันกลอง นี้แสดงให้เห็นว่าการนวดทานตะวันกับแถบเหล็กนวดกลองสามารถลดม็อกบนระบบทำความสะอาด อย่างไรก็ตาม ร้อยละของการสูญเสียเม็ดน้อยกว่า 1% สำหรับการนวดประเภทกลอง