Space is occupied by someone, but t

Space is occupied by someone, but the trace of memories by the space and time remains in the physical space, not the place. This is the reason why architecture is the subject of fear and dimness at the same time. Space spits out the past memories in the footsteps of the past that are reinterpreted by someone who lives in the present. If there is geometry in material properties, what could it be and what should it be?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยคน แต่ร่องรอยของความทรงจำโดยพื้นที่และเวลายังคงอยู่ในพื้นที่ทางกายภาพ, ไม่ใช่สถานที่ นี่คือเหตุผลที่สถาปัตยกรรมเป็นเรื่องของความกลัวและความหมองในเวลาเดียวกัน ถ่มน้ำลายออกจากพื้นที่ความทรงจำที่ผ่านมาในรอยเท้าของอดีตที่ผ่านมาที่มีการตีความโดยคนที่อาศัยอยู่ในปัจจุบัน หากมีรูปทรงเรขาคณิตในคุณสมบัติของวัสดุสิ่งที่มันอาจจะเป็นและสิ่งที่มันควรจะเป็นอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยใครบางคน แต่ร่องรอยของความทรงจำ โดยพื้นที่และเวลา ยังคงอยู่ในพื้นที่ทางกายภาพ ไม่ใช่สถานที่ นี้คือเหตุผลทำไมสถาปัตยกรรมเป็นเรื่องของความกลัวและความกลุ้มในเวลาเดียวกัน พื้นที่ spits ออก ความทรงจำที่ผ่านมาในฝีเท้าของอดีตที่ reinterpreted โดยคนที่อาศัยอยู่ในปัจจุบัน หากมีเรขาคณิตในคุณสมบัติของวัสดุสิ่งที่มันเป็นและสิ่งที่มันควรจะเป็น